"Stephen, I'm so sorry..."

"Bakit ka nagso-sorry?"

"I broke my promise... I mean our promise last time. Gusto ko sanang sumuko kaya lang naalala ko 'yung sinabi mo sa'kin, pero hindi nakaya ng konsensya ko nang dahil kina Mama at Papa...Tsaka, ano na lamang gagawin ko? Magpapakalunod sa lungkot? Maiintindihan naman ng mga magulang ko kahit hindi man nila ramdam, hindi ba?"

"Hindi iyon ang tamang sagot. You don't have to dive alone in the first place. Gusto mo, sabay tayong lumangoy nang magkasama, hindi ba? Don't let your sadness dwell you. Instead, you just to keep it going kahit alam mo sa sarili mong nasasaktan ka na. I know you're sobbing right now, but always remember — that no matter the situation may bring us, I will always be here for you no matter what. Kahit paulit-ulit man, gusto kong malaman mo na nandito lang ako, kahit hindi ka naiintindihan ng iba."

"Okay..."

"And one more thing. Isuko mo na ang lahat, huwag lang ang pangarap mo, 'yung passion mo, at panghuli... ay ang sarili mo. Tandaan mo iyan."