<<Έχουμε παράφρονες εγκληματίες, δράστες σεξουαλικών αδικημάτων. Όλοι με πολλαπλές καταδίκες.>> ακολούθησαν τον άντρα μπαίνοντας μέσα στο ψυχιατρείο. Αυτός στάθηκε, έβγαλε από την τσέπη του τα κλειδιά και τα τοποθέτησε στην κλειδαριά της σιδερένιας πόρτας. <<Καταδικασμένοι που δεν μπορούν να μείνουν στην φυλακή.>> ξεκλείδωσε την πόρτα και γύρισε κοιτάζοντάς τους. <<Να κλειδώνετε τα βαλιτσάκια σας όταν δεν τα χρησιμοποιείτε. Κυρία Νικολάου καλό θα ήταν να βγάλετε το γιλέκο. Οι καινούργιες στολές τους ταράζουν.>>

Η Μυρτώ έβγαλε το υπηρεσιακό της γιλέκο και το έβαλε μέσα στο βαλιτσάκι της. Ο άντρας έσπρωξε την πόρτα και περπάτησαν στον ψυχρό διάδρομο του ψυχιατρείου.
<<Μας απασχολεί κυρίως η ψυχιατρική αγωγή. Περιορίζουμε τα συμπτώματα ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος για ασθενείς και άλλους.>> άρχισε να τους λέει ο άντρας, όταν μαζί με τον φύλακα ερχόντουσαν στο μέρος τους ασθενείς. <<Σταματήστε και σταθείτε με την πλάτη στον τοίχο.>> είπε στον Πάρη και την Μυρτώ <<Είναι τυπικό μέτρο προστασίας.>> εξήγησε κοιτώντας τον Ντάνιελ. Έκαναν ακριβώς ότι τους είπε ο άντρας, παρατηρούσαν τους ασθενείς. Με την άκρη του ματιού του είδε την Μυρτώ, άπλωσε τον δείκτη του και την χάιδεψε -όσο μπορούσε- απαλά στο χέρι. Ένας ασθενής καθώς έμπαινε στην αίθουσα έβγαλε την γλώσσα του ειρωνεύοντας τους.
<<Βάλε μέσα την γλώσσα σου, Τζέικ.>> φώναξε ο φύλακας.
<<Μεταφέρονται όλοι στο καθιστικό.>> τους πληροφόρησε ο άντρας και τους έκανε νόημα να προχωρήσουν, άνοιξε την ξύλινη πόρτα, είδαν τις νοσοκόμες με έναν φύλακα.
<<Ο αστυνόμος Κέρκ, Μυλωνάς και Νικολάου του εγκληματολογικού.>> χαιρέτησαν σηκώνοντας τα χέρια τους <<Υπαστυνόμος Ρίντ Όουενς.>> είπε ο φύλακας.
<<Το ψυχιατρείο έχει αστυνομία.>> τους  ενημέρωσε.
<<Ο Υπαστυνόμος Όουενς έφτασε πρώτος στον τόπο του εγκλήματος.>> σήκωσε το χέρι του δείχνοντας τον άντρα και του έδωσε το λόγο.
<<Το θύμα βρέθηκε απ την νοσοκόμα Φέιμπερ περίπου στις δώδεκα και δέκα τα μεσάνυχτα.>>  άρχισε να τους λέει.
<<Η Τζόαν σχολούσε. Εγώ έπιανα βάρδια και έκανα έλεγχο>> διέκοψε τον υπαστυνόμο. <<Βρήκα τον Ρόμπι στο πάτωμα. Ο Κένυ ήταν εκεί γεμάτος αίματα.>> έδειξε το ανοιχτό δωμάτιο και ο Πάρης πήγε κοντά.
<<Τους κλειδώνετε την νύχτα;>> ρώτησε ο Ντάνιελ.
<<Όχι, οι πόρτες μένουν ξεκλείδωτες.>> απάντησε ο άντρας. Ο Πάρης άναψε τον φακό του και είδε μπροστά του το νεκρό σώμα του άντρα που ήταν μέσα στα αίματα.
<<Μπορούν να τριγυρνάνε παντού;>> συνέχισε ο Ντάνιελ.
<<Αν είναι κλεισμένοι οι ασθενείς κάνουν κακο στον εαυτό τους.>>
Πάνω στον θαμπό τοίχο υπήρχαν πιτσιλίες αίματος, παρατήρησε για λίγο το μικρό δωμάτιο και γύρισε το σώμα του κοιτάζοντας τους υπόλοιπους.
<<Που είναι ο Κένυ τώρα;>> αναρωτήθηκε ο Ντάνιελ.
<<Τον πήγαν στην απομόνωση.>>  απάντησε η νοσοκόμα.

Άκουγαν από τον διάδρομο τα ουρλιαχτά του άντρα, ο Πάρης κοίταξε για λίγο την Μυρτώ και προχώρησαν ευθεία. Η νοσοκόμα έσπρωξε την πόρτα, μπροστά τους δεμένος ένας μεσήλικας άντρας με σγουρά άσπρα μαλλιά κοπανουσε το σώμα του στο κρεβάτι ενώ ένας άντρας προσπαθούσε να τον ηρεμήσει. Η νοσοκόμα έπιασε από το τραπέζι τον λευκό φάκελο.
<<Ας του δώσουμε ακόμα λίγα μιλιγκράμ  Λοραζεπάμη.>> η νοσοκόμα είπε στον άντρα.
<<Πως έγιναν αυτά τα τραύματα στο χέρι του;>> ρώτησε η Μυρτώ κοιτώντας τις γρατζουνιές στο μπράτσο του.
<<Ο Κένυ αυτοτραυματίζεται. Πάσχει από σύνδρομο Ρένφιλντ* . Του αρέσει το αίμα.>> άρχισε να τους λέει ο νοσοκόμος <<Πριν δύο εβδομάδες τον έπιασα να τρυπιέται με το συρραπτικό.>> έπιασε την σύριγγα και έκανε την ένεση.
<<Αυτά τα ρούχα φορούσε όταν τον βρήκατε;>> ο Πάρης κοίταξε την νοσοκόμα.
<<Ναι.>> του απάντησε. Ο Πάρης σκούντηξε την Μυρτώ και της έκανε νόημα να βγουν έξω από το δωμάτιο. Έπαιζε με το χέρι του χτυπώντας το στην άκρη του φακέλου που κρατούσε. Σταμάτησε και γύρισε το σώμα του στο μέρος της.
<<Υπάρχουν πιτσιλίες αίματος σε όλο το δωμάτιο.>>
<<Τα ρούχα του Κένυ έχουν αίμα, όχι πιτσιλίες.>> συνέχισε η Μυρτώ.
<<Δεν νομίζω ότι το έκανε αυτός.>> σχεδόν σίγουρα της απάντησε.
<<Είναι περιορισμένοι...>> η Μυρτώ ξεφύσηξε <<οι ύποπτοι είναι συγκεκριμένοι.>>
<<Τρελοί ή όχι, ερχόμαστε.>> φόρεσε τα γυαλιά του και κοίταξε τον διάδρομο.

Έξω από το καθιστικό, έβλεπε από το τζαμί τους ασθενείς. Μερικοί έπαιζαν χαρτιά, ένας χτένιζε τα μαλλιά του, κάποιος καθόταν στην καρέκλα και έπλεκε χωρίς βελόνα και κλωστή.
<<Εκείνος πλέκει αόρατο πουλόβερ. Πωε ξέρει πότε έχει τελειώσει;>> του έδειξε ο Ντάνιελ τον άντρα που μέχρι πρότινος παρατηρούσε ο Πάρης.
<<Νομίζει ότι το κάνει στ αλήθεια. Δεν έχει λόγο να αμφιβάλλει.>> απάντησε ο Πάρης.
<<Ή την επιθυμία.>> συμπλήρωσε ο Ντάνιελ.
<<Όταν ρώτησαν τον Τζόν Νάς πως επικοινωνούσε με τους εξωγήινους, είπε ότι τα μυνήματα ερχόταν όπως οι μαθηματικές ιδέες του. Άρα έπρεπε να το πάρει σοβαρά.>> είπε στον Ντάνιελ στηρίζοντας καλύτερα τα γυαλιά του.
<<Βάλερι Ντίνο, γιατρός υπηρεσίας.>> άκουσαν μια γυναικεία φωνή και γύρισαν στο μέρος της γυναίκας.
<<Εσείς βεβαιώσατε τον θάνατο;>> την ρώτησε ο Πάρης.
<<Η διοίκηση μου είπε να βρω χρόνο για τις συνεντεύξεις σας. Δεν καταλαβαίνω το ελπίζετε να πετύχετε.>> άρχισε να τους λέει η γυναίκα, ο Πάρης απόρησε κοιτάζοντας την.
<<Είναι εγκληματίες με σοβαρές νοητικές διαταραχές. Δεν θα σας δώσουν ορθές και σαφείς απαντήσεις.>> συνέχισε η γυναίκα.
<<Κανείς δεν θα το κάνει.>> ο Πάρης έκανε νόημα στον φύλακα να φέρει στο δωμάτιο τον πρώτο ασθενή.

Έκατσε στην άκρη του καναπέ, στο ένα του χέρι κρατούσε τον φάκελο και στο άλλο έπαιζε με το στυλό του, έβαλε το ένα του πόδι πάνω στο άλλο και κοίταξε τον άντρα απέναντί του. Το μόνο φως που φώτιζε το δωμάτιο ήταν αυτό που έβγαινε από το πορτατίφ δίπλα στον Πάρη. Διάβασε τον φάκελο του άντρα, Ρόναλντ Σάλτερ κατηγορούνταν για πολλαπλούς βιασμούς και φόνο. Έπασχε από παραισθήσεις και αυταπάτες.
<<Σίγουρα δεν άκουσα κάτι.>> με τον δείκτη του έκανε κύκλους γύρω από τα μιλίγγια του <<Είπε ότι θα έμπαινε μέσα. Άκουσα να το λέει και μιλούσε σοβαρά.>>
<<Ποιός μιλούσε σοβαρά;>> ρώτησε ο Πάρης.
<<Ο δράστης.>> απάντησε.
<<Μπορείς να μου πεις κάτι άλλο;>> συνέχισε ο Πάρης.
<<Δεν μπορώ.>> κατέβασε τον δείκτη του.
<<Γιατί όχι;>>
<<Είναι εδώ.>> ψιθύρισε φοβισμένος. Ο Πάρης γύρισε δεξιά και αριστερά το βλέμμα του χωρίς να βλέπει κάτι.
<<Σ αυτό το δωμάτιο;>> αναρωτήθηκε. Ο άντρας χτυπούσε τον δείκτη του ξανά στο κεφάλι του.
<<Τον λένε Ρόναλντ;>>
<<Εμένα με λένε Ρόναλντ.>> είπε στον Πάρη.
<<Πως λένε εκείνον;>>
<<Δεν έχει όνομα. Είναι ένας γρύλος. Εδώ πάνω.>> του έδειξε το μυαλό του.
<<Ένας γρύλος;>> απόρησε ο Πάρης.
<<Ναι.>> απάντησε σίγουρα <<Θέλει ν ανοίξει τρύπα στο κεφάλι μου.>>

Μπήκε μέσα και κάθησε στην πολυθρόνα, κοίταξε εξονυχιστικά τον Πάρη και χαμογέλασε.
<<Τι είναι τόσο αστείο;>> ρώτησε ο Πάρης, άνοιξε τον φάκελο του, έπασχε από αυταπάτες ενώ είχε κάνει πολλαπλές απόπειρες αυτοκτονίας και βιασμούς.
<<Έστω ότι βρίσκεται ποιός είναι. Ίσως να είμαι εγώ.>> έπαιζε με τα δάχτυλά του <<Θα με καταδικάσετε για φόνο και θα με κλείσετε μέσα;>> έτρωγε τα νύχια του και κοίταξε τον Πάρη.
<<Εσύ το έκανες;>>
<<Δείτε τον φάκελό μου. Είμαι βιαστής, όχι δολοφόνος.>> ενημέρωσε τον Πάρη.

Ο επόμενος που θα μιλούσε έπασχε από διαταραχές πανικού, ονομαζόταν Τσάρλς Πίλλεου και κρίθηκε ανίκανος από τους ψυχολόγους.
<<Ξέρεις τι έπαθε ο Ρόμπερτ Γκάρσον;>> τον ρώτησε γυρίζοντας το στυλό στα δάχτυλά του. Ο Τσαρλς κούνησε καταφατικά το κεφάλι του, σταύρωσε τα χέρια του στο στομάχι του.
<<Κρέμασα την γουρούνα. Απλώθηκε ωραία.>> του είπε κοιτάζοντάς τον.
<<Τι;>> ήρεμα ρώτησε ξανά.
<<Όχι.>> κουνούσε το κεφάλι του αρνητικά <<Το έριξα στο χώμα. Υγρό και βρώμικο. Έβγαζα το αίμα. Μίλησα δίκαια, επανειλημμένα, ήρεμα. Ένας αδύνατος νεαρός το αψήφησε. Το είπαν σε ένα πρόθυμο παιδί, που έπεσε κοντά. Μπήκαν μέσα μου δαίμονες.>> σταμάτησε <<Πάλι. >> κοίταξε τον Πάρη, είχε ανατριχιάσει ολόκληρος.

Ο Ντάνιελ χτύπησε σιγά την πόρτα και βγήκαν έξω, στο διάδρομο τους πλησίασε η Μυρτώ.
<<Βρήκα σπέρμα στο δωμάτιο του θύματος και δεν είναι δικό του. Γιατί το θύμα μας είχε ευνουχιστεί χημικά.>> σταμάτησαν να περπατάνε.
<<Οπότε είναι του δολοφόνου.>> υπέθεσε ο Ντάνιελ.
<<Το σεξ είναι τα προκαταρκτικά, η βία είναι ο οργασμός.>> τους είπε ο Πάρης βάζοντας το χέρι του στην τσέπη του μπουφάν του.
<<Τυχεροί, πάρτε δείγματα.>> ο Ντάνιελ του έδειξε με το χέρι του την αίθουσα και έφυγε από κοντά τους. Ο Πάρης με την Μυρτώ περπατούσαν δίπλα δίπλα.
<<Είναι όλοι έτοιμοι.>> άκουσαν τον φύλακα να τους λέει μπαίνοντας στην αίθουσα.
<<Ευχαριστούμε.>> είπε και άφησε το βαλιτσάκι του και με τον μαύρο φάκελο πάνω στην καρέκλα. Έβγαλε τα γάντια από την τσέπη του και κοιτούσε τον νοσοκόμο που έδινε τα χάπια.
<<Πάρε εσύ εκείνη την μεριά. >> έδειξε στην Μυρτώ <<εγώ θα πάω στον Τζίμινι Κρίκετ.>> φόρεσε τα γάντια του.
<<Εξαιρετικά.>> του απάντησε η Μυρτώ και χωρίστηκαν.

Άνοιξε το κουτάκι εβγακε την μπατονέτα και έσκυψε μπροστά στον άντρα <<Ανοίξτε το στόμα σας παρακαλώ.>> είπε και πήρε το δείγμα το ίδιο έκανε και με τους υπόλοιπους σημειώνοντας το όνομά τους έξω από το κουτί. Κοίταξε τον νοσοκόμο.
<<Και εσύ Λίον.>> έβγαλε μια μπατονέτα.
<<Δουλεύω εδώ.>> απάντησε και κοίταξε τον Πάρη με απορία.
<<Ακριβώς.>> έφερε την μπατονέτα στο στόμα του και πήρε το δείγμα. Άκουσε από την απέναντι μεριά φασαρία και κοίταξε, ένας ασθενής πήγε να δαγκώσει το χέρι της Μυρτώς.
<<Μυλωνά...>> η Μυρτώ τον κοίταξε <<Ανέλαβε τον εσύ.>> του έδειξε τον άντρα μπροστά της ξεφύσηξε και βγήκε έξω από την αίθουσα.

Ήταν όρθιος πάνω από το τραπέζι του ιατροδικαστή, κάτω του το νεκρό σώμα του άντρα, απέναντί του ο Νικ και δίπλα του η Εύα.
<<Πρώτα έλεγξα τα περιεχόμενα στομάχου. Είναι εκπληκτικά. Όπως στο "Στα σαγόνια του καρχαρία." οπου ανοίγουν την κοιλιά και βγάζουν πολλά περίεργα πράγματα.>>
<<Βρήκες πινακίδα κυκλοφορίας;>> απόρησε και ο Νικ πιάνοντας το αστείο του γέλασε.
<<Όχι ακριβώς.>> έπιασε το μπολ από το τραπεζάκι δίπλα του <<Χανζαπλάστ, κομμάτια ξύλου, τρίχες και μισή φωτογραφία.>> ο Πάρης πήρε το μπολ από το χέρι του Νικ.
<<Πίκα.>> ο Πάρης έστρεψε το βλέμμα του στον Νικ και στην Εύα που τον έβλεπαν με απορία.
<<Πίκα, είναι η παρόρμηση να τρως πράγματα που δεν είναι τροφές. Λέγεται στα λατινικά κίσσα, που τρώει διαφορά αντικείμενα.>> εξήγησε.
<<Η τριχοτιλλομανία εξηγεί την αφαίρεση και το φάγωμα τριχών.>>
<<Ψυχοκαταναστική διαταραχή.>> πρόσθεσε η Εύα.
<<Έστειλα δείγματα για εξέταση.>> τους έδειξε στο κρανίο του νεκρού την πληγή <<Υπάρχουν εκδροές. Κάταγμα κρανίου μέχρι τον θόλο. Οιδήματα, μώλωπες σε μετωπιαίους και κροταφικούς λοβούς.>>
<<Πέθανε από βαριές κακώσεις;>> ρώτησε κοιτάζοντας το πτώμα.
<<Όχι. Πέθανε από ασφυξία.>>
<<Κατά την πάλη;>> αναρωτήθηκε εστιάζοντας το βλέμμα του στον Νικ.
<<Η πήξη του αίματος δείχνει ότι τα τραύματα έγιναν μεταθανάτια. Τουλάχιστον δύο ώρες αφού είχε πεθάνει.>> τους ενημέρωσε.
<<Μάλλον δεν ήταν αρκετά νεκρός.>> ο Νικ χαμογέλασε στην πρόταση της Εύας.
<<Επίσης βρήκα σημάδια από δέσιμο σε καρπούς και αστραγάλους. Φάνηκαν με ειδική εξέταση. Έγιναν την ώρα του θανάτου. Οπότε...; Τον βασάνισαν; Τον έδεσαν;>> προβληματίστηκε ο Νικ.
<<Τον καθήλωσαν.>> απάντησε σίγουρος καθώς θυμήθηκε το κρεβάτι που είχε δει πριν ώρες δεμένο έναν ασθενή μέσα στο ψυχιατρείο <<Κανείς δεν μίλησε για καθήλωση.>> έβγαλε τα γάντια του και κατευθύνθηκε προς την έξοδο, τα πέταξε στον κάδο και η Εύα τον ακολούθησε έξω.

