Κεφάλαιο 28: Χόκεϊ.
Πέρασαν στο γήπεδο του χόκεϊ. Ο πάγος τον έκανε να γλιστρήσει λίγο, ο Ντάνιελ που είχε γυρισμένη την πλάτη του προς το τέρμα τους κοίταξε.
<<Που είναι το πτώμα;>> ρώτησε ο Πάρης.
<<Στον πάγκο. Τον έβαλαν εκεί μόλις κατέρρευσε.>> τους έδειξε τον πάγκο και κατευθύνθηκαν εκεί. <<Είχε τις αισθήσεις του όταν τον έβγαλαν έξω. Πέθανε λίγα λεπτά αργότερα.>> συνέχισε ο Ντάνιελ. Μπήκαν μέσα στον κλειστό πάγκο και είδαν το πτώμα που ήταν σκεπασμένο με μια γκρι κουβέρτα. Ο Πάρης άφησε το βαλιτσάκι του, ο Ντάνιελ σήκωσε την κουβέρτα και μαζί με την Μυρτώ είδαν το πτώμα του νεαρού άντρα.
<<Μοιάζει πρόσφατο.>> είπε στην Μυρτώ δείχνοντας το τραύμα στο μάγουλό του.
<<Ο γιατρός του γηπέδου είπε ότι χτύπησε στην δεύτερη περίοδο.>> τους ενημέρωσε ο Ντάνιελ.
<<Οπότε αυτό είναι από την τρίτη περίοδο. >> κοίταξαν το τραύμα στο λαιμό του θύματος. <<Η αντίπαλη ομάδα τον κανόνισε μια χαρά.>> κοίταξε τους δύο άντρες.
<<Το χόκεϊ είναι σκληρό παιχνίδι.>> αποκρίθηκε ο Ντάνιελ.
<<Ναι. Δολοφονικό.>> απάντησε ο Πάρης.
Καθόταν στις κερκίδες μαζί με την Μυρτώ, κούμπωσε καλύτερα το μπουφάν του και κοίταξε το χαρτί που κρατούσε.
<<Δύο λεπτά για αγκωνιά και τέσσερα λεπτά για σκληρό μαρκάρισμα. Δέκα λεπτά για αντιαθλητική συμπεριφορά.>> άρχισε να διαβάζει.
<<Τα αγόρια είναι πάντα αγόρια!>> είπε η Μυρτώ που κοιτούσε το γήπεδο χόκεϊ.
<<Πλακώνονταν, δεν έπαιζαν χόκεϊ!>> την διόρθωσε.
<<Δεν σου αρέσουν τα αθλήματα.>>
<<Αυτό δεν είναι αλήθεια. Μ αρέσει πολύ το μπάσκετ και το μπέιζμπολ.>> την ενημέρωσε κοιτώντας την.
<<Μπέιζμπολ;>> τον κοίταξε και αυτή <<Έτσι εξηγούνται όλα αυτά τα στατιστικά.>>
<<Είναι όμορφο παιχνίδι.>> υποστήριξε.
<<Σ ενδιαφέρει η ομορφιά;>> αναρωτήθηκε η Μυρτώ.
<<Από τότε που σε γνώρισα.>> απάντησε καθώς κοιτούσε το γήπεδο μπροστά του. <<Θ'αρχίσουμε από το άλλο τέρμα και θα κινηθούμε προς το κέντρο.>> συνέχισε καθώς τα μάτια του συναντήθηκαν με τα δικά της.
<<Ωραία.>> είπε και σηκώθηκαν όρθιοι κατεβαίνοντας κάτω στο γήπεδο.
Άρχισαν να ψάχνουν το γήπεδο του χόκεϊ, χωρίστηκαν και μάζευαν τα ελάχιστα δείγματα που έβρισκαν στο γήπεδο. Ο Πάρης έσκυψε και μάζεψε ξύνοντας τον πάγο το αίμα που βρισκόταν εκεί.
<<Δεν βρήκαμε σχεδόν τίποτα. Ίσως πρέπει να ψάξουμε αλλού.>> του πρότεινε η Μυρτώ. Ο Πάρης κούνησε το κεφάλι του και πήγε κάτι να πει αλλά ο θόρυβος ενός μηχανήματος διέκοψε την συζήτησή τους κάνοντας τα κορμιά τους να γυρίσουν προς τον θόρυβο. Ήταν το μηχάνημα που μετά από κάθε περίοδο λείαινε τον πάγο.
