Μπήκε μαζί με τον Ντάνιελ στο γραφείο, είδε την Τόλμαν με τον αδερφό της.
<<Ξέρω πως όλοι είχαμε μια δύσκολη μέρα όσο πιο γρήγορα τελειώσουμε εδώ, τόσο πιο γρήγορα θα πάμε όλοι σπίτια μας.>> είπε και στάθηκε δίπλα απ το γραφείο.
<<Γιατί για να τρέξει ο γάτος μου ο Τρίπερ για να με χαιρετήσει;>> η γυναίκα κοίταζε μια τον Πάρη και μια τον Ντάνιελ.
<<Λυπάμαι για την γάτα σας κυρία μου. Εμείς χάσαμε μια αστυνομικό.>> της είπε ο Ντάνιελ.
<<Πόσο την αγαπούσατε;>> επιθετικά τον ρώτησε.
<<Μπάρμπαρα, παρακαλώ.>> την παρακάλεσε ο αδερφός της για να ηρεμήσει.
<<Όταν οι άντρες μου ήρθαν στο σπίτι σας, είπαν πως είσασταν λίγο χαμένη, αλλά σκέφτεστε καθαρά τώρα έτσι;>> ρώτησε ο Ντάνιελ.
<<Το να εισβάλλουν στο σπίτι σας μπορεί να είναι λίγο αναζωογονητικό.>> απάντησε η γυναίκα.
<<Κύριοι πως μπορούμε να βοηθήσουμε;>> αναρωτήθηκε ο άντρας.
<<Μπορείτε να μας πείτε ποιος θα ήθελε να σας σκοτώσει;>> σταύρωσε τα χέρια στο στήθος του, η γυναίκα γύρισε το βλέμμα της πάνω του.
<<Όχι.>> του απάντησε.
<<Αλλά εσείς μπορείτε.>> σίγουρα είπε βλέποντας τον άντρα.
<<Λοιπόν, η Μπάρμπαρα ήταν υψηλής εκτίμησης ψυχίατρος...>>
<<Είμαι.>> τον διέκοψε <<Αυτό δεν αλλάζει.>>
<<Είναι ή ήταν;>> απόρησε ο Ντάνιελ.
<<Έχω αποσυρθεί.>> χαμηλόφωνα απάντησε.
<<Φαίνεστε λίγο νέα για να αποσυρθείτε.>> συνέχισε ο Ντάνιελ.
<<Με κούρασε.>> εξήγησε η γυναίκα.
<<Μπορείτε να μου πείτε γιατί κάποιος από τους ασθενείς της θέλει να την σκοτώσει;>> ρώτησε ο Ντάνιελ τον άντρα.
<<Όχι. >> απάντησε στην θέση του η γυναίκα κοιτάζοντάς τον αυστηρά.
<<Λοιπόν όχι, είναι πιθανό. Έχει...Έχει συμβουλέψει πολλούς ενήλικες σε κίνδυνο, παιδιά ιδρυμάτων απεξάρτησης, δωρεάν.>> ξεκίνησε ο άντρας να λέει.
<<Θεράπευα επίσης την σεξουαλική ανικανότητα για τριακόσια δολάρια την ώρα.>> συμπλήρωσε η γυναίκα.
<<Βοήθησε πολλούς ανθρώπους.>>
<<Δουλεύατε εκτός σπιτιού;>> την ρώτησε ο Πάρης.
<<Τα τελευταία χρόνια.>> απάντησε η γυναίκα.
<<Θεραπεύσατε κανέναν ψυχασθενή;>> αναρωτήθηκε ο Πάρης.
<<Αυτός δεν είναι όρος για τον οποίο να υπάρχουν διαγνωστικά κριτήρια. Δεν αναζητάτε κάποιον ασθενή μου.>> τον αποστόμωσε η γυναίκα απαντώντας του σίγουρη.
<<Ίσως και να ψάχνουμε έναν άντρα γύρω στα εικοσιεννιά, με επώνυμο Ντέλ.>> της είπε ο Πάρης.
<<Δεν θα πω.>>
<<Δεν μπορεί να πει. Υπάρχει απόρρητο γιατρού και ασθενή.>> διόρθωσε ο αδερφός της.
<<Μα έχει αποσυρθεί.>> απάντησε ο Ντάνιελ ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του.
<<Και εσείς ξέρετε που μένω. Μπορούμε να φύγουμε τώρα;>> ρώτησε εναλλάσσοντας το βλέμμα της στον Πάρη και τον Ντάνιελ.
<<Όχι, δεν τελειώσαμε ακόμα. Ή τουλάχιστον, εγώ δεν τελείωσα.>> έδειξε τον εαυτό του και έκανε μερικά βήματα στο γραφείο <<Ας τα πάρουμε απ την αρχή. Θα πούμε ότι ξεκινήσαμε στραβά, εντάξει;>> προσπάθησε να ελαφρύνει το κλίμα και απ τις δύο πλευρές <<Σας ρωτάω σαν ειδική, σαν ψυχοθεραπεύτρια σας παρακαλώ.>> έπιασε τις φωτογραφίες στα χέρια του <<βοηθήστε με σ αυτό.>> άπλωσε μια μια τις φωτογραφίες απ τις μακέτες <<Πείτε μου...>> έκανε μια παύση <<για τι άνθρωπο ψάχνω;>>

