Το νεκρό σώμα του άντρα, στηριζόταν στην ξύλινη καρέκλα και το κεφάλι του πεσμένο πάνω στο μαύρο τραπέζι, με ανοιχτά μάτια και το αίμα να κυλάει κάνοντας μια λίμνη στο πάτωμα. Πάνω στον καφέ πάγκο της κουζίνας μια μακέτα φτιαγμένη έτσι, ώστε να υπάρχει λεπτομερώς ο τόπος εγκλήματος.

<<Εγώ λέω πως το έκανε η Barbie.>> αστειεύτηκε η Μυρτώ, σκυφτή πάνω από την μακέτα με τον φακό της αναμμένο.
Ο Πάρης ήταν όρθιος με το χέρι του να ακουμπάει τον πάγκο.
<< H Barbie εκτός απο όμορφο πρόσωπο είναι κι άλλα γιατί αυτό είναι μια τέλεια μακέτα μισής ίντσας δωματίου. Και αν υποθέσουμε πως ο δολοφόνος είναι ο ίδιος που έφτιαξε την μακέτα...>>
<<Θα του πήρε εβδομάδες ίσως και μήνες να το φτιάξει με τόση λεπτομέρεια. Αυτό δηλώνει σίγουρα προμελέτη.>> συμπλήρωσε η Μυρτώ.
<<Ναι, αλλά κοίτα τις λίμνες αίματος.>> είπε γυρνώντας την πλάτη του, βλέποντας τα καφέ ντουλάπια.
<<Είναι ίδιες.>> παρατήρησε η Μυρτώ.
<<Δεν μπορείς να προβλέψεις λίμνη αίματος. Είναι εκ φύσεως τυχαία.>> γύρισε στο μέρος της και την κοίταξε.
<<Ο δολοφόνος πρέπει να έμεινε για να το ταιριάξει με τον τόπο εγκλήματος.>> απάντησε περπατώντας μέσα στην κουζίνα.

Ο Πάρης ακούμπησε την μπατονέτα πάνω στο αίμα της μακέτας και έριξε λουμινόλη, το χρώμα της μπατονέτας έγινε μώβ.
<<Είναι αληθινό αίμα.>> έδειξε στην Μυρτώ την μπατονέτα.
<<Αυτή είναι εμμονή που ξεπερνάει ακόμα και τις δικές σου.>> του είπε η Μυρτώ γυρίζοντας τον φακό της γύρω στην κουζίνα. Ο Πάρης την κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και μετά γύρισε το βλέμμα του ξανά στην μακέτα.
<<"Oceana", Μαρτίν Ρακ.>> η Μυρτώ κοίταξε έναν από τους χρυσούς δίσκους που ήταν κρεμασμένοι στον τοίχο.
<<Το μεγαλύτερό του χιτ.>> την ενημέρωσε.
<<Δεν το έχω ακούσει ποτέ.>> γύρισε και τον κοίταξε με απορία.
<<Μάλλον δεν ήταν της γενιάς σου.>> απάντησε μισοκλείνωντας τα μάτια του και χαμογελώντας.
<<Θα το ακούσω μετά.>> του χαμογέλασε και αυτή επιστρέφοντας ξανά στο πτώμα. <<Τσέκαρα την περίμετρο. Το σπίτι έχει πύλη που ανοίγει με κωδικό. Δεν υπάρχουν ίχνη παραβίασης στα παράθυρα ή στις πόρτες. Βέβαια, αν μια κοπέλα μπορεί να κλέψει εσώρουχα του Μπραντ Πιτ και να κοιμηθεί στο κρεβάτι του μάλλον όλα γίνονται.>> ολοκλήρωσε την πρότασή της και έσκυψε μπροστά από το πτώμα όσο ο Πάρης σημείωνε στον φάκελο.
<<Απ την ακαμψία φαίνεται πως δεν έχει μετακινηθεί. Μάλλον καθόταν εδώ όταν σκοτώθηκε.>> σηκώθηκε όρθια και ο Πάρης πλησίασε κοντά της. Έστρεψε το φως πάνω στο ματωμένο κρανίο του τραγουδιστή. <<Αυτό μοιάζει με χτύπημα από αμβλύ αντικείμενο...>> σήκωσε το φως ψηλά στο ταβάνι <<δεν υπάρχουν πιτσιλίες αίματος. Που υποδηλώνει πως πέθανε με ένα χτύπημα.>> κοίταξε τον Πάρη.
<<Μερικές φορές ένα χτύπημα είναι αρκετό.>> απάντησε σηκώνοντας το φρύδι του.

Η Μυρτώ πήγε στο παράθυρο και κοίταξε έξω το πλήθος κόσμου έξω από το σπίτι και τους δημοσιογράφους που περίμεναν για μια αποκλειστικότητα.
<<Θα πάω εγώ με το πτώμα.>> πλησίασε κοντά του.
<<Σ ευχαριστώ Μυρτώ.>> άπλωσε το χέρι του και της χάιδεψε με τον αντίχειρά του το μάγουλό της. Η Μυρτώ έκλεισε τα μάτια της απολαμβάνοντας αυτή την μικρή τους στιγμή.
<<Ο Πήτερ με την Σοφία μιλάνε στην οικογένεια, σε λίγο θα έρθει και ο Κέβιν με τον Ρόμπερτ. Η Χόλι με περιμένει στο εγκληματολογικό. Σε αφήνω σε καλά χέρια Μυλωνά.>>
<<Δεν είναι καλύτερα απ τα δικά σου Νικόλαου. Θα σε δω στο εργαστήριο.>> της απάντησε φορώντας τα γυαλιά του.

Όταν το πτώμα έφυγε για το εγκληματολογικό ο Πάρης ερεύνησε την μακέτα. Έπιασε το τσιμπιδάκι απ το βαλιτσάκι του και προσεκτικά άνοιξε το μικροσκοπικό ντουλαπάκι της μακέτας, είχε μέσα ένα μικρό άσπρο μπουκάλι που έγραφε με κεφαλαία γράμματα "Bleach". Κοίταξε με απορημένο βλέμμα γύρω του, έβγαλε τα γυαλιά του και τα άφησε μαζί με τον φακό πάνω στον πάγκο. Έβαλε το τσιμπιδάκι του στο γιλέκο που φορούσε και κατευθύνθηκε στο ντουλάπι το άνοιξε και είδε μέσα ένα άσπρο μπουκάλι χλωρίνης τοποθετημένο ακριβώς όπως στην μακέτα. Έπιασε την φωτογραφική και φωτογράφησε το ντουλάπι. Άπλωσε το χέρι του και σήκωσε ψηλά το μπουκάλι της χλωρίνης, ύστερα γύρισε το βλέμμα του στο τραπέζι που πλέον υπήρχε η λίμνη αίματος και το πια το με το πρωινό. Άφησε στον πάγκο την χλωρίνη, κοίταξε τον νεροχύτη, έκανε δύο βήματα και έπιασε από το βαλιτσάκι του την λουμινόλη ψέκασε όλο το νεροχύτη, φόρεσε τα ειδικά πορτοκαλί γυαλιά του και άναψε το blue light. Είδε το αίμα, ακολούθησε τις σταγόνες που τον οδήγησαν στο πρώτο συρτάρι το άνοιξε και είδε τα μαχαιροπίρουνα όμως σε κανένα δεν υπήρχε ίχνος αίματος, έκλεισε το συρτάρι και άνοιξε το κάτω, το μπλε φως έδειξε μεγάλη ποσότητα αίματος στο ξύλινο πλαστή. Το έπιασε και το κοίταξε καλύτερα, είχε βρει το όπλο του φόνου. Πέταξε τα γυαλιά του και κοίταξε τον πάγκο με την μακέτα που εκείνη την ώρα πλησίαζε ο Ρόμπερτ.
<<Χρησιμοποιήθηκε χλωρίνη στην κουζίνα αλλά όχι για να καθαριστεί ο αίμα απ το τραπέζι.>> του είπε δείχνοντας με τον δείκτη του το τραπέζι.
<<Άρα ο γερο-ροκάς την έφαγε στην κουζίνα με τον πλάστη;>> αναρωτήθηκε ο Ρόμπερτ.
Ο Πάρης έπιασε τον πλάστη, πήγε κοντά στον πάγκο φόρεσε τα γυαλιά του και έσκυψε πάνω στην μακέτα. Έπιασε το τσιμπιδάκι απ το γιλέκο του και άνοιξε το συρτάρι που βρήκε τον πλάστη. Μέσα υπήρχαν όλα τα μικροσκοπικά εργαλεία ακριβώς όπως τα είδε και πριν. Κοίταξε τον Ρόμπερτ.
<<Μακάρι το "ποιός" να ήταν τόσο εύκολο ήταν το "πως".>> του είπε.