<<Με τρία πράγματα κολλάς, όταν τα βλέπεις. Το ρυάκι, τη φωτιά στο τζάκι και ένα μηχάνημα για παγοπίστες να κόβει βόλτες.>> παρατηρούσε το πλέον σταματημένο μηχάνημα στο γκαράζ του γηπέδου.
<<Τσάρλι Μπράουν. Τα λατρεύω αυτά τα μηχανήματα.>> συμπλήρωσε η Μυρτώ.
<<Και εγώ.>> απάντησε και προχώρησαν στο εσωτερικό του γκαράζ.
Έσυρε τον τροχαλία που είχε στηρίξει έναν καθρέφτη κάτω από το μηχάνημα, όσο η Μυρτώ κοιτούσε με το φακό της. Έσκυψε λίγο, έκανε στην άκρη ένα κομμάτι σίδερο από το μηχάνημα και είδε ένα δόντι ανάμεσα στον πάγο.
<<Αυτό που μου αρέσει σ αυτά είναι ότι μαζεύουν τα πάντα. Μυρτώ...;>> φώναξε.
<<Ναι.>> απάντησε και τον πλησίασε.
<<Φοβάμαι πως το άλλο μισό δόντι είναι εκεί μέσα.>> σήκωσε τον φακό του δείχνοντας το μεγάλο βουνό από πάγο πίσω από την Μυρτώ.
Άναψε και την τελευταία θερμάστρα και όρθωσε το ανάστημά του.
<<Ας συνδυάσουμε το νόμο της ψύξης και της αγωγιμότητας.>> είπε στην Μυρτώ περπατώντας γύρω από τον πάγο.
<<Οι διαστάσεις του πάγου είναι 2,7 μέτρα, επί 1,5 μέτρο, επί 2,5 μέτρα. Χοντρικά υπολογιζω ότι είναι 2,8 κυβικά μέτρα, με θερμοκρασία ένα βαθμό Κελσίου.>> πληροφόρησε τον Πάρη.
<<Οι θερμάστρες είναι στους 32 βαθμούς, αλλά οι συνθήκες αλλάζουν.>> απάντησε σηκώνοντας τα χέρια του δείχνοντας τον πάγο.
<<Μέσος όρος;>> αναρωτήθηκε χαμογελώντας η Μυρτώ.
<<Αν είμαστε τυχεροί περίπου 1,5 κυβικό μέτρο την ώρα.>>
<<Δύο ώρες για ένα δόντι; Για να βρούμε ένα δόντι...>> στάθηκε δίπλα του <<και μόνο ένα δόντι.>>
Έσπρωξε την πόρτα και πέρασε στο νεκροτομείο, είδε το πτώμα του άντρα πάνω στο σιδερένιο τραπέζι.
<<Γιατί άργησες;>> τον ρώτησε ο Νικ.
<<Έβλεπα τον πάγο να λιώνει.>> απάντησε και στάθηκε πάνω απ το πτώμα.
<<Η τοξικολογική είναι καθαρή. Βρέθηκε μόνο κινίνη. Πρέπει να είχε ελονοσία το τελευταίο εξάμηνο. Αυτό ή του άρεσε το τζιν τόνικ.>> άκουγε τον Νικ να του λέει καθώς φορούσε τα γυαλιά του. <<Ζήτησα τον φάκελό του. Αν ήμουν στην θέση του θα έπαιρνα τα παυσίπονα σαν καραμέλες. Τοιχοείδες κάταγμα στην ωλένη, μωλωπισμένο νεφρό, δέκα ράμματα στην κογχική μοίρα και κάταγμα στο ρινικό οστό.>> κατέβασε λίγο το λευκό σεντόνι από το θύμα και κοίταξε τον Πάρη. <<Παλιότερα σπασίματα στα πλευρά.>> άνοιξε το στόμα του θύματος και έβγαλε τις θήκες με τα δόντια. <<Στοίχημα ότι ήταν περήφανος για τις ουλές του. Τι λένε για τα ομαδικά αθλήματα;>> ρώτησε τον Πάρη και αυτός στήριξε καλύτερα τα γυαλιά του.
<<Ότι είναι το τέλειο μοντέλο "δίκαιης" κοινωνίας. Όλοι μιλάνε την ίδια γλώσσα, ξέρουν τους κανόνες και υπάρχει ποινή όταν κάποιος κλέβει. Στιγμιαία αποκατάσταση ηθικής.>> απάντησε.
<<Τι δουλειά έκανε;>> συνέχισε να ρωτάει ο Νικ.
<<Χρηματιστής.>> απάντησε με σιγουριά ο Πάρης.
<<Φανατικός του ανταγωνισμού.>> συμπλήρωσε ο Νικ.
<<Όλοι δεν είμαστε;>> αναρωτήθηκε ο Πάρης.
<<Εγώ όχι πια.>>
<<Όχι;>> απόρησε <<Τότε πως έγινες επικεφαλής του Ιατροδικαστικού;>> ρώτησε και χαμογέλασε αχνά. <<Όλοι έχουμε προϊστορικά γονίδια σ έναν μεταμοντέρνο κόσμο. Παίρνουμε κρέας απ το κρεοπωλείο αντί να σκοτώσουμε με μαχαίρι. Πρέπει όλοι να εκτονωθούμε.>> είπε στον άντρα απέναντί του ολοκληρώνοντας τις σκέψεις του.
<<Τρελές της νιότης.>>
<<Αιτία θανάτου;>> αναρωτήθηκε ο Πάρης.
<<Δεν είμαι σίγουρος. Είναι κομμένη η καρωτίδα του. Μπορεί να τον σκότωσε και μια ελπίδα πατινιού. Το πάρτυ συνεχίζεται. Σοβαρό τραύμα στην αρτηρία. Ίχνη αίματος στην καρδιά, ικανά να προκαλέσουν συγκοπή. Απώλεια αισθήσεων και εξηγείται γιατί βρέθηκε κάτω απ όλους τους άλλους.>> εξήγησε στον Πάρη.
<<Ο θάνατος προκάλεσε την πτώση ή η πτώση τον θάνατο;>> σταύρωσε τα χέρια του και κοίταξε, ξανά, το νεκρό σώμα του άντρα.
Έσπρωξε την πόρτα με τον αγκώνα του και κοίταξε την Μυρτώ δίπλα του καθώς περνούσαν στο εσωτερικό του σπιτιού.
<<Ώστε τέτοια σπίτια έχουν οι χρηματιστές...>> είπε η Μυρτώ και παρατήρησαν το σπίτι γύρω τους.
<<Πώς μπορούν να ζουν οι άντρες σε τέτοια μέρη;>> ρώτησε τον Πάρη και αυτός κοίταξε γύρω τους και σήκωσε τους ώμους του.
<<Γιατί τι έχει;>> αναρωτήθηκε βάζοντας τα γάντια του.
<<Είναι σαν σπηλιά με ξύλινα πατώματα.>> απάντησε και σήκωσε το βαλιτσάκι της προχωρώντας στον διάδρομο.
<<Είναι καθαρό.>> έκανε δύο βήματα και στάθηκε μπροστά από τον μαύρο δερμάτινο καναπέ <<έχει τηλεόραση, καναπέ... Τι άλλο θέλει ένας άντρας;>>
<<Ένα φυτό; Κάτι που θα το κάνει πιο ανθρώπινο.>> άφησε το βαλιτσάκι της στον μικρό άσπρο πάγκο της κουζίνας και κοίταξε τον Πάρη <<είναι σαν να μην έχει επαφή με κανέναν.>>
<<Δεν είμαι σίγουρος γι αυτό.>> περπάτησε στο υπνοδωμάτιο και είδε το ξεστρωμένο κρεβάτι με τα μπεζ σατέν σεντόνια, η Μυρτώ άναψε φακό βγάζοντας ένα μπλε φως.
Άνοιξε τον διακόπτη και το φως πλημμύρισε την ντουλάπα. Ήταν οργανωμένη, τα κουστούμια σε σειρά και τα παπούτσια σε δικό τους ράφι. Κοίταξε γύρω του και άρχισε να ψάχνει.
<<Δεν είναι καλό σημάδι όταν κάποιος κοιμάται με περισσότερες γυναίκες απ τις καρέκλες που έχει το σπίτι του.>> άκουσε την Μυρτώ να του λέει, έστρεψε το σώμα του στο μέρος της.
<<Εδώ ποια είναι η αναλογία;>> αναρωτήθηκε και έβαλε τα χέρια του στις τσέπες.
<<Χοντρικά, θα έλεγα. Τέσσερις γυναίκες για κάθε έπιπλο, αν βάλουμε και την τηλεόραση.>> όρθωσε το ανάστημά της και ξεφύσηξε. <<Στον φίλο μας άρεσαν τρία πράγματα. Το χόκεϊ, τα λεφτά και οι γκόμενες.>>
<<Ακόμα δεν ξέρουμε πως πέθανε και γιατί.>> σταύρωσε τα χέρια του.
<<Ξέρουμε πως ζούσε.>> αποκρίθηκε η Μυρτώ και κοιτάχτηκαν.
<<Βάζετε λόγια στο στόμα μου.>> η κοπέλα στήριξε το σώμα της στα κάγκελα του γηπέδου. Η Μυρτώ και ο Ντάνιελ ήταν δίπλα της, ο Πάρης καθόταν απέναντι τους σε μια καρέκλα.
<<Είπατε ότι όλοι τον μισούσαν. Τώρα, ξέρουμε γιατί. Ελέγξαμε τον σκληρό του δίσκο. Έχασε τα λεφτά της ομάδας στο χρηματιστήριο.>> στήριξε καλύτερα τα γυαλιά του.
<<Δεν παίζω στους Rat Pack.>> απάντησε.
<<Όχι τώρα. Παλιότερα όμως έπαιζες.>> συνέχισε η Μυρτώ.
<<Άλλαξα ομάδα και λοιπόν; Ήθελα να κερδίζω.>>
<<Χάσατε 10.000 δολάρια εξαιτίας του Ρίβερς. Δεν έπαιζε ρόλο;>> αναρωτήθηκε ο Ντάνιελ.
<<Ο Τζιμ ήταν χρηματιστής. Έβγαλε πολλά. Είχε Ρόλεξ, BMW. Του έδωσα λεφτά. Αν δεν ήθελα να ρισκάρω θα τα έβαζα στην τράπεζα.>>
<<Δεν του δώσατε μόνο εσείς;>> ρώτησε ο Ντάνιελ.
<<Όχι. Όλοι του έδωσαν λεφτά. Ο Τζιμ ήταν καλός πωλητής. Σου μιλούσε και τον πίστευες.>>
<<Δεσποινίς Γκάλαχερ, οι κηλίδες αίματος στα παγοπέδιλα σας αποδεικνύουν ότι εσείς του κόψατε την καρωτίδα.>> τους διέκοψε ο Πάρης.
<<Είχαμε πέσει ο ένας πάνω στον άλλον. Γύρω μου ήταν δέκα τύποι με παγοπέδιλα. Εγώ απλά προστάτευα τον εαυτό μου.>> εξήγησε στον Πάρη.
<<Ήταν σταθερός στόχος. Ο Τζιμ ήταν κάτω απ όλους.>> της είπε η Μυρτώ.
<<Είπατε, κανείς δεν είδε τίποτα.>> συνέχισε ο Ντάνιελ.
<<Ούτε το παγοπέδιλό σας, που επίτηδες τον χτύπησε στο λαιμό.>> συμπλήρωσε ο Πάρης.
Η γυναίκα έκανε έναν μορφασμό, έπιασε το στομάχι της και άδειασε το περιεχόμενό του στο μαύρο δάπεδο του γηπέδου, η Μυρτώ με τον Ντάνιελ απομακρύνθηκαν από κοντά της.
<<Είστε καλά;>> την ρώτησε η Μυρτώ. Σήκωσε το κορμί της και τους κοίταξε.
<<Δεν έπρεπε να φάω γαριδοσαλάτα χθες βράδυ. Με συγχωρείτε πρέπει να καθαρίσω.>> απολογήθηκε και απομακρύνθηκε από κοντά τους.
