Βημάτιζαν στην οικοδομή, τα μηχανήματα έκαναν θόρυβο. Μπροστά τους είδαν έναν άντρα χωμένο μέσα στο τσιμέντο και λίγα εκατοστά πιο πέρα ένα πτώμα μιας γυναίκας.
<<Οι εργάτες τους βρήκαν όταν ήρθαν για δουλειά.>> τους είπε ο Ντάνιελ όσο προχωρούσαν.
Η Χόλι πέρασε πρώτη την σανίδα φτάνοντας κοντά στον άντρα και ύστερα ακολούθησε και ο Πάρης.
<<Η γυναίκα είναι νεκρή, ο άντρας είναι ζωντανός, αλλά δεν μιλάει.>> συνέχισε ο Ντάνιελ. Ο Πάρης έβγαλε τα γυαλιά ηλίου του <<Δεν μου είπε τ όνομά του και ας του είπα εγώ το δικό μου.>> ολοκλήρωσε την πρότασή του.

Ο Πάρης εξέτασε από ψηλά τον  άντρα <<Του έβγαλες το πορτοφόλι;>> ρώτησε τον Ντάνιελ.
<<Όχι όλα είναι όπως τα βρήκα. Εννοώ ότι, σκέφτηκα πως κάποιος ηλίθιος ξέρεις, που θα περπατούσε στον δρόμο τους βρήκε, σκέφτηκε ότι είχε κάποιο δωρεάν εισιτήριο μέσα και το έκλεψε.>> απάντησε ο Ντάνιελ.
Ο Πάρης γονάτισε προσπαθώντας να συγκρατήσει το γέλιο του, όσο άκουγε απέναντί του την Χόλι να γελάει δυνατά.
<<Τέλος πάντων, θα μιλήσω με τους ανθρώπους. Θα σας πω για ό,τι βρω.>> γελώντας έφυγε από κοντά τους.

Η Χόλι χαμήλωνε το καπέλο για τον ήλιο και συνέχιζε να γελάει.
<<Χόλι, χρειάζεσαι ένα λεπτό;>> ρώτησε την φίλη του χαμογελαστός αφού η κατάσταση που βίωνε ήταν τόσο αστεία.
<<Ναι, ναι.>> η Χόλι ξερόβηξε <<Είμαι...>> σηκώθηκε όρθια και πλησίασε κοντά στον Πάρη <<Εννοώ όχι, Πάρη είμαι καλά.>> έσκυψε μπροστά στον άντρα.
<<Λοιπόν πως πάει η μέρα σου;>> τον ρώτησε πνίγοντας το γέλιο της. Ο άντρας γύρισε το κεφάλι του και την κοίταξε.
<<Κυρία μου, η καλύτερη μέρα που είχα ποτέ. Είναι χειρότερη απ την χειρότερη που έχεις φανταστεί.>> της απάντησε μισοκλείνοντας τα μάτια του λόγω του ήλιου.
<<Δεν αμφιβάλλω.>>
<<Ποιά είναι η φίλη σου;>> του έδειξε με τον δείκτη του την γυναίκα. Ο άντρας την κοίταξε.
<<Δεν έχω δει αυτή τη γυναίκα ποτέ στη ζωή μου.>>
<<Αλλά, δεν θα πας πουθενά. Θα ήταν καλύτερο για σένα αν απλά συνεργαζόσουν και μας έλεγες τι έγινε.>> του είπε η Χόλι.
<<Θες να μάθεις τι έγινε;>> ρώτησε την Χόλι.
<<Αχά.>> απάντησε η Χόλι.
<<Βρες το μόνη σου.>> ειρωνικά της είπε.
<<Αυτό είναι το αστείο μέρος.>> χαμογελαστός φόρεσε καλύτερα το καπέλο του ο Πάρης.
<<Χόλι, πρέπει να πάω σε μια άλλη υπόθεση, μπορείς να το χειριστείς αυτό;>> ρώτησε την φίλη του.
<<Φυσικά.>> απάντησε η Χόλι. Ο Πάρης σηκώθηκε και απομακρύνθηκε από την οικοδομή.

Πέρασε μέσα στο εργοστάσιο με την Μυρτώ δίπλα του.
<<Λοιπόν, για να δούμε τι έχουμε.>> πλησίασε ο Ντάνιελ μ έναν άλλο άντρα στο πτώμα μέσα στην σιδερένια με λίγο νερό μπανιέρα <<Ο νεκρός στην μπανιέρα είναι ο Ραμούντο Σουάρεζ. Κάνει την νυχτερινή βάρδια. Καθαρίζει τον εξοπλισμό από τις οκτώ το βράδυ ως τις τέσσερις το ξημέρωμα.>> όσο ο Ντάνιελ τους ενημέρωνε ο Πάρης έβγαζε φωτογραφίες <<Οι άνθρωποι της πρωινής βάρδιας ήρθαν και τον βρήκαν έτσι. Ο εργοδότης έκανε το τηλέφωνο στην αστυνομία.>>
Ο άντρας ήταν μπρούμυτα μέσα στην μπανιέρα. Ο Πάρης κοίταξε τους διακόπτες στην άκρη της μπανιέρας.
<<Αυτή η μπανιέρα είναι σχεδιασμένη να μεταφέρει ηλεκτρικό ρεύμα.>> ενημέρωσε τους υπόλοιπους ο Πάρης.
<<Και βέβαια αυτό κάνει. Είναι ηλεκτρική μπανιέρα. Την χρησιμοποιούμε για να ζαλίσουμε τα κοτόπουλα πριν πάνε στο επόμενο δωμάτιο.>> είπε ο άντρας.
<<Όπου τους κόβουν το λαιμό.>> συνέχισε ο Ντάνιελ.
<<Γι αυτό τους κάνουμε πρώτα ηλεκτροσόκ. Είναι ανθρωπιστικό.>> ανταπάντησε ο άντρας.

Ο Πάρης τον κοίταξε περίεργα.
<<Είναι ανοιχτό όλο το βράδυ το ρεύμα;>> ρώτησε τον άντρα η Μυρτώ.
<<Όχι κυρία, ήταν κλειστό. Μένει κλειστο όλη την νύχτα.>> απάντησε στην Μυρτώ και γύρισε το σώμα του στο μέρος του Ντάνιελ <<Πόση ώρα θα πάρει αυτό;>> τον ρώτησε.
<<Όση χρειαστεί.>> απάντησε ο Ντάνιελ.
<<Έχω πουλιά που συνωστίζονται έξω. Θα πεθάνουν εκεί εξω μ αυτή την ζέστη.>> τους παραπονέθηκε.
<<Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο να κάνουν εδώ μέσα.>> τον αποστόμωσε ο Ντάνιελ <<Έλα μαζί μου, θέλω να μιλήσω στο συνεργείο σου.>> ο άντρας ακολούθησε τον Ντάνιελ έξω.
<<Ίσως ήταν μαστουρωμένος.>> υπέθεσε η Μυρτώ κοιτάζοντάς τον.
<<Λιποθύμησε και έπεσε μέσα.>> συνέχισε την σκέψη της.
<<Και πώς βρέθηκε μπρούμυτα στη μέση της μπανιέρας;>> την ρώτησε. <<Είναι λίγο δύσκολο να πνιγείς σε επτάμισι εκατοστά νερό.>>
<<Όχι αδύνατο όμως.>> η Μυρτώ τον κοίταξε <<Αν έπεσε στο νερό όταν ήταν ανοιχτό το ρεύμα, οι μύες του θα συστέλονταν κάνοντας τον ανίκανο να βγει.>>
<<Αλλά το μηχάνημα ήταν κλειστό την νύχτα και ήταν κλειστό όταν βρήκαν το πτώμα. Που σημαίνει ότι κάποιος το έκλεισε αφού αυτός είχε πεθάνει.>>
<<Ναι. Ποιος...;>> σήκωσε τους ώμους του.

Άναψε τον φακό του, εξέτασε τον χώρο και έσκυψε κοιτάζοντας τον διακόπτη.
<<Είναι λίγο ξενέρωτο μέρος για να κάνεις σεξ.>> άκουσε την Μυρτώ, του έδειξε το προφυλακτικό που βρήκε.
<<Όχι αν έχεις φετίχ με τα πουλερικά.>> αστειεύτηκε.
Γύριζε το φως σιγά σιγά στον χώρο γύρω του. Είδε κάτι σηκώθηκε όρθιος πλησιάζοντας κοντά.
<<Βρήκες κάτι;>> τον ρώτησε η Μυρτώ.
<<Ναι έτσι νομίζω.>> απάντησε βλέποντας την μακέτα μπροστά του. Σήκωσε την σκέπη της μακέτας <<Άλλη μια ευκαιρία.>>

