POV Hanna

Dinsdagavond, daar zitten we weer. Ook al is deze keer anders. De spanning is om te snijden. Met Kevin en Jennifer recht tegenover me zittend en Ben naast me belooft het nog een gezellige avond te worden. Niet dus.

'Dus...' verbreekt Kevin de stilte terwijl hij Jennifer aankijkt. 'Hoe was je weekend?'

'Prima. Jouwe ook, zag ik? Lekker koeien geknuffeld met Anisa?' reageert ze laatdunkend, waarna ze haar blik op mij vestigt. 'En jij, Han? Nog wat leuks gedaan met je beste vriendin?'

Strak staar ik haar aan. 'Nee. Jij hebt dit weekend zeker weer de hoer uitgehangen?'

'Ah schat, jaloers? Of gewoon ernstig seksueel gefrustreerd omdat Anisa je niet ziet staan?'

'Nee hoor, zodra ik naar jou kijk droog ik op,' antwoord ik met een valse glimlach. Ben verbijt een lach. 'Lekker, Han. Laat je niet op de kop zitten door haar.'

'Zeker niet,' grijns ik. 'Mocht ze willen.'

'Eh, kunnen we het even centraal houden?' probeert een meisje onze ruzie te stoppen. 'Ik wil graag beginnen. Ik moet op tijd weg, dus...'

'Ja, hoor. Begin maar te ranten,' knik ik met een zucht. 'Je weet dat het niet verplicht is om hier elke week heen te gaan, toch?'

Ze krijgt een kleur. 'Nee, nee, ik doe het voor mezelf.'

Ze schraapt haar keel en begint dan te praten. Tijdens haar share zie ik Kevins blik af en toe naar mij en Ben afdwalen. Ik trek nors mijn wenkbrauwen op en staar strak terug. Ik heb zo'n verschrikkelijke hekel aan die jongen. Hij denkt dat hij alles is, met zijn dure kleding, kakkerwoorden en tevreden blik. Hoe is Anisa ooit voor zo'n snob gevallen?

'Dat was het wel, denk ik,' eindigt het meisje van net haar relaas. Ik knik even sympathisch en sla dan gade hoe Kevin met een ruk overeind komt. 'Hey allemaal, Ik ben Kevin en ik ben biseksueel. Afgelopen week was echt wel bijzonder voor me. Ik heb een ontzettend leuk meisje leren kennen, jullie kennen haar misschien nog van vorige week. Anisa en ik hebben inmiddels al twee dates gehad en ondanks bepaalde mensen was het toch heel gezellig.'

Bij het laatste gedeelte kijkt hij even nadrukkelijk naar Ben, die kwaad zijn vuisten balt. Er verschijnt een valse grijns op Kevins gezicht. 'Maar goed, binnenkort is de derde date, dus we weten allemaal wat dat betekent...'

Ik voel mezelf koud worden en verslagen staar ik naar de grond. Daar heeft Anisa me niets over verteld. Ik kan niet geloven dat ze echt met Kevin naar bed zou gaan. Waarom hij wel en ik niet? Ik zou haar zoveel beter kunnen behandelen dan hij. Ik hoor bij haar. Ik sta haar beter. Waarom kan ze dat nou niet inzien?

Plotseling zie ik vanuit mijn ooghoeken hoe Ben uit zijn stoel springt en op Kevin afstormt. 'Blijf van haar af of ik vermoord je, echt waar!'

Rustig kijkt Kevin naar hem op. 'Tja, als ik de broer niet kan krijgen dan neem ik de zus gewoon met alle liefde, hoor. Letterlijk.'

'Hou nou godverdomme eens je bek!' roept Ben uit terwijl hij Kevin uit woede met stoel en al achterover duwt. 'Laat Anisa met rust en zoek iemand van je eigen niveau om te verpesten. Je claimt zo netjes en correct te zijn, maar je denkt alleen maar met je lul!'

Kevin krabbelt overeind en gaat recht voor hem staan. 'Doe even rustig, joh. Het is Anisa's eigen keuze wie ze wil.'

Veelbetekenend kijkt hij me aan. 'Geloof me, Han. Ze zit niet te wachten op één of andere lesbo.' Maakt hij nou een grap? Is hij serieus homofobisch aan het doen, alsof hij niet zelf een deel van de community is?

'Hoe noemde je me?' zeg ik dodelijk rustig terwijl ik op hem af loop. Kevin wendt zijn blik af en wil weglopen, maar ik grijp zijn arm vast. 'Nee, nu niet weglopen. Is dat hoe je me ziet? Eén of andere sneue lesbo? Newsflash, je bent zelf ook behoorlijk gay. We weten allemaal hoe je je nog geen maand geleden bij Ben opdrong.'

Hij trekt zich los. 'Rot op. Je bent gewoon jaloers omdat ik wél een kans heb bij Anisa.'

'Jaloers op jou? Nooit,' lach ik spottend. 'Ik weet namelijk precies wat Anisa van je vindt. Wist je dat ze blij was dat ze je niet hoefde te zoenen?'

'Kijk uit, lieverd. Nog even en ik vertel Anisa wat jíj van haar vindt,' dreigt hij, waarna hij zijn blik op Ben focust. 'Dat geldt trouwens ook voor jou. Wat zou je ervan vinden als ik je lieve zusje vertel dat je homo bent?'

'Ga je gang,' zegt hij rustig. 'Ik ben niet bang voor iemand als jij.'

