Σταμάτησαν έξω από το σπίτι του Έρνι Ντέλ.
<<Προσοχή σε όλες τις μονάδες, το όνομα του υπόπτου είναι Έρνι Ντέλ.>> είπε ο Ντάνιελ στον ασύρματο και βγήκαν έξω από το αυτοκίνητο.
Ο Πάρης προχώρησε τελευταίος πίσω από τους αστυνομικούς, ο Ντάνιελ χτύπησε την σιδερένια πόρτα.
<<Έρνι Ντέλ. Αστυνομία Λας Βέγκας άνοιξε.>> φώναξε ο Ντάνιελ, λίγα δευτερόλεπτα μετά έκανε νόημα στον αστυνομικό να ανοίξει την πόρτα.

Πέρασαν προσεκτικά στο σκοτεινό σπίτι.
<<Ελεύθερο. Δεν είναι κανείς σπίτι.>> φώναξε και ο Πάρης μπήκε μέσα.

Άναψαν τα φώτα, ένας τεράστιος σιδηρόδρομος, ήταν φτιαγμένος και περνούσε απ όλο το σπίτι. Έμοιαζε σαν μια μικρή πόλη, κτήρια, δέντρα, ανθρώπους. Άναψε τον φακό του, παρατηρούσε τις μινιατούρες των ανθρώπων γύρω του. Μια μινιατούρα ήταν στην άκρη ενός κτηρίου και ετοιμαζόταν να πέσει, άλλες ήταν στημένες έτσι σαν να χτυπούσαν την πεσμένη γεμάτη αίματα μινιατούρα μπροστά τους.
<<Υπάρχει ένα εργαστήριο στο υπόγειο.>> του είπε ο Ντάνιελ και κατέβηκαν τις ξύλινες σκάλες φτάνοντας στο υπόγειο.

Πάνω στους ξύλινους πάγκους υπήρχαν διάφορες κατασκευές κτηρίων και πολλά καλούπια σε αμέτρητα σχέδια. Σ ένα τραπέζι είχε μινιατούρες από ανθρώπους, παιδιά, νεότερους και γερασμένους. Κοιτάχτηκαν με τον Ντάνιελ.
<<Θα τα πάρω όλα στο εργαστήριο.>> είπε και έμεινε να κοιτάζει για λίγο γύρω του.

Έπιασε από την μακέτα του Μάρτιν ένα τηγάνι και άρχισε να ψάχνει στα καλούπια μπροστά του, είδε ένα που έμοιαζε το σχέδιο. Το έφερε κοντά του και δοκίμασε με το τηγάνι, ταίριαζε. Κούμπωσε το καλούπι και έβαλε δικό του μείγμα μέσα, περίμενε να στεγνώσει του έβγαλε και το έβαλε στο μικροσκόπιο δίπλα απ αυτό στην μακέτα του Μάρτιν. Έβγαλε τα γυαλιά του και κοίταξε. Υπήρχε απόλυτη ταύτιση του σχεδίου και στα δύο τηγάνια.

