Hello, Steph! Sorry kung hindi ako nag-update for the past two months. Well, my summer has been messed up lately and... I don't know but here goes my mom again — comparing me once again to my cousins and siblings. Alam kong napapagod na ako sa sinasabi nila like, hindi ba silang napapagod na sumbatan ako? Kahit magmakaawa at umiyak ako sa harapan nila hindi nila ako papatahanin kesyo arte lang iyon sa kanila. 

I'm fucked up. Like, I'm totally fucked up with this mess. 

Sadyang napakaperfectionist talaga ang pamilya ko at ginawa nila ang lahat para ano? Para purihin sila ng mga kamag-anak ko? E simula't sapul pa lang e hindi talaga niya ako tanggap sa putanginang pamilyang iyan.

Sorry kung umiiyak ako sa voicemail kong ito. Hanggang ngayon nasa alaala ko pa rin ang promise nating dalawa pero naisip ko tuloy na gusto ko na lamang sumuko. Alam mo ba, wala rin akong naisip kundi ang magpa-appoint sa psychiatrist pagkatapos akong pumunta ng mall... nakikinig ka ba, Soobin? Sinabi ko sa doktor ang lahat ng problema ko tapos—

(Hoy, baliw! Halika nga rito at nang mag-usap tayo!)

Hays. Here we are again...