Φόρεσε την ιατρική ποδιά και τα γάντια του και πλησίασε το σιδερένιο τραπέζι που ήταν το πτώμα του τραγουδιστή. Ο Νικ είχε βάλει τον δίσκο του να παίζει και τραγουδούσε, ο Πάρης στάθηκε πάνω από το πτώμα και τραγουδούσε κι αυτός, ώσπου σταμάτησε και σήκωσε το χέρι του κάνοντας νόημα στον Νικ να κλείσει την μουσική. Όταν η μουσική σταμάτησε, κοίταξε σοβαρά τον Νικ στηρίζοντας τα χέρια του στο τραπέζι.
<<Αιτία θανάτου;>> ρώτησε.
<<Χτύπημα με αμβλύ αντικείμενο στο πίσω μέρος του κρανίου και κάταγμα στον ινιακό ιστό, μεγάλη αιμορραγία στον εγκέφαλο. Ο θάνατος ήταν μάλλον γρήγορος.>> απάντησε τραγουδιστά, ο Πάρης έκανε έναν μορφασμό και κοίταξε το πτώμα.
<<Με συγχωρείς Μάρτιν.>> αστειεύτηκε, έπιασε με το χέρι του την ακτινογραφία και την σήκωσε στο φως.
<<Τι είναι αυτό;>> είπε δείχνοντας με τον δείκτη του ένα σημείο πάνω στην ακτινογραφία. Ο Νικ έπιασε το νυστέρι, έκοψε ένα μέρος του στομαχιού και έβγαλε ένα κλειδί.
<<Το κλειδί του μυστηρίου μας;>> ρώτησε αινιγματικά ο Πάρης.

Έσπρωξε την πόρτα και πέρασε στο εγκληματολογικό, χαιρέτησε την κοπέλα στην ρεσεψιόν και κατευθύνθηκε στο γραφείο του. Περνώντας έξω από το εργαστήριο DNA είδε την Μυρτώ μαζί με μια κοκκινομάλλα, στάθηκε στην πόρτα.
<<Μυρτώ...;>> τον κοίταξε, η κοκκινομάλλα έτρεξε γεμάτη ενθουσιασμό πάνω του και τον αγκάλιασε.
<<Απίστευτο... Αυτό... Αυτό που ζώ είναι απίστευτο.>> είπε και τον έσφιξε ακόμη περισσότερο πάνω της. Ο Πάρης κοίταξε γεμάτος πανικό την Μυρτώ σηκώνοντας τα χέρια του ψηλά.

