Κοιτούσαν τον άντρα, ήταν στην κουζίνα ενός φθηνού εστιατορίου και περίμεναν μια απάντηση.
<<Την πρώτη έκδοση του "Σκυλιού" του 1902; Ασφαλώς και το ήθελα.>> τους είπε όσο έβαζε φαγητά σ ένα πια το <<Κάνω το διδακτορικό μου στην Αγγλική ιστορία. Βοήθησα στην αναβίωση της εποχής του σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ.>> πάτησε το κουδουνάκι και άφησε το πια το πάνω στον πάγκο.
<<Πουλούσε όλη τη συλλογή του. Θα πρέπει να θύμωσες.>>
<<Κύριε Μυλωνά, ο Ντένι ήταν ένας αυτοκαταστροφικός ναρκισσιστής! Επειδή αυτός τα παρατούσε, ήθελε να τα παρατήσουμε όλοι.>>
<< Και εσύ δεν ήθελες να το κάνεις.>> συνέχισε δίπλα του η Μυρτώ.
<<Όπως μπορείτε να δείτε, δεν κερδίζω πολλά χρήματα. Πρόσφερα για το σκυλί και την τελευταία δεκάρα μου.>>
<<Αλλά το έβαλε σε δημοπρασία και έπρεπε να κάνεις προσφορά.>> ο άντρας κοίταξε την Μυρτώ <<Όταν η τιμή ανέβηκε πολύ, τον αντιμετώπισες.>>
Ο άντρας γέλασε <<Αυτά είναι υποθέσεις, δεσποινίς μου.>>
<<Δείξε μου τα χέρια σου, σε παρακαλώ.>> του ζήτησε ο Πάρης.
<<Τα χέρια μου;>> απόρησε.
<<Ναι, τα χέρια σου.>> ο Πάρης χαμογέλασε.
Ο άντρας άπλωσε τα χέρια του και είδαν ένα κόψιμο στο δάχτυλό του.
<<Αυτό είναι κόψιμο από χαρτί. Το αίμα σου είναι στο βιβλίο;>> τον ρώτησε η Μυρτώ.
<<Εντάξει, το παραδέχομαι. Πήγα στου Ντένι εκείνο το βράδυ για το βιβλίο. Δεν τον σκότωσα.  Αν τον σκότωνα, θα έπαιρνα το βιβλίο.>> τους απάντησε και συνέχισε την δουλειά του.

Διάβασε τα χαρτιά μπροστά του, είχε βολευτεί στην καρέκλα αφού ο Κέβιν του είχε παραχωρήσει το γραφείο του.
<<Θέλω να πάω ξανά στον τόπο του εγκλήματος.>> άκουσε την Μυρτώ να του λέει.
Σήκωσε το βλέμμα του απ τα χαρτιά, το έφερε πάνω της και έβγαλε τα γυαλιά του.

