Έκανε στην άκρη την βιβλιοθήκη του γραφείου του, έσπρωξε το τραπέζι και τοποθέτησε με προσοχή της δύο μακέτες δίπλα δίπλα. Έπιασε τον μεγεθυντικό φακό, πλησίασε κοντά στην καινούργια μακέτα. Το αίμα κυλούσε από το λαιμό της μινιατούρας, τα γυαλιά απ το σπασμένο τζαμί ήταν τοποθετημένα ακριβώς όπως στον τόπο του εγκλήματος. Στο πάτωμα χαρτιά, ένα ποτήρι με χυμένο λικέρ ακριβώς δίπλα απ το μπουκάλι με το λικέρ κεράσι. Όλο το σκηνικό της μακέτας ήταν ανατριχιαστικά κοντά με το έγκλημα της ηλικιωμένης Πένι.
<<Αν η μια ήταν τρομακτική...>> η Μυρτώ έπιασε απ το γραφείο του έναν ακόμα μεγεθυντικό φακό <<οι δύο τι είναι;>>
<<Πιθανόν δολοφόνος κατά συρροή.>> της απάντησε, άπλωσε το χέρι του τραβώντας την ψηλή λάμπα με το λευκό φως κοντά στο τραπέζι.

Η Μυρτώ σήκωσε τα μάτια της απ τις μακέτες και του έριξε ένα βλέμμα.
<<Θα έλεγα πως αυτό απαλλάσσει το γείτονα και τον ανιψιό. Αμφιβάλλω αν κανείς τους θα μπορούσε να αγοράσει μια τέτοια κατασκευή.>> του είπε.
Ο Πάρης έπιασε το τσιμπιδάκι του, προσεκτικά πήγε το χέρι του κοντά στην μικρή πολυθρόνα έκανε στην άκρη τα μαξιλάρια και έπιασε ένα μικρό μαξιλαράκι που είχε πάνω του μια στάμπα το πρόσωπο μιας πλαστικής κούκλας που απ το μέτωπό της έτρεχε αίμα. Το σήκωσε πηγαίνοντας κάτω απ την λάμπα και κατέβασε τον φακό της λάμπας βοηθώντας τον να ζουμάρει το μαξιλάρι.
<<Μια ματωμένη κούκλα.>> χαμηλόφωνα είπε η Μυρτώ. <<Ίδια μ αυτή στην άλλη μινιατούρα.>> τελείωσε την πρότασή της ψάχνοντας δίπλα της φωτογραφίες. Άπλωσε το χέρι της δίνοντάς του την φωτογραφία, ο Πάρης την κράτησε δίπλα απ το μαξιλάρι.
<<Κοίτα το αίμα στο μέτωπο της κούκλας.>> της είπε χωρίς να σταματήσει να κοιτάζει μπροστά του.
<<Είναι το ίδιο σχέδιο και άρα δύο.>> παρατήρησε η Μυρτώ.
<<Μπορεί να είναι δύο διαφορετικές όψεις του ίδιου θέματος.>> υποστήριξε ο Πάρης.
<<Μπορεί να είναι υπογραφή.>>
<<Ναι, αλλά δεν έχουμε περιεχόμενο. Θα μπορούσε να σημαίνει ή να αντιπροσωπεύει σχεδόν τα πάντα.>> απάντησε στην Μυρτώ.
<<Εντάξει... Ξανά, η μακέτα μας δείχνει πως ο δολοφόνος έχει μια εξοικείωση με τα θύματα, τα σπίτια και τις συνήθειες τους. Άρα τι έχουν κοινό;>> αναρωτήθηκε η Μυρτώ.
<<Μάρτιν Ρακ, πενήντα ετών, λευκός άντρας, τελειωμένος ροκ σταρ. Η Πένι Γκάρντεν, καρκινοπαθής συνταξιούχος.>> έστρεψε το βλέμμα του πάνω της κοιτώντας την πάνω απ τα γυαλιά του.
<<Διαφορετικοί φίλοι, διαφορετικές οικογένειες, άλλοι κοινωνικοί κύκλοι.>> τον κοίταξε και αυτή.
<<Γιατί αυτό δεν το άφησαν στον τόπο του εγκλήματος όπως το άλλο;>> απόρησε δείχνοντας της την μακέτα της Πένι.

Η Μυρτώ κούνησε το κεφάλι της μη μπορώντας να του δώσει απάντηση. Αυτός σήκωσε την μακέτα της Πένι ψηλά την κούνησε και άκουσαν έναν ήχο σαν κάτι να βρισκόταν μέσα στην μακέτα. Τα βλέμματά τους συναντήθηκαν με τον Πάρη να κάνει μια γκριμάτσα απορίας.

Άφησε την μακέτα πάνω στο τραπέζι του εργαστηρίου, άνοιξε τον ανιχνευτή τοποθετώντας καλύτερα την μακέτα, σύνδεσε τον ανιχνευτή με το λάπτοπ του βλέποντας ασπρόμαυρα τα υλικά της μακετας και κυρίως τα σιδερένια. Έσκυψε πάνω από το λάπτοπ, ζούμαρε καλύτερα τον φακό είδε μια περίεργη κουκίδα. Φόρεσε τα γυαλιά του και κοίταξε καλύτερα, έκλεισε τον ανιχνευτή έπιασε τον μεγεθυντικό φακό και πήγε κοντά στην μακέτα. Κούνησε την μικρή πέτρα με το τσιμπιδάκι του ήταν σταθερή, πήγε λίγα εκατοστά πιο πέρα και κούνησε την μεγαλύτερη πέτρα, δεν ήταν καλά κολλημένη, την σήκωσε κοιτάζοντάς την καλύτερα. Την άφησε στην άκρη. Κάτω από την πέτρα ήταν ένα μικρό λευκό, σαν ενα μικροσκοπικό σκεύασμα. Έφερε κοντά του τον μεγεθυντικό φακό είδε τα γράμματα που έγραφαν "fentanyl" αναλγητικό που βοηθάει στην αντιμετώπιση πόνου των καρκινοπαθών.

Το κινητό του χτύπησε, έβγαλε τα γάντια του φέρνοντας την συσκευή στο αυτί του.
<<Μυλωνάς.>> είπε κοιτώντας την μακέτα.
<<Νικολάου.>> άκουσε από την άλλη γραμμή και χαμογέλασε ασυναίσθητα <<γύρισα στο σπίτι της Πένι. Άκου κάτι τρελό, απ τη από μια πέτρα βρήκα ένα σκεύασμα...>>
<<Φαιντανύλης.>> την διέκοψε βγάζοντας τα γυαλιά του.
<<Πρέπει να σταματήσεις να το κάνεις αυτό.>> αστειευτηκε.
<<Το σκεύασμα το βρήκα μόλις στην μακέτα. Κάτω από την μεγάλη πέτρα δίπλα απ το παράθυρο σωστά;>> ρώτησε την Μυρτώ.
<<Ναι.>> απάντησε εντυπωσιασμένη.
<<Σε περιμένω στο εργαστήριο. Να προσέχεις.>> τερμάτισε την κλήση εστιάζοντας την προσοχή του στην μακέτα.

