Chapter 14- Poster

Kenshin

"Oh my God, nakakaawa si Manong Sadako." Nagpahid ng luho si Dominique.
Napahinto kami sa labas ng Haunted House at doon nagtatawa. He laughs so loud that the other tourists were looking at us.

"Ken, sira ulo ka din. Bakit mo siya sinipa?"
Naghahabol kami ng paghinga. Hindi ako nakasagod agad.
"I thought he will grab my leg," I replied. Kinikilabutan pa rin ako, tangina.
"Oh, this is so epic. Takot ka sa ghost." She pointed out.
"No." Tanggi ko. Tangina, mamatay man si Sadako hindi ako aamin.
"I think you are. Huwag kang mag-alala I will keep your secret hanggang sa huling hininga." She assured me.
"Halika na kasi. Gutom na gutom na ako." Iniwan ko si Dominique sa tabing daan na tawa nang tawa.

After naming kumain, nag-ikot-ikot kami sa mga nakadisplay sa park na poster ng movies. Mga movies na ginawa sa studio na ito. Malayo pa lang ang poster ni daddy ng matanaw ko.

"Doon na tayo." Pihit ko. Iniwan ko si Dominique na nakapamewang sa akin.
"Ano ang itinatago mo na naman? Bigla ka na lang umiiwas."
"Wala, bilis mo."
Imbis na sumunod sa akin, nagpatuloy si Dominique sa pagtingin ng poster. Napatining ako sa lahit para humingi ng pasensya. Bakit ba hindi siya nakikinig?

"Ken...Kenshin. Daddy mo oh."
Parang timang si Dominique na kinakawayan pa ako at nakaturo ang isang kamay sa poster ni daddy.
"Hala kamukha mo talaga. Parang ikaw lang." Sabi niya at biglang tumawa.

I looked lost in a bet when I walk towards her.
"Sino ang kasama niya sa movie?" She asked while scrutinizing the poster.
"Maria Ozawa... Yung bold star?" Tanong niya at napalakas ang boses sa pagkakabigla.
"Huwag kang maingay." Tinakpan ko ang binig ni Dominique ng kamay.
Nanlalaki ang mga mata niyang tumingin ulit sa poster.

"Bold star ang daddy mo?" Curious na tanong niya na hindi ko alam kung tatawa ako o kakatusan siya.
"Hindi. Gusto mong tinakwil siya ng buong angkan?" Naiinis na sagot ko.

Tinuro ulit ni Dominique ang poster ni daddy kasama ang ex niya.
"It's just a film... about a samurai and an enchantress," I told her.
"Ohhh... May copy ka?"
Natawa ako. "Wala. Wanted si Maria Ozawa sa bahay namin. Kahit anino niya papatayin ni mommy."

"Ohhh."
"Bawal ngang banggitin pangalan niya sa bahay." I informed her.
She chuckled and looked at the posted again. Then back at me...
"Magkamukha talaga kayo." She said again.
"Oo na. Halika na baka makilala pa ako." Tinulak ko palayo sa poster si Dominique.

Bandang alas tres na mapawakan sa balikat ko si Dominique. Sapo-sapo nito ang dibdib.
"Dom... Hey, are you alright?"
"Yeah. Uwi na tayo. Nakalimutan ko ang gamot ko." Sagot niya.
"May sakit ka ba?"
Inalalayan ko siyang maglakad papuntang exit ng park.

Kahit malamig ang hangin, pinagpapawisan si Dominique. Binuksan ako ang aircon ng kotse at tinapat sa kanya ang mga vent.
"Dadalin kitang hospital."
"No." Pigil niya sa akin.
"What do you want me to do?"
Idagdag ka sa umuusig sa kunsensya ko?
"I just need my meds. Balik na tayong hotel."

Nakaupo si Dominique sa passenger seat at tahimik. Panay lungin ako sa gawi nya to make sure she's still conscious.
"Ano ba ang sakit mo Dominique?"
"Maintenance ko lang yun Kenshin." She replied. Maintenance medicine for what?

Hinatid ko si Dominique sa kwarto niya kahit todo tanggi siya na huwag na. Magkasame floor naman kami at iyon ang ikinatwiran ko sa kanya. Pagpasok siya sa kwarto, dumeretso agad siya sa toilet at nagkulong doon.

Maliit ang room niya compared sa occupied ko. Pero kahit na maliit ang kwarto na ito, medyo mahal pa rin ang babayaran niya.

Hindi ko alam kung iiwan ko na ba si Dom or hihintayin lumabas ng toilet. What of she fainted?
"Dominique," tawag ko sa kanya sa tapat ng pintuan ng toilet.
"Just a minute, Ken."

Naupo na lang ako sa study table con coffe table sa tapat ng bintana. Binuklat ko ang notebook na nakapating doon.

1. Tokyo Japan - ✅ Done
2. Kyoto Japan - ✅ Done
3. Seoul S. Korea-
4. Christmas Village Finland-

Napakunot ako ng noo. Is this here travel list?

I am chasing memories.

"Chasing memories." I murmured.

Pasimple kong nilapag ang notebook ni Dominique sa table ng marinig kong pabukas na ang pintuan ng toilet. Medyo bumalik na ang kulay niya at hindi na namumutla. Nakapagpalit na din siya ng t-shirt.

"Okay ka lang?"
"Yup. I'm fine. Thank you sa paghatid." She replied. Pinagsigla niya ang boses niya pero bakas sa mukha ang pagod. I nod at her and I was about to leave when a bruise on her arm caught my attention.

"Bakit ka may pasa sa braso mo?"
Pilit binababa ni Dominique ang manggas ng t-shirt niya para matakpan ang pasa.
"Nasagi ako sa pintuan. Haha." She replied chuckling.
"Sige. Pahinga ka na." I said.
She didn't reply to me. She just nods and waited for me to move.

"Yung ninja stuff toys nga pala, dalin ko na lang dito sa kwarto mo mamaya. Pahinga muna ako."
She beamed at me... too big smile for my taste.
"Ang weird mo Dom. Huwag ka ngang ngumiti ng ganyan." Sita ko sa kanya.
"I'll see you when I see you Kenshin. Thank you sa... kanina." She said.
Nakakunot noo akong lumabas ng kwarto niya.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top