Έσπρωξε την ξύλινη πόρτα του υπόγειου, της έκανε νόημα να περάσει πρώτη και ακολούθησε πίσω της.
<<Η λαβή του Κόλτ του Κινγκσλέι είναι από φίλντισι*. Ταιριάζει με το κομματάκι που βρέθηκε εδώ.>> τον  ενημέρωσε όσο προχωρούσαν <<Στην άκρη του αυτό το κομματάκι είχε σκόνη από κόκκινο πηλό.>> έσκυψε μπροστά απ το τζάκι <<Η φωτιά είναι ψεύτικη, αλλά τα κόκκινα τούβλα δεν είναι.>>
<<Οπότε τι ψάχνεις;>> την ρώτησε.
<<Ο δολοφόνος πήρε τ όπλο. Αν υπήρξε πάλη, ίσως ο δολοφόνος άφησε επιθήλια ή κάποια τριχα.>> του εξήγησε, όσο κοιτούσε το τζάκι.
<<Υπάρχουν σημάδια πάλης σ αυτό το δωμάτιο;>> συνέχισε να την ρωτάει.
<<Δεν θα το έλεγα.>> του απάντησε, έσκυψε λίγο ακόμα άναψε τον φακό της και κοίταξε μέσα στο τζάκι <<Ήταν μπροστά στα μάτια μου.>> τράβηξε έξω το όπλο που ήταν δεμένο με λάστιχο.
<<Αυτοκτόνησε.>> του είπε γυρίζοντας ελάχιστα στο μέρος του <<Πέρασε ιατρικό σωληνάκι στο όπλο και το έδεσε στην καμινάδα.>>
<<Έκανε νωρίτερα τη μορφίνη για να χαλαρώσει.>> συνέχισε ο Πάρης <<Και είχε εξασφαλιστεί αν δεν τα κατάφερνε με το όπλο.>> συμπλήρωσε στην πρότασή του.
<<Ήταν εύκολο να βάλει τη στάχτη του Γουάτσον στο πάτωμα. Ο Σέρλοκ πήρε από πριν το αίμα του και μετά το έριξε στο παπούτσι του Γουάτσον.>> έβγαλε φωτογραφία το σημείο που βρήκε το όπλο.
<<Ο σπουδαιότερος ντετέκτιβ έκανε αυτοκτονία να μοιάζει με φόνο. Γιατί να θελήσει να παγιδεύσει τον καλύτερό του φίλο;>> έβαλε τα χέρια στις τσέπες του για να κρύψει το άγχος που του προκαλούσε η παρουσία της.
<<Ο Γουάτσον είπε ότι ήταν φίλοι, αλλά ποιός ξέρει την σχέση τους. Ίσως μισούσαν ο ένας τον άλλο. Ίσως ο Ντένι δεν ήθελε άλλος να γίνει Σέρλοκ.>> σηκώθηκε και πλησίασε κοντά του <<Εξάλλου, νόμιζα ότι το κίνητρο δεν είναι δική μας δουλειά.>> πέρασε μια τούφα απ τα μαλλιά της πίσω απ το αυτί της χωρίς να σταματήσει την οπτική επαφή τους.
<<Δεν είναι.>> κρυφογέλασε <<Γράψε την αναφορά σου και δώστην μου. Μπράβο σου!>> της είπε και σταμάτησε να την κοιτάζει <<Πάμε;>> την ρώτησε.
<<Ναι.>> περπάτησε δίπλα του και βγήκε έξω.

Άνοιξε τον φάκελο της αναφοράς της. Ξεκίνησε να την διαβάσει και άλλαξε σελίδα. Ώσπου παρατήρησε κάτι, στην σύριγγα βρέθηκε μορφίνη, άνοιξε τον φάκελο δίπλα του απ την τοξικολογική εξέταση. Στο αίμα του άντρα βρέθηκε κοκαΐνη, έφερε τα χαρτιά δίπλα δίπλα και τα κοίταξε καλά. Σηκώθηκε όρθιος, έπιασε τους φακέλους και προχώρησε προς την αίθουσα που είχαν τα ντουλάπια τους. Στάθηκε στην πόρτα, η Μυρτώ καθόταν στο παγκάκι με γυρισμένη πλάτη και έδενε τα κορδόνια της.
<<Μυρτώ.>> είπε χαμηλόφωνα. Η Μυρτώ γύρισε να τον κοιτάξει <<Έχω μια ερώτηση για την αναφορά σου.>> έκανε δύο βήματα πιο κοντά της <<Σύμφωνα με την νεκροψία, το θύμα έκανε χρόνια χρήση κοκαΐνης.>>
<<Σωστά.>> του είπε.
<<Αλλά κατά την τοξικολογική, η ουσία στην σύριγγα ήταν διάλυμα μορφίνης επτά τοις εκατό.>> διάβασε απ τον φάκελο που κρατούσε.
<<Ναι.>> μπερδεμένη του είπε.
<<Το θύμα είχε πάθει ψύχωση με τις ιστορίες του Χόλμς. Ο Χόλμς έκανε χρήση κοκαΐνης, όχι μορφίνης.>> της εξήγησε.
Η Μυρτώ κατέβασε απογοητευμένη τους ώμους της <<Το στοιχείο δεν συμφωνεί.>>
<<Όχι.>> του απάντησε και έπιασε το μπουφάν της <<Νομίζεις ότι κάποιος άλλαξε την κοκαΐνη με μορφίνη;>>
<<Βρήκαμε αποτυπώματα του θύματος στο όπλο και όχι στο ιατρικό σωληνάκι. Ούτε επιθήλια βρέθηκαν. Είναι λογικό σε μια αυτοκτονία;>> την ρώτησε και έκλεισε τον φάκελο.
<<Φαντάζομαι όχι.>>
<<Έχεις ύποπτους με πρόσβαση σε μορφίνη ή ιατρικό σωληνάκι;>> την ρώτησε περιμένοντας την σωστή απάντηση.
<<Ο κύριος Όουκς, είναι security σε νοσοκομείο.>> του είπε σωστά <<Θα το ερευνήσω.>>
<<Και εγώ στην θέση σου, το ίδιο θα έκανα.>> γύρισε την πλάτη του και βγήκε έξω.

