<<Τι θέλουμε για να δικαστεί;>> ρώτησε τους δύο άντρες ή Μυρτώ κρατώντας τα στοιχεία και περπατώντας στους διαδρόμους του εργαστηρίου.
<<Η γειτόνισσα λέει ότι ήταν στο διαμέρισμα πριν πέντε μέρες. Πες μου ότι είναι πέντε μέρες νεκρή και οι ένορκοι θα τσιμπήσουν.>> απάντησε Ο Ντάνιελ σταματώντας να περπατάει.
<<Τα έντομα θα μας πουν πότε πέθανε.>> τους ενημέρωσε ο Πάρης.
<<Εγώ πέντε μέρες χρειάζομαι.>>
<<Μη θέτεις σε κίνδυνο την έρευνα μου Ντάνιελ.>> του είπε αστειευόμενος ο Πάρης.
Ο Ντάνιελ σήκωσε την πλαστική σακούλα, την έδωσε στην Μυρτώ.
<<Καλή τύχη.>> της είπε συνεχίζοντας να πειράζει τον Πάρη. Η Μυρτώ γέλασε και όλοι χωρίστηκαν σε διαφορετικούς διαδρόμους.

Συνέχισε την έρευνα του μέχρι σχεδόν αργά το απόγευμα. Η Μυρτώ μπήκε στο γραφείο του και στάθηκε κοιτώντας τον.
<<Οι σφαίρες του Σκοτ είναι ασυνήθιστες. Αυτό δεν βρήκαμε τη σφαίρα του φόνου, έστειλα μια απ το κουτί που βρήκε ο Ντάνιελ. Όλα ταιριάζουν. Αυτός την σκότωσε.>> του είπε σίγουρη, την κοίταξε, έσκυψε το κεφάλι του πάνω στο γραφείο και ξεφύσηξε.
<<Εσένα η έρευνά σου τι βγάζει;>>
<<Είναι τρεις μέρες νεκρή.>> της απάντησε.
<<Πώς είναι δυνατόν; Όχι πέντε;>> έκπληκτη τον ρώτησε.
<<Τρείς. >> απάντησε ξερά και κούνησε το κεφάλι του.

<<Ο πελάτης μου ήταν στη Νέα Ορλεάνη τρεις μέρες πριν βρεθεί το πτώμα στο βουνό. Δεν μπορεί να τη σκότωσε, εκτός  αν δεν σας κατάλαβα κύριε Μυλωνά.>> κοίταξε την δικηγόρο και τον Σκοτ Σέλτον.
<<Τη "γραμμική οπισθοχώρηση"...>> συνέχισε η δικηγόρος.
<<Την καταλάβετε;>> την διέκοψε.
<<Πώς εξηγεί ο πελάτης σας το αίμα της Κέι στον τοίχο του;>> ρώτησε την δικηγόρο η Μυρτώ.
<<Είναι απλό. Ο Σκοτ κατηγορήθηκε τρεις φορές για κακοποίηση. Ποιός μας λέει ότι το αίμα δεν βρέθηκε εκεί σε κάποια φιλονικία;>>
Η Μυρτώ γέλασε με την απάντηση της δικηγόρου.
<<Φιλονικία;>> έβαλε τα χέρια της πάνω στο τραπέζι της ανάκρισης και πήγε λίγο πιο κοντά το σώμα της στην δικηγόρο. <<Μια άλλη λέξη για την πάλη.>> ολοκλήρωσε την πρότασή της.
<<Καλό αυτό. Ομολογεί κακοποίηση για να καλύψει τη δολοφονία.>> ισχυρίστηκε ο Ντάνιελ στεκόμενος όρθιος.
<<Ο πελάτης μου και εγώ φεύγουμε.>> σηκώθηκαν όρθιοι και η δικηγόρος κοίταξε τον Πάρη.
<<Κύριε Μυλωνά, σας ευχαριστώ.>> του είπε, βγήκαν έξω και έκλεισαν την πόρτα.
Η Μυρτώ απογοητευμένη κάλυψε το κεφάλι της με τα χέρια.