Ο Πάρης σήκωσε το φρύδι του και έβγαλε από την τσέπη του ένα κομμάτι χαρτί. Σηκώθηκε όρθιος πιάνοντας το στυλό από την τσέπη του και έσκυψε μαζεύοντας τον εμετό.
<<Τι κάνεις εκεί;>> τον ρώτησε ο Ντάνιελ.
<<Είναι στοιχείο. Η δηλητηρίαση από χαλασμένη μαγιονέζα προκαλεί εμετό σε δεκαπέντε λεπτά. Αυτή είπε πως το έφαγε χθες βράδυ, αυτό ήταν πριν δώδεκα ώρες.>>
<<Όπως νομίζεις, αρκετά είδα σας περιμένω στο αμάξι.>> είπε και η Μυρτώ κούνησε το κεφάλι της. Ο Πάρης σηκώθηκε όρθιος, κοίταξε γύρω του και στην άκρη του γηπέδου είδε έναν μαύρο κάδο, στάθηκε καλύτερα και πέταξε με δύναμη το στυλό στο μέρος του. Το στυλό έκανε μια περιστροφή και μπήκε στο κάδο, γύρισε και κοίταξε την Μυρτώ χαμογελώντας.
<<Τουλάχιστον είμαι ακόμα σε φόρμα.>> παινεύτηκε και η Μυρτώ γέλασε κουνώντας το κεφάλι της.
<<Πάρε την φόρμα σου και πάμε στο αμάξι έχουμε μια υπόθεση να λύσουμε.>> τον πείραξε. Την ακολούθησε στην έξοδο σφυρίζοντας.
<<Είναι ψεύτρα και μητέρα.>> τους είπε ο Τζον σηκώνοντας το δείγμα που μάζεψε ο Πάρης ψηλά.
<<Πρωινές αδιαθεσίες;>> είπε ξαφνιασμένη η Μυρτώ.
<<Ναι.>>
<<Πώς το ξέρεις αυτό;>> ρώτησε ο Πάρης κρατώντας τον φάκελο της υπόθεσης.
<<Πρώτα. Έλεγξα για θαλασσινά. Δεν βρήκα άλευρα καρκινοειδών. Μετά σκέφτηκα τι άλλο να κρύβει;>>
<<Ένα μικρό ψέμα και ένα μεγάλο.>> συμπλήρωσε η Μυρτώ.
<<Το δείγμα είχε αίμα. Συνηθίζεται τους πρώτους μήνες της κύησης. Ο βλεννογόνος του οισοφάγου γδέρνεται απ τους εμετούς. Έτσι έκανα τεστ χοριακής γοναδοτροπίνης. Είναι σίγουρα έγκυος.>> εξήγησε στους δύο εγκληματολόγους.
<<Δεν φαίνεται. Είναι αδύνατη σαν στέκα. Αλλά γιατί να πει ψέματα;>> αναρωτήθηκε κοιτάζοντας τον Πάρη. Αυτός γύρισε το βλέμμα του πάνω της <<Μπορεί να μην το ξέρει. Αν το ήξερε θα έπαιζε χόκεϊ;>>
<<Αναρωτιέμαι αν ξέρει ποιός είναι ο πατέρας ή ποιος ήταν...>> αποκρίθηκε η Μυρτώ.
<<Αν ήταν ο Τζον Ρίβερς έχουμε κίνητρο.>> πληροφόρησε την Μυρτώ.
<<Αρκεί για ένταλμα;>> τον ρώτησε.
<<Η εξέταση πατρότητας είναι έγκυρη μετά την γέννηση.>> της απάντησε ο Πάρης.
<<Μπορούμε να ψάξουμε το διαμέρισμά της. Να δούμε αν άφησε κάτι πίσω του.>> είπε στον Πάρη.
<<Ναι. Πες αντίο στον Τζον.>> απάντησε και βγήκε έξω.
<<Αντίο Τζον.>> άκουσε την Μυρτώ να λέει και τον ακολούθησε. Περπατούσαν δίπλα δίπλα, το κινητό του χτύπησε κοίταξε την οθόνη.
<<Μυλωνάς.>> είπε και έδωσε στην Μυρτώ τα κλειδιά του αυτοκινήτου του.