Άφησε την μακέτα στο τραπέζι μαζί με τις άλλες, κόλλησε στον πίνακα την φωτογραφία της κούκλας που είχε βρει όμοια στις υπόλοιπες μακέτες. Φόρεσε τα γυαλιά του, έπιασε τον μεγεθυντικό φακό και άρχισε να ψάχνει την καινούργια μακέτα. Λίγα λεπτά μετά, είδε κολλημένη στην πόρτα του εργοστασίου φωτογραφία μιας κούκλας, έπιασε την φωτογραφία με το τσιμπιδάκι και την έφερε κοντά του. Η φωτογραφία της κούκλας ήταν ολόσωμη. Γυρισμένη μπρούμυτα, με το αίμα να κυλάει απ το κεφάλι της. Χαμογέλασε.
<<Μοιάζεις με παιδί που μόλις βρήκε το βραβείο του στον πάτο των δημητριακών.>> η Μυρτώ πέρασε μέσα στο εργαστήριο και στάθηκε δίπλα του.
<<Σίγουρα κάποιο είδος κούκλας.>> της έδειξε την μικροσκοπική φωτογραφία.
<<Και βέβαια είναι.>>
Έστριψε γυρίζοντας το κορμί του προς τον πίνακα με τις φωτογραφίες.
<<Τρεις διαφορετικές όψεις της ίδιας νεκρής κούκλας. Ίσως είναι κάτι παραπάνω από μια υπογραφή. Ίσως να υπάρχει κάτι κοινό μεταξύ των θυμάτων.>> είπε στην Μυρτώ.
<<Τα δύο πρώτα θύματα ήταν λευκά, το τρίτο είναι Ισπανό, δύο άντρες, μια γυναίκα, ένας πλούσιος, δύο φτωχοί, ένας νέος, δύο μεγάλοι, ένας διάσημος, δύο παράξενοι...>> ξεφύσηξε και κούνησε το κεφάλι της.
<<Ναι...>> έπιασε από τον πίνακα την μοναδική φωτογραφία που είχαν με τον δολοφόνο <<Και δυστυχώς αυτό είναι το καλύτερο στοιχείο που έχουμε για τον δολοφόνο τους.>>
Η Μυρτώ έπιασε την φωτογραφία απ το χέρι του <<Αυτό είναι το καλύτερο που βρήκε ο Άρτσι από το βίντεο;>>  τον ρώτησε επιστρέφοντας και οι δύο στο τραπέζι με τις μακέτες.
<<Ναι, με τον εξοπλισμό που έχουμε εδώ.>> της απάντησε.
<<Θα πάρω τα αρχεία κλήσεων απ το κινητό του Ραμούντο. Θα δω αν κάποιες απ τις κλήσεις του ταιριάζουν με αυτές που έχουν κάνει η Πένι Γκάρντεν και ο Μάρτιν Ρακ.>> παρατηρούσε τις φωτογραφίες από τους τόπους των εγκλημάτων.
<<Τι έγινε με τον αριθμό που βρήκαμε απ το καρτοκινητό. Καμία τύχη μ αυτό;>> σταμάτησε αυτό που έκανε και την κοίταξε.
<<Οι αριθμοί των καρτοκινητών δίνονται από τον πάροχο στους πωλητές. Χρειάστηκε λίγο ψάξιμο, αλλά βρήκα το μαγαζί απ όπου πουλήθηκε το κινητό.>> τον ενημέρωσε.
<<Ασε με να μαντέψω. Πλήρωσε με μετρητά.>>
<<Ναι.>> του είπε επιβεβαιώνοντας την σκέψη του.
<<Κοτόπουλα Μάνλεϊ...>> διάβασε η Μυρτώ στον φάκελο.
<<Τι μ αυτό;>> την ρώτησε.
<<Θα σ ενημερώσω.>> του απάντησε και κατευθύνθηκε προς την έξοδο.
Άκουσε τα βήματά της να απομακρύνονται και γύρισε σουφρώνοντας τα φρύδια του. Η Μυρτώ σταμάτησε στην πόρτα και τον κοίταξε.
<<Βλέπεις πως είναι;>> του χαμογέλασε και έφυγε.
<<Ώστε έτσι;>> ψιθύρισε σηκώνοντας τα φρύδια του και κουνώντας το κεφάλι του.