Άφησε πάνω στο τραπέζι δύο φωτογραφίες απ τα καλούπια και προσήλωσε το βλέμμα του πάνω στον Έρνι Ντέλ.
<<Αυτά ανήκουν σ εσένα;>> ρώτησε ο Ντάνιελ.
<<Το ξέρεις καλά πως μου ανήκουν. Τα πήρατε απ το σπίτι μου. Είναι δικά μου και τα θέλω πίσω.>> του απάντησε ήρεμα.
<<Λοιπόν, δουλεύεις μαζί με τον Ραμούντο Σουάρεζ. Γνώριζες τον Μάρτιν Ρακ;>> συνέχισε να ρωτάει ο Ντάνιελ.
<<Όλοι γνώριζαν τον Μάρτιν Ρακ. Είναι διάσημος. Έγινε με την μουσική του.>>
<<Και πώς σ ευχαρίστησε γι αυτό; Με δημόσια ταπείνωση;>> έσπρωξε στο  μέρος του μια φωτογραφία απ το βίντεο που είχε δει νωρίτερα με την Μυρτώ, ο Έρνι Ντέλ φαινόταν καθαρά στο βίντεο.
<<Γνωρίζεις την Πένι Γκάρντεν;>> αναρωτήθηκε ο Ντάνιελ.
<<Ποιά;>> απόρησε κοιτάζοντας τον Ντάνιελ.
<<Την Πένι Γκάρντεν.>> ξανά είπε ο Ντάνιελ.
<<Παρέδωσες ένα πακέτο στο σπίτι της.>> συμπλήρωσε ο Πάρης βγάζοντας από τον φάκελο μπροστά του την φωτογραφία απ τις κάμερες.
<<Είσαι επιδιορθωτής. Τι της έφτιαξες;>> τον ρώτησε ο Ντάνιελ.
Ο άντρας κούνησε το κεφάλι του <<Δεν ξέρω τίποτα γι αυτό. Πολλοί έχουν αυτά τα μπουφάν.>>
<<Έχεις καμία ιδέα για το πώς...>> άφηνε μια μια τις φωτογραφίες απ τις μακέτες <<η τέχνη σου βρέθηκε σε τόπους εγκλήματος τριών διαφορετικών φόνων;>> διερωτήθηκε ο Πάρης.
Ο άντρας ξεφύσηξε και σήκωσε τους ώμους του <<Κάνω μοντελισμό από τα εννιά μου χρόνια. Τα πουλάω σε πανηγύρια, καταστήματα, ίντερνετ, παντού. Πούλησα πράγματα σε εκατοντάδες ανθρώπους τα τελευταία χρόνια. Οποιοδήποτε απ αυτά μπορεί να κατέληξε στα χέρια του δολοφόνου σας.>> σταύρωσε τα χέρια του <<Απλά τα βάζετε μ έναν γερό άνθρωπο επειδή δεν έχετε τίποτα.>>
<<Απλά συζητάμε εδώ Έρνι.>> είπε ο Ντάνιελ.
<<Με κατηγορείτε για κάτι;>> τους φώναξε.
<<Θέλεις έναν καφέ Έρνι; Έχουμε και ντεκαφεϊνέ.>> συνέχισε ο Ντάνιελ.
<<Κατηγορήστε με ή αφήστε με να φύγω.>> γυρνούσε το βλέμμα του μια στον Πάρη και μια στον Ντάνιελ <<Θέλω δικηγόρο.>> τους ανακοίνωσε.
<<Είσαι ελεύθερος να φύγεις.>> σ αυτή την πρόταση του Ντάνιελ ο άντρας σηκώθηκε και βγήκε έξω.

<<Είχε δίκιο; Αλήθεια τα βάζαμε απλά μ εναν γέρο άνθρωπο ή είναι ο κακός;>> ρώτησε τον Πάρη και γύρισε να τον κοιτάξει.
<<Σχετίζεται μ όλα τα θύματα και έχει σίγουρα τις σωστές ικανότητες.>> απάντησε στον Ντάνιελ.
<<Ναι πέρασε την μισή του ζωή στην Τρενούπολη.>>
<<Ξέρω πως είναι να χάνεις τον εαυτό σου σε μικροπράγματα. Μετά από λίγο σε καταβάλλει.>> εμπιστεύθηκε στον Ντάνιελ.

Η Χόλι απέναντι του γελούσε με το κεφάλι χαμηλωμένο.
<<Συγγνώμη είναι απαίσιο. Απλά είναι πολύ αστείο.>> προσπαθούσε να δικαιολογηθεί, σταμάτησε και τον κοίταξε <<Είσαι καλά;>> τον ρώτησε.
Άφησε τα γυαλιά του πάνω στο γραφείο, κούνησε μπερδεμένος το κεφάλι του
<<Ένας άντρας, σκότωσε δύο ανθρώπους πριν το πρωινό που δεν είχε πρόθεση να σκοτώσει όταν ξύπνησε το πρωί. Σίγουρα, είχε μια πενιχρή ζωή, μια ασήμαντη ζωή. Και ξαφνικά σε μια στιγμή... τελείωσε. Και τώρα γι αυτόν, αρχίζει το πραγματικό μαρτύριο.>>
<<Είσαι κουρασμένος.>> συμπέρανε η φίλη του.
<<Ναι.>> έτριψε τα μάτια του και έπιασε τους φακέλους αναφοράς που έπρεπε να συμπληρώσει άμεσα.