<<Εδώ βρήκαμε τα φεναντύλ της θείας σου, έτσι ξέρουμε πως δεν τα πήρες εσύ.>> η Μυρτώ άφησε μπροστά στον ανιψιό της Πένι τον ανοιχτό φάκελο με τις φωτογραφίες <<Πράγμα που σημαίνει πως γίνεσαι από ύποπτος, μάρτυρας.>> τριγυρνούσε στην αίθουσα της ανάκρισης.
<<Από ποιον έκρυβε η Πένι τα φάρμακά της;>> τον ρώτησε ο Πάρης καθώς σηκωνόταν από την άκρη του τραπεζιού.
<<Δεν ξέρω. Μπορεί από μένα. Αν και ποτέ δεν θα τα έπαιρνα.>> απάντησε κοιτώντας τον Πάρη << Ή μπορείς να ρωτήσεις τον τύπο στην δίπλα αίθουσα.>> είπε εννοώντας τον γείτονα της Πένι.
<<Η θεία σου πουλούσε τα φάρμακά της;>> η Μυρτώ στάθηκε απέναντι βλέποντάς τον.
<<Ναι, είχα μια ιδέα. Το κατάλαβα με τον τρόπο που συντηρούσε την συνήθειά της.>>
<<Ποιά απ όλες;>> έβαλε τα χέρια του πάνω στο τραπέζι στηρίζοντας το κορμί του.
<<Μάλλον θα έπρεπε να πω συνήθειες. Λάτρευε το λικέρ κεράσι και τα τσιγάρα της, αλλά στην πραγματικότητα λάτρευε το βίντεο πόκερ. Της άρεσε ο ήχος που έκαναν τα νομίσματα όταν έκανε τζακ ποτ. Μου έδινε μερικά δολάρια τη βδομάδα για να κρατάω το σπίτι καθαρό. Και με πλήρωνε σε κέρματα.>> απάντησε στον Πάρη.
<<Μπορείς να σκεφτείς...>> η Μυρτώ κάθησε στην άκρη του τραπεζιού <<κάποιον άλλο που θα μπορούσε να ξέρει πως εκεί θα βρισκόταν αυτά τα ναρκωτικά;>>
Ο Χένρι κούνησε αρνητικά το κεφάλι του <<Όχι. Έμενα μαζί της μερικούς μήνες και δεν είχε ποτέ κανέναν εκτός από μένα.>>

Ο Πάρης βγήκε έξω και έκλεισε την πόρτα πίσω του, άνοιξε την πόρτα της διπλανής αίθουσας εκεί ο Ντάνιελ στεκόταν πάνω απ τον γείτονα της Πένι.
<<Ξέρεις Ρούντ από ύποπτος γίνεσαι...>>
<<Μάρτυρας.>> διέκοψε τον Ντάνιελ ο Πάρης <<Τώρα από εσένα εξαρτάται, να βοηθήσεις να βρούμε τον πραγματικό δολοφόνο.>> πήγε κοντά του, ο Ντάνιελ έκανε στην άκρη <<Αν νοιαζόσουν πραγματικά για την Πένι, θα μας πεις την αλήθεια για τα πάντα.>>
<<Άρα αυτό είναι ανεπίσημο;>> ρώτησε.
<<Ναι.>> του απάντησε ο Πάρης.
Ο άντρας σηκώθηκε όρθιος γυρίζοντας στην αίθουσα <<Δηλαδή δεν θα πάω φυλακή; Τι θέλετε να μάθετε;>>
<<Έκλεψες τα φάρμακα της Πένι;>> ο Ντάνιελ έφτασε δίπλα του.
<<Όχι φίλε, ποτέ δεν θα τα έπαιρνα από 'κεινη. Τα αγόραζα πενήντα δολάρια το σκεύασμα. Αργά το βράδυ μου περνούσε το σκεύασμα από την τρύπα του φράχτη και εγώ με τον ίδιο τρόπο της έδινα τα χρήματα.>>
Ο Ντάνιελ έστρεψε το βλέμμα του στον Πάρη κάνοντάς του νόημα να βγουν έξω. Πέρασε πρώτος έξω σταυρώνοντας τα χέρια του στο στήθος του.
<<Εγώ πιστεύω πως δεν το έκανε αυτός Πάρη.>>
<<Το ξέρω Ντάνιελ. Πίστευα ότι ίσως μας έδινε μια απάντηση, αλλά έπεσα έξω. Είναι ελεύθερος να φύγει.>>