<<Έτσι απαντάς στο τηλέφωνο; Εγώ σε ήξερα αλλιώς Περικλή μου.>> άκουσε από την άλλη γραμμή.
<<Σου έχω πει να μην με λες έτσι.>> γρύλισε και έκανε νόημα στην Μυρτώ να τον περιμένει στο αυτοκίνητο.
<<Πώς περνάς μακριά μας;>> τον ρώτησε.
<<Εσείς πως περνάτε μακριά μου;>> αντερώτησε και έκλεισε την πόρτα πίσω του. Άκουσε από την άλλη γραμμή το γέλιο της φίλης του.
<<Κλασσικός Πάρης. Ενοχλώ;>>
<<Ειμαι στην μέση μιας υπόθεσης αλλά έχω λίγο χρόνο.>> την ενημέρωσε προχωρώντας στο πάρκινγκ.
<<Θέλω μια χάρη.>>
<<Για να την ακούσω.>>
<<Εδώ και λίγο καιρό, στην ομάδα μου έχω μια μαθητευόμενη. Είναι πανέξυπνη και πάρα πολύ καλή στην δουλειά της. Πριν λίγες μέρες είδε στο γραφείο μου, πρώην δικό σου, την φωτογραφία που μου άφησες. Αναγνώρισε εσένα και την Μυρτώ αμέσως και μου ζήτησε αν μπορώ να σου μιλήσω για να έρθει να δουλέψει μαζί σου.>> με τα λόγια της Κατερίνας δυσανασχέτησε.
<<Πώς την λένε;>> ρώτησε.
<<Εύα Καλλέργη, είναι 23 και έχει τελειώσει Εγκληματολογία στην Νέα Υόρκη. Είναι πανέξυπνη Πάρη, κάνε μου αυτή την χάρη. Έστω για δύο υποθέσεις και μετά ας γυρίσει πίσω. Θέλω να δουλέψει μαζί σου, δεν έχω σκεφτεί κάποιον καλύτερο από εσένα. Είσαι ο μόνος που θα της δώσεις αυτό που χρειάζεται.>> ο Πάρης ξεφύσηξε και κοίταξε ψηλά στον ουρανό.
<<Δεν ξέρω Κατερίνα. Είναι μαθητευόμενη ακόμα, πρέπει να έχω όλη μου την προσοχή πάνω της, εδώ στο Βέγκας τα πράγματα είναι αλλιώς.>> εξήγησε στην φίλη του.
<<Καν το για μένα σε παρακαλώ. Δυο υποθέσεις και αν δεν σ αρέσει μπορείς να την διώξεις. Είσαι ηγέτης Πάρη, θέλω να την βοηθήσεις.>> τον παρακάλεσε.
<<Εντάξει Κατερίνα. Δυο υποθέσεις και μετά τέλος. Δεν θα δεχτώ καμία άλλη παράταση. Έρχεται, δουλεύει μαζί με μένα και την Μυρτώ και όταν κλείσουν δυο υποθέσεις φεύγει. Σύμφωνοι;>>
<<Έκλεισε Περικλή μου.>> ο Πάρης κούνησε το κεφάλι του και γέλασε. Αν και δεν ήθελε άλλο βάρος πάνω του δεν μπορούσε να αρνηθεί στην φίλη του. Τερμάτισε την κλήση και μπήκε στην θέση του συνοδηγού. Κοίταξε την Μυρτώ.
<<Έχουμε μαθητευόμενη, για δύο υποθέσεις. Θα σου εξηγήσω στον δρόμο.>> της είπε και έβγαλε τα γυαλιά του τρίβοντας τα μάτια του.
▪︎Γειααα σας!🐢 Αυτή η υπόθεση πολύ μου άρεσε. Επίσης μ αρέσει και ο Πάρης που το παίζει σκληρός και όταν είναι μόνος του με την Μυρτώ είναι τέρμα παιδί.
Έχουν μαθητευόμενη τα παιδιά είχε δεν είχε η Κατερίνα τον έπεισε τον Παρουλη.
Εμείς θα τα πούμε ξανά την Τετάρτη μάλλον, είναι λίγο μπερδεμένο το πρόγραμμα λόγω εξεταστικής αλλά που θα πάει θα τελειώσει και αυτό!❤
Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top