Φόρεσε τα γάντια του, πήγε κοντά στον πάγκο και έφτιαξε καλύτερα την λάμπα, ερευνώντας το ιατρικό σωληνάκι.
<<Ερεύνησα τον ιατρικό φάκελο όλων των υπόπτων. Σε κανέναν δεν έχει συνταγογραφηθεί μορφίνη.>> η Μυρτώ πήγε δίπλα του και παρατηρούσε τις κινήσεις του.
Ο Πάρης έσκισε προσεκτικά στην μέση το ιατρικό σωληνάκι.
<<Νομίζω ότι είναι ο Όουκς, είναι φύλακας νοσοκομείου. Θα μπορούσε να βρει μορφίνη.>> συνέχισε η Μυρτώ.
Ο Πάρης άνοιξε προσεκτικά το σωληνάκι και η Μυρτώ έσκυψε <<Φύλλα καπνού.>> του είπε.
<<Σύγκρινέ τα. Πρέπει να είναι κάποιου υπόπτου.>> της έδωσε εντολή και έκλεισε το φως.

Έβλεπε την Μυρτώ πίσω από την τζαμαρία του ανακριτικού. Σταύρωσε τα χέρια του, γυρίζοντας για λίγο το βλέμμα του στην γυναίκα.
<<Είσαι ικανοποιημένη απ την ζωή σου;>> την ρώτησε ο Τζίμ.
<<Τι ερώτηση είναι αυτή;>> απόρησε κοιτάζοντάς τον.
<<Είδα πως περνάς στη δουλειά.>> απάντησε ο Τζίμ <<Και μετά γυρνάς στη μαμά σου που έχει καρκίνο, πρέπει να είναι δύσκολο.>>
<<Προσπαθώ να φροντίσω κάποια που δεν με φρόντισε ποτέ.>>
<<Αλλά η Λέσχη Σέρλοκ Χόλμς ήταν ένα φωτεινό διάλειμμα. Ε...;>> συνέχισε την ανάκριση η Μυρτώ.
<<Πήγαινα και δεν μου έβαζαν χέρι ούτε μάζευαν το στήθος μου. Μπορούσα να μιλήσω, να σκεφτώ.>>
<<Θα πρέπει να απελπίστηκες όταν ο Ντένις Κινγκσλέι αποφάσισε να διαλύσει τη Λέσχη.>> σταύρωσε τα χέρια στο στήθος της.
<<Απογοητεύτηκα.>> χαμήλωσε το βλέμμα της και ξεφύσηξε.
<<Νομίζω ότι είναι κάτι περισσότερο.>> η Μυρτώ την κοίταζε.
<<Δεν καταλαβαίνω.>>
Η Μυρτώ άνοιξε τον μπεζ φάκελο και έσπρωξε μια σελίδα στο μέρος της <<Η μάρκα καπνού συμβαίνει Κάβεντις.>> έκανε μια παύση όσο η γυναίκα κοιτούσε την εικόνα <<Θα στο πω σαν ιστορία, θα σου διηγηθώ το τέλος της. Μ αρέσει εκείνο το σημείο που ο ντετέκτιβ λύνει το έγκλημα και πάει κάπως έτσι...>> της χαμογέλασε <<Τη μέρα του φόνου, διέρρηξες το σπίτι του Ντένι Κινγκσλέι. Εύκολο, οι κλειδαριές είναι χαλασμένες. Πήγες κάτω. Αντικατέστησες την κοκαΐνη με την μορφίνη. Ο Κινγκσλέι είχε σταθερές συνήθειες. Το μόνο που έπρεπε να κάνεις ήταν να περιμένεις, έβγαλες το όπλο απ το τζάκι το έβαλες στην παλάμη του και τον σκότωσες. Μετά έριξες καπνό απ την πίπα του γιατρού Γουάτσον στο πάτωμα. Πήρες αίμα του Ντένι, το έριξες μετά στα παπούτσια του Γουάτσον. Γιατί πήγες να τον παγιδεύσεις; Θα έχανε όσα και εσύ.>>
<<Γιατί ήταν αυτός που είπε στον Ντενί να τ αφήσει όλα και να γυρίσει στην οικογένειά του. Επειδή ήθελε να γίνει Σέρλοκ Χόλμς, δεν τον ένοιαζε καθόλου για μένα!>> ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής της απάντησε στην Μυρτώ. Ξεφύσηξε, χαμογέλασε και πλησίασε το σώμα της κοντά στην Μυρτώ <<Βλέπεις... Εγκληματολόγε, ο Ντένι θα ήθελε ο φόνος του να είναι ο τέλειος γρίφος. Ένα μυστήριο, αντάξιο του καλύτερου.>> η γυναίκα ξεκίνησε να γελάει υστερικά.