Άναψε το φλας της μικρής κάμερας, κοίταξε την οθόνη του λάπτοπ δίπλα του και πέρασε το μακρύ σιδερένιο κοντάρι μέσα απ το σπασμένο τζαμί της μακέτας. Παρατήρησε το σαλόνι της μακετας, είδε κάτι στην πολυθρόνα. Πολύ προσεκτικά και σταθερά πλησίασε την κάμερα κοντά. Υπήρχαν ίχνη κόλλας στα μαξιλάρια της πολυθρόνας και στην πλάτη της κούκλας. Κοίταξε ευθεία, κατάλαβε γιατί η μακέτα δεν ήταν στον τόπο του εγκλήματος.
<<Το ξέρω αυτό το βλέμμα.>> άκουσε τον Τζον δίπλα του να του λέει <<Μόλις έβγαλες άκρη.>> ο Τζον πλησίασε λίγο κοιτάζοντας την μακέτα <<Αυτό είναι πολύ καλύτερο από την κουζίνα του νεκρού ροκ σταρ. Μοιράσου το, σε παρακαλώ.>> τον εκλιπαρούσε σχεδόν.

Του έδωσε την συσκευή της μικρής κάμερας <<Κοίτα προσεκτικά την πλάτη της κούκλας και το μαξιλάρι της πολυθρόνας. Φαίνεται ότι υπάρχουν υπολείμματα κολλάς και στα δύο.>>
<<Άρα η κούκλα αρχικά κολλήθηκε στην πλάτη της πολυθρόνας.>> συμπέρανε ο Τζον.
Ο Πάρης έσκυψε με τον μεγεθυντικό του φακό πάνω απ την μακέτα <<Πιστεύω πως ο δολοφόνος περίμενε το θύμα να πεθάνει στην πολυθρόνα.>>
<<Αν είναι έτσι, τότε πως ο δολοφόνος περίμενε... να την σκοτώσει;>> αναρωτήθηκε.
Ο Πάρης σκέφτηκε κάτι, μπροστά απ την πολυθρόνα υπήρχε ένα μπουκάλι με λικέρ. Το τράβηξε με το τσιμπιδάκι του, δεν ξεκολλούσε.
<<Θα αναλύσεις το περιεχόμενο του μπουκαλιού με το λικέρ, θα το φέρει η Μυρτώ στο εργαστήριο.>> διέταξε τον Τζον.
Ο Τζον κούνησε το κεφάλι του και βγήκε έξω. Ο Πάρης χαμογέλασε ελαφρά τρίβοντας τα μάτια του.

Κάθησε στην καρέκλα του γραφείου του, έπιασε τον φάκελο με τα αποτελέσματα. Γύρισε στην πίσω σελίδα, ένα στο λικέρ υπήρχε νικοτίνη σε θανατηφόρα επίπεδα.
<<Η Πένι Γκάρντεν δηλητηριάστηκε με νικοτίνη.>> είπε στην Μυρτώ που στεκόταν όρθια.
<<Ναι, αυτό δεν είναι ακριβώς έκπληξη, η γυναίκα κάπνιζε σαν φουγάρο.>> του απάντησε.
<<Δεν την κάπνισε. Την ήπιε, υγρή νικοτίνη. Ο Τρούμαν Καπότε το χρησιμοποιούσε ως φονικό όπλο σε μια ιστορία του "Τα σκαλιστά φέρετρα.", και ο δολοφόνος μας το έβαλε στο μπουκάλι με το λικέρ της θείας Πένι.>> της εξήγησε <<Ένα τσιγάρο εισάγει περίπου ένα μικρογραμμάριο νικοτίνης στον οργανισμό. Το λικέρ περιείχε πάνω από εξήντα. Μια δόση τόσο μεγάλη μπορεί να προκαλέσει πολλαπλούς σπασμούς και τελικά να χαλάσει έναν σχολαστικά επιδέξιο φόνο. Γι αυτό η μακέτα δεν ήταν στον τόπο του εγκλήματος. Ο δολοφόνος αναγκάστηκε να την διορθώσει, ώστε να ταιριάζει με αυτό που πραγματικά συνέβη.>> συνέχισε ο Πάρης ολοκληρώνοντας την σκέψη του.
<<Η υγρή νικοτίνη βρίσκεται σε πολλά προϊόντα καπνού.>>
<<Ναι. Είναι κοινή για τον καθένα. Καμία τύχη με τις κλήσεις του θύματος;>>
Η Μυρτώ άνοιξε τον φάκελο που κρατούσε <<Ναι, συνδύασα τις κλήσεις του Μάρτιν Ρακ και της Πένι Γκάρντεν πράγματι είχαν δέκα κοινούς αριθμούς. Πληροφορίες, παραγγελίες καταλόγων, εταιρία ηλεκτρισμού, κινηματογραφικές παραστάσεις. Υπάρχει ακόμη ένα τηλέφωνο που κατέληξε να είναι μη ανιχνεύσιμο κινητό που μας λέει πως κάποιος δεν θέλει να βρεθεί.>>
Το κινητό του χτύπησε και κοίταξε την οθόνη.
<<Είναι ο Άρτσι, πρέπει να πάω.>> της είπε και βγήκε έξω από το γραφείο του.

