Μπήκε φουριόζος στην νεκροψία και σταμάτησε μπροστά στην πόρτα.
<<Μου είπαν ότι ξεθάψατε δύο πτώματα καλυμμένα με πίσσα;>> είπε στην Χόλι μπροστά του. Ηταν τόσο ενθουσιασμένος που τα μάτια του έλαμπαν.
Η Χόλι του έκανε νόημα να πάει κοντά της. Κοίταξε τον μεγάλο όγκο πίσσας.
<<Πώς θα τα χωρίσεις;>> ρώτησε την Χόλι.
<<Δεν ξέρω ακόμη.>> του απάντησε.
Φόρεσε την ιατρική ποδιά και στάθηκε δίπλα της, καθώς η Χόλι κοιτούσε το τεράστιο κομμάτι πίσσας.
<<Αν τα χωρίσω με πριόνι, θα καταστρέψω στοιχεία και δεν μπορώ ούτε να σκαλίσω ούτε να βγάλω την πίσσα με φτυάρι.>> είπε στον Πάρη ακουμπώντας το στεγνό κομμάτι πίσσας.
<<Έχω μια ιδέα.>> ήταν υπερβολικά ενθουσιασμένος για να σταματήσει να χαμογελάει.
<<Φυσικά και έχεις.>> τον κοίταξε. <<Έχουμε πάνω από εκατό άλυτες υποθέσεις.>>
<<Περνάς πολύ χρόνο με τον Έκλι. Δεν έπιασα ακόμη δουλειά. Ήρθα νωρίτερα γι αυτό.>> πλησίασε κοντά, είδε τα χωμένα πτώματα και την στεγνή πίσσα.

Παρατηρούσε την Χόλι που άνοιγε τρύπες με το τρυπάνι. Σταμάτησε και τον κοίταξε.
<<Το έχεις ξανακάνει αυτό;>> τον ρώτησε.
<<Όχι.>> απάντησε καθώς έβγαζε τα σιδερένια χωνιά στις τρύπες. <<Η πίσσα είναι εύθρυπτη σαν γυαλί στους μείον 128 βαθμούς.>> πηγε στον μεγάλο βραστήρα και γέμισε το σιδερένιο σκεύος με καυτό νερό. Ύστερα πηγε κοντά στην πίσσα και έριξε το καυτό νερό μέσα στα χωνιά.
Περίμενε λίγα λεπτά και κατά μήκος από εκεί που είχε τοποθετήσει τα χωνιά με το βραστό νερό έβαλε ένα λοστό και άρχισε να τον χτυπάει με το σφυρί.
<<Για να δούμε, κύριε μάγε. >> τον πείραξε η Χόλι. Με ένα ακόμα δυνατό χτύπημα η πίσσα άνοιξε στα δύο.
Η Χόλι έβγαλε ένα επιφώνημα έκπληξης. Μετά άρχισαν σιγά σιγά να βγάζουν την πίσσα από το ένα κομμάτι, ώσπου εμφανίστηκε το πτώμα.
<<Μόνο τα ρούχα της έμειναν.>> είπε η Χόλι κοιτάζοντας το πτώμα.
<<Ας δούμε και την άλλη πως είναι.>> πλησίασαν στο δεύτερο κομμάτι. Το πέρασε με το πιεστικό και χτύπησε με το σφυρί του. Ένα κομμάτι πετάχτηκε, το έπιασε στα χέρια του και το σήκωσε. Όμως διέλυσε το κρανίο κάτω από το κομμάτι.
Κοιτάχτηκαν με την Χόλι, άφησε το κομμάτι κάτω και κοίταξε το ρολόι του.
<<Ξεκινάει η βάρδια μου. Καλή τύχη στην υπόθεση.>>
<<Όχι, όχι, όχι και τι λες για όχι;>> του είπε η Χόλι και έπιασε το κεφάλι της. <<Δεν θα καταστρέφεις κρανία και θα φεύγεις.>>
Ο Πάρης έβγαζε τα λαστιχένια γάντια του.
<<Μπορείς να φτιάξεις ομοίωμα.>> της απάντησε.
<<Δεν έχω βοηθούς Πάρη.>> ανταπάντησε εκνευρισμένη.
Έβγαλε τα προστατευτικά γυαλιά και την κοίταξε.
<<Η Μυρτώ τελείωσε μια υπόθεση. Αν τη θέλεις, είναι δική σου.>> την πληροφόρησε ο Πάρης και βγήκε έξω από την νεκροψία.