Το ίδιο απόγευμα επέστρεψε στο εργαστήριο, προχωρούσε στο γραφείο του όταν ο Έκλι εμφανίστηκε στο διάδρομο.
<<Ατυχία να σας ξεφύγει αυτός που έδερνε την γυναίκα του.>> είπε στον Πάρη.
Σήκωσε το βλέμμα του από τα χαρτιά και κοίταξε τον διευθυντή του.
<<Όλα τα μαθαίνεις εσύ;>> του είπε γελώντας και κοίταξε ξανά τα χαρτιά του.
<<Λες να ήθελα να πάει χάλια για σένα Μυλωνά;>> τον ρώτησε.
Ο Πάρης τον κοίταξε ξανά, ήταν από τις συναντήσεις που ήθελε κα αποφεύγει.
<<Η φήμη σου ανεβάζει το εργαστήριο οπότε και την δικιά μου κοινωνικοποίηση της θέσης μου.>> συνέχισε ο Έκλι.
<<Τότε θα νιώθεις πολύ μικρός σήμερα για την κοινωνικοποίησή σου.>> γύρισε την πλάτη του και έφυγε.

Μπήκε στην αίθουσα που έκαναν διάλειμμα, σήκωσε την τσαγιέρα που σφύριζε με το βραστό νερό μέσα. Είδε την Μυρτώ να κοιμάται πάνω στα βιβλία.
<<Μυρτώ...>> της είπε ήρεμα.
Σηκώθηκε πιάνοντας το κεφάλι της.
<<Μυρτώ, είσαι καλά;>> την ρώτησε.
<<Ναι, μια χαρά.>> απάντησε.
<<Εδώ κοιμήθηκες;>>
<<Δούλευα ως τις πέντε το πρωί. Έψαξα ό,τι αμάξι οδήγησε ο Σκοτ.>> σηκώθηκε όρθια και ο Πάρης της έδωσε μια κούπα με καφέ.
<<Ευχαριστώ.>> του είπε.
<<Μυρτώ, πρέπει να ξεκουράζεσαι. Δεν γίνεται να κοιμάσαι στις πολυθρόνες του εργαστηρίου. Θα είμαι στο γραφείο μου. Φάε κάτι, πιες και τον καφέ σου και θα συνεχίσουμε.>> του έγνεψε καταφατικά και ο Πάρης γύρισε στο γραφείο του.

Διαβαζε βιβλίο και κρατούσε σημειώσεις. Ήπιε μια γουλιά καφέ και συνέχισε να γράφει. Είδε με την άκρη του ματιού του την Μυρτώ να στέκεται στην πόρτα.
<<Ξεκουράστηκες καθόλου;>> την ρώτησε χωρίς να πάρει το βλέμμα του από το βιβλίο.
<<Βασικά όχι, κάτι άλλο θέλω να σου πω.>>
Σταμάτησε να γράφει και την κοίταξε.
<<Λες ότι είμαστε η τελευταία φωνή του θύματος.>> κούνησε καταφατικά το κεφάλι του.
<<Πρέπει να μιλήσουμε για την Κέι Σέλτον.>> του είπε σοβαρά.
Άφησε το μολύβι του στο γραφείο.
<<Δεν αλλάζεις τα στοιχεία για να ταιριάξουν στην θεωρία.>> έπιασε την κούπα με τον καφέ του.
<<Αν όμως ακούς τα ουρλιαχτά του θύματος; Στο αμάξι, στο εργαστήριο. >> συνέχισε να του μιλάει.
<<Την έχεις συμπαθήσει Μυρτώ. Λογικό είναι να θες να πληρώσει κάποιος για ό,τι έπαθε.>> ήπιε μια γενναιόδωρη γουλιά από τον καφέ του.
<<Θες να κοιμηθείς μαζί μου;>> του είπε.
Ο Πάρης άρχισε να βήχει, σκούπισε τα χείλια του, την κοίταξε και έβγαλε τα γυαλιά του.
<<Είπες αυτό που νομίζω ότι είπες;>> την ρώτησε.
<<Αν ξυπνήσω ιδρωμένη απ τις φωνές της, θα με ησυχάσεις. Θα πεις ότι είναι συμπάθεια. >>
Κοιτάχτηκαν για λίγα δευτερόλεπτα, η Μυρτώ έφυγε. Ο Πάρης βολεύτηκε στην καρέκλα του, έπαιζε με τα γυαλιά του ώσπου σκέφτηκε κάτι.