Ξερόβηξε καιι έσπρωξε απαλά την κοπέλα αποθώντας την από πάνω του.
<<Συγγνώμη, γνωριζόμαστε;>> απόρησε παίζοντας αμήχανα με το χέρι του. Η κοπέλα έφτιαξε το δερμάτινο σακάκι της και άπλωσε το χέρι της χαμογελώντας.
<<Εύα... Εύα Καλλέργη.>> σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα <<η μαθητευόμενή σας.>> συνέχισε.
Ο Πάρης έδωσε το χέρι του και αντάλλαξαν χειραψία.
<<Καλώς ήρθες. Ελπίζω να συνεργαστούμε άψογα.>> είπε στην κοπέλα. Αυτή κοίταξε την Μυρτώ.
<<Σίγουρα. Δεν γίνεται να μην συνεργαστούμε ειδικά με έναν τέτοιο κούκλο. Ε Μυρτώ;>> άρχισε να τρέχει κρύος ιδρώτας και έπιασε αμήχανα τον σβέρκο του. Η Μυρτώ τον κοίταξε.
<<Φυσικά Εύα μου.>> απάντησε και έκλεισε το μάτι στον Πάρη.

Άπλωσε τις φωτογραφίες από τον τόπο του εγκλήματος πάνω στο τραπέζι, έπιασε το νυστέρι έσκισε την μπλούζα της μινιατούρας και την έκοψε προσεκτικά.
<<Βρήκες κάτι;>> τον ρώτησε η Μυρτώ πλησιάζοντας κοντά του.
<<Όχι.>> απάντησε, την κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα. <<Καθόλου αποτυπώματα, ούτε τρίχες, ούτε ίνες. Τα υλικά είναι τα συνηθισμένα από μαγαζιά για χομπίστες. Αλλά το αίμα, αντιστοιχεί με το θύμα.>>
<<Σ ενδιαφέρει το κίνητρο; Η Σοφία πέρασε το τελευταίο δίωρο με τον σερίφη, τον διευθυντή του καζίνο Olympia και πάνω από είκοσι δικηγόρους.>> πέρασε μια τούφα από τα μαλλιά της πίσω από τ αυτί της και κοίταξε τις φωτογραφίες στο τραπέζι <<Απ ότι φαίνεται, ο Μάρτιν Ρακ έχει τα δικαιώματα των περισσότερων τραγουδιών του. Το Olympia διακανόνιζε να τ αγοράσει για κάποιο σόου βασισμένο στη μουσική του. Ο Μάρτιν δεν πρόλαβε να υπογράψει τα συμβόλαια. Νεκρός ροκάς, μουρλή οικογένεια και μια εταιρεία που ψάχνει για το επόμενο μεγάλο χιτ.>>
<<Ποιός κληρονομεί τα δικαιώματα της μουσικής;>> την διέκοψε ρωτώντας την.
<<Ο γιος του, ο Σβέν. Αλλά είναι ανήλικος. Άρα τα δικαιώματα θα τα έπαιρνε η μητέρα του, η Ντάστυ.>> του απάντησε.
<<Είναι παράνομο να ωφελείσαι από εγκληματική ενέργεια. Αν ένας απ τους δύο έκανε το φόνο...>>
<<Τα δικαιώματα θα πάνε στην νυν γυναίκα του, την Μάντελιν.>> συνέχισε την πρότασή του η Μυρτώ και χαμογέλασαν.
<<Ουάου, αυτό είναι κίνητρο για εκείνη. Αλλά αυτό που κολλάει;>> έδειξε με τον στύλο του την μακέτα.

