<<Τζέσι Ντέιβιντ Μάθιους, η Κάρεν μητέρα του και ο Ντουάιτ πατέρας. Γεννήθηκε 31 Αύγουστου 2015. Επίσης έψαξα για πιστοποιητικό θανάτου. Δεν υπάρχει στο αρχείο.>> τους είπε ο Ρόμπερτ. Στεκόταν όλοι στην αίθουσα στοιχείων και είχαν απλώσει όλες τις φωτογραφίες του μικρού Τζεσι πάνω στο τραπέζι.
<<Είναι με χρονολογική σειρά. Ο Άρτσι επιβεβαίωσε ότι οι φωτογραφίες στην πάνω σειρά είναι αυθεντικές μέχρι την φωτογραφία στην κηδεία του πατέρα του που ήταν δυο χρονών.>> άρχισε η Χόλι παρουσιάζοντας τις φωτογραφίες.
<<Άρα, οι υπόλοιπες φωτογραφίες είναι πλαστές με τον Άνταμ Εσπόζιτο;>> θεώρησε η Μυρτώ και κοίταξε τον Ρόμπερτ <<Μίλησες με τους γείτονες; Τι είπαν;>> ρώτησε τον άντρα.
<<Ο Τζέσι και η Κάρεν ήταν κλειστοί τύποι. Αλλά συνέχεια άφηνε τα παιχνίδια του απέξω.>> απάντησε ο Ρόμπερτ.
<<Έβλεπαν τα παιχνίδια του, τον μικρό τον έβλεπαν;>> συνέχισε κα ρωτάει η Μυρτώ.
<<Όταν ρώτησα πότε ήταν η τελευταία φορά που είδαν τον Τζέσι, κανένας δεν θυμόταν ακριβώς.>>
<<Και ο παππούς και η γιαγιά του;>> η Μυρτώ κοίταξε τον Πάρη.
<<Έχουν να τον δουν απ την κηδεία.>> της απάντησε.
<<Έχει δει κανένας τον Τζέσι μετά απ τα δύο του χρόνια; Οι δάσκαλοι του, γιατροί, μπέιμπι σιτερ;>> αναρωτήθηκε η Μυρτώ.
<<Τον μάθαινε η Κάρεν στο σπίτι.>> την πληροφόρησε ο Πάρης.
<<Και ψάχνουμε γιατρούς και μπέιμπι σιτερ.>> συμπλήρωσε η Χόλι.
<<Μπορούμε να πάρουμε το αυτοκίνητό της και να βρούμε αν ήταν μέσα.>> πρότεινε η Χόλι.
<<Για τέσσερα χρόνια είχε φτιάξει λεπτομερέστατη φαντασίωση που συγκρούστηκε με την πραγματικότητα στο πάρκο.>> τους είπε ο Πάρης καθώς έβλεπε τις φωτογραφίες.
<<Υποθέτω πως νόμιζε ότι ήταν ο γιος της που έλειπε όταν κοίταξε την άδεια κούνια.>> η Μυρτώ κάθησε στο σκαμπό πίσω της.
<<Όταν δεν τον έβρισκε πήρε την αστυνομία. Ο Τζέσι αγνοείται τέσσερα χρόνια. Κυνηγάμε ένα φάντασμα.>> συμπλήρωσε ο Πάρης βγάζοντας τα γυαλιά του.

Έβλεπε πίσω από την τζαμαρία την Κάρεν και απέναντι της την Χόλι να την ανακρίνει.
<<Πήγαμε στο πάρκο. Έφερα τη καινούργια ζακέτα του Τζέσι. Ήταν στις κούνιες και όταν δεν κοιτούσα, ένας άντρας με μπλε καπέλο τον πήρε.>> είπε η γυναίκα στην Χόλι.
<<Κάρεν, πες μου τι έγινε πριν από τέσσερα χρόνια. Όταν σκοτώθηκε ο άντρας σου.>> η Χόλι της μιλούσε ήρεμα, η Κάρεν έκλεισε τα μάτια της και κούνησε το κεφάλι της.
<<Δεν θα πρεπε να είμαι εγώ εδώ. Θα πρεπε να μιλάτε στον άντρα που πήρε τον Τζέσι.>> απάντησε η Κάρεν ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής της.
<<Ο Τζεσι αρρώστησε; Έγινε κάποιο ατύχημα;>> συνέχισε να ρωτάει η Χόλι. Τότε το βλέμμα της Κάρεν άλλαξε.
<<Κάρεν...;>> επανέλαβε η Χόλι <<έπαθε κάτι ο Τζέσι; Ο Τζέσι είναι νεκρός;>>
<<Τον είδατε. Ήσουν... Ήσασταν εκεί όσο τον κρατούσα στα χέρια μου. Γιατί μου το κάνετε αυτό; Πείτε μου. Γιατί;>> απόρησε η γυναίκα κοιτώντας την Χόλι με τα βουρκωμένα της μάτια.

Έβγαζε τις παιδικές ζωγραφιές φωτογραφία. Σε μια ζωγραφιά ήταν ένα ουράνιο τόξο, έβαλε τον αντίχειρά του λίγο πιο πάνω από την ζωγραφιά και ακολούθησε το σχέδιο. Έπειτα γύρισε στο στρογγυλό τραπέζι σήκωσε το πράσινο μπολ με τα δημητριακά και το κοίταξε.
<<Βρήκα αυτό στο φαρμακείο της Κάρεν.>> άκουσε την Μυρτώ και γύρισε το σώμα του <<ολανζαπίνη>>.
<<Αυτό είναι δυνατό αντιψυχωτικό.>> της απάντησε αφήνοντας το μπολ.
<<Αλλά η συνταγή είναι γραμμένη πριν τέσσερα χρόνια.>> συνέχισε η Μυρτώ <<Θα βάλω τον Κέρκ να κλητεύσει το ιατρικό της ιστορικό.>>
<<Ξέρεις, αν έκανε θεραπεία για ψύχωση, έτσι εξηγούνται όλα αυτά, γιατί δεν παρέλειψε την παραμικρή λεπτομέρεια. Νομίζω πως έκανε και τις δαχτυλομπογιές.>> της έδειξε το τραπέζι με τα παιχνίδια, το πρωινό και τον τοίχο με τις ζωγραφιές πίσω του.
<<Είναι δύσκολο να αφήσεις κάποιον που αγαπάς.>>
<<Ναι.>> απάντησε ο Πάρης και κοιτάχτηκαν <<Από τότε που πέθανε ο πατέρας μου, η μητέρα μου ακόμη του έπαιρνε δώρο Χριστουγέννων. Θα το έβαζε κάτω απ το δέντρο. Το πρωί των Χριστουγέννων το περιτύλιγμα θα 'ταν τσαλακωμένο και η γραβάτα ή το πουλόβερ, ό,τι ήταν θα ταν κρεμασμένο στο ντουλάπι.>> της εξιστόρησε.
<<Ήσουν πολύ μικρούλης όταν πέθανε. Θα ξεκινήσω από το δωμάτιο της Κάρεν.>> απάντησε γυρνώντας την πλάτη της.

Αργότερα βγήκαν στην πίσω αυλή, ο Πάρης άρχισε να φτιάχνει τα εργαλεία που θα έψαχναν το χώμα της αυλής.
<<Πώς το κάνουμε αυτό;>> ρώτησε ο Ρόμπερτ που ερχόταν κοντά του.
<<Μέθοδοι παλιάς σχολής. Γεωτρύπανα. Το τρυπάνι πάει πιο βαθιά όπου έχει σκαφτεί το χώμα.>> εξήγησε ο Πάρης.
<<Και εκεί θα σκάψουμε;>> είπε ο άντρας δείχνοντας τον κήπο της πίσω αυλής που ήταν γεμάτος με παιχνίδια.
<<Απ τη μια, θες πολύ να βρεθεί η σορός, να δοθούν τιμές, να κλείσει η υπόθεση. Αλλά απ την άλλη...>> αποκρίθηκε η Μυρτώ.
<<Ναι...>> στενάχωρα της απάντησε. Σηκώθηκε όρθιος και φόρεσε καλύτερα το καπέλο ηλίου του, έδωσε τα γεωτρύπανα και άρχισαν να ψάχνουν το χώμα.
<<Θα έθαβε τη σορό κάπου που θα ήταν ακόμη κοντά της.>> υποστήριξε ο Πάρης.
<<Δεν βρίσκω αλλαγές στην πυκνότητα.>> του είπε η Μυρτώ.
<<Ούτε εγώ.>>》απάντησε. Κοίταξε το ξύλινο φράχτη και πήγε κοντά.
<<Κάποιος άλλαξε αυτή την σανίδα στο φράχτη. Αυτές οι σανίδες μοιάζουν σαν να χουν μασηθεί.>> έδειξε τις σανίδες.
<<Ένας γείτονας είπε ότι η Κάρεν τα παίξε όταν ο σκύλος του γάβγιζε στο παιδι της. Ίσως το σκυλί έτρωγε τον φράχτη για να περάσει.>> υπέθεσε ο Ρόμπερτ.
Ο Πάρης έβαλε το γεωτρύπανο στο χώμα, δίπλα από τον χαλασμένο φράχτη.
<<Εδώ σίγουρα υπάρχει αλλαγή πυκνότητας.>> ενημέρωσε ο Πάρης.
<<Ας αρχίσουμε το σκάψιμο.>> του είπε η Μυρτώ.

Έπιασαν τα φτυάρια και άρχισαν να σκάβουν, κάθε φτυαριά την έβαζαν στο μεγάλο σουρωτήρι και από εκεί η Μυρτώ έψαχνε για στοιχεία. Έφτασαν αρκετά βαθιά στην λακκούβα όταν είδαν ένα σκυλάκι να περνάει το κεφάλι του κάτω από τον φράχτη.
<<Αυτή θα είναι η Κουίνι.>> μίλησε ο Ρόμπερτ.
Ο Πάρης κάθησε καλύτερα στο χώμα βοηθώντας την Μυρτώ.
<<Ακόμα και μετά από τέσσερα χρόνια περιμένεις να βρεις κόκαλα. Δεν υπάρχει τίποτα.>> είπε η Μυρτώ στους δύο άντρες.
Ο Πάρης βρήκε κάτω από το χώμα ένα μπλε πλαστικό δεινόσαυρο.
<<Του Τζεσι του άρεσαν οι δεινόσαυροι.>> τους πληροφόρησε.
<<Για να δούμε τι έχει να πει ο Ντέιμον.>> απάντησε ο Ρόμπερτ κλείνοντας το δοχείο με το χώμα.

<<Η χρωματογραφική ανάλυση στο χώμα βρήκε πτωμαίνη, πουτρεζίνη και άλλες οργανικές ενώσεις.>>αποκρίθηκε ο Πάρης διαβάζοντας το χαρτί της ανάλυσης μπροστά του.
<<Ναι. Στα αγγλικά παρακαλώ;>> του είπε ο Ντάνιελ που καθόταν στην καρέκλα απέναντί του.
<<Πάει να πει πως υπήρχε πτώμα θαμμένο στην αυλή της Κάρεν.>> εξήγησε ο Πάρης.
<<Απλά είναι πολύ παλιά για να βρούμε DNA.>> συμπλήρωσε η Μυρτώ  <<αλλά ο Ντέιμον επίσης βρήκε ίχνη ολανζαπίνης.>>
<<Ενδιαφέρον αυτό, γιατί ήρθε ένταλμα για το ιατρικό ιστορικό της Κάρεν Μάθιους και όταν γέννησε το παιδί της η Κάρεν νοσηλεύτηκε για επιλόχειο ψύχωση, για το οποίο της έδωσαν ολανζαπίνη.>> διευκρίνισε ο Ντάνιελ διαβάζοντας το χαρτί που είχε βγάλει από την τσέπη του.
<<Και μια μικρή ποσότητα απ αυτό το πράγμα μπορεί να σκοτώσει ένα παιδί δυο χρονών.>> τους πληροφόρησε ο Πάρης.
<<Η Κάρεν είναι ήδη ψυχικά διαταραγμένη όταν πέθανε ο άντρας της. Γίνεται άγριος τσακωμός με τους γονείς του άντρα της στην κηδεία του, εκείνη φρικάρει, δηλητηριάζει τον Τζέσι και τον θάβει στην αυλή κοντά στο φράχτη.>> μίλησε η Μυρτώ ερμηνεύοντας τα στοιχεία που είχαν μαζέψει.
<<Αλλά μετά τον ξεθάβει. Γιατί;  Έχουμε στοιχεία που δείχνουν πως ο σκύλος του γείτονα έσκαβε στην αυλή της Κάρεν.>> αποκρίθηκε ο Πάρης.
<<Ο γείτονας ισχυρίζεται ότι η Κάρεν σκότωσε το σκύλο του. Αν ο σκύλος είχε μυρίσει αποσύνθεση και έσκαψε κοντά στον τάφο, η Κάρεν μπορεί να μετακίνησε το πτώμα για να το προστατέψει.>> έστρεψε τι βλέμμα της κοιτώντας τον Πάρη.
<<Που είναι λοιπόν το πτώμα του Τζέσι;>> αναρωτήθηκε ο Ντάνιελ.
<<Ο Κέβιν βρήκε κομμάτι ιστών και μαλλιών στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου της Κάρεν. Το DNA είναι ίδιο με αυτό από την οδοντόβουρτσα.>> απάντησε η Μυρτώ.
<<Αν η Κάρεν δεν μας πει που να ψάξουμε, αμφιβάλλω αν θα βρούμε ποτέ το πτώμα.>> συνέχισε ο Πάρης.
<<Ξέρεις, όσα χρόνια και αν κάνω αυτή τη δουλειά, δεν μπορώ να καταλάβω πως μια μάνα μπορεί να σκοτώσει το παιδί της.>> εκμυστηρεύτηκε ο Ντάνιελ.
<<Ο Ευριπίδης προσπάθησε κα το καταλάβει όταν έγραψε την Μήδεια. "Γρήγορα θα σφάξω τα παιδιά μου, δεν θα αφήσω κα πάνε από άλλο χέρι εχθρικό με την αργοπορία μου." η Μήδεια, όπως και η Κάρεν, ήταν γυναίκα στρατιωτικού.>> έβγαλε τα γυαλιά του και τους κοίταξε.
<<Ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός, ο παππούς του στρατιωτικός. Η Κάρεν... Δεν το ήθελε αυτό για τον Τζέσι.>> είπε στους άντρες.
<<Όμως ακόμα συνεχίζει να είναι φόνος.>> ο Ντάνιελ σηκώθηκε και βγήκε έξω από το γραφείο.

Κοιτάχτηκαν με την Μυρτώ, σηκώθηκε όρθια.
<<Να σου φέρω καφέ;>> τον ρώτησε.
<<Φυσικά, αν μου κάνεις παρέα.>> της απάντησε και του χαμογέλασε βγαίνοντας από το γραφείο του.
Σηκώθηκε και άνοιξε το παράθυρο, ο ψυχρός αέρας του Λας Βέγκας που τότε ξημέρωνε τον ηρέμησε μετά από αυτή την υπόθεση. Πήγε με αργά βήματα στην βιβλιοθήκη του και έπιασε τα βιβλία από το χάρτινο κουτί που μόλις του είχε στείλει η Κατερίνα από την Ελλάδα. Άκουσε μικρά βήματα και γύρισε το κορμί του βλέποντας την Λίνζι να του γελάει μέσα στο ροζ φόρεμά της.
<<Τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα;>> ρώτησε σουφρώνοντας τα φρύδια του.
<<Είναι Σάββατο σήμερα θείε Πάρη και κάθε Σάββατο όταν δεν δουλεύει η μαμά πάμε στην γιαγιά και τον παππού.>> σκαρφάλωσε στην καρέκλα του και έκανε σβούρες. Ο Πάρης γέλασε και πήγε κοντά της.
<<Μην κάνεις σβούρες θα ζαλιστείς.>> της είπε αυστηρά.
Η Λίνζι σταμάτησε, έβαλε τα χέρια της πάνω στο γραφείο και τον κοίταξε.
<<Θείε Πάρη έτσι κάθεσαι όταν πιάνεις τους κακούς;>> ρώτησε η μικρή και έπιασε τα γυαλιά που είχε αφήσει πάνω στο γραφείο και τα φόρεσε κάνοντας τον Πάρη να γελάσει.
<<Δηλαδή τώρα εσείς δεσποινίς Λίνζι με ανακρίνεται;>> γέλασε και η Λίνζι κούνησε καταφατικά το κεφάλι της. Η Μυρτώ πέρασε στο γραφείο και άφησε τον καφέ μπροστά του καθώς καθόταν στην καρέκλα δίπλα του.
<<Γεια σου Μυρτώ, εγώ σήμερα ανακριβή τον θείο Πάρη.>>
Η Μυρτώ κοίταξε για λίγο τον Πάρη που σήκωσε τους ώμους του και μετά κοίταξε την Λίνζι.
<<Μάλιστα και για πες τι θα τον ρωτήσεις;>> της είπε η Μυρτώ και ο Πάρης ήπιε μια γουλιά απ τον καφέ του.
<<Θείε Πάρη, πως γίνονται τα παιδιά;>> Ο Πάρης γουρλωσε τα μάτια του και άρχισε να βήχει, η Μυρτώ προσπαθούσε να κρύψει τα γέλια της όσο του έδινε το μπουκάλι με το νερό. Ενώ η Λίνζι τους κοιτούσε.
<<Όταν ένα ζευγάρι αγαπιέται πάρα πολύ ο καλός θεούλης τους στέλνει ένα μωρό που ό,τι και να γίνει κρατάει το ζευγάρι ενωμένο επειδή το μωρό είναι η καρδιά της μαμάς και του μπαμπά σε ένα άλλο σώμα. Όπως εσύ που μένεις με την μάνα αλλά πας και στο σπίτι του μπαμπά.>> της εξήγησε και η Λίνζι έβγαλε τα γυαλιά του.
<<Άρα εσύ και η Μυρτώ που αγαπιέστε πολύ ο καλός θεούλης θα σας στείλει μωρό;>> τον ρώτησε μπερδεμένη κοιτώντας τον σοβαρά. Αντάλλαξαν ματιές με την Μυρτώ.
<<Ο θείος Πάρης εννοεί ότι τα μωρά γίνονται όταν το θέλουν και οι δύο πολύ και όταν είναι ζευγάρι, ετών με τον θείο Πάρη είμαστε φίλοι.>> ο Πάρης ξεφύσηξε αδειάζοντας τα πνευμόνια του μετά την απάντηση της Μυρτώς.
<<Τώρα κατάλαβα. Πάντως θείε Πάρη εγώ έχω μωρά, ψεύτικα όμως, όταν παντρευτούμε θα έχουμε τα ψεύτικα μωρά.>> σηκώθηκε από την καρέκλα του και πήγε κοντά στον Πάρη, σκαρφάλωσε πάνω του παίρνοντάς τον αγκαλιά.
<<Σ αγαπώ θείε Πάρη. Είσαι ο καλύτερος θείος όλου του κόσμου.>> ο Πάρης την έσφιξε στην αγκαλιά του και με το άλλο του χέρι έσφιξε το χέρι της Μυρτώς.
<<Και εγώ σ αγαπώ πολύ μικρό ζιζάνιο.>> κοιτάχτηκαν με την Μυρτώ και της χαμογέλασε.

■ Γειααα σας, μετά από καιρό επιτέλους κεφάλαιο! Συγγνώμη που άργησα αλλά ακόμη δεν έχω τελειώσει με την εξεταστική και παράλληλα δουλεύω κιόλας και είναι λίγο δύσκολο να προλάβω να ανεβάσω κεφάλαιο παρόλο που έχω μερικά έτοιμα!

Τελικά ο μικρός Τζέσι έχει πεθάνει εδώ και καιρό και μάλιστα από τα χέρια της ίδιας του της μητέρας. 😥

Πόσο μ αρέσει ο Πάρης με την Λίνζι, ειδικά η Λίνζι είναι τόσο γλυκούλα ρε παιδιά που δεν μπορώ την λατρεύω!😍 Αφήστε που τον κάνει ό,τι μα ό,τι θέλει!

Και τι έγινε με την Μυρτούλα?? Έπιασε χεράκι ο πονηρός. Μόνο εμένα μου φαίνεται ή ήρθαν πιο κοντά τα πουλάκια μου??  Δεν ξέρω ίσως και να είναι η ιδέα μου! 🤷🏻‍♀️🙄

Εμείς θα τα πούμε ξανά με επόμενο κεφάλαιο και ελπίζω να είναι σύντομα! Αλλά όπως και να έχει να ξέρετε ότι έρχονται πολλές όμορφες υποθέσεις!🌼

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ! 😘❤