Η γυναίκα ανασηκώθηκε και παρατήρησε τις φωτογραφίες <<Επανάληψη... Η προσοχή στην λεπτομέρεια υποδηλώνει εθιστική εμμονή. Προφανώς αντικοινωνική προσωπικότητα.>> τους είπε.
<<Ναι, τέσσερα πτώματα αυτό και αν είναι αντικοινωνικό.>> προσπάθησε να αστειευτεί ο Ντάνιελ.
<<Οι περισσότεροι δολοφόνοι έχουν έλλειψη ελέγχου παρορμητικότητας, αδυναμία να σχεδιάσουν παραπέρα, αλλά...>> η γυναίκα κοίταξε τον Πάρη <<αυτός εδώ είναι διαφορετικός.>> του είπε σίγουρη και κούνησε το κεφάλι της.
<<Διαφορετικός ως προς τι;>> απόρησε ο Πάρης.
<<Αυτός φαντάζεται τον φόνο, τον οραματίζεται. Μετά παίρνει όλο τον τρόμο που φαντάστηκε και τον συμπιέζει σε αυτά τα μικρά δωμάτια. Αυτά τα μοντέλα υποδηλώνουν απωθήμενη οργή. Και όταν αρχίζεις να φτιάχνεις, όλη η οργή βγαίνει προς τα έξω και θα έχεις βγάλει το τέρας από το κουτί του.>> του εξήγησε η γυναίκα, κοιτάζοντάς τον κατάματα.

Έκοψε προσεκτικά με το ψαλιδάκι του το πάνω μέρος από τα ρούχα της μινιατούρας. Με την άκρη του ματιού του είχε τον Τζον να στέκεται στην πόρτα του εργαστηρίου.
<<Σταματά να με παρακολουθείς, Τζον. Είσαι μέσα ή έξω;>> του είπε σοβαρά.
<<Μέσα, εννοείται.>> προχώρησε και στάθηκε όρθιος δίπλα του <<Οπότε δεν δηλητηριάστηκε;>> ρώτησε.
<<Όχι. Πιάσε μου το νυστέρι.>> άπλωσε το χέρι του και ο Τζον του έδωσε το νυστέρι. Έσκισε απαλά το πλαστικό δέρμα της κούκλας, άφησε στην άκρη το νυστέρι και άνοιξε το σώμα με τα δύο του δάχτυλά, μέσα είδε κάτι.
<<Δώσε μου το τσιμπιδάκι, παρακαλώ.>> ο Τζον του έδωσε το τσιμπιδάκι. Έπιασε τους μικροσκοπικούς πνεύμονες και τους έφερε κοντά στο φως.
<<Ωραίοι πνεύμονες.>> σχολίασε ο Τζον.
<<Πάρε προσεκτικά δείγμα από μέσα τους, κάνε ανάλυση και σε περιμένω στο γραφείο μου.>> του έδωσε εντολή.
Σηκώθηκε όρθιος κρέμασε την ρόμπα και πέταξε τα γάντια του.

