Πέρασε μαζί με την Μυρτώ στο δωμάτιο των γονιών, χωρίστηκαν κοίταξε γύρω του. Στο πάτωμα είδε ένα πλαστικό ποτήρι αναψυκτικού, το είχε ξαναδεί πρόσφατα αυτό το σήμα.
<<Μυρτώ, αυτό το ποτήρι είναι ίδιο μ αυτά που βρήκαμε στο μοτελ. Έτρωγαν στο μοτελ και κάποιος το έφερε εδώ.>>
<<Πιθανή συσχέτιση;>> αναρωτήθηκε, πηγαίνοντας κοντά στην χαμηλή συρταριέρα <<Ίσως μπορούμε να προσθέσουμε και τη ληστεία στην λίστα.>>

Πλησίασε κοντά της. Το πάνω ράφι είχε μια κλειδωνιά η οποία ήταν σπασμένη. Η Μυρτώ άνοιξε περισσότερο το συρτάρι.
<<Κάρτα wifi, χωρίς όμως να υπάρχει laptop.>> του έδειξε την κάρτα.
Πάνω στην συρταριέρα υπήρχαν διάφορες κορνίζες με φωτογραφίες, έφερε το φως απ τον φακό του πάνω τους. Είδε στην μέση της συρταριέρας μια οικογενειακή φωτογραφία.
<<Η μαμά, ο μπαμπάς...>> έκανε μια παύση <<και οι δύο κόρες.>>
<<Έχουν και άλλη κόρη;>> απόρησε η Μυρτώ.
Άκουσε ένα βουητό, παραξενεύτηκε και κοίταξε την Μυρτώ, ελπίζοντας να το έχει ακούσει και αυτή.
<<Εντάξει, άρα δεν είναι απλά ένα βουητό στ αυτιά μου.>> του είπε η Μυρτώ και κοίταξαν τριγύρω, το βουητό ακουγόταν απ το ταβάνι. Λίγα βήματα ακόμα και βρήκαν την είσοδο για το πατάρι, κοιτάχτηκαν και της έκανε νόημα να τραβήξει το σκοινί.
Τράβηξε το σκοινί, μια σιδερένια σκάλα σταμάτησε μπροστά τους. Ο Πάρης σήκωσε το φρύδι του και κοίταξε πάνω.
<<Ανεβαίνεις πρώτος.>> του ανακοίνωσε η Μυρτώ.

Άρχισε να ανεβαίνει την σιδερένια σκάλα, στα τελευταία σκαλιά κοίταξε γύρω με τον φακό του, υπήρχε ένα κρεβάτι. Πάτησε στο ξύλινο πάτωμα, η σοφίτα ήταν γεμάτη με παλιά πράγματα, σκόνη και αράχνες. Στο στρογγυλό τραπεζάκι δίπλα απ το κρεβάτι, είχε κάνω του ένα πιάτο με απομεινάρια φαγητού, δύο βιβλία και μερικά ακόμη πράγματα.
<<Το ένα παιδί τα έχει όλα και το άλλο καταλήγει εδώ πάνω.>> άκουσε την Μυρτώ να λέει.
<<Αυτό δεν είναι δίκαιο. Έτσι;>> είχε μια στοίβα με ρούχα στην άκρη του δωματίου.

Μια μέλισσα τριγυρνούσε γύρω του. Στον τοίχο δύο κουτιά ήταν τοποθετημένα με μια μέλισσα να στέκεται πάνω τους, έσκυψε και κούνησε το χέρι του για να φύγει. Το βουητό ήταν πιο έντονο. Απομάκρυνε το ένα κουτί, ο τοίχος είχε μια τρύπα καλυμμένη με χαρτόνι.
<<Μυρτώ...;>>
<<Ναι.>>
<<Έχεις καμία αλλεργία;>> ρώτησε και γύρισε να την κοιτάξει. Η Μυρτώ κατέβασε την φωτογραφική μηχανή.
<<Όχι. Γιατί;>>
<<Δώσε μου ένα χεράκι.>> της είπε και η Μυρτώ πήγε κοντά του και μετακίνησε τα κουτιά.
Ο Πάρης μετακίνησε απαλά το χαρτόνι, το έκανε στην άκρη πολλές μέλισσες έβγαιναν από την τρύπα, κοιτάχτηκαν, της έδωσε τα γυαλιά του.

Ξάπλωσε στο σκονισμένο πάτωμα και έβαλε το κεφάλι του μέσα στην τρύπα. Όλος ο τοίχος ήταν γεμάτος με μια τεράστια φωλιά μελισσών.
<<Μυρτώ, νομίζω πως βρήκα από πού έρχεται το βουητό.>> άναψε το φακό του, παρατηρώντας καλύτερα.

Καθόταν στον καρέκλα του ανακριτικού, έπαιζε με τις άκρες των γυαλιών του.
<<Οι Μακαλίνο είχαν δύο κόρες, την Έιμι και την Ελίζαμπεθ. Η Ελίζαμπεθ είναι νεκρή και η Έιμι αγνοείται.>> άφησε τα γυαλιά του στο τραπέζι.
<<Αυτό είναι τραγικό, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τον πελάτη μου.>> απάντησε ο δικηγόρος.
<<Τα αποτυπώματά σου...>> έστρεψε το βλέμμα του στον Άλιστερ Ρόουντς <<βρέθηκαν στο δωμάτιο που δολοφονήθηκαν οι Μακαλίνο.>>
<<Ο πελάτης μου το έχει ήδη εξηγήσει αυτό.>>
Ο Ντάνιελ πλησίασε τσαντισμένος το τραπέζι <<Πριν αρχίσεις να σώζεις ψυχές, όταν ασελγούσες σε παιδιά, είχες ένα συνέταιρο... Ο οποίος πέθανε στην φυλακή πριν από οκτώ χρόνια. Βρήκαμε αντρικό DNA στα σεντόνια του μοτελ Ράντσο Σέντερ. Βρήκες καινούργιο συνέταιρο, όπως παλιά.>> έβαλε τα χέρια του στο τραπέζι και πλησίασε κοντά <<Μόνο που αυτή την φορά, οι γονείς σας βρήκαν. Αυτό ήταν κακό για σας, αλλά χειρότερο για 'κείνους.>> του ψιθύρισε.
<<Και τώρα που η μαμά και ο μπαμπάς δεν θα ξαναγυρίσουν σπίτι, βρήκες καινούργιο παιδότοπο να παίζεις και καινούργιο φίλο για να παίζετε μαζί.>> συνέχισε στον ίδιο τόνο ο Πάρης.
<<Το DNA στο μοτελ ήταν του πελάτη μου;>> ρώτησε ο δικηγόρος.
<<Όχι.>> απάντησε ο Πάρης.
<<Τότε γιατί κρατείται ακόμη;>>
<<Γιατί ακόμα λέει ψέματα.>> εκνευρισμένος είπε ο Ντάνιελ.
<<Δεν είσαι χειροτονημένος ιερέας. Δεν είσαι μέλος αναγνωρισμένης εκκλησίας. Δεν έχεις τίποτα να σε προστατεύσει.>> τόνισε την τελευταία πρόταση χτυπώντας τον δείκτη του στο τραπέζι.
<<Οπότε, απόφυγε τα δις ισόβια, δίνοντας μας τον συνεργό σου. Εμείς παίρνουμε το κορίτσι και εσύ παίρνεις...>> φόρεσε τα γυαλιά του <<λύτρωση.>> του χαμογέλασε ειρωνικά.
<<Πριν έξι χρόνια ήμουν αλκοολικός και έπαιρνα κρακ. Αυτός ο άνθρωπος με πήρε από τον δρόμο και μου έσωσε την ζωή. Η φίρμα μου το κάνει αυτό αφιλοκερδώς. Εγγυώμαι πως δεν θα κάνει άλλη μέρα στην φυλακή.>> ο δικηγόρος σίγουρος τους είπε.
<<Ο συνεργός μου είναι ο Κύριος.>> εξακολουθούσε να τους κοιτάζει μ ένα τρομακτικά ήρεμο βλέμμα.
<<Είμαι σίγουρος πως δεν είναι δικό Του το DNA στα σεντόνια.>> έδινε με τον δείκτη του ψηλά και σηκώθηκε όρθιος.