<<Μου είπαν ότι θέλετε να με δείτε.>> η Μυρτώ πέρασε στο γραφείο του Κέβιν, ο Πάρης στεκόταν στην άκρη του γραφείου.
<<Σχετικά με την τελική σου εξέταση...>> ο Κέβιν ανακάθησε στην θέση του <<έμαθα ότι έγιναν μερικά λάθη στον τρόπο έρευνας της υπόθεσης. Συζητήσαμε με τον κύριο Μυλωνά και...>> σηκώθηκε όρθιος και πλησίασε δίπλα της <<συγχαρητήρια Νικολάου πέρασες. Έκανες καλή δουλειά.>>
<<Ευχαριστώ πολύ.>> άπλωσε το χέρι της και αντάλλαξαν χειραψία.

Χτύπησε το σταθερό, ο Κέβιν το σήκωσε και η Μυρτώ πήγε κοντά στον Πάρη.
<<Δεν καταλαβαίνω. Έκανα λάθος στον ένοχο, στον τρόπο θανάτου.>>
<<Δεν περιμένουμε να είσαι πάντα σωστή σε όλες τις ερμηνείες σου. Σύλλεξες τα στοιχεία. Σκέφτηκες ότι κάτι έλειπε. Το έψαξες και το βρήκες. Αυτή είναι η δουλειά μας, συγχαρητήρια Μυρτώ.>> την κοιτούσε και της χαμογελούσε.
<<Σ ευχαριστώ.>> του απάντησε και του έσφιξε το χέρι.
<<Στις εννέα θα είναι κάτω απ το σπίτι σου.>> της ψιθύρισε περνώντας δίπλα της.
<<Θα σε περιμένω.>> του χαμογέλασε και τον παρατηρούσε να βγαίνει από το γραφείο.

Εκείνη την στιγμή γι αυτήν ήταν ένας μυστήριο και άκρως ενδιαφέρον άντρας. Δεκατρία χρόνια μετά, ήταν ο άντρας της και ο πατέρας της κόρης της. Που το δικό του "για πάντα" κράτησε για πάντα.

*φίλντισι: γλώσσα είναι το δόντι του ελέφαντα, το ελεφαντόδοντο.

■ Γειααα σας!!🦉 Μικρό αυτό το μπόνους αλλά θαυματουργό, η Μυρτώ με της ευχές του Πάρη είναι πλέον επίσημα εγκληματολόγος.

Το ότι φλέρταραν ασύστολα σε όλη την υπόθεση και δεν τους κατάλαβε κάνεις το λες και φοβερή επιτυχία.

Ο Πάρης έκανε το δεύτερο βήμα, γιατί το πρώτο το είχε κάνει η Μυρτώ προ πολλού. Θα την πάει για φαγητό.

Αυτό ήταν το μέρος της ιστορίας που ήθελα πολύ να μοιραστώ μαζί σας.

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το μπόνους κεφάλαιο, εμείς θα τα λέμε γενικά!❤

Σας φιλώ!😘❤