<<Λοιπόν τι ζητάς;>> ρώτησε την Χόλι και φόρεσε τα γυαλιά του.
<<Είσαι κουρασμένος. Γιατί πρέπει να γίνει τώρα αυτό;>> απόρησε η Χόλι.
<<Πρέπει να παραδώσω την αξιολόγηση, αλλιώς θα έχω κυρώσεις.>> της εξήγησε.
<<Τι ζητάω.>> πήρε μια βαθιά ανάσα <<Αρχικά θέλω δύο συνεχόμενες νύχτες ρεπό. Να έχω δέκα φορές τριπλή βάρδια αντί για είκοσι το χρόνο. Και αχ... Να βρω μια αξιόπιστη μπέιμπι σιτερ για να αποκτήσω προσωπική ζωή.>> άρχισε να του λέει.
<<Δεν έχεις προσωπική ζωή;>> την ρώτησε με ενδιαφέρον όσο συμπλήρωνε τα χαρτιά μπροστά του.
<<Γράψε αυτό που θα σου πω. Έχω να κάνω σεξ δέκα όχι...>> σκέφτηκε για λίγο <<Έντεκα μήνες.>>
Ο Πάρης σταμάτησε και την κοίταξε <<Πώς μπορώ να βοηθήσω;>> άφησε το στυλό πάνω στα χαρτιά η Χόλι τον παρατηρούσε παγωμένη <<Εσένα εννοώ για να εξελιχθείς. Θα ήθελες ν αλλάζεις τομείς στο εργαστήριο;>> της πρότεινε.
<<Πάρη ειλικρινά πως το κάνεις αυτό; Πώς το διαχειρίζεσαι; Ασχολείσαι με το πρόγραμμα, με τις αργίες...>>
<<Ο επικεφαλής πρέπει να διδάξει κάποιον για να τον διαδεχθεί.>> την διέκοψε μιλώντας της σοβαρά.
<<Θα πας κάπου;>> τον ρώτησε.
<<Ποτέ δεν ξέρεις.>> της απάντησε γυρίζοντας το στυλό του ανάμεσα στα χέρια του.
<<Και σκέφτεσαι εμένα;>>
<<Γιατί όχι; Έχεις τα προσόντα.>> ειλικρινά της είπε <<Αλλά η εγκληματολόγος που στο εργαστήριο DNA κάνει εξέταση για να βρει τον πατέρα της σίγουρα θέτει σε αμφισβήτηση την κρίση της, δεν νομίζεις;>> την κοίταξε κάνοντάς την να καταλάβει ότι τα ήξερε όλα. Όλα όσα γίνονται μέσα στο εργαστήριό του. Σήκωσε τον φάκελο και τον άφησε μπροστά της, της πέταξε από ψηλά το στυλό.

Η Χόλι πήγε κοντά στα χαρτιά, τα διάβασε και τον κοίταξε <<Αυτό δεν το έγραψες. Με καλύπτεις;>> αναρωτήθηκε.
<<Πιστεύω ότι αυτή την υπόθεση τη χειριστήκαμε εσωτερικά. Όσον αφορά εμένα, τελείωσε. Εξάλλου δεν θα το ξανακάνεις. Απλώς υπόγραψε στο κόκκινο Χ.>> της είπε.
Η Χόλι χτύπησε το στυλό της πάνω στα χαρτιά σαν να σκεφτόταν κάτι.
<<Πριν υπογράψω, αφού απλώνουμε όλα τα χαρτιά στο τραπέζι. Θέλω να σου πω κάτι. Ο Σαμ Μπρόν μου έγραψε μια επιταγή και την εξαργύρωσα.>> του είπε.
<<Πόσα;>> ρώτησε βάζοντας τα χέρια του πάνω στο γραφείο.
<<Αρκετά ώστε η Λίνζι και εγώ να κάνουμε πολλά πράγματα αλλά όχι αρκετά για να κάνουμε τα πάντα.>> του απάντησε βυθίζοντας το κορμί της στην καρέκλα.
<<Ο Σαμ Μπρόν, ήταν ύποπτος σε υπόθεσή σου. Πώς δεν θα θεωρηθεί αυτό ως εξαγορά;>> απόρησε ανεβάζοντας ελάχιστα τον τόνο της φωνής του.
<<Συμβουλεύτηκα δικηγόρο. Είναι επιταγή πατέρα προς κόρη. Δεν έχει σχέση με την δουλειά μου.>> του εξήγησε.
<<Και η σύγκρουση συμφερόντων; Όχι για σένα αλλά για το εργαστήριο;>> την ρώτησε.
<<Δεν θα εξέθετα ποτέ το εργαστήριο Πάρη.>>
<<Ίσως όχι νομικά, αλλά ηθικά;>> της φώναξε.
Για λίγα δευτερόλεπτα σταμάτησαν να μιλάνε.
<<Τι άλλο μου έχεις κρύψει;>> απαίτησε να μάθει.
<<Αυτά είναι όλα.>> τον αποστόμωσε και υπόγραψε το χαρτί.

