Gökyüzündeki yalnız gezen yıldızlar gelir aklıma, biri umutlu biri yalnız bir diğeri de ölü yeryüzündeki insanlar gibi. Yaşayan ölüler kalabalığındayım ben ve o kalabalıktanda biriyim üstelik. Tabi seni tanımıyordum, bilmiyordum yaşam sevinci, hayali ve kırıklıklarını. Milat göbek adın senin bende. Hem öncen hem sonran var ve seni gördüğüm o gün yılbaşım benim. Yıldızlarla ilgili romantik bir şiirde yıldızların aşk kısmında en parlak sensin. Işıltını bahane etmeliyim, kayan yıldızsın benden çok çok uzaklardasın buna rağmen sevmeliyim seni ışıltımı yayarak. Uçsuz bucaksız kainat diyarında bile uzayda nefessiz kalarak yaşamanın avantajı ile orada bile sen benden uzak ben ise hala oluşundan eylemsizliğimiz ortak, yönümüz ortak ama ben senin hep gerindeyim orada bu geçerli. Evrende bir ucundan diğer ucuna seyahat eden yıldızız yollarımız kesişmiyor sadece.