Περπάτησε γρήγορα στο διάδρομο και μπήκε στο εργαστήριο.
<<Τι είναι, Άρτσι;>> στάθηκε δίπλα του.
<<Γειά Πάρη, έβλεπα το βίντεο απ τον γείτονα στον απέναντι δρόμο, την νύχτα που παραδόθηκε το πακέτο.>> του έκανε νόημα να κοιτάξει ευθεία. Ένας άντρας πήγε το πακέτο στην πόρτα της Πένι, το ρολόι της κάμερας έδειχνε 11.09 το βράδυ.
<<Ποτέ μην υποτιμάς το ρολόι του γείτονά σου.>> ο Άρτσι ζούμαρε το βίντεο στον άντρα.
<<Δεν βλέπω φορτηγό παράδοσης.>>
<<Ευτυχώς για μας, ήταν προσωπική παράδοση, ακριβώς στην πόρτα μας.>> είπε στον Άρτσι, η θολή παρουσία του άντρα χάθηκε απ το οπτικό τους πεδίο.

Έβγαλε το μπουφάν του και το κρέμασε, άφησε τα κλειδιά στο τραπεζάκι. Κοίταξε γύρω του, ψάχνοντας με το βλέμμα του την Μυρτώ. Έκανε μερικά βήματα είδε την πόρτα του μπαλκονιού ανοιχτή, η Μυρτώ στεκόταν στα κάγκελα και κοιτούσε ευθεία. Έπιασε ένα μπουκάλι κρασί, το άνοιξε και έβαλε σε δύο ποτήρια ύστερα άπλωσε το χέρι του πιάνοντας απ τον καναπέ την κουβέρτα. Βγήκε έξω, η Μυρτώ κατάλαβε την παρουσία του, γύρισε χαμογελώντας. Της έδωσε τα ποτήρια και την σκέπασε με την κουβέρτα.
<<Φοβάσαι μην κρυώσω;>> τον ρώτησε χαμογελώντας.
<<Φοβάμαι γενικά μην μου πάθεις κακό.>> της απάντησε ειλικρινά χαϊδεύοντάς την στο μάγουλο και αυτή έκλεισε τα μάτια της.