Χτυπούσε ρυθμικά το στυλό του στο εργαστήριο. Έβλεπε το βίντεο από το διαμέρισμα της Τόλμαν προσπαθώντας να καταλάβει από που βγήκε το μονοξείδιο του άνθρακα που πέθανε η Κάμεν. Βάση της ανάλυσης που έκανε ο Τζον. Κατάλαβε το κουδούνισμα του κινητού του.
<<Μυλωνάς.>> είπε χωρίς να πάρει το βλέμμα του από το βίντεο.
<<Ναι, Πάρη. Έχω μια καλή ιδέα για την αιτία θανάτου της αστυνομικού.>> άκουσε από την άλλη γραμμή τον Νικ <<Το χρώμα των οργάνων το έδειξε και στην αυτοψία και στην νεκροψία, ως...>>
<<Δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα.>> τον διέκοψε ρίχνοντας μια ματιά στην ανάλυση μπροστά του.
<<Ξέρεις, δεν αρέσει σε κανέναν όταν το κάνεις αυτό.>> σ αυτή την πρόταση του Νικ ο Πάρης σήκωσε τα φρύδια του <<Πώς μπορεί να μπήκε δηλητήριο στο δωμάτιο;>> τον ρώτησε ο Νικ.
<<Αυτό δεν το ξέρω.>> απάντησε και έκλεισε την κλήση.
Συνέχισε να κοιτάζει το βίντεο, παρατήρησε κάτι στο τζάκι, το γύρισε πίσω λίγα δευτερόλεπτα και είδε απότομα να φουντώνει η φωτιά, γύρισε ξανά το βίντεο πίσω και σιγούρεψε αυτό που έβλεπε.

Πέρασε με ήρεμες κινήσεις το μηχάνημα μέσα από την είσοδο του διαμερίσματος της μακέτας, πήγε προσεκτικά στο τζάκι έστρεψε το μηχάνημα ψηλά και είδε μια κατασκευή. Άφησε στην άκρη το μηχάνημα, έπιασε το κινητό του απ το σακάκι του και κάλεσε έναν αριθμό.
<<Πήτερ είστε ακόμα στο διαμέρισμα; Ωραία... Θέλω να ψάξετε το τζάκι. Θα τα πούμε στο εργαστήριο.>>

<<Ο μετρητής σταματάει, ενεργοποιεί τον μηχανισμό, που κλείνει τη καπνοδόχο και ρίχνει τριμμένο κάρβουνο στις φλόγες, παράγοντας μονοξείδιο του άνθρακα.>> ακούμπησε τα χέρια του στην άκρη του τραπεζιού κοιτώντας το μηχάνημα <<Οι αναθυμιάσεις δεν είχαν που να πάνε πάρα μόνο στο δωμάτιο, στην αστυνόμο Κάμεν και στην γάτα.>> τελείωσε την πρότασή του.
<<Ξέρεις ο διακόπτης ήταν ρυθμισμένος να δουλεύει για μήνες.>> του είπε ο Κέβιν δίπλα του.
<<Γι αυτό το δολοφόνος ένιωθε αρκετά ασφαλής ώστε να μου στείλει την μινιατούρα. Δεν σκόπευε να είναι στον τόπο του εγκλήματος. Δεν υπήρχε κίνδυνος να πιαστεί.>> συνειδητοποίησε ο Πάρης, βλέποντας το μηχάνημα.