Το πρωί μαζί με τον Πήτερ, έκαναν φύλλο και φτερό το σπίτι του Άλιστερ Ρόουντς, ο Πάρης έψαχνε την βιβλιοθήκη.
<<Ξέρεις Πάρη, αν έπρεπε να κρίνω από το διαμέρισμα του, θα έλεγα ότι ο Άλιστερ Ρόουντς είναι ένας συνηθισμένος τύπος.>>
Ο Πάρης πέταξε στην άκρη τα μαξιλάρια του καναπέ <<Ναι, είμαι σίγουρος πως αυτό θέλει να πιστεύουν οι άλλοι.>> σήκωσε το στρώμα του καναπέ, δεν βρήκε κάτι στον κενό χώρο.

Άφησε το στρώμα. Πήγε στην ντουλάπα είχε ενσωματωμένη μια σιδερώστρα, την τράβηξε από εκεί και κοίταξε τον χώρο που ήταν σταθεροποιημένη.
<<Πάρη...>> γύρισε το σώμα του πηγαίνοντας κοντά στον Πήτερ που στεκόταν στην ανοιχτή ντουλάπα.
<<Για άνθρωπο με δική του σιδερώστρα, τα πουκάμισα φαίνονται πολύ τσαλακωμένα.>> έπιασε από την ντουλάπα ένα πουκάμισο και το έδειξε στον Πάρη.

Γύρισε πίσω στην σιδερώστρα κοπάνησε τα ράφια, ψηλάφισε το κάλυμμα της σιδερώστρας. Έβγαλε από το γιλέκο του ένα σουγιά και έσκισε το κάλυμμα, μέσα στην σιδερώστρα είχε κασέτες από βιντεοκάμερα, έπιασε μια στα χέρια του και κοιτάχτηκαν. Ήλπιζε να μην ήταν αυτό που φανταζόταν.

Με γρήγορα βήματα μπήκαν στο εγκληματολογικό, πέρασαν στο εργαστήριο του Άρτσι.
<<Ει, Άρτσι.>> του πέταξε την σακούλα με τις κασέτες <<ό,τι και να κάνεις έχω κάτι πιο σημαντικό.>> έβαλε τα χέρια στην μέση του.
<<Ρωμαϊκά νούμερα από το ένα έως το έξι.>> παρατήρησε τις κασέτες <<Εντάξει, αφήστε με να μαντέψω. Το Star Wars;>> αστειεύτηκε.
<<Παιδική πορνογραφία.>> τον κοίταξε αυστηρά και το χαμόγελό του κόπηκε <<Ξεκινά απ το τελευταίο.>>
<<Ναι. Συγγνώμη.>>

Έβαλε την κασέτα και άρχισε να παίζει στο γρήγορο, ήταν περίεργο. Το μόνο καλό ήταν ότι δεν ήταν πορνογραφία. Έμοιαζε με κάτι που ούτε ο ίδιος δεν το πίστευε. Έμοιαζε με εξορκισμό. Το κορίτσι δεμένο χειροπόδαρα και ο Άλιστερ Ρόουντς να κοπανάει το σώμα της κοπέλας με δύναμη.
<<Αρκετά, άστο να παίξει.>> είπε στον Άρτσι και το βίντεο συνεχίστηκε στην κανονική του ροή.
" Σε εξορκίζω! Βγες από μέσα της!" φώναζε και το κοριτσάκι ούρλιαζε κλαίγοντας. Έτριψε το μέτωπο του και συνέχισε να κοιτάει την οθόνη. "Άφησέ την..."  ο πατέρας του κοριτσιού εμφανίστηκε στο πλάνο, άρπαξε τον Άλιστερ Ρόουντς.
"Σταμάτα. Αρκετά! Άστην!" τον πέταξε πάνω στην κάμερα γυρίζοντας την εικόνα ανάποδα. "Την χτυπούσε."   είπε στην σύζυγό του που πήγε να τον απομακρύνει.
"Όχι! "  ούρλιαξε αυτή.