Το κινητό του χτύπησε, άφησε στην άκρη το ποτήρι, το έπιασε απ την τσέπη του.
<<Ο Έκλι.>> είπε στην Μυρτώ.
<<Γεια σου Έκλι.>> πέρασε μέσα στο σπίτι <<Ναι έστειλα τον Πήτερ με τον Κέβιν...>> άνοιξε το ντουλάπι βγάζοντας ένα πακέτο μακαρόνια <<Δεν νομίζω να χρειάζεται κανένας άλλος...>> άνοιξε το ψυγείο βγάζοντας και τα υπόλοιπα υλικά που χρειαζόταν <<Πήγε πρώτα ο Κέρκ και ύστερα μας φώναξαν για τον φόνο. Απ ότι ξέρω είναι δύο ώρες μακριά απ το Βέγκας. Λογικά τώρα θα έχουν φτάσει.>> έπιασε ένα βινύλιο και το τοποθέτησε στο πικ απ <<Επικοινώνησε με τον Πήτερ... Εντάξει Έκλι, καλή συνέχεια και σε σένα.>> τερμάτισε την κλήση και έβαλε την βελόνα του πικ απ πάνω στο βινύλιο.
"Out of the tree of life, I just picked me a plum. You came along and everything started in to hum."
Η Μυρτώ στεκόταν στην πόρτα <<Τι σε ήθελε;>> τον ρώτησε αφήνοντας τα ποτήρια στον πάγκο.
<<Έγινε ένας φόνος σ ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής, έχουν και κοπέλες εκεί που δουλεύουν... ξέρεις.>> φόρεσε τις φόρμες του <<Πάει ο Πήτερ με τον Κέβιν.>> έπλυνε τα χέρια του.
<<Έχεις πάει σε παρόμοιο μέρος παλιότερα;>> κάθησε στο σκαμπό παρατηρώντας τον να κόβει το κρεμμύδι.
<<Ερεύνησα μια δολοφονία σ ένα τέτοιο μέρος κάποτε.>> της απάντησε βάζοντας τα μακαρόνια να βράζουν.
<<Όχι, οχι. Καταλαβαίνεις τι εννοώ.>> ήπιε μια γουλιά απ το κρασί της.
<<Σαν πελάτης;>> απόρησε σμίγωντας τα φρύδια του <<Όχι.>> αληθινά της είπε .
<<Ποτέ δεν έχεις πληρώσει για σεξ;>> αιφνιδιάστηκε απ την απάντησή του.
<<Δεν το έχω κάνει, βρίσκω την όλη διαδικασία πολύ...>> άφησε το μαχαίρι στην άκρη <<ψυχρή.>> γύρισε κοιτάζοντάς την.
<<Αλήθεια; Πώς και έτσι;>>
<<Το σεξ πρέπει να παρέχει τη δυνατότητα για σαρκική ένωση, αλλά το πληρωμένο σεξ έχει αντίθετα αποτελέσματα. Για μένα σεξ χωρίς αγάπη είναι ανούσιο. Σε κάνει λυπημένο.>> πήγε κοντά της, κράτησε το ποτήρι του.
<<Είμαι σίγουρη ότι δεν σε κάνω λυπημένο.>> χαμογέλασε.
<<Όχι. Με κάνεις χαρούμενο.>> την φίλησε πεταχτά στα χείλη.

"You think  you're flown before, but baby you ain't left the ground. A wait till you're locked in my embrace. Wait till I draw you near." ακουγόταν απ το πικ απ. Έπιασε το ποτήρι του και το σήκωσε ψηλά.
<<Στα καλύτερα που έρχονται.>> η Μυρτώ σήκωσε και αυτή το ποτήρι της. Της άρεσε πολύ αυτός ο άντρας ένιωθε ασφάλεια, το βλέμμα του της έβγαζε μια ζεστασιά.
"The best is yet to come, and babe, won't  it be fine? The best is yet to come, come the day you're mine. Come the day you're mine. And you're  gonna be mine."

■ Γειααα σας!! Άλλη μια μακέτα στο τραπέζι του Πάρη που τον έβγαλε σε ένα περίπου αδιέξοδο, αλλά πιστεύω ότι θα την βρει την άκρη αυτός.

Η θεία Πένι πάντως οριακά πολύ κοντά σε μαφιόζος, πώληση φαρμάκων, βίντεο πόκερ. Δεν μπλέκεις με την κυρία αυτή.

Πόσο μ αρέσει αυτή η ελευθερία στην σχέση τους, που δεν κρύβει κανένας τίποτα απ τον άλλον και μιλάνε έτσι αυθόρμητα και ελεύθερα.
Κορίτσια και αγόρια μια τέτοια σχέση να βρείτε, σας το εύχομαι. ❤

Ο Πάρης έκανε πρόποση με την φράση "Τα καλύτερα έρχονται."  για να δούμε τι έχουμε ακόμα να δούμε απ αυτόν τον τύπο. 😉

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο
Αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας ξέρετε ότι τα λατρεύω.❤

Εμείς θα τα πούμε ξανά το Σάββατο 18 Δεκέμβρη στις 20.00 ως συνήθως!
Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ 😘❤