Βγήκε από το εργαστήριο και συνάντησε στο διάδρομο την Μυρτώ.
<<Πώς πάει η βάρδια;>> την ρώτησε, βγάζοντας τα γυαλιά του.
<<Πήγαινε καλά τώρα που σε είδα καλύτερα.>> απάντησε και τον σκούντηξε.
<<Αυτό το άρωμα σου έχω πει ότι είναι τέρμα επικίνδυνο να το φοράς στην δουλειά έτσι;>> την κοίταξε στιγμιαία, τρίβοντας τις παλάμες του που είχαν ιδρώσει.
<<Και εσύ φοράς άρωμα, αλλά βλέπεις δεν κάνω κανένα παράπονο.>> τον πείραξε <<Λέω τώρα να χωρίσουν οι δρόμοι μας γιατί στο τέλος θα μας καταλάβουν.>>
<<Δεν πρόκειται, εμπιστεύσου με. Αν δεν το πω εγώ ή εσυ δεν θα το καταλάβουν ποτέ.>> την διαβεβαίωσε.
<<Μυρτώ, Πάρη, ακούστε αυτό.>> ο Ρόμπερτ τους πλησίασε κρατώντας έναν φάκελο <<Έψαξα τα αρχεία ασφάλισης των υπαλλήλων της εταιρίας "Κοτόπουλα Μάνλεϊ"...>>
<<Σαράντα πέντε εκατομμύρια Αμερικανοί δεν έχουν ασφάλιση και ένα σφαγείο κοτόπουλων παρέχει ιατρικά επιδόματα;>> τον διέκοψε η Μυρτώ.
<<Η δημόσια ανακοίνωση του Μάρτιν Ρακ για τα δικαιώματα των ζώων ανάγκασε την εταιρία να φτιάξει τις δουλειές της, σ όλα τα τμήματα. Τέλος πάντων, ο Έρνι Ντέλ είχε ένα προστατευόμενο στην λίστα του. Ένα γιό.>> έδωσε τον φάκελο στον Πάρη.
<<Τον Λάιονελ Ρακ. Απίστευτο.>> είπε καθώς θυμήθηκε το βίντεο με το ίδρυμα και το τρενάκι.
<<Ναι, αυτός ο άνθρωπος αγαπούσε τα τρένα του. Ο Λάιονελ άλλαξε το όνομά του σε Μίτσελ Ντάγκλας όταν έκλεισε τα δεκαοκτώ και ακούστε αυτό. Έχει εκτίσει ποινή σε ίδρυμα επανένταξης γιατί συνελήφθη με Φεντανίλ.>> εξήγησε ο Ρόμπερτ.
<<Που τον συνδέει με την έμπορο Φεντανίλ, Πένι Γκάρντεν.>> συνέχισε η Μυρτώ.
<<Που είναι ο μικρός Ρακ τώρα;>> τον ρώτησε ο Πάρης.
Ο Ρόμπερτ του έδωσε το χαρτί με την διεύθυνση της δουλειάς του.
<<Οδηγώ εγώ. Μυρτώ μαζί μου.>> είπε κρατώντας τα κλειδιά στα χέρια του.

Περπάτησαν δίπλα δίπλα μέσα στο εργοστάσιο, σε μια άκρη είδαν τον Λάιονελ να δουλεύει.
<<Ο Λάιονελ Ντέλ;>> φώναξε η Μυρτώ φτάνοντας κοντά του.
<<Το όνομά μου είναι Μίτς Ντάγκλας.>> σοβαρά είπε στην Μυρτώ κοιτάζοντάς την.
<<Είμαι ο Πάρης Μυλωνάς, αυτή είναι η Μυρτώ Νικολάου απ το εγκληματολογικό.>> άνοιξε τον φάκελο που κρατούσε <<Αναρωτιόμασταν αν γνωρίζατε αυτή την γυναίκα.>> του έδειξε την φωτογραφία της Πένι Γκάρντεν <<Πουλούσε Φεναντίλ.>>
<<Θέλετε να κατουρήσω σε κανένα δοχείο;>> ρώτησε τον Πάρη.
<<Μήπως αυτόν; Είναι επίσης νεκρός.>> σήκωσε ψηλά την φωτογραφία του Ραμούντο Σουάρεζ <<Βρέθηκε μπρούμυτα σε μια μπανιέρα ζαλίσματος κοτόπουλων, εκεί που δούλευε ο πατέρας σου.>>
<<Δούλεψε σε πολλά μέρη. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους.>> απάντησε στον Πάρη.
<<Γνωρίζατε τον Μάρτιν Ρακ;>> του έδειξε την φωτογραφία του Ρακ.
<<Ναι. Η μουσική του είναι χάλια.>> σταμάτησε και τους κοίταξε <<Τι σχέση έχουν όλα αυτά τα πτώματα με μένα;>> ρώτησε.
<<Πώς ήταν η σχέση σου με τον πατέρα σου;>> αναρωτήθηκε η Μυρτώ.
<<Πριν ή μετά που τίναξε τα μυαλά του στον αέρα;>>
<<Ας αρχίσουμε με το... πρίν.>> είπε η Μυρτώ.
<<Έχεις πατήσει ποτέ σε ένα σωρό από σκατά, αλλά φοράς μπότες οπότε δεν μπορείς να τα τρίψεις για να φύγουν; Πρέπει να χρησιμοποιήσεις ξυλάκι για να τα βγάλεις, όμως ούτε αυτό κάνει δουλειά, οπότε καταλήγεις να τις πετάς στα σκουπίδια. Κάπως έτσι ήταν.>> της απάντησε ο άντρας.
<<Και μετά;>> ρώτησε ο Πάρης.
<<Πολύ καλύτερη. Θα με συλλάβετε;>>
<<Όχι. Απλά μιλάμε.>> ήρεμα του είπε ο Πάρης.
<<Εγώ δεν μιλάω.>>
Ο Πάρης με την Μυρτώ κοιτάχτηκαν και έφυγαν από το εργοστάσιο.

