POV Hanna

Ik voel me kut. Echt kut. Mijn beste vriendin slash crush die uitgaat met een goede vriend van me slash nu mijn vijand. Hoe durft hij haar op een date te vragen na al mijn rants over hoe leuk ik haar vind?

Oké, misschien is het onredelijk van me om dat te denken. Hij vindt haar tenslotte ook gewoon leuk. Daar kan hij niets aan doen. Alhoewel... als die jongen nou eens niet zo van relatie naar relatie sprong, zou hij inzien dat Anisa niets voor hem is. Zij is geen highclass, wat hij overduidelijk wel is. Met zijn fucking overdreven kledingstijl, zijn walgelijke nette gedrag en constante overdreven gebaren naar zijn dates... Hoe kan Anisa daar iets in zien?

Misschien moet ik het laten gaan. Als Anisa met jongens blijft willen uitgaan, dan kan ik maar beter opgeven. De meeste meisjes zijn gewoon hetero, helaas voor mij.

Met een zucht trek ik mijn hoofdkussen wat verder onder mijn hoofd en grijp naast me om mijn telefoon te pakken. Verveeld ga ik mijn Instagram langs om tenslotte bij Snapchat uit te komen. O, ik heb een snap van Kevin. Wat ontzettend leuk.

Met op elkaar geperste lippen van frustratie laat ik mijn ogen over de foto glijden. Anisa kijkt me recht aan, met een onbezorgde glimlach op haar gezicht. In haar handen houdt ze een milkshake, vast en zeker door Kevin gekocht. Hoe kan een biseksuele jongen toch zo conservatief zijn? Irritant joch.

Ik dwing mezelf om naar de tekst eronder te kijken. O, heb je een leuke date met Anies, Kevin? Top. Wat leuk dat hij het met mij wil delen.

Er verschijnt een brok in mijn keel en ik slik gauw een paar keer. Nu moet ik niet weer eens gaan huilen om een meisje. Ze is het niet waard. Er zijn belangrijkere dingen in het leven.

Plotseling komt mijn moeder de kamer binnenvallen. Zoals dat dus. Mijn blik valt gelijk op het wijnglas in haar handen. 'Genoeg, mam. Je moet eens ophouden met dat eeuwige drinken, ik heb het je nou al zo vaak gezegd!'

Verbaasd gaat ze voor me staan. 'Hanna, waar komt dit nou zo ineens vandaan? Je weet dat ik van je hou, maar de laatste tijd ben je echt niet te genieten. Als je me nou eens zou vertellen wat er aan de hand was...'

'Er is niets, oké?' val ik vanuit het niets tegen haar uit. 'Ik wou gewoon dat je eens iets anders zou drinken dan wijn. Dat weet je heel goed.'

Ze ploft met een zucht naast me op bed neer. 'Ik weet het, lieverd. Het spijt me. Het is gewoon zwaar, die hele overgang na de scheiding.'

'Je kan toch gewoon een nieuwe man proberen te vinden?' probeer ik haar op te beuren terwijl ik mijn arm voorzichtig om haar heen sla. 'Er zijn zoveel goede mannen in de wereld die jou vast geweldig zouden vinden.'

Ze glimlacht zwakjes naar me. 'Dank je wel, Han, maar het is niet zo gemakkelijk. Je vader en ik zijn aardig lang getrouwd geweest, dus ik ben dat hele dateproces verleerd.'

'Ik help je wel!' bied ik spontaan aan. 'Ik heb toch wat afