OLIN

"Pulbusin ang mga Melyarine!" Dumagundong ang sigaw ni Sinrawee rito sa labas ng gingharian. Nasundan iyon ng sunod-sunod na alulong ng mga itim na lobo saka hiyaw ng mga yawa at damang.

"Lipulin ang mga kampon ng kasamaan!" ganting sigaw ni Mounir sabay taas ng kaniyang tungkod. Humiyaw rin ang mga Melyarine bilang pagsang-ayon.

"Sugod!" sabay na sigaw ng dalawang panig, aligagang tumatakbo na para bang kating-kati nang kumitil ng buhay.

Doon ay nagkabanggaan na ang puwersa ng mga Melyarine at ng kampon ng dilim. Nagsalpukan na ang mga halimaw at ang mga mandirigma ng Melyar. Naghalo-halo na ang kulay-pilak at itim sa gitna saka mayro'n pang paparating na mga yawa sa bandang hulihan.

Naglakbay sa bakuran ng aking tainga ang pag-iyak ng tali ng mga pana. Nakahanda nang lumipad sa ere ang mga palasong nakadikit sa mga ito.

"Bitiw!" malakas na sigaw ni Solci sa mga mamamana sa mataas na pader.

Sabay naming natunghayan ang umuulang mga palaso patungo sa mga halimaw. Sunod-sunod itong tumusok sa katawan ng mga yawa dahilan para mapadaing ang mga ito. Nasusunog ang kanilang mga katawan hanggang sa unti-unti silang naglalaho.

"Para kay Labuyok!" bulalas ni Langas at sumugod na rin sa mga yawa, lobo, at damang. Pero alam ko na ang Mambabarang ang pupuntiryahin niya, ang pumatay sa kaniyang kapatid. Isa-isa niyang pinugutan ng ulo ang mga kalabang nadaraanan niya.

Kaagad namang sumunod si Solci kay Langas. Sakay ang dalawang pugot na ulo, dumausdos siya sa lupa papunta sa ilalim ng mga gagamba. Kaagad niya itong pinana nang magkakasunod. Sunod-sunod na bumagsak ang mga damang ngunit humihinga pa ang mga ito.

Dali-dali namang rumesponde si Cormac, na naging makulay na Mansalauan, at tinapos ang mga natamaan ni Solci. Pagkatapos, lumipad si Cormac patungo sa direksyon ng kalabang Mansalauan. Doon ay nagsabong ang dalawang Mansalauan sa ere gamit ang kanilang pakpak, matutulis na kuko, at mahahabang dila.

Nahagip ng paningin ko ang dalawang malalaking bagay na parang sandok. Ginalaw na iyon ng mga Melyarine na nakatalaga roon. Nilagyan nila ito ng malaking bola na sinindihan muna nila bago isalang doon. 'Tapos, hinila nila ang kadena dahilan para tumayo ang malaking sandok at tumilapon ang nagliliyab na higanteng bilog sa direksyon ng mga paparating na yawa, lobo, at gagamba. Sunod-sunod na rumehistro sa 'ming pandinig ang pagdaing ng mga ito bago bumulagta sa lupa.

Pinaangat ko ang isang habilog na bato at kaagad akong pumatong dito. Pansin kong gumalaw-galaw ang itim na ugat sa 'king bisig at parang may bumbilyang lumiwanag sa itaas ng aking ulo.

Dahan-dahan akong napapikit habang nilalanghap ang hangin. Nang tuluyan ko nang buksan ang dalawa kong mata, iwinasiwas ko ang mga kamay ko sa ere. 'Tapos, gumawa ako ng sariling espada gamit ang itim kong kapangyarihan.

Mula rito'y tanaw kong nakipagbakbakan si Mounir sa di-kalayuan gamit ang kaniyang matibay na tungkod. Isa-isa namang tumilansik ang lahat ng nakalaban niya dahil kontrolado niya ang enerhiya ng hangin. Lumikha iyon ng kulay asul na liwanag.

Hindi rin naman nakatakas sa 'king paningin ang berdeng salamangkero na si Girion. Lumipad siya at bumagsak sa gitna ng mga yawa. 'Tapos, nag-ungot siya ng orasyon at itinusok niya sa lupa ang dala-dala niyang tungkod. Kapagkuwan ay biglang nabutas ang ilang parte ng lupa at umarangkada mula roon ang mga baging. Nagsikilos agad ang mga baging at pinuluputan ang mga yawa saka ibinaon sa lupa. 'Tapos, dali-daling nagsara ang mga butas sa lupa na parang walang nangyari.

Hinanap ng mga mata ko si Sinrawee. Nakasakay siya sa isang mabangis na lobo habang nakangisi. Agad kong kinontrol ang batong pinapatungan ko papalapit sa kinaroroonan ni Sinrawee.

May iilang lobong tumalon para dakmain ako ngunit dali-dali kong iwinasiwas ang gawa kong espada dahilan upang mahati ang mga ito sa dalawa at naging abo. Pansin kong pinaulanan ni Solci ng mga palaso ang nagtatangkang sumunggab sa akin. Kailangan kong malapitan si Sinrawee. Kami ang magtutuos!

"Olin, mag-ingat ka!" bulalas ni Solci.

Habang naglalayag sa hangin sakay ang bato, hindi nakaligtas sa pandinig ko ang mga palahaw o sigawan ng mga tao at halimaw na nakikipagbunuan para sa kaniya-kaniyang hangarin. Tanaw ko ring isa-isang natutumba ang mga kabayo ng mga Melyarine nang dumaan ang Mamumuyag. Para talaga siyang si Bulalakaw. Tinatamnan din niya ng sakit ang mga tao.

Muli ko na namang narinig ang paglangitngit ng tali ng mga pana kaya dali-dali kong binalutan ang sarili ko ng bilog na kalasag. Doon ay bumulusok ang mga palaso patungo sa direksyon nila Sinrawee at ng mga ahente niya. Tinamaan ang ilang lobo at lumupasay sa lupa.

Nasundan din iyon ng pag-ulan ng malalaking bola na umaapoy. Bumagsak ito sa lupa at sumabog dahilan para mapisat ang ibang kalaban. May iba ring napalukso dahil sa pagsabog na iyon. Mas lalong nabawasan ang nagsalpukan sa lupang may ekta-ektaryang lawak.

Dumapo ang mga mata ko sa isinumpang nilalang. Ibinuwelo ni Langas ang sundang para saksakin ang itim na lobo sa tagiliran nito subalit nagawang maiwasan ng lobo ang kaniyang atake at nadaganan siya nito. 'Buti na lang at dali-daling rumesponde si Solci at nagpatakas ng isang palaso na tumama sa noo ng mabangis na lobo dahilan para ito ay humandusay. Masasabi kong mas gumaling siya ngayon.

"Ako lang 'to, Langas," pagmamayabang pa ni Solci. Tumawa lang si Langas. "Kaunting kembot na lang, ka-level ko na si Katniss ng Hunger Games."

Kita ko rin mula rito na pinapatumba ng damang na sinasakyan ng Mambabarang ang mga kabayong sinasakyan ng mga eskrimador ng Melyar hanggang sa nahulog ang mga ito sa lupa. Umarangkada ang mga paa ng higanteng gagamba patungo sa nakahigang Melyarine. Akmang tutusukin ito ng halimaw na 'yon pero dali-dali kong itinapat ang kamay ko sa damang hanggang sa malusaw ang mga galamay nito at bumagsak ang Mambabarang. Kaagad na lumapit sa kaniya si Mounir at sila ang nagtuos.

Isang atungal ang gumimbal sa amin. Umalagwa ang Tambaluslos na may kalakihan mula sa kagubatan ng Porras. Sumalakay agad ito sa mga Melyarine sa gitna. Hinampas ng Tambaluslos ang mga eskrimador ng Melyar gamit ang kaniyang malaking ari dahilan upang tumilapon sila sa di-kalayuan at tinambangan ng mga lobong itim. Walang sinasanto ang mabangis na Tambaluslos. Patuloy siya sa paghampas sa mga Melyarine gamit ang malaki niyang ari at ang iba'y ipinasok niya sa kaniyang malaking bunganga.

Inasinta naman ni Solci ang itlog ng Tambaluslos na sumasayad sa lupa. At nang pakawalan niya ang palaso, sapul! "'Na all daks," bulalas niya.

Dumaing ang Tambaluslos at 'di 'yon nagustuhan ng tainga ko. Mas lalo itong bumangis ngayon saka marahas na dinaluhong ang mga Melyarine. Tapon dito at tapon doon ang mga kapanalig namin.

Ilang sandali pa'y nagulantang ang lahat nang maglakad ang ilang puno sa pangunguna ng berdeng salamangkero na si Girion. Sumunod naman si Atga, ang Agta. Kaagad na tumakbo si Atga patungo sa direksyon ng Tambaluslos. Nang magkaharap sila, binigwasan niya ito at sinipa dahilan upang tumilapon ito sa di-kalayuan.

Agad kong itinapat ang kamay ko sa mga bato at ipinatong ang mga ito sa Tambaluslos para 'di na ito makatayo ulit.

Sinalakay ng mga puno ang mga damang, tinapakan, at ibinaon sa lupa. Ngunit bigla na lang natumba ang mga puno, naging itim, at nalagas ang mga dahon nang dumaan ang Mamumuyag. Pati si Atga, bumulagta! Nagngitngit si Girion sa ginawa ng Mamumuyag sa kaniyang mga alaga. Dagling lumipad si Girion patungo sa itaas ng bukod-tanging puno na naglalakad samantalang nakasakay naman ang Mamumuyag sa dambuhalang gagamba. 'Tapos, nagpalitan ng atake ang dalawang salamangkero.

Mambabarang laban kay Mounir. Mga mapanganib na insekto laban sa enerhiya ng hangin.

Mamumuyag laban kay Girion. Mga galamay ng gagamba laban sa gumagalaw na mga sanga ng puno.

Walang habas na sinasaksak ni Langas ang mga mababangis na lobo na sunod-sunod na tumalon sa direksyon niya.

Hindi naman pumalya si Solci at walang humpay na nagpapaulan ng mga palaso sa mga higanteng gagamba.

Sa dakong itaas naman, patuloy pa rin sa pagsalpukan ang kalabang Mansalauan at makulay na Mansalauan na si Cormac.

Sinipat ng mga mata ko si Sinrawee na nakasakay sa lobong itim at kasalukuyang nakipaglaban sa mga Melyarine na nakasuot ng baluti. Akmang lalapit ako sa kaniya nang mahagip ng paningin ko si Langas na lumundag papunta sa direksyon ng Mambabarang. Ngunit tumalon din ang ilang lobo at dinumog siya. Dali-dali kong itinapat ang kamay ko sa mga lobo dahilan para mahati ang mga ito sa dalawa.

"Olin, si Langas!" sigaw ni Solci. Malayo siya kay Langas at kumakalaban pa sa kaniya na mga yawa.

Parang bumagal ang oras. Unti-unting nahuhulog si Langas at parang babagsak siya sa matulis na bato! Gagawa na sana ako ng paraan para sagipin siya nang mamataan ko ang tubig na hugis-itlog na naglakbay patungo sa direksyon niya.

Nang maabot ng tubig ang kasama namin ay pumaikot ito sa kaniya 'tapos dahan-dahang dinala sa maayos na puwesto. Eksaktong pagbagsak ni Langas at ng tubig, nag-ibang-hugis ito. Nasilayan namin ang nakangiting dalaga na may kulay-presang buhok, may asul na kasuotan na umabot hanggang tuhod, at may damong-dagat na nakapulupot sa ulo niya na nagsisilbi niyang korona. 'Di rin nakatakas sa 'ming paningin ang hawak niyang sibat na may tatlong talim. Si Prinsesa Madani ng Horia.

"'Na all!" sigaw ni Solci. Patuloy pa rin siya sa pag-ikot at manaka-nakang nagpakawala ng mga palaso.

"Madani . . ." ani Langas.

"Lubani . . ." tugon naman ng prinsesa ng Horia.

Dali-dali nilang pinutol ang distansya sa isa't isa saka naghalikan. Kapagkuwan ay bigla na lang umilaw si Langas. Isang nakasisilaw na liwanag ang bumalot sa kaniya kaya napapikit ako. Ilang sandali pa'y tuluyan nang naglaho ang liwanag. At nang tingnan namin si Langas ay iba na ang hitsura nito!

Gumulat sa 'min ang mukha ni Langas o Lubani. Hugis-bigas ang mukha niya, kulay-dalandan ang mga labi, maskulado, at maputi ang kulay ng balat. Nakasuot siya ngayon ng kulay-kapeng pantalon at puting damit na hapit na hapit sa kaniyang braso.

Ngunit napigtal ang kanilang sandali kasi sinibasib sila ng mga yawa at lobong itim. Magkatalikuran silang dalawa habang sinasaksak at ginawang abo ang mga sumugod sa kanila. Gamit pa rin ni Lubani ang kaniyang sundang samantalang umaasa naman si Madani sa kapangyarihang taglay ng kaniyang sibat na may tatlong talim. Bulagta rito at ngudngod doon ang mga kalaban.

Pagkatapos niyon ay tuluyan na 'kong lumapit kay Sinrawee. Nakaangat ang kanto ng mga labi niya at tila inaasahan niya ang pagharap ko sa kaniya. Tuluyan siyang pumanaog mula sa likod ng itim na lobo.

"Hindi ko inasahang tatraydurin ako ng kaisa-isa kong anak," bulalas niya at pumalatak ito.

Hawak ang espadang gawa ko, walang kagatol-gatol na sumugod ako sa kaniya. Dali-dali siyang gumawa ng nag-aapoy na sandata at pinansalag niya ito. Isang malakas na puwersa ang nagbunga sa nagkabanggaang lakas.

Kapagkuwan ay may bumalot na itim na usok sa kaniyang katawan at buong lakas akong itinulak. Tumilansik ako sa pulutong ng nasawing manlalaban ng Melyar. Isang impit na ungol ang kumawala sa 'king bibig. Yawa! Gasgas na ang siko ko!

Kagyat akong napatingin sa mga kasama ko sa di-kalayuan. Bumagsak si Cormac pero dagli naman siyang lumipad. Parehong duguan sina Solci at Langas subalit patuloy lang sila sa pakikipagsagupaan sa mga yawa at lobo. Kailangan kong mapatay si Sinrawee para tuluyan nang maglaho ang kaniyang mga nilikha!

Agad-agad akong bumangon at naglabas ng hangin sa pamamagitan ng ilong. Kita kong tumatakbo si Sinrawee sa direksyon ko kaya dali-dali kong ipinuwesto ang espada ko sa 'king harapan para sanggahin ang kaniyang atake. Nang makalapit siya ay nagpalitan kami ng atake. Akmang sasaksakin niya ako ngunit karaka-raka akong lumihis pakaliwa para umikot.

Di-kaginsa-ginsa, lumipad si Sinrawee. Pero agad itong naglakbay sa hangin pabalik sa gawi ko habang nakatuon sa akin ang talim ng kaniyang espada. Dagli kong inipon ang puwersa sa kamay ko saka inilipat sa 'king espada. Nang malapit na siya ay dali-dali kong iwinasiwas ang aking sandata at may itim na kapangyarihang naglayag papunta sa direksyon ni Sinrawee. Nagawa niya itong sanggahin gamit ang puwersa niya pero mas malakas 'yong puwersang pinakawalan ko kaya bumagsak siya sa lupa at humalinghing.

Ngunit may naramdaman akong sakit na naglakbay sa katawan ko hanggang sa huminto ito sa tiyan ko. Namilipit ako sa sakit at napaupo. Nakailang subok ako ng tayo pero 'di kaya ng katawan ko. Tila sangkaterbang pako ang tumutusok sa 'king sikmura. Pinagpawisan ako nang malagkit. Kasunod niyon ay ang pagpasok sa 'king ilong ng mala-bakal na samyo ng dugong tumakas sa bibig ko.

Inilibot ko ang aking mga mata at natanaw sa di-kalayuan ang nakangising Mamumuyag. Kapagkuwan ay nabura ang ngisi niya nang hambalusin siya ni Girion gamit ang tungkod nito. Tumilapon ang Mamumuyag sa tumpok ng mga nasawing gagamba. Itinusok ulit ni Girion tungkod niya sa lupa dahilan upang maglabasan ang mga baging sa bumukang lupa. Hinatak ng baging ang Mamumuyag at inilibing nang buhay.

Kahit sobrang sakit na ng tiyan ko'y nagawa kong bumulong sa hangin ng, "Deserve!"

Nasorpresa ako nang nasa harapan ko na si Sinrawee. Nakataas ang sulok ng kaniyang mga labi habang nakatitig sa 'kin.

"Mag-ibang-hugis ka na, Olin. Kukunin ka na ni Sisiburanen at ipapalit ka niya sa mga nawawalang higante roon sa Kanitu-nituhan. Ikaw na ang kakain sa mga kaluluwa roon sa Kasakitan. Ha-ha-ha!" wika nito saka humalakhak.

Dinuraan ko siya ng dugo. "Pa'no mo nagawa sa 'kin 'to? Bakit mo 'ko gustong ikulong sa Kasakitan? Anak mo pa rin ako, Sinrawee! Animal ka talaga!" bulyaw ko rito. Binigyan ko siya ng matalim na tingin.

"Ikaw, anak ko? Nagpapatawa ka ba?" Muli siyang humalakhak.

Kumunot ang noo ko at naikuyumos ko ang mga kamao ko sa galit. "Ngayon naman, tinatanggi mo na magkadugo tayo. Wala ka talagang kwentang ama!"

"Olin!" Isang sigaw ang gumimbal sa amin. Para itong umiiyak.

Nilingon ko si Rayna Helya na nakatakip sa kaniyang bibig at lumuluha. Agad naman siyang pinigilan ni Madani na lumapit sa kinaroroonan namin ni Sinrawee.

"Siya! Siya ang 'yong tunay na magulang, Olin!" bulalas ni Sinrawee dahilan para mapatingin ako sa kaniya. "Tama ang narinig mo, Olin. Si Rayna Helya ng Melyar ang nanay mo! Pumunta siya sa kagubatan ng Sayre at iniwan ka niya roon noong sanggol ka pa lang!"

Nag-init bigla ang sulok ng mga mata ko dahil sa narinig ko. Umawang ang mga labi kong may mala-bakal na samyo. 'Di mapakali ang noo ko, may sagabal sa 'king paningin, at unti-unting nanginginig ang aking mga labi.

"Kinupkop kita, inalagaan, binihisan, at sinakop ko ang Porras gaya ng utos mo! Kung hayop ako, mas hayop ang 'yong tunay na ina!" sumbat niya at dinuro-duro ang rayna.

"Olin, p-patawarin mo 'ko," mangiyak-ngiyak na sambit ni Rayna Helya.

Lumingon ulit ako sa rayna ng Melyar. "Totoo ba? B-Bakit? Bakit mo 'ko tinapon no'ng bata pa lang ako?" sigaw ko. Tuluyan nang dumausdos ang mga luha ko patungo sa 'king pisngi at baba. 'Tapos, dahan-dahan akong tumayo habang hawak ko pa rin ang aking tiyan.

Tuluyan nang tumakbo si Rayna Helya papunta sa kinalulugaran ko at wala nang nagawa si Madani. "I-I'm sorry, anak. N-Natakot lang ako sa propesiya. Napanaginipan ko kasi no'ng buntis ako na ang anak ko ang wawasak sa gingharian ng Melyar. At ikaw 'yon. K-Kaya no'ng isinilang kita, agad akong nagtungo sa Sayre, umaasang may kukupkop sa 'yo. Hindi kita kayang patayin gaya ng utos ni Ama kaya—"

"Kaya tinapon mo 'ko?" putol ko sa kaniyang sinasabi. Hindi ko alam kung alin ang mas masakit sa mga oras na ito: ang karamdamang itinanim sa 'kin ng Mamumuyag o ang katotohanang itinapon ako ng sarili kong ina sa kagubatan ng Sayre.

"A-Anak, sana'y maiintindihan mo na natakot lang ako—kami—sa kung anong puwedeng mangyari," aniya. "Sa tingin ko'y nagkatotoo ang sumpa ni Sinrawee. May gusto si Sinrawee sa 'kin noon, pero mas pinili ko ang 'yong ama na si Haring Gumapad at kalauna'y pinakasalan. Nagtungo si Sinrawee sa Melyar no'ng pinagbubuntis kita at isinumpa ka niya. Magkakaroon ka raw ng itim na kapangyarihan at kakalabanin mo ang 'yong ama. Pagkatapos noon ay napanaginipan kong wawasakin mo ang gingharian ng Melyar. Anak, I-I'm sorry . . ."

Lumapit siya sa 'kin at hinawakan ang kamay ko, pero agad ko itong tinabig.

"I-I'm sorry, Gideyo. Pinagsisihan ko na 'yong ginawa ko. Sana, mapatawad mo 'ko, Gideyo, anak . . ." Humagulgol si Rayna Helya. "Sana'y . . . sana'y bigyan mo 'ko ng pangalawang pagkakataon na maging ina mo."

Umatras ako nang kaunti. "Hindi," anas ko at umiling-iling. Kapagkuwan ay uminit ang marka sa leeg ko kaya ipinilig ko ang aking ulo. 'Di ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. Parang naghihimagsik ang aking kalooban. "HINDIII!" Halos maputol ang litid ko sa sigaw na 'yon.

Bigla kong naramdaman na parang lumalaki ang katawan ko at tumatangkad din ako. Habang palaki ako nang palaki ay paliit din ng paliit ang babaeng may korona na nasa harapan ko. Tinitigan ko ang balat ko at unti-unti itong naging kulay-uling.

"Gideyo! Nooo!" sigaw ng babaeng lumuluha.

"Ganiyan nga, Olin! Wasakin mo ang gingharian ng Melyar. Pagkatapos, ibibigay na kita kay Sisiburanen sa mundong ilalim! Ha-ha-ha!"

Nilingon ko ang lalaking sumisigaw sa likuran ko at agad ko siyang hinambalos gamit ang malaki kong kamao dahilan para tumilapon ang katawan niya sa malayo. Iginala ko ang aking paningin sa paligid. Kalaban. Napapalibutan ako ng mga kalaban. Lahat sila!

Inipon ko ang puwersang nananalaytay sa katawan ko sa 'king mga kamay at kaagad na pinakawalan patungo sa direksyon ng mga matatandang nakasuot ng berde at asul na balabal. Pero nasangga nila ang atake ko gamit ang kapangyarihang nagmumula sa kanilang tungkod! Buwisit!

"Umalis na kayo! 'Di na niya nakokontrol ang sarili niya! Hindi na si Olin ang isang 'to!" sigaw ng matandang nakasuot ng asul na balabal.

Kaagad na tumalima 'yong dalawang babae at nagsimulang kumilos pero dali-dali ko namang pinagalaw ang lupa sa pamamagitan ng isang padyak dahilan para matumba silang dalawa. Nahuli ng mga mata ko ang dalawang malalaking paniki na nagsasabong sa ere. Tinipon ko muli ang puwersang namamahay sa katawan ko sa 'king kamay at itinuon sa direksyon nila hanggang sa matamaan silang pareho at bumulagta sa lupa. Isa-isa namang nahuli ng mga kamay ko ang dalawang maninipis na palaso na pinakawalan ng babaeng may kulay-gatas na buhok.

"Olin, ako 'to! Si Solci!" bulalas niya. "Bumalik ka na, baby—este sa dati! Please!"

Itinapon ko ang mga palasong nahuli ko patungo sa gawi niya pero agad naman siyang nakailag sa pamamagitan ng pagsirko.

Itinusok ng matandang nakasuot ng berdeng balabal ang kaniyang tungkod sa lupa. Agad-agad na tumubo sa lupang kinaroroonan ko ang mga makakapal na baging at pumulupot sa 'king buong katawan na parang ahas. Nagpumiglas ako hanggang sa naputol ang mga baging. Pumadyak ulit ako dahil sa poot at nabitak ang lupang inaapakan ng berdeng salamangkero hanggang sa mahulog siya sa ilalim.

Dumapo ang mga mata ko sa asul na salamangkero nang ituon niya sa 'kin ang kaniyang tungkod. Pagkaraan ng ilang segundo'y may asul na liwanag na lumabas doon at naglayag sa hangin papunta sa 'king direksyon. Nang makalapit ito sa 'kin ay agad ko itong hinigop gamit ang kaliwang palad ko. Pagkatapos, ibinalik ko sa kaniya ang kapangyarihan niya dahilan upang mapadaing siya at tumilapon siya sa malayo.

Kita ko sa di-kalayuan ang ilang taong nakasuot ng baluti at mga yawa na nag-aaway. Marami nang nakahiga sa lupa at nilalangaw. Wala na akong nakikitang tao sa mataas na pader ng gingharian. Umangat ang kanto ng mga labi ko sa natunghayan.

Pero nagitla ako nang bumulusok ang dalawang kidlat patungo sa 'king direksyon. 'Di agad ako nakaiwas kaya nadaplisan ang kanang balikat ko. Dumaloy agad ang dugo ko saka napangiwi ako nang kaunti dahil sa hapdi.

At kasunod niyon ay ang pagdating ng isang lalaking galing sa loob ng gingharian na lumundag nang napakataas at bumagsak sa harapan ko. Nakasuot siya ng baluti, mayroong kulay dilaw na kapa, at may hawak-hawak na ginintuang espada. "Ako na ang bahala rito!" aniya.

"Prince Helio! No!" sigaw ng babaeng may kulay-gatas na buhok. "Mahal na rayna, pigilan n'yo po siya. Kailangan pa niyang magpahinga. Baka po mapa'no siya!"

"'Wag kang mag-alala, Solci. May tiwala ako sa anak kong si Helio dahil isa siyang kalahating diyos . . ."

"Ano?" gulat na sambit ng babaeng may puting buhok.

"Anak siya ng kataas-taasang diyos na si Kaptan."

t.f.p.