" Γεια. Είμαι ο Μάρτιν Ρακ. Και πίσω στ άσχημα χρόνια μου, θα έκανα σχεδόν τα πάντα για να πουλήσω τους δίσκους μου. Οι άνθρωποι με κατηγόρησαν ότι έτρωγα τα κεφάλια ζωντανών κοτόπουλων στην σκηνή. Δεν είμαι περήφανος γι αυτό. Αλλά δούλεψα σκληρά για ν αλλάξω. Και με την βοήθεια του Κυρίου, δεκατέσσερα χρόνια ψυχοθεραπείας και δύο αξιαγάπητες συζύγους, πιστεύω ότι βελτιώθηκα, πιστεύω ταπεινά ότι βελτιώθηκα." όσο έβλεπαν το βίντεο του Μάρτιν στην οθόνη μπροστά τους η Μυρτώ έριχνε κλεφτές ματιές στο Πάρη. " Αλλά αυτή η ιστορία δεν αφορά τον Μάρτιν Ρακ. Αφορά κάτι πολύ μεγαλύτερο. Την απανθρωπιά. Γνωρίζατε ότι κάθε μέρα στις Ηνωμένες Πολιτείες σκοτώνονται περισσότερα κοτόπουλα και απ τα άτομα στην γενοκτονία της Ρουάντα; Τώρα μπορεί να διαφωνήσετε, "Μάρτιν οι Αφρικανοί δεν είναι πηγή τροφής". Οπότε σας ξεφεύγει εντελώς το νόημα. Η απανθρωπιά είναι απανθρωπιά, είτε το θύμα είναι κοτόπουλο, είτε ένας υποσιτισμένος Αφρικανός."
Η Μυρτώ πάτησε την παύση απ το κοντρόλ.
<<Που το βρήκες αυτό;>> την ρώτησε κοιτάζοντας την με την άκρη του ματιού του.
<<Μου αρέσουν τα ζώα και μετά απ το φόνο του Ρακ ξεσκόνισα την ιστορία του. Τελικά, πριν από τρία χρόνια, ο Μάρτιν Ρακ είχε μια επιφοίτηση και έγινε ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων. Πρωταγωνίστησε και χρηματοδότησε αυτή τη διαφήμιση για τα κοτόπουλα Μάνλεϊ ως αρχέτυπο για όλη την αδικία στην βιομηχανία των σφαγείων.>> του απάντησε και πάτησε το play. Ένας άλλος άντρας εμφανίστηκε στην οθόνη.
"Χρειάζεται ένας αρρενωπός άντρας για να γίνει ένα κοτόπουλο Μάνλεϊ." ο άντρας πήγε κοντά στην οθόνη και άρχισε να κακαρίζει.
"Τώρα ίσως να έχετε αγοράσει κόκορες Μάνλεϊ, κότες ή διαφορά μέλη τους στο κοντινό σας μπακάλικο και πιστεύετε ότι τρώτε κοτόπουλα. Αλλά αυτό που τρώτε πραγματικά είναι η απανθρωπιά."  διαφορά βίντεο από το εργοστάσιο έπαιζαν στην οθόνη, δείχνοντας τα κοτόπουλα να πεθαίνουν με διάφορους τρόπους "Μυστικοί ερευνητές μας κατέγραψαν κρυφά τους εργάτες σ ένα εργοστάσιο Μάνλεϊ να πετούν τα ζώα στον τοίχο, να τα πετάνε και να τα κλωτσάνε στο δωμάτιο."
<<Πόσο επηρεάστηκε ο Μάνλεϊ απ αυτό;>> αναρωτήθηκε.
<<Οι πωλήσεις του έπεσαν κατά εξήντα τοις εκατό. Έκανε μια δαπανηρή καμπάνια δημοσίων σχέσεων για να αποκαταστήσει την εικόνα του, συμπεριλαμβανομένου και την αναβάθμιση ενός εργοστασίου με μη απάνθρωπα μηχανήματα. Οι δουλειές του δεν ευδοκιμήσαν ξανά. Μάλλον μισούσε τον Ρακ.>> του είπε η Μυρτώ.
Ο Πάρης σήκωσε το φρύδι του και κούνησε το κεφάλι του.