<<Γεια. Μαντέψτε.>> η Μυρτώ μπήκε γρήγορα στο γραφείο του κρατώντας μερικά χαρτιά και διέκοψε το έντονη συζήτησή τους.
<<Η ανθρωπότητα έφτασε σ ένα νέο επίπεδο και από αύριο κάνεις δεν βιάζει, σκοτώνει ή χτυπάει κανέναν.>> απάντησε στην Μυρτώ.
<<Εμ... Όχι.>> είπε η Μυρτώ κοιτάζοντας τους.
<<Κρίμα.>> απογοητευμένος συνέχισε.
Η Μυρτώ δεν καταλάβαινε γιατί μιλούσε έτσι ο Πάρης, τον παρατηρούσε κάπως μπερδεμένη.
<<Αλλά βρήκαμε κάτι απ το καρτοκινητό.>> του χαμογέλασε.
<<Το κάλεσε και ο Ραμούντο Σουάρεζ;>> την ρώτησε.
<<Όχι δεν το κάλεσε. Αλλά σύμφωνα με τον έμπορο, επιπλέον λεπτά ομιλίας αγοράστηκαν με πιστωτική που ανήκει στον Έρνι Ντέλ.>> σταμάτησε λίγο και ένωσε το βλέμμα της με το δικό του <<Το ανέλαβε ο Κέρκ. Τον συλλαμβάνουν τώρα.>> άφησε τα χαρτιά πάνω στο γραφείο.
<<Έχουμε τον δολοφόνο με τις μινιατούρες.>>

Στήριξε το κορμί του μπροστά απ το γραφείο και κοιτούσε ευθεία, σκεφτόταν διαφορά περιμένοντας τον Ντάνιελ να γυρίσει με τον δολοφόνο. Άκουσε ήχο μηνύματος απ το λάπτοπ του, περπάτησε αργά και κάθησε στην καρέκλα του, το μέιλ εμφανίστηκε με έντονα μαύρα γράμματα στην οθόνη του. Ήταν απ τον Έρνι Ντέλ, το άνοιξε.
"Ομολογώ την δολοφονία του Μάρτιν Ρακ, της Πένυ Γκάρντεν και του Ραμούντο Σουάρεζ." πάτησε τον σύνδεσμο κάτω από την ομολογία του. Μισό δευτερόλεπτο μετά άρχισε να παίζει ένα βίντεο του Ντέλ και τον είδε μπροστά του.
"Ονομάζομαι Έρνεστ Έντουαρντ Ντέλ. Γεννήθηκα το 1956 στο Έιμι της Αϊοβα. Η ζωή μου ήταν σκληρή αλλά δεν παραπονιέμαι. Δεν περίμενα τίποτα καλύτερο." σταμάτησε, έπιασε το φλιτζάνι με το τσάι του το φύσηξε και ήπιε μια γουλιά, ξανακοίταξε την κάμερα "Πάντα ήμουν καλός με τα χέρια μου. Φτιάχνω πράγματα. Διορθώνω πράγματα. Είμαι επιδιορθωτής, αυτό είμαι. Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα για ένα τίμιο μεροκάματο. Εγώ διορθώνω το μηχάνημα του θανάτου για να φάνε οι άνθρωποι. Αν αυτό σε κάνει κακο, τότε ας είναι." ήπιε άλλη μια γουλιά. "Δεν είμαι κοινωνικός τύπος. Το ξέρω αυτό. Αν περνάς τον χρόνο μαζί με ανθρώπους, θα σου ραγίσουν την καρδιά. Προδοσία, υποκρισία. Υπόσχεση αγάπης. Κοίτα στο στόμα ενός ατόμου και θα βρεις ψέματα να τριγυρνάνε σαν σκουλήκια που περιμένουν να βγάλουν φτερά. Ο κόσμος έχει τρελαθεί. Ένας άνθρωπος θα μπορούσε να σκοτώνει απ το πρωί έως το βράδυ και δεν θα τελείωνε ποτέ η δουλειά του." σταμάτησε, έπιασε το όπλο και το έβαλε στο σαγόνι του, πάτησε την σκανδάλη.