Φόρεσε τα γάντια του και μπήκε στην αίθουσα των στοιχείων, βρήκε την σακούλα του θύματος, την κουβέρτα που βρέθηκε η γυναίκα. Άδειασε την σακούλα, την άφησε στο πάτωμα και άρχισε να εξετάζει την κουβέρτα.
Στην πίσω αυλή του εγκληματολογικού έδεσε σφιχτά με σκοινί την κουβέρτα πάνω σ ένα γουρούνι, όπως ακριβώς βρέθηκε και το θύμα.
<<Σκέφτεσαι να το ψήσεις;>> του φώναξε ο Ντάνιελ που στεκόταν στην σιδερένια έξοδο του εγκληματολογικού, τον κοίταξε.
<<Είναι πείραμα. Ίσως η Κέι να ήταν πέντε μέρες νεκρή.>> του απάντησε.
<<Αφού τα έντομά σου δεν κάνουν λάθος.>>
<<Όχι, αλλά οι άνθρωποι κάνουν. Το θύμα ήταν τυλιγμένο σε κουβέρτα. Συνήθως, η κουβέρτα ή το ρούχο δεν επηρεάζει τα έντομα. Αυτά βρίσκουν τρόπο να περάσουν. Όμως, εξέτασα την κουβέρτα. Ήταν πολύ σφιχτά τυλιγμένη, αυτό μπορεί να μείωσε την έκθεση του πτώματος στα έντομα.>> εξήγησε στον Ντάνιελ.
<<Άρα, άργησαν να περάσουν στο πτώμα.>> συμπέρανε ο Ντάνιελ.
<<Μπορεί και δύο ολόκληρες μέρες. Τύλιξα πολύ σφιχτά το ζώο.>>
<<Γι αυτό έφερες εδώ ένα ολόκληρο γουρούνι;>>
<<Θα κατέληγε σίγουρα στο τραπέζι κάποιου.>> απάντησε στον άντρα και σηκώθηκε όρθιος.
<<Δεν θα ήταν πιο εύκολο με κουνέλι;>> αναρωτήθηκε ο Ντάνιελ.
<<Γουρούνι χρειάζεται. Μοιάζουν με τους ανθρώπους.>> του απάντησε.
<<Αυτό το έλεγα πάντα. Είσαι μόνος σου σ αυτό φίλε. Καληνύχτα.>> κούμπωσε το παλτό του και έφυγε.

Πέρασαν ώρες και ο Πάρης συνέχισε να επεξεργάζεται το γουρούνι. Καθόταν πάνω σε ένα κιβώτιο και σημείωνε στο τετράδιό του, κούμπωσε καλύτερα το λεπτό του μπουφάν γιατί η υγρασία τρυπούσε τα κόκαλά του. Είδε την Μυρτώ να έρχεται στο μέρος του, έκλεισε το τετράδιό του και έσπρωξε το βαλιτσάκι του στο μέρος της για να καθίσει. Κάθησε δίπλα του και έβγαλε από την τσάντα της ένα θερμό, του το έδωσε και μετά έβγαλε και μια κουβέρτα, σηκώθηκε όρθια και τον σκέπασε. Ο Πάρης της χαμογέλασε γλυκά, η Μυρτώ του χάιδεψε το μάγουλο και τον κοίταξε.
<<Σ ευχαριστώ.>> του είπε γλυκά.
Δεν της απάντησε πάρα μόνο της χαμογέλασε, άνοιξε το θερμό και ήπιε μια γουλιά από τον ζεστό καφέ. Συνέχισαν να επεξεργάζονται το γουρούνι μέχρι το ξημέρωμα.