Ο Πάρης γύρισε το βλέμμα του στον Πήτερ.
<<Αυτό δεν είναι παιδική πορνογραφία.>> σοκαρισμένος του είπε ο Πήτερ.
<<Είναι εξορκισμός.>> άκουσε τον εαυτό του να λέει ενώ ο εγκέφαλός του δεν είχε πιστέψει αυτό που μόλις πριν λίγα λεπτά είδε.

<<Έχω βοηθήσει και άλλους ανθρώπους να εξορκίσουν το κακό. Στα βίντεο από ένα μέχρι πέντε.>> ενημέρωσε ο Ρόουντς τον Ντάνιελ.
Ο Πάρης τους κοιτούσε λίγα βήματα μακριά απ το τραπέζι του ανακριτικού.
<<Εγώ συμβούλεψα τον αιδεσιμότατο να καταγράψει τα τελετουργικά για τέτοιες καταστάσεις. Εκτέλεσε θρησκευτική υπηρεσία με πλήρη συναίνεση των γονέων και ύστερα έφυγε από το δωμάτιο.>> ο δικηγόρος είπε στον Ντάνιελ.
<<Κοίτα, αν νομίζεις ότι θα το πιστέψω αυτό, έχεις περισσότερη πίστη απ όσο νόμιζα.>> απάντησε ο Ντάνιελ.
<<Δεν ξέρει τίποτα για τους θανάτους ή για το που βρίσκεται η Έιμι Μακαλίνο.>> εξακολουθούσε ο δικηγόρος να μιλάει.
<<Συνήγορε, έτσι συνεργάζεστε εσείς;>> με ανεβασμένο τον τόνο της φωνής του ρώτησε ο Ντάνιελ.
<<Ακούστε με. Η μητέρα ήρθε σε μένα στα πρόθυρα της τρέλας, μέσα απ την καρδιά της με εκλιπαρούσε, μ εκλιπαρούσε να ελευθερώσω το παιδί της.>> ήρεμα κοιτώντας τον Ντανιέλ άρχισε να λέει ο Ρόουντς <<Μου είπε ότι δοκίμασε γιατρούς και χάπια χωρίς αποτέλεσμα. Οπότε πήγα στο σπίτι. Το είδα με τα μάτια μου. Ανέβηκα στην σοφίτα η Έιμι ούρλιαζε και χτυπιώταν στο κρεβάτι. Αυτό το πράγμα στο σπίτι, δεν ήταν η Έιμι.>> κουνούσε το κεφάλι του <<Δεν ήταν ανθρώπινο. Έπρεπε να το βγάλω από μέσα της.>>
<<Δούλεψε;>> ρώτησε ο Πάρης, ο άντρας γύρισε το βλέμμα του για λίγο πάνω του και μετά στον δικηγόρο.
Έκανε δύο βήματα πλησίασε κοντά στο τραπέζι και κάθησε στην σιδερένια καρέκλα απέναντι από τον Άλιστερ Ρόουντς.
<<Ο εξορκισμος... έπιασε;>> ξαναρώτησε κοιτώντας τον κατάματα.
<<Όχι.>> απάντησε <<Ο πατέρας της Έιμι παράβηκε τους κανόνες. Πότε μην του μιλάς. Πότε μην τον διακόπτεις και πίστευέ με απόλυτα. Κάνε μόνο ό,τι σου λέω.>> έδειξε με τον δείκτη του, τον εαυτό του.
<<Αυτός δεν πίστευε;>> διερωτήθηκε ο Πάρης.
<<Κύριε Μυλωνά, πιστεύετε σε ένα αυτόνομο, ζωντανό κακό;>>
Έβαλε τα χέρια του πάνω στο τραπέζι, έκανε μια παύση λίγα δευτερόλεπτα. Έγλυψε τα χείλη του. <<Είσαι ένας πρωτόγονος στη σαβάνα. Βλέπεις κάτι να κουνιέται με την άκρη του ματιού σου. Υποθέτεις ότι είναι μια ύαινα. Τρέχεις, μένεις ζωντανός. Αν υποθέσεις ότι είναι άνεμος και κάνεις λάθος, πεθαίνεις. Έχουμε τα γονίδια αυτών που τρέχουν. Είμαστε γενετικά φτιαγμένοι ώστε να πιστεύουμε σε ζωντανές δυνάμεις που δεν μπορούμε να δούμε.>> σταμάτησε και εξέταζε με το βλέμμα του τον άντρα.
<<Το καλύτερο κόλπο του διαβόλου είναι να μας κάνει να πιστέψουμε ότι δεν υπάρχει. Αλλά αν φωνάξεις το όνομά του αρκετά δυνατά και συχνά...>> χτύπησε το τραπέζι πολλές φορές με το χέρι του <<μάντεψε ποιός θα σου χτυπήσει την πόρτα;>>
<<Συνήθως τύποι σαν εσένα.>> τον διέκοψε ο Ντάνιελ.
<<Κοίτα, αρκετά με τις κατηχητικές σου αηδίες. Η συνάντηση τελείωσε και η προσφορά αποσύρεται.>>
<<Απαντήσαμε στις ερωτήσεις σας.>> Ο δικηγόρος τους κοίταξε.
<<Σας είπα την αλήθεια.>> μουρμούρισε ο Ρόουντς <<Πρέπει να με αφήσετε να φύγω.>>
<<Έχει δίκιο... Αν δεν τον κατηγορείτε για κάτι...>>
<<Σε κατηγορούμε για επίθεση.>> φώναξε ο Ντάνιελ διακόπτοντας τον δικηγόρο.
<<Ωραία. Θα κανονίσουμε εγγύηση. Θα είσαι έξω σε έξι ώρες.>> ο δικηγόρος είπε στον πελάτη του.