<<Ίσως να το βγάζαμε στα κανάλια.>> άκουσαν από την πόρτα και είδαν τον Έκλι να πλησιάζει στο τραπέζι.
<<Μπορεί κάποιος να έφτιαξε άθελά του κάποιο κομμάτι της μακέτας. Αν βρεθεί, θα μας βοηθούσε.>> του είπε και ο Πάρης τον κοιτούσε με απορία.
<<Γιατί να ικανοποιήσουμε τον δολοφόνο με την δημοσιότητα;>> απόρησε ο Πάρης κοιτώντας τον διευθυντή του.
<<Ο Μάρτιν Ράκ είναι διάσημος. Ο τύπος θέλει απαντήσεις.>> απάντησε ο Έκλι ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του.
<<Όλοι μας δεν θέλουμε;>> συνέχισε ο Πάρης. Ο Έκλι κοίταξε την Μυρτώ.
<<Μυρτώ, είναι και δική σου υπόθεση. Εσύ τι νομίζεις;>> ρώτησε. Η μυρτω κοίταξε την μακέτα και έστρεψε το σίγουρο βλέμμα της πάνω στον Έκλι.
<<Εγώ συμφωνώ με τον Μυλωνά.>> απάντησε, δείχνοντας με την έκφραση του προσώπου της πως η ιδέα του για δημοσιότητα δεν ήταν και τόσο καλή. Έβαλε τα χέρια του στην μέση και κοίταξε την Μυρτώ και τον Πάρη κουνώντας το κεφάλι του.
<<Φυσικά και συμφωνείς.>> είπε βγαίνοντας έξω από την αίθουσα. Ο Πάρης με την Μυρτώ κοιτάχτηκαν και χαμογέλασαν.

<<Εξέτασα το κλειδί που είχε καταπιεί ο Μάρτιν. Τελικά η Bumblebee είναι εταιρία με χρηματοκιβώτια.>> ο Ρόμπερτ του μιλούσε όσο περπατούσαν με γρήγορα βήματα στους διαδρόμους. <<Η Σοφία ρώτησε την Μάντελιν, την γυναίκα του Μάρτιν και είπε πως ξέρει ότι υπάρχει κάποιο χρηματοκιβώτιο στο σπίτι αλλά δεν έχει ιδέα που είναι. Μ αρέσει αυτός ο γάμος.>>
<<Άρα το κλειδί μπορεί να ήταν στον οργανισμό του από λίγα λεπτά μέχρι μέρες.>> συμπέρανε ο Πάρης.
<<Σωστά. Άρα το κίνητρο για τον φόνο ήταν ληστεία και ο Μάρτιν κατάπιε το κλειδί για να κρατήσει κάτι κρυφό, ίσως ό,τι περιέχει αυτό το χρηματοκιβώτιο θα μας οδηγήσει στο "ποιός".>> συνέχισε ο Ρόμπερτ σταματώντας έξω από το γραφείο του Πάρη.
<<Πήγαινε πίσω στο σπίτι και ψάξε για το χρηματοκιβώτιο.>> Ο Ρόμπερτ έγνεψε καταφατικά και έφυγε από κοντά του.

Μπήκε στο γραφείο του, είδε την Μυρτώ που στεκόταν στο παράθυρο με γυρισμένη την πλάτη και κοιτούσε έξω. Έκλεισε την πόρτα, πλησίασε κοντά της και την φίλησε απαλά στον ώμο. Η Μυρτώ του χάιδεψε τα γκριζαρισμένα γένια του.
<<Θα μας απολύσουν κύριε Μυλωνά.>> του ψιθύρισε χαμογελώντας.
<<Θα πάμε διακοπές.>> αστειεύτηκε <<Θα είμαι μαζί σου, οπότε μου αρκεί.>> συνέχισε, έκανε δύο βήματα πίσω, κάθησε στην καρέκλα του και έδειξε με το χέρι του την καρέκλα απέναντί του. Η Μυρτώ κάθησε και τον κοίταξε.
<<Ο Έκλι είπε στον σερίφη ότι εσύ θα ευθύνεσαι αν δεν βρεθεί ο δολοφόνος του ροκ σταρ λόγω αυτής της ηλίθιας μακέτας.>> του είπε εκνευρισμένη. Ο Πάρης χαμογέλασε και κούνησε το κεφάλι του.
<<Μην εκνευρίζεσαι μικρή. Να σου πω ένα μυστικό;>> την ρώτησε και αυτή κούνησε καταφατικά το κεφάλι της.
<<Να το θυμάσαι όταν δεν θα είμαι να στο θυμίζω εγώ. Ό,τι και αν κάνεις, όποιος και αν είσαι πάντα κάτι θα βρουν να πουν για σένα οι άλλοι. Πάντα θα σε κρίνουν είτε σ αρέσει είτε όχι. Να μην σε νοιάζει, οτιδήποτε και αν κάνεις να το κάνεις για σένα και μόνο! Σημασία έχει το πρωί που θα ξυπνάς και θα βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη να σκέφτεσαι μέσα σου ότι κάτι έχω κάνει και είμαι καλά με τον εαυτό μου.>> την κοιτούσε με στοργή και άπλωσε το χέρι του κρατώντας σφιχτά το δικό της.
<<Είμαι τυχερή που σε έχω στην ζωή μου Μυλωνά.>>

Το χτύπημα της πόρτας έκανε τον Πάρη να μαζέψει το χέρι του και να καθίσει καλύτερα στην θέση του.
<<Ναι.>> φώναξε και η κοκκινομάλλα Εύα πέρασε μέσα.
<<Συγγνώμη διέκοψα;>> ρώτησε κλείνοντας την πόρτα.
<<Όχι, όχι. Κάθησε εγώ πρέπει να συνεχίσω το ψάξιμο.>> η Μυρτώ σηκώθηκε όρθια <<Πάρη θα τα πούμε αργότερα.>> χαμογέλασε και βγήκε έξω.

Ο Πάρης έδειξε την άδεια καρέκλα -που μέχρι πριν λίγο καθόταν η Μυρτώ- στην όμορφη κοκκινομάλλα.
<<Πώς σου φαίνεται το Βέγκας;>> την ρώτησε φορώντας τα γυαλιά του, γιατί είχε αρχίσει να παίζει αμήχανα μ αυτά χωρίς να ξέρει το γιατί.
<<Ένα χάος.>> απάντησε. <<Συγγνώμη για την υπερβολική μου χαρά στην γνώριμα μας. Για εμάς τους εγκληματολόγους είστε ένας ζωντανός μύθος της επιστήμης μας και είναι πραγματικά τιμή μου να δουλεύω μαζί σας. Με μια βόλτα εδώ στο εργαστήριο κατάλαβα γιατί υπάρχει τόσος ντόρος γύρω από το όνομά σας.>> του είπε. Ο Πάρης δεν μπόρεσε να κρύψει το χαμόγελό του, η παιδικότητα και ο αυθορμητισμός της τον έκαναν να νιώθει περίεργα, ωραία περίεργα.
<<Δεν καταλαβαίνω γιατί όλο αυτό το εγκώμιο αλλά σ ευχαριστώ. Όμως δεν χρειάζεται να μου μιλάς στον πληθυντικό Καλλέργη, δεν είμαι και τόσο μεγάλος.>> απάντησε, του άρεσε αυτή της η ενέργεια την έβρισκε ελκυστική. Όμως ήταν ένα παιδί και η καρδιά του χτυπούσε για την Μυρτώ.

■ Γειααα σας!🐢 Αυτή η υπόθεση πολύ μου αρέσει, επίσης πολύ μου αρέσει και ο Πάρης με την Μυρτώ. Πόσο γλυκός είναι μαζί της 😍🥰

Ήρθε και η Εύα, που αν και στην αρχή λίγο επιθετικά μπήκε στον Πάρη όμως μετά τον είδα λίγο να ταράζεται δίπλα της. 🙃

Αυτή η υπόθεση είναι οοολη αφιερωμένη στην φίλη μου, στην πιο γλυκιά (πρώην) κοκκινομάλλα, στην τσικεν μαμ του wattpad . den-pernaw-kala2  είσαι το πιο γλυκό κορίτσι φίλη μου! 🧜🏽‍♀️

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλια σας φυσικά!❤
Εμείς θα τα πούμε ξανά την Τετάρτη το απόγευμα.
Μεχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