Διάβαζε τα χαρτιά στο γραφείο του και βολεύτηκε καλύτερα στην θέση του. Η ανοιχτή πόρτα του γραφείου του χτύπησε, έβγαλε το βλέμμα του από τα χαρτιά και είδε την Μυρτώ που ήταν στην πόρτα.
<<Γεια...>> του είπε χαμογελώντας και πέρασε στο γραφείο του. <<Έχεις ένα λεπτό;>> τον ρώτησε.
Ο Πάρης έβγαλε τα γυαλιά του και άφησε κάτω τα χαρτιά.
<<Ναι, βέβαια.>> απάντησε, είχαν να μιλήσουν από το βράδυ που την πήγε σπίτι της πριν δεκαπέντε μέρες.
<<Δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε και πολύ από τότε που άλλαξαν οι ομάδες.>> κάθησε στην καρέκλα απέναντι του. <<Ήθελα να ξέρεις ότι είπα κάποια πράγματα στον Έκλι που ίσως έκαναν την ομάδα να μην πηγαίνει καλά.>> του εξομολογήθηκε.
<<Ο Έκλι ήθελε να διασπάσει την ομάδα και το έκανε.>>
<<Ναι το έκανε. Με ρώτησε αν κάναμε την συμβουλευτική συνεδρία μας.>>
<<Δεν την κάναμε.>> της είπε, κοίταξε λίγο κάτω. <<Πάντως, δεν πρέπει να καλύπτεις το αφεντικό σου, με συγχωρείς.>>
<<Πάντα ήσουν κάτι παραπάνω από αφεντικό για μένα. Γιατί λες ότι ήρθα στην Αθήνα τότε;>> του χαμογέλασε. Ο Πάρης την κοιτούσε.
<< Ξέρω ότι η σχέση μας υπήρξε περίπλοκη. Μάλλον είναι δικό μου λάθος. Σίγουρα, είναι δικό μου λάθος.>> του εμπιστεύτηκε, του άνοιγε την καρδιά της.
<<Ολοκλήρωσες τις συναντήσεις;>> ρώτησε ο Πάρης.
<<Ναι.>> απάντησε.
<<Και...;>> συνέχισε ο Πάρης.
<<Ας πούμε ότι, ψάχνω επιβεβαίωση εκεί που δεν πρέπει.>>
Ο Πάρης κάτι πήγε να πει, σταμάτησε κοίταξε το γραφείο του. Το σκέφτηκε για λίγο και την κοίταξε ξανά.
<<Είναι...Δεν ξέρω...>> δεν είχαν ιδέα γιατί είχαν μπερδευτεί τόσο πολύ τα πράγματα μέσα του.
<<Δεν πειράζει. Όλα καλά.>> τον καθυσήχασε.
<<Ξέρεις κάτι; Κάναμε την συνεδρία μας.>> του αστειεύτηκε. <<Μην ξεχάσεις να το πεις στον Έκλι.>> γέλασαν.
<<Εντάξει.>> της απάντησε
<<Ευχαριστώ.>> είπε και σηκώθηκε από την καρέκλα πηγαίνοντας στην πόρτα του γραφείου. Γύρισε και τον κοίταξε.
<<Με περιμένει η Χόλι. Θέλει να την βοηθήσω.>> του είπε.
<<Ναι, ναι ξέρω.>> απάντησε. <<Διασκέδασέ το!>> συμπλήρωσε. Η Μυρτώ γέλασε και βγήκε έξω.
Ο Πάρης άδειασε τα πνευμόνια του και βολεύτηκε στην θέση του.

Κοίταξε το καλούπι προσώπου που μόλις είχε στεγνώσει. Έπιασε το πινέλο με την μπεζ μπογιά και άρχισε να βάφει προσεκτικά το καλούπι. Λίγο μετά αφού τελείωσε το έπιασε από την βάση του και το άφησε πάνω στο γραφείο.
<<Κυρίες και κύριοι, η πάνω κοπέλα της πίσσας.>> είπε στους υπόλοιπους που στεκόταν στην πόρτα.
<<Πολύ καλή δουλειά.>> της είπε η Χόλι και κάθησαν στις καρέκλες.
<<Ευχαριστώ Χόλι.>> απάντησε.
<<Εγώ σ ευχαριστώ Μυρτώ.>> η Χόλι έπαιζε προσεκτικά την βάση και την γύρισε στο μέρος της.
<<Ο Νίκ, ο ιατροδικαστής λέει ότι ίσως πέθανε από αμβλύ τραύμα στο κρανίο.>> τους είπε η Χόλι.
<<Έτσι εξηγείται το αίμα που βρήκε ο βοηθός του Νικ, ο Μπράντον στην μπλούζα.>> εξήγησε στους υπόλοιπους ο Πήτερ. <<Η Μία ερευνά αν το DNA είναι του θύματος ή κάποιου υπόπτου.>> συνέχισε ο Πήτερ.
<<Είχε κάταγμα στην γνάθο. Γι αυτό φορούσε το σύρμα.>> παράτεινε την συζήτησή τους ο Κέβιν. Η Μυρτώ άνοιξε το φάκελο της υπόθεσης και κοίταξε την ακτινογραφία προσώπου της κοπέλας. Πήγε στην επόμενη φωτογραφία.
<<Τα δάχτυλα;>> τους ρώτησε.
<<Οι φάλαγγες είχαν αποκοπεί.>> κοίταξε την Χόλι δίπλα της. <<Και στα δύο χέρια και στα δύο θύματα. Από κάποιο εργαλείο με λεπίδα. Οδοντωτό στην μια μεριά, λείο στην άλλη.>> ενημέρωσε την Μυρτώ η Χόλι.
<<Αν έγινε πριν από το θάνατο, σημαίνει βασανιστήρια.>> υποστήριξε ο Κέβιν.
<<Αν έγινε μετά, το έκαναν για να αποκρύψουν τον ταυτότητά της.>> συνέχισε ο Πήτερ.
<<Ακόμη ασχολείστε με τον θεωρία του μαζί μου τάφου;>> τους ρώτησε ο Τζον που στεκόταν στην πόρτα.
<<Ναι.>> του είπε η Χόλι.
<<Η σάρκα που αποσυντίθεται στο έδαφος είναι προβλέψιμη. Τα συστατικά στοιχεία διασπώνται στο έδαφος. Όσο περισσότερο μένουν εκεί, τόσο μικρότερη η συγκέντρωση. Ανέλυσα τα δείγματα που σύλλεξε ο Κέβιν από κάθε πτώμα. Η ζαρωμένη ήταν εκεί πέντε χρόνια και η όρθια μόλις δύο.>> τους πληροφόρησε ο Τζον και έφυγε.
<<Ο δολοφόνος σκάβει τάφο, θάβει το πτώμα, ρίχνει πίσσα. Τρία χρόνια μετά, σκάβει πάλι και θάβει κι άλλο πτώμα;>> αναρωτήθηκε η Χόλι.
<<Στοίχημα ότι είναι κακοποίηση. Τις δέρνει, το βουλώνουν.>> απάντησε η Μυρτώ.

<<Κοιτάς τα αρχεία από τα επείγοντα περιστατικά;>> ρώτησε την νοσοκόμα η Μυρτώ καθώς στεκόταν στο γραφείο του νοσοκομείου.
<<Αυτές εδώ είναι με κάταγμα στη γνάθο. Τα τελευταία δύο με τρία χρόνια.>> απάντησε η νοσοκόμα και άφησε την άσπρη κούτα πάνω στο γραφείο.
<<Δεν μας έρχονται πια αρκετές τέτοιες περιπτώσεις.>> είπε στην Μυρτώ καθώς άνοιγε την κούτα.
<<Ο νόμος για οικογενειακή βία συνέτισε τους άντρες.>> απάντησε η Μυρτώ και άνοιξε τον φάκελο μπροστά της. Έβλεπε τις φωτογραφίες με τις χτυπημένες κοπέλες, κάθε φάκελο που άλλαζε και κάθε φωτογραφία χτυπημένης κοπέλας ήταν γροθιά στο δικό της στομάχι. Έβαζε αμήχανα το χέρι της στο σβέρκο της και τον έτριβε για να ηρεμήσει.
Χτυπούσε εκνευρισμένη τα δάχτυλά της πάνω στους φακέλους, έτριβε το μέτωπό της και προσπαθούσε να ηρεμήσει. Δεν άντεχε να βλέπει κακοποιημένες γυναίκες, δεν μπορούσε να το δεχτεί. Τα είχε ζήσει και την είχαν σημαδέψει μόνο που τώρα ήταν δυνατή και ήθελε να τιμωρηθούν αυτοί που τους τα έκαναν με κάθε τρόπο, αν αυτός ο τρόπος ήταν ο εαυτός της και η δουλειά της θα έκανε τα πάντα για να τους χώσει όσο πιο βαθιά μπορούσε στην φυλακή, έτσι έλεγε στον εαυτό της.

Άνοιξε τον επόμενο φάκελο είδε τον φωτογραφία της κοπέλας, η κοπέλα έμοιαζε στο καλούπι της, άφησε στην άκρη τον φωτογραφία, διάβασε τα στοιχεία της στον φάκελο "Μέλτον Σβετλάνα"
<<Σε βρήκα.>> είπε σιγανά και χαμογέλασε.

Καθόταν στον καρέκλα της ανάκρισης μαζί με την Χόλι. Η Χόλι σηκώθηκε και άνοιξε την πόρτα για να περάσει μέσα ο σύζυγος της κοπέλας. Μαζί του ήταν μια γυναίκα. Ήταν ένα, με ασιατικά χαρακτηριστικά. Φαινόταν χαμένη και μπορούσε κα διακρίνει τον φόβο στα μάτια της. Τον ήξερε αυτόν τον φόβο, γνώριζε καλά πως να τον ξεχωρίζει.
<<Περίμενέ με εδώ.>> είπε στην κοπέλα, αυτή κούνησε το κεφάλι της και κάθισε στις καρέκλες έξω από την ανάκριση. Πέρασε μέσα και η Χόλι έκλεισε την πόρτα.
<<Καθίστε, κύριε Μέλτον.>> του είπε η Μυρτώ καθώς άπλωσε το χέρι της για να του δείξει την καρέκλα απέναντί της.
Ο άντρας κοίταξε για λίγο πίσω του την κοπέλα και μετά γύρισε καλύτερα το σώμα του μπροστά στον Μυρτώ και την Χόλι.
<<Παντρεύτηκα τη Τζουν, ένα χρόνο μετά από τότε που έφυγε η Σβετλάνα.>> άρχισε ο άντρας να τους λέει.
Η Χόλι με τον Μυρτώ κοιτάχτηκαν.
<<Πότε είδατε τελευταία φορά τη Σβετλάνα;>> ρώτησε πρώτη η Χόλι τον άντρα.
<<Ήταν πριν από δύο χρόνια. Δεν γύρισε το βράδυ σπίτι. Ήρθε η αστυνομία στο σπίτι μας. Νόμιζα ότι είχε πάθει κάτι. Αλλά, με συνέλαβαν για ξυλοδαρμό.>> απάντησε.
<<Δεν την χτυπούσατε;>> συνέχισε η Μυρτώ.
<<Στα τρία χρόνια που είμασταν παντρεμένοι, ποτέ.>> την διαβεβαίωσε πατώντας με σιγουριά στα λόγια του.
<<Γιατί λέτε ψέματα;>> η Μυρτώ τον κοίταξε σοβαρά, ήταν σίγουρη πως αυτός την σκότωσε και ακόμα πιο σίγουρη πως αυτά τα χρόνια που ήταν μαζί της τον κακοποιούσε.
<<Δεν ξέρω.>> απάντησε ήρεμος στην Μυρτώ.
<<Και τι έγινε μετά;>> αναρωτήθηκε η Χόλι.
<<Ήμουν συντετριμμένος. Τον έψαχνα για να βγάλουμε το διαζύγιο αλλά χάθηκε από προσώπου γης.>>
<< Ή άνοιξε η γη και την κατάπιε.>> του είπε ειρωνικά η Μυρτώ και η Χόλι την κοίταξε έκπληκτη.
<<Έβαλα αγγελίες στον εφημερίδα ότι την έψαχνα για ένα μήνα. Δεν απάντησε ποτέ.>> είπε στις γυναίκες.
<<Δεν αναφέρατε τον εξαφάνιση;>> ρώτησε η Χόλι.
<<Με κατήγγειλε. Πώς θα φαινόταν;>> αποκρίθηκε ο άντρας στην Χόλι.
<<Σας ενδιαφέρει πολύ πως φαίνονται τα πράγματα κύριε Μέλτον.>> κατέληξε η Μυρτώ.
<<Θέλουμε μια λίστα με φίλους και συγγενείς της Σβετλάνα.>> ενημέρωσε τον άντρα η Χόλι.
<<Δεν είχε. >> απάντησε.
<<Δηλαδή μας λέτε ότι ήρθε από το πουθενά.>> η Μυρτώ προσπαθούσε να μένει ψύχραιμη αλλά ο άντρας φώναζε από μακριά ότι ήταν ένοχος.
<<Οι γονείς της πέθαναν σε εργατικό ατύχημα στον Οδησσό.>>
<<Στην Ρωσία;>> ξαφνιασμένη ρώτησε η Χόλι. <<Πώς γνωριστήκατε;>> συνέχισε.
<<Μέσω ενός πρακτορείου.>>
<<Οπότε ήταν νύφη κατά παραγγελία;>> διερωτήθηκε η Μυρτώ.
<<Γνωριστήκαμε μέσω του πρακτορείου.>>
<<Μετά τι έγινε; Το Ρωσικό πρακτορείο αρνήθηκε την αίτηση για νέα νύφη; Ή δεν σας άρεσε πια το λευκό κρέας; Μήπως ήταν πολύ σκληρό;>> καταιγισμός λέξεων και μιας ειρωνείας έβγαινε από το στόμα της Μυρτώς με την Χόλι μα την κοιτάει έκπληκτη για όλα αυτά που έλεγε.
<<Δεν μετανιώνω τον απόφασή μου. Έβγαινα και με Αμερικανίδες. Δεν θέλουν να κάνουν οικογένεια. Αν τους το πεις, σ αφήνουν. Είναι ωραίο να σε χρειάζεται κάποιος και να μην σε απορρίπτει.>>συνέχιζε να απαντάει ήρεμα σε όλες τις ερωτήσεις.

Η Μυρτώ κοίταζε την Χόλι και μετά γύρισε το βλέμμα της έξω στην κοπέλα.
<<Ναι, ναι καλά όλα αυτά. Και Η εξάρτηση είναι σέξι.>> τώρα ήταν έξαλλη μαζί του και η ειρωνεία της δεν μπορούσε να κρατηθεί.
<<Μπορείς να νομίζεις ό,τι θέλεις.>> απάντησε στον Μυρτώ και σηκώθηκε όρθιος βγαίνοντας έξω από την ανάκριση.

■ Γειααα σας και καλό μήνα ψυχούλες!🌼
Καλή Ανάσταση με υγεία πάνω απ  ολα!

Αυτή τον φορά αφήσαμε τον Πάρη στον γραφείο του, ήρθε η ώρα να δούμε τι τρέχει με τον Μυρτώ μας. 🤭

Επόμενο κεφάλαιο θα ανέβει το Σάββατο 8 Μαΐου στις 20.00 ως συνήθως!

Αν σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας φυσικά!❤

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