Ο Πάρης τινάχτηκε απ τον ήχο της σφαίρας που περνούσε μέσα από το κεφάλι του άντρα, άκουσε αμυδρά τους αστυνομικούς να κατεβαίνουν στο υπόγειο, τον πλησίασαν πιάνοντας το νεκρό του. Έμεινε να κοιτάζει την οθόνη, αυτό που έβλεπε τόση ώρα νομίζοντας πως ήταν βίντεο ομολογίας ήταν μια ζωντανή αυτοκτονία. Αυτοκτόνησε μπροστά στα μάτια του χωρίς να είναι μπροστά του.

Τέντωσε το κορμί του, σηκώθηκε όρθιος πιάνοντας στα χέρια του την μπάλα του μπάσκετ. Την χτύπησε μερικές φορές στο πάτωμα του γηπέδου και την πέταξε από μακριά βάζοντας την μέσα στο καλάθι.
<<Δεν περίμενα να είσαι τόσο καλός.>> άκουσε την Μυρτώ και γύρισε κοιτάζοντάς την. Φορούσε αθλητικά και του έκανε νόημα να πετάξει την μπάλα.
<<Τι κάνεις εσύ εδώ;>> την ρώτησε, δίνοντάς της πάσα.
<<Ήρθα να ξεμουδιάσω.>> του απάντησε.
<<Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για αυτό.>> της είπε και χαμογέλασε συνεχίζοντας να ανταλλάσσουν πάσες.
Η Μυρτώ τον κοίταξε μισοκλείνοντας τα μάτια της.
<<Σε παίζω και ένα ματσάκι.>> σοβαρά -σχεδόν- του ψιθύρισε.
<<Από πότε ξέρεις εσύ μπάσκετ;>> την ρώτησε όσο έβλεπε την μπάλα να μπαίνει στο καλάθι.
<<Δεν μπορώ να σου πω γιατί μετά δεν θα μπορώ να σε εντυπωσιάζω.>> έριξε και αυτή την μπάλα στο καλάθι.
<<Αυτό δεν γίνεται να το κάνεις.>> σοβαρά είπε κρατώντας την μπάλα.
<<Γιατί;>> απορημένη τον ρώτησε, εξετάζοντας από πάνω μέχρι κάτω το ιδρωμένο του κορμί.
<<Γιατί είσαι κάτι πολύ καλύτερο απ ότι θα μπορούσα να έχω φανταστεί.>> της πέταξε την μπάλα <<Για να δω τι μπορείς να κάνεις Νικολάου.>>
<<Πρόσεχε γιατί θα σε κερδίσω Μυλωνά.>> γεμάτη αυτοπεποίθηση του είπε και άρχισαν να παίζουν.

▪︎Γειααα σας!! 🐢 Ο δολοφόνος με τις μινιατούρες βρέθηκε, προφανώς αφού αυτοκτόνησε μπροστά στα μάτια του Πάρη.

Συνεχίζω και σ αυτό το τελευταίο κεφάλαιο αυτής της υπόθεσης να μπορώ να πω

ΓΕΙΑΑΑΑ ΣΑΣ ΚΟΤΟΠΟΥΛΑΚΙΑ ΜΟΥ 🐥

Και να αφιερώσουμε και αυτό το κεφλααιο στην den-pernaw-kala2 γιατί είναι η τσικεν μαμ του wattpad ❤

Είχαμε και μια μάχη με την Χόλι έτσι για το καλό και για να ανάψουν τα αίματα. Να πω την αλήθεια είχε ένα δίκιο ο Παρούλης, βασικά πολλά είχε αλλά τέλος πάντων. Όμως να πω και κάτι άλλο πόσο ηγέτης είναι στην δουλειά του, εγώ πάντως αν είχα ένα τέτοιο αφεντικό θα περνούσα τέλεια απ όλες τις απόψεις.😂

Εμένα μου άρεσε και το μπασκετάκι αυτό το ζεύγος είναι κάτι περισσότερο από iconic με το μεγαλύτερο τρολ την Μυρτώ. Ο Πάρης όμως πόσο γλυκούλης είναι όταν είναι κοντά της, αυτή η Μυρτώ τον έχει κάνει άλλο άνθρωπο. 😍

Αν σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας ξέρετε ότι τα λατρεύω. 💕

Εμείς θα τα πούμε ξανά το Σάββατο 8 Γενάρη στις 20.00 ως συνήθως.❤

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ. 😘❤