Περπατούσε με γρήγορα βήματα στον διάδρομο του σπιτιού, κρατώντας μέσα σ ένα κουτί μια μελισσοφωλιά. Η Μυρτώ σταμάτησε μπροστά του βγάζοντας τα γυαλιά ηλίου της.
<<Γεια.>> χαμογελαστή του είπε.
<<Γεια. Μελισσοφωλιά. Μέσα έχω την βασίλισσα, τους εργάτες και ολόκληρη την αποικία.>> ενθουσιασμένος την κοίταξε.
<<Κλέβεις το μελλίσι από τον τόπο του εγκλήματος;>>
<<Το κανόνισα με τους ελεγκτές ζώων. Αυτή η αποικία είναι υγιής θα την δώσω στους ελεγκτές. Κάθε μέρα πεθαίνουν όλο και περισσότερες μέλισσες.>> την ενημέρωσε.
<<Διάβασα ότι αν πέθαιναν όλες οι μέλισσες της γης, το ανθρώπινο είδος θα ακολουθούσε μετά από τέσσερα χρόνια.>>
<<Δεν υπάρχουν ακράδαντα στοιχεία που να το υποστηρίζουν. Αλλά ο κόσμος θα τελειώσει κάποια μέρα.>> άρχισε να περπατάει, θυμήθηκε κάτι και έκανε μια γκριμάτσα.
<<Μυρτώ...;>> γύρισε να την κοιτάξει.
<<Ναι.>>
<<Συγγνώμη, ξέχασα πως σήμερα θα πηγαίναμε να φάμε έξω το μεσημέρι.>> απολογήθηκε, δεν ήθελε να την ξεχνάει.
<<Δεν πειράζει. Αυτή η υπόθεση μας αποσυντόνισε όλους.>> του χαμογέλασε. Τόσο γλυκιά ήταν η Μυρτώ του.
<<Θα επανορθώσω όταν τελειώσουμε μ αυτή.>> την βεβαίωσε.
<<Πάρη... Ξέρεις πόσο, έτσι;>> στα λόγια της έλιωνε.
<<Πολύ Νικολάου, όσο εγώ.>> ήταν ερωτευμένος, τίποτα δεν θα τους το χαλούσε αυτό.