<<Πως γίνεται να γνωρίζεις τόσα πολλά;>> γύρισε στο μέρος του και περπατούσε ανάποδα έτσι ώστε να είναι απέναντι του και να τον κοιτάζει.
<<Δεν ξέρω συνήθως οι άνθρωποι δεν έχουν τόσες πολλές γνώσεις, ειδικά όταν "βολεύονται" σε κάποια θέση. Εσύ νομίζω πως ξέρεις τα πάντα, είσαι κάτι σαν κινητή εγκυκλοπαίδεια.>> τα μάτια της έλαμπαν από τον ενθουσιασμό. Ο Πάρης δεν μπορούσε να μην χαμογελάσει, του άρεσε αυτός ο ενθουσιασμός που είχε για την δουλειά. Σκέφτηκε κατι που με μερικά τηλέφωνα θα το έκανε πράξη.
<<Κινητή εγκυκλοπαίδεια; Αυτό πρώτη φορά το ακούω. Αν σου αρέσει κάτι που κάνεις όσο "βολεμένος" και αν είσαι πίστεψέ με δεν ησυχάζεις. Θέλεις το παραπάνω.>> έβγαλε τα γυαλιά του <<Καλύτερα να γυρίσεις ίσια γιατί το ανάποδο περπάτημα σ αυτόν τον διάδρομο δεν είναι και τόσο ασφαλές.>>
<<Εγώ όμως θέλω να σε βλέπω. Μ αρέσει η οπτική επαφή.>> σήκωσε τους ώμους της. Το σφουγγαρισμένο λευκό πάτωμα του διαδρόμου, την έκανε να χάσει την ισορροπία της. Ο Πάρης άπλωσε το χέρι του, την άρπαξε από το άσπρο της μπλουζάκι και την κόλλησε πάνω του. Ένιωθε την ανάσα της στο λαιμό του και ανατρίχιασε, τα μάτια της τον αγκάλιαζαν.
<<Σ έπιασα.>> της είπε και την κοίταξε κατάματα. Όταν βεβαιώθηκε ότι στηρίχτηκε στα πόδια της την άφησε.
<<Σ ευχαριστώ.>> απάντησε ψιθυριστά.
<<Αυτό εννοούσα για την ασφάλεια του ανάποδου περπατήματος.>> την πείραξε και γέλασαν.
<<Μερικές γυναίκες είναι τυχερές.>> σοβαρά είπε και ξεφύσηξε.
<<Γιατί;>> απόρησε με αυτή την αλλαγή της συζήτησης.
<<Γιατί έχουν περάσει από το κρεβάτι σου.>> ψιθύρισε κοιτάζοντάς τον.
Ένιωσε αμήχανα και έπιασε τον σβέρκο του, κοίταζε κάτω το λευκό πάτωμα. Είχε καταλάβει ότι της άρεσε, τον γοήτευε αλλά δεν ήταν αυτό το κάτι που ήθελε στην ζωή του. Η Μυρτώ είναι ο μοναδικός άνθρωπος που αγάπησε και αγαπάει τόσο πολύ, δεν θα χαλούσε αυτό που πάλεψε τόσα χρόνια να καταφέρει. Πλέον δεν παρασύρεται από καμία σειρήνα, στο σπίτι γυρνούσε και έβλεπε την ευτυχία να του χαμογελάει. Ξερόβηξε.
<<Είσαι πολύ ωραίο κορίτσι Εύα, αλλά τα τελευταία τέσσερα χρόνια η ανάσα μου κόβεται όταν αντικρίζω μια άλλη πανέμορφη γυναίκα.>> απάντησε και απομακρύνθηκε από κοντά της.

* Κλινικός Βαμπιρισμός, πιο συχνά αποκαλούμενος και ως Σύνδρομο του Ρένφιλντ, είναι ένας όρος για να περιγράψουμε την εμμονή κατανάλωσης αίματος. Η διαταραχή αυτή δεν έχει επίσημα κατηγοριοποιηθεί στον Διαγνωστικό και Στατιστικό Οδηγό Ψυχολογικών Διαταραχών. Ο όρος επινοήθηκε (πιθανά ως φάρσα ή αστείο) ψευδοεπιστημονικά από τον κλινικό ψυχολόγο Ρίτσαρντ Νολ που εμπνεύστηκε το όνομα από τον εντομοφάγο βοηθό του Δράκουλα, Ρένφιλντ, όπως αναφέρεται στο μυθιστόρημα του Μπραμ Στόκερ.

▪︎ Γειαααα σας και καλό μήνα 🍁!! 🐢 Συγγνώμη που σας παραμέλησα έτσι αλλά ήταν πραγματικά ένα δυνατό 8ημερο. Όμως είμαι εδω με μια νέα υπόθεση.

Και τι υπόθεση ε; Ψυχιατρεία, τρελά και παράνοια. Η αλήθεια είναι ότι σε μερικά σημεία ανατριαχασα όταν τα έγραφα πόσο μάλλον όταν έψαχνα γι αυτή τη  υπόθεση. Αλλά ρε παιδί μου άλλο με προβληματίζει εμένα, αυτή η Εύα του την έπεσε στεγνά όμως ο δικός μας κύριος. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής.

Επόμενο κεφάλαιο θα ανέβει το Σάββατο 9 Οκτωβρίου στις 20.00 το βράδυ.

Αν σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας φυσικά ξέρετε ότι πεθαίνω γι αυτά!

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