<<Τα έντομα του γουρουνιού ωρίμασαν όπως σε πτώμα πέντε ημερών.>> τους είπε ο σεριφης βλέποντας τις φωτογραφίες που έβγαλαν το ξημέρωμα ο Πάρης με την Μυρτώ.
<<Μόλις έβγαλα την κουβέρτα.>> απάντησε στον σερίφη καθισμένος στην καρέκλα του γραφείου του.
<<Έκανες λάθος στην αρχή. Ρύθμισες τις συνθήκες και απέδειξες την ώρα θανάτου.>> του είπε.
<<Πέντε μέρες, όχι τρεις.>> αποκρίθηκε ο Πάρης παίζοντας με το στυλό του.
<<Άρα το θύμα ήταν με το σύζυγο, που είναι ένοχος.>> συμπλήρωσε η Μυρτώ που στεκόταν όρθια δίπλα του.
Ο σερίφης κοίταξε τον Ντάνιελ.
<<Αστυνόμε Κέρκ, καταλαβαίνετε τα στοιχεία του Μυλωνά;>>
<<Ως ένα βαθμό. Γενικά.>> απάντησε ο Ντάνιελ και ο σερίφης κοίταξε τον Πάρη.
<<Νομίζεις ότι οι ένορκοι θα καταλάβουν τις ρυθμίσεις ή νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις τα στοιχεία να πουν ό,τι θέλεις;>> τον ρώτησε ο σεριφης που σχεδόν τον ειρωνευοταν.
<<Μπορώ να αποδείξω ότι ο Σκοτ Σέλτον σκότωσε την γυναίκα του.>> υποστήριξε ο Πάρης.
<<Ούτε ο αστυνόμος δεν το καταλαβαίνει. Διάβασα τον φάκελο. Εκτός από τα έντομά, υπάρχει κάτι άλλο;>>
Κούνησε αρνητικά το κεφάλι του. <<Όχι.>> απάντησε κοιτώντας τα χαρτιά πάνω στο γραφείο του.
<<Βρες κάτι που θα καταλαβαίνουν οι ένορκοι, αλλιώς παράτα τα.>> πέταξε τις φωτογραφίες πάνω στο γραφείο του και έφυγε.