Πίσω από την τζαμαρία της ανάκρισης στον μικρό χώρο στεκόταν με τον Ντάνιελ δίπλα του και με μια γυναίκα απ το μοτελ.
<<Είσαι σίγουρη ότι δεν έχεις ξαναδεί αυτό τον τύπο;>> ρώτησε ο Ντάνιελ την γυναίκα, δείχνοντας τον άντρα στην αίθουσα της ανάκρισης που στο αυτοκίνητό του βρέθηκε η Έιμι.
<<Αυτόν τον τύπο, όχι. Όμως αυτόν...>> έπιασε μια φωτογραφία του Άλιστερ Ρόουντς <<ήταν σίγουρα στο μοτελ Ράντσο Σέντερ. Ήταν εκεί... πριν τρεις νύχτες. Είχε μαζί και την κάμερά του.>>
<<Κάμερα;>> ενθουσιασμένος είπε ο Πάρης.
<<Ναι, βιντεοκάμερα.>>
<<Αυτό μας βοηθάει, ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε για την συμβολή σας.>> Ο Ντάνιελ χαμογέλασε θριαμβευτικά.
<<Δεν παίρνω καμία ανταμοιβή;>>
<<Ναι, είσαι ελεύθερη να φύγεις.>> απάντησε ο Πάρης και βγήκαν έξω.