'Wel voor je homofobische moeder,' mompelt hij met de meest neppe, onschuldige blik op zijn gezicht. 'Wat zou ze ervan vinden als haar perfecte schoonzoon haar vertelt dat haar enige zoon liever jongens neukt dan dat hij een meisje zoekt om een gezin mee te stichten?'

Bens gezicht betrekt. 'Stop met chanteren en ga gewoon weg. Je verpest de sfeer in de groep.'

'Jij begon,' mengt Jennifer zich in de ruzie. 'Iedereen is hier welkom, ook Kevin. Hij doet niets verkeerd, hij wil Anisa gewoon. Je haat Hanna toch ook niet omdat ze over je zusje fantaseert?'

Ik krijg een kleur, maar ga toch dreigend voor haar staan. 'Ophouden, Jennifer. We weten allemaal dat je Kevins kant alleen maar kiest omdat je een hekel aan mij hebt.'

'Hé, eh, guys. Kunnen we het weer even centraal houden?' probeert één van de meisjes ons geruzie te stoppen. 'Dit is niet zo fijn voor de sfeer. Er zijn nog genoeg mensen die willen delen.'

'Ja, graag,' reageer ik. 'Hey allemaal, ik ben Hanna, lesbisch en als Kevin zijn bek niet houdt straks ook nog eens moordenaar.'

'Is dat een bedreiging?' reageert Kevin beledigd. 'Ik zou bijna Anisa doen puur om jou te irriteren.'

'Dan blijven Ben en ik je net zolang cockblocken totdat je opgeeft. Bovendien kan ik als beste vriendin aardig wat invloed op haar uitoefenen. Als ik je blijf zwartmaken ziet ze vanzelf wel in wat voor verschrikkelijk persoon je bent.'

'Ga je gang, schat,' zegt hij angstloos terwijl hij me recht blijft aankijken. 'We zullen zien wie haar krijgt.'

'Hé, doe normaal. Anisa is geen voorwerp,' praat Ben door hem heen. 'Ik denk dat het beter is als je weggaat, Kevin. Als je ruzie met ons wil zoeken doe je dat maar ná de praatgroep, zonder de anderen erbij.'

Ik werp Kevin een veelbetekenende blik toe. 'Eens kijken of je dan nog steeds zo'n grote bek hebt.'

~

Na het uurtje vol geklaag, spanning en irritatie, voornamelijk van ons vieren, staan we bij het koffieautomaat. Normaal is het hier altijd gezellig en soms zelfs lachen geblazen, maar nu is het doodstil. Het enige wat klinkt is ons geslurp aan de hete koffie en het achtergrondgeluid van stoelen die opgevouwen worden.

'Dus...' mompelt Kevin terwijl hij ons stuk voor stuk aankijkt. Zelf heeft hij een flesje mineraalwater in zijn handen, want stel je voor dat je iets uit een automaat zou drinken. Onze Kevin voelt zich daar weer eens te goed voor.

'Dus...' zegt ook Jennifer hardop. 'Sarah had weer eens veel te klagen, hè?'

'Serieus? Ga je nou echt roddelen over iemand die niets verkeerd heeft gedaan?' valt Ben naar haar uit. 'Wat ben jij toch ook zwak soms.'

'Fuck off,' is het enige wat ze reageert. Ik laat mijn ogen rollen. 'Je hebt ook echt nooit iets aardigs te zeggen, hè? Elk woord dat uit je mond komt is zo manipulatief.'

Ze lacht een kort, honend lachje horen. 'Welkom in de echte wereld, schat.'

'Als dat de echte wereld is voor jou, ben je wel heel zwaar verknipt,' neemt Ben het voor me op. Kevin knikt langzaam. 'Precies.'

'En jij,' vervolgt Ben zijn relaas terwijl hij zijn blik op Kevin vestigt. 'Jij... jij bent zo fucking wanhopig. Je wil iedereen laten merken dat je highclass bent, dat je een goede vangst bent, maar als het erop aankomt ben je eigenlijk zo oppervlakkig. Je bleef me maar lastig vallen, puur omdat je je aangetrokken tot me voelde. En dat was lang voordat je überhaupt me leerde kennen.'

Hij neemt even een korte pauze en gelijk wil Kevin tegenstribbelen, maar Ben staart hem dreigend aan. 'Nee, laat me uitpraten. Je bent constant op zoek naar goedkeuring, waarschijnlijk omdat je ouders je dat nooit hebben gegeven. Misschien omdat je altijd al anders was dan de andere jongens en je buitengesloten werd. Nou, guess what? Dat hebben wij allemaal meegemaakt. En we weten allemaal dat je van relatie naar relatie gaat, puur omdat je weer één of andere rare obsessie voor iemand hebt gekregen. Dus, voordat je Anisa kwetst, denk alsjeblieft goed na want ik zweer... Als ik haar ook maar één traan zie laten om jou, ben je er geweest.'

Ik knik instemmend en een voldane glimlach breekt op mijn gezicht door als Kevin geërgerd wegkijkt. Ben is de enige naar wie hij naar luistert, de enige voor wie hij, als het erop aankomt, wat respect heeft.

Ik weet niet wat het is met Kevin, maar er is echt wat raars aan die jongen. Hij is net een klein kind, dat het niet kan accepteren als hij iets niet meteen krijgt. Hij gaat net zo lang door totdat hij het wel heeft, wat hij er ook voor moet doen. En helaas ziet hij Anisa als zijn nieuwste uitdaging, puur omdat ze tegen hem in durft te gaan. Nou, weet je wat, Kevin? Ik ga haar laten zien hoe echte liefde hoort te zijn.