Καθόταν στο γραφείο του και παρατηρούσε τις φωτογραφίες που έβγαλε από την τελευταία μακέτα. Άκουσε το χτύπημα της πόρτας, δήλωσε το βλέμμα του και είδε την Σοφία να τον πλησιάζει.
<<Ήξερες την αστυνομικό Κάμεν;>> τον ρώτησε οσο βημάτιζε κοντά του.
<<Όχι.>> της απάντησε.
<<Ούτε εγώ.>> σταμάτησε και πήρε μια βαθιά ανάσα <<Την παρακολουθούσα να πεθαίνει και ούτε το κατάλαβα.>> του είπε.
Ο Πάρης άφησε κάτω τις φωτογραφίες και έβγαλε τα γυαλιά του <<Κοίτα Σοφία, δεν υπήρχαν αισθητήρες μονοξειδίου του άνθρακα σου διαμέρισμα, οπότε κανείς δεν θα μπορούσε να ξέρει.>> προσπάθησε να την ηρεμήσει με τα λόγια του <<Και στην πραγματικότητα, αν δεν είχα φύγει θα είχαμε άλλους τέσσερις μήνες να δουλέψουμε και δεν θα βρισκόσουν σ αυτή την θέση.>> ολοκλήρωσε την σκέψη του ο Πάρης.
<<Αυτό δεν κάνει ούτε εσένα να αισθάνεσαι καλύτερα, έτσι;>> τον ρώτησε.
Ο Πάρης χαμήλωσε το βλέμμα του, δαγκώνοντας τα χείλη του.
<<Το διαμέρισμα αποδεσμεύτηκε. Η κυρία Τόλμαν ήταν πολύ επίμονη. Προσφερθήκαμε ν αφήσουμε έναν ένστολο μαζί της, αλλά δεν ήθελε.>> Τον ενημέρωσε.
Ο Πάρης σήκωσε μια φωτογραφία και την κοίταξε.
<<Λοιπόν, τι ψάχνεις;>> τον ρώτησε <<Η μινιατούρα ολοκληρώθηκε.>>
<<Δεν είναι τέλεια, όμως.>> την κοίταξε <<Η αστυνόμος Κάμεν δεν ήταν το προοριζόμενο θύμα.>> της εξήγησε.
<<Ήταν ντυμένη όπως εκείνη. Πέθανε στην σωστή θέση, όπως και η γάτα.>> προσπαθούσε να καταλάβει αυτό που της έλεγε.
<<Ακόμα δεν είμαι σίγουρος ότι είναι αρκετά τέλειο.>> κάπως μπερδεμένος της είπε. Το σταθερό του γραφείου του χτύπησε. Άπλωσε το χέρι του πιάνοντας το ακουστικό.
<<Μυλωνάς... Ναι...>> έστρεψε το βλέμμα του πάνω στην Σόφια <<Εντάξει.>> άφησε το ακουστικό.
<<Τώρα είναι τέλειο.>> είπε στην ξανθιά γυναίκα και σηκώθηκε όρθιος.

■ Γειααα σας!! Αχ τι υπόθεση και αυτή, έχω μια αίσθηση ότι ο Πάρης είναι τέρμα πανέξυπνος αλλά δεν είμαι και σίγουρη ακόμη. Πιστεύω ότι το μυαλό του γυρνάει 1000 στροφές.

Απολαμβάνω πάρα πολύ τις συνομιλίες με την Μυρτώ, ο άνθρωπος αυτός απλά κατάφερε να ερωτευθεί. Οπότε θαρρώ πως όλοι μας έχουμε ελπίδες 😂

Ο γλυκούλης ήθελε να συμπαρασταθεί και στην Σόφια που παίζει να νιώθει απίστευτα πάρα πολλές τύψεις.

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω.

Εμείς θα τα πούμε ξανά το Σάββατο 26 Φλεβάρη στις 20.00 ως συνήθως.🐢

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