Τράβηξε την καρέκλα και κάθησε δίπλα απ τον Ντάνιελ. Ο Ντάνιελ είχε καλέσει στο γραφείο του τον Μάνλεϊ, ο Πάρης φόρεσε τα γυαλιά του.
<<Δεν έχω ιδέα πως ο Ραμούντο κατέληξε νεκρός. Το συμπαθούσα το αγόρι.>> συνέχισε την συζήτηση ο άντρας που άρχισε με τον Ντάνιελ.
<<Προφανώς το ίδιο και η γυναίκα σου. Περνούσε αρκετό ποιοτικό χρόνο με τον Ραμούντο στο εργοστάσιο.>> είπε ο Ντάνιελ.
<<Αν σκοτωνα όλους τους τύπους που πηδούσαν την Μπάμπλς μου, θα συνοστίζοταν σαν τα πριονίδια.>> απάντησε ο άντρας χαμογελώντας.
<<Άρα δεν έχεις πρόβλημα μ αυτό;>> ρώτησε ο Πάρης.
<<Κοίτα, η Μπάμπλς είναι μια αχόρταγη τσούλα, αλλά είναι η τσούλα μου και την αγαπώ. Δεν περιμένω να με καταλάβετε.>>
<<Κατάλαβα.>> ο Πάρης έσπρωξε προς το μέρος του άντρα μια φωτογραφία της Πένι Γκάρντεν <<Γνωρίζεις αυτή την γυναίκα;>>
<<Δεν την έχω δει ποτέ στην ζωή μου.>> απάντησε ο άντρας.
<<Αυτόν;>> συνέχισε ο Πάρης δείχνοντας του φωτογραφία του Μάρτιν Ρακ.
<<Ας μην πηδιόμαστε εδώ. Το ξέρετε ότι τον γνώριζα και το ξέρετε ότι τον μισούσα. Αυτός ο κόπανος σχεδόν με φαλίρισε.>>
<<Κατέληξε νεκρός, επίσης.>> τον ενημέρωσε ο Ντάνιελ.
<<Έστειλα στην γυναίκα του κάρτα και μια θήκη με κατεψυγμένα κοτόπουλα την μέρα που πέθανε.>>
<<Δολοφονήθηκε.>> τον διόρθωσε ο Πάρης.
<<Αυτό άκουσα και εγώ. Τελειώσαμε εδώ; Θέλετε να καλέσετε τον δικηγόρο μου ή να το κάνω εγώ;>> ρώτησε τους άντρες.
<<Είστε ελεύθερος να φύγετε.>> απάντησε ο Ντάνιελ.

Έκατσε στο σκαμπό, σύνδεσε τον προτζέκτορα με την οθόνη του υπολογιστή, έβαλε το μοναδικό στοιχείο που είχαν για τον δολοφόνο, το βίντεο. Το άφησε να παίζει και το σταμάτησε στο σημείο που ο δολοφόνος ήταν στην πόρτα της Πένι και άφηνε το κουτί με την μακέτα. Ζούμαρε στο μπουφάν του δολοφόνου, άρχισε να βάζει διαφορά φίλτρα στην εικόνα μπροστά του προσπαθώντας να δει το σήμα που είχε τυπωμένο πάνω στο μπουφάν. Φαινόταν ένα τρενάκι, όμως τα γράμματα δεν ήταν καθαρά.
<<Ουάου.>> άκουσε πίσω του κάποιον να φωνάζει κάνοντας το τρένο και τινάχτηκε.
<<Σ ευχαριστώ Τζον.>> σοβαρά του είπε προσπαθώντας να βρει τους χτύπους του <<Το βλέπω ότι είναι τρένο.>>
<<Ναι είναι η Τρενούπολη...>> είπε ο άντρας, ο Πάρης δεν του απάντησε <<Συγγνώμη νόμιζα πως ήσουν μέλος.>> γύρισε και κοίταξε για λίγο τον Τζον.

Σήκωσε το φρύδι του και μπήκε στο σάιτ της Τρενούπολης, βρήκε φωτογραφίες απ τα μέλη. Μέσα σ αυτές ήταν και ο Έρνι Ντέλ ένας υπάλληλος που είδε στο εργοστάσιο.

■ Γειααα σας καλό μήνα και καλή χρονιά με υγεία πάνω απ όλα και ό,τι άλλο εύχεστε να γίνει αυτή την χρόνια. 2022 δεν ξέρω εμένα μου φαίνεται κάπως γούρικος αυτός ο αριθμός. 😝

Σε αυτή την υπόθεση μπορώ να πω και εγώ Γειααααα σας κοτοπουλακια μου, μια χαρά ταιριάζει. Γι αυτό και αυτή την υπόθεση θα την αφιερώσουμε στην φίλη μας την Δέσποινα (den-pernaw-kala2 ) για να ταιριάζει ακόμα περισσότερο.🐥😂

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όλες τις χαρές που μου δημιουργήσατε την χρόνια που μας πέρασε ήταν τιμή μου να σας κάνω παρέα.❤

Στο θέμα μας τώρα, άλλη μια μακέτα. Μπερδεμένα τα πράγματα για άλλη μια φορά αλλά όπως λέει ο Πάρης είναι άλλη μια ευκαιρία. Τώρα αν θα βρει τον δολοφόνο αυτός ξέρει.😂

Τον καημένο τον τρομάζουν και είναι και σε κρίσιμη ηλικία θα μας μείνει στον τόπο καμία μέρα. 🤓😂

Εμείς θα τα πούμε ξανά την Τετάρτη 5 Γενάρη στις 20.00 ως συνήθως.💕

Αν σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας που ξέρετε ότι λατρεύω.☁️

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ.😘❤