Διάβαζε τον φάκελο της υπόθεσης, στήριξε το χέρι του στον τοίχο και περίμενε έξω από τη  νεκροψία.
<<Έμαθα ότι ήρθες για νεκροψία.>> του είπε η Μυρτώ πλησιάζοντας κοντά του. Την κοίταξε.
<<Πώς προχωράς σε άλλη υπόθεση; Μας κοροϊδεύουν και το ξέρεις. Μας θεωρούν φυτά και πετάνε τα ευρήματά μας.>> την παρατηρούσε καλά ήταν σχεδόν έξαλλη -πιθανός- μαζί του.
<<Σε λίγο, θα έρθει το πτώμα.>> του κείμενο βοηθός του ιατροδικαστή.
<<Σε ευχαριστώ Μπράντον.>> απάντησε και ο βοηθός έφυγε. Έβγαλε τα γυαλιά του.
<<Έγινε ένας φόνος. Πρόσφατα, στην άλλη άκρη του κόσμου. Κανείς δεν ομολογούσε. Το θύμα είχε σκοτωθεί μ ένα φτυάρι. Οπότε ένας τύπος που μπορείς να τον πεις φυτό είπε στους άντρες κα φέρουν τα φτυάρια τους στην πλατεία, να τα κρατήσουν όρθια και μετά περίμενε. Κάποια στιγμή οι μύγες πλησίασαν κάποιο φτυάρι. Έψαχναν για μικροσκοπικά κομμάτια από αίμα και σάρκα.>>
<<Πρώτος μάρτυρας εγκλήματος.>> απάντησε η Μυρτώ.
<<Ο ερευνητής βρήκε τον φονιά και...>>
<<Και γεννήθηκε η επιστήμη μας, το 1235 μ.Χ. Πρόσφατα είναι 800 χρόνια πριν;>> τον ρώτησε.
<<Για έναν αστρονόμο είναι. Μετά η επιστήμη μας ξεχάστηκε και την θυμήθηκε ο Φραντζέσκο Ρεντί το 1.600.>>
<<Και ξανά μετά το 1.800.>> αλληλοσυμπλήρωναν ο ένας τον άλλο.
<<Κάθε πολιτισμός μαθαίνει ό,τι χρειάζεται  και ο επόμενος ξεχνά. Ο σεριφης; Δεν είναι προσωπικό. Κορόιδευαν τα δακτυλικά αποτυπώματα πριν ογδόντα χρόνια και τώρα είναι νόμος.>> συνέχισε την συζήτησή τους.
<<Κάποιος πίεσε όμως. Μήπως λες όλα τα πράγματα στην ώρα τους;>>
<<Έχεις μπερδευτεί έτσι;>> την ρώτησε.
<<Ναι.>> απάντησε νευριασμένα.
<<Είναι το καλύτερο για έναν επιστήμονα.>> την συμβούλευσε και χαμογέλασε. Είδε το πτώμα να πλησιάζει.
<<Έφτασε το πτώμα μου.>> σήκωσε το σεντόνι.
<<Η Κέι Σέλτον.>> κοιτάχτηκαν και χαμογέλασαν.
<<Πάμε;>> την ρώτησε δείχνοντας την πόρτα της νεκροψίας. Άνοιξε την πόρτα και πέρασαν μέσα.

Παρατηρούσαν το πτώμα, όσο ο ιατροδικαστής κατέγραφε στοιχεία από τον υπολογιστή.
<<Την έπλυνες;>> τον ρώτησε η Μυρτώ.
<<Κάποτε έπρεπε να το κάνω.>> της απάντησε και πήγε κοντά τους.
<<Τι είναι αυτό το μπλε σημάδι;>> αναρωτήθηκε ο Πάρης δείχνοντας στην Μυρτώ τον κρόταφο της γυναίκας.
<<Γιατί δεν το είδαμε πριν;>> ρώτησε τους άντρες η Μυρτώ. Ο ιατροδικαστής στάθηκε ανάμεσά τους.
<<Το κάλυπτε πολύ αίμα. Το μπλε δεν έφυγε με το πλύσιμο.>> τους ενημέρωσε ο ιατροδικαστής.
<<Δεν είπες ότι πήρες τη σφαίρα του υπόπτου;>> ρώτησε ο Πάρης την Μυρτώ.
<<Ναι.>> απάντησε και έτρεξε στο γραφείο του ιατροδικαστή. Άνοιξε τον φάκελο και διάβασε τα χαρτιά.
<<Μόλυβδος, χαλκός, ψευδάργυρος, τεφλον*. Τεφλόν;>> παραξενεύτηκε και βγήκε έξω από την νεκροψία.

Άνοιξε την πόρτα από το εργαστήριο και πλησίασε την Μυρτώ που στεκόταν πάνω από το μικροσκόπιο.
<<Λοιπόν...>> της είπε και σηκώθηκε από την θέση της.
<<Σ αυτό το μικροσκόπιο, υπάρχουν τρίχες από την κοπέλα απ το βουνό.>>
Κάθισε στην θέση μπροστά από το μικροσκόπιο και κοίταξε μέσα.
<<Η μπλε σκόνη γύρω απ την πληγή έμεινε από την σφαίρα. Είναι φτιαγμένη από τεφλόν.>>
Παρατηρούσε προσεκτικά την τρίχα, βλέποντας την μπλε σκόνη γύρω της. Όπως ακριβώς του είπε η Μυρτώ.
<<Κοίτα το επόμενο δείγμα.>> του είπε και ο Πάρης σηκώθηκε κοιτάζοντας το επόμενο δείγμα.
<<Πυροβόλησα με τη σφαίρα που πήραμε από τον Σκοτ. Το τεφλόν άφησε μπλε σκόνη τη στιγμή της κρούσης.>>
Ο Πάρης την κοίταξε ενθουσιασμένος και της χαμογέλασε.
<<Τα πήγες πολύ καλά, αλλά είναι μόνο περιστασιακά στοιχεία. Δεν θα μπορούμε να έχουμε δίκη. >> της απάντησε.
<<Ας τον θάψουμε κάτω από τα στοιχεία. Εσύ λες πάντα ότι προτιμάς δέκα αποδεικτικά στοιχεία πάρα δέκα μάρτυρες.>> του φώναξε σχεδόν.
<<Ηχογραφείς όσα λέω; Θα πρέπει να εκπαιδεύσεις τους ενόρκους.>> την συμβούλευσε.
<<Θα το κάνω. Έχω τις σφαίρες θα είναι πιο εύκολο από τα έντομα. Λιγότερα λατινικά.>>
Κοιτάχτηκαν και γέλασαν. Ο Πάρης λάτρευε το πείσμα της και ήταν σίγουρος πως θα καταφέρει να τον πάει σε δίκη.

Μαζί με τον Ντάνιελ πέρασαν χειροπέδες στον άντρα, η δικηγόρος του στεκόταν στην πόρτα της ανάκρισης.
<<Περίμενα τρεις μέρες να το κάνω αυτό. Ή μάλλον πέντε.>> είπε στον άντρα ο Ντάνιελ και βγήκαν έξω. Η δικηγόρος κοίταξε τον Πάρη, ο Πάρης έστριψε το σώμα του και βγήκε έξω γυρνώντας στο γραφείο του.

Μάζευε τα χαρτιά από το γραφείο του, όταν η Μυρτώ πλησίασε κοντά του.
<<Έγραψα την αναφορά μου. Σ ευχαριστώ.>> του είπε και κοιτάχτηκαν.
<<Εύχομαι να κερδίσεις στην δίκη. >> απάντησε γλυκά. Η Μυρτώ κούνησε το κεφάλι της βάζοντας τα χέρια στις τσέπες της.
<<Αφού τελειώσαμε. Τι λες να κεράσω πρωινό;>> πρότεινε. Η Μυρτώ του χαμογέλασε, ήταν σαν να μην περίμενε αυτή του την πρόταση.
<<Εσύ είσαι το αφεντικό.>> του απάντησε.
Άφησε τα χαρτιά του πάνω στο γραφείο του και βγήκαν μαζί έξω.

*τεφλόν:Το πολυτετραφθοροαιθυλενίο 
(συντομογραφικά PTFE) (polytetrafluoroethylene) είναι ένα οργανικό πολυμερές που χρησιμοποιείται κυρίως ως επικάλυψη αντικειμένων και συστατικό πλαστικών αντικειμένων, ενώ έχει και πολλές άλλες εφαρμογές. Το γνωστόστερο εμπορικό όνομα φόρμουλας με βάση το PTFE-based είναι το Τεφλόν (Teflon) (με το οποίο όνομα είναι γνωστή εμπορικά και ευρέως η ουσία)

■ Γειααα σας!🐢 Η γλυκούλα η Μυρτώ είναι ευαίσθητη μωρέ αλλά και ο Πάρης δεν την άφησε έτσι την βοήθησε με την υπόθεση.
Επίσης πόσο μ αρέσει που ο Έκλι μίλησε έτσι στον Πάρη αλλά και αυτός δεν τον άφησε έτσι τον έβαλε στην θέση του.😂

Μάλλον ο κύριος Σκοτ Σέλτον τα έχει βρει σκούρα με την Μυρτώ, σιγά που θα τον άφηνε 🤭

Εμείς θα τα πούμε ξανά το Σάββατο 24 Απριλίου στις 20.00 ως συνήθως!🦋

Αν σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας φυσικά ξέρετε ότι τα λατρεύω.❤

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