<<Θα πας στο νοσοκομείο για την Έιμι;>> τον ρώτησε ο Ντάνιελ.
<<Ναι πρέπει να πάω. Μετά την ανάκριση όμως.>> άνοιξε την πόρτα, ένας άντρας κοντά στην ηλικία του Πάρη καθόταν στην καρέκλα, τους κοιτούσε με τον υγρό του βλέμμα.
<<Άντριου Γούλφλιν.>> άρχισε ο Ντάνιελ όσο ο Πάρης ακουμπούσε το σώμα του στην σιδερένια καρέκλα.
<<Βάζω στοίχημα ότι οι φίλοι σου σε φωνάζουν λύκο. Οπότε και εγώ θα σε λέω λύκο. Εσύ μπορείς να με λες Ντάνιελ.>>
<<Ξέρεις είμαστε και οι δύο πολύ ενθουσιασμένοι που γνωρίζουμε κάποιον τόσο πολυμήχανο. Καταλαβαίνεις τι εννοώ;>> ο άντρας απορημένος κοιτούσε τον Πάρη <<Εννοώ ότι είσαι τριπλή απειλή. Απαγωγέας, βιαστής και παραγωγός ταινιών πορνό.>> αρίθμησε με τ δάχτυλά του <<Σου αρέσει να γυρνάς ταινίες;>>
<<Για τι πράγμα μιλάτε;>> τον ρώτησε.
<<Παιδική πορνογραφία.>> του απάντησε ο Πάρης.
Ο άντρας κουνούσε το κεφάλι του <<Με τίποτα, όχι εγώ.>>
<<Όχι, όχι μόνο εσύ. Εσύ και ο συνεργός σου.>> ο Ντάνιελ του εξήγησε <<Αυτός τραβάει και εσύ πηδάς. Πρέπει να είναι πολύ καλή επιχείρηση. Μικρό κόστος, μεγάλο κέρδος εκτός...>> σήκωσε τον δείκτη του <<αν πιαστείς.>>
<<Έχουμε τ αποτυπώματά σου και το σπέρμα σου. Σε πιάσαμε στο αμάξι του ζευγαριού να προσπαθείς να πηδήξεις την κόρη τους. Έχουμε...>> κοίταξε για λίγο ψηλά <<ξέχασα κάτι;>> ειρωνικά ρώτησε τον Ντάνιελ <<Ναι, έχουμε και τ όπλο σου.>>
<<Δεν έχω όπλο.>> είπε με βουλωμενο βλέμμα.
<<Όχι δεν έχεις, ξέρεις, ψάξαμε τον σειριακό του αριθμό. Ανήκει στην γιαγιά σου.>> σηκώθηκε από την θέση του <<Αλλά  ξέρεις πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να πάρεις το όπλο  απ την γιαγιά.>> άναψε τον φακό του και κοίταξε την ετικέτα του πουκαμίσου του.
<<Τι στο καλό κάνεις;>> ρώτησε φανερά εκνευρισμένος.
<<Απλά κοιτάω το μέγεθος του πουκαμίσου σου. Ίσως, να σου κάνω χριστουγεννιάτικο δώρο.>> ειρωνεύτηκε ο Πάρης <<Medium. Ξέρεις κάτι ξέχασα, λύκε.>> έβλεπε τα δάχτυλα του άντρα που έπαιζαν νευρικά, στήριξε τα χέρια του στο τραπέζι και πλησίασε κοντά στο πρόσωπο του άντρα.
<<Έχουμε και το πουκάμισό σου βουτηγμένο στο αίμα και των δύο θυμάτων. Αυτό είναι που λέμε κάρφωμα. Θα πας στην στενή. Θα κάνεις φυλακή.>> του ψιθύρισε <<Αλλά γιατί να το κάνεις μόνος;>> διερωτήθηκε.
<<Μην παίρνεις μόνος το φταίξιμο. Απλά πες μας το όνομα του συνεργού σου.>> συνέχισε ο Ντάνιελ.
<<Έλα, μοιράσου το μ έναν φίλο. Δεν χρειάζεται καν να μου πεις το όνομά του. Αρκεί μόνο...>> άνοιξε τον φάκελο, εμφανίζοντας μια φωτογραφία του Άλιστερ Ρόουντς <<να μου τον δείξεις.>>
<<Δεν έχω ξαναδεί αυτόν τον τύπο στην ζωή μου.>> τους απάντησε κουνώντας το κεφάλι του.
<<Έλα, μπορείς και καλύτερα.>> του είπε ο Ντάνιελ.
<<Θέλω δικηγόρο.>> φώναξε.
Ο Πάρης με τον Ντάνιελ πλησίασαν στην πόρτα, ο Πάρης γύρισε το κορμί του και τον κοίταξε.
<<Καλό για σένα, αλλά θα την βρω την αλήθεια. Τα στοιχεία δεν λένε ψέματα.>> είπε κλείνοντας την πόρτα.

■ Γειααα σας!! Όλα τα έχει δει αυτός ο Πάρης αλλά εξορκισμό πρώτη φορά. Βέβαια γι όλα υπάρχει πρώτη φορά αλλά αυτό παραήταν ακραίο.

Η Μυρτώ σίγουρα φοβήθηκε να ανέβει πρώτη την σκάλα γι αυτό τον έστειλε πρώτο, αυτό θα πει εκμετάλλευση.

Ακραία κατάσταση όλο αυτό που γίνεται με αυτή την υπόθεση, παρά πολύ ακραία.

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο.
Αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας φυσικά!

Εμείς θα τα πούμε ξανά το Σάββατο 27 Νοεμβρίου στις 20.00 ως συνήθως. ❤

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