Hello, thank you for New Year's walk and for visiting Charm as well! Wow... it feels so good to be with you again, especially when you're the one still remembering the ones that made me happy. Nabasa ko ang love letter mo kanina bago tayo pumunta sa tulay and all I can say is... I do accept your apology. 

Ako rin naman, e. I felt sorry for myself kasi nagawa kong isumbat sa'yo ang lahat ng nasa isip ko, tsaka tama ka. Ang kailangan ko talaga ay ang taong nararamdaman ang sympathy para sa kapwa niya, at iyon ang hindi ko agad napagtuunan ng pansin simula noon. Parehas tayong nawalan ng mahal sa buhay, kaya naiintindihan ko kung ano ang napagdaanan natin simula noon.

Is 12 midnight appoaching? Wala pa, ano? Pero ang tangi ko na lamang gawin ay magpasalamat. Salamat dahil binuo mo ang taon ko sa lahat ng mga worst years na napagdaanan ko. Salamat sa mga aral na binigay mo sa'kin, sa mga lakad, tawanan, yakapan... lahat. I will forever treasure those memories with you and I hope that you're doing well before January 1 starts. And by the way, salamat dahil ikaw ang dahilan kung bakit nagkaroon ako ng first kiss sa taong ito. I know it's weird but it will be my best memory I have ever received. 

Polaroid pictures, stolen memories and crying together is the best thing I ever had in my life. At sa tuwing nahihirapan ako, ikaw lang ang taong naging karamay ko sa lahat ng oras. Tunay ngang sa lahat ng pagkakataon na nakasama kita, ikaw nga talaga ang naging sandalan, takbuhan... at pahinga. 

Happy New Year, Stephen. I will truly love you until the end of time. Don't worry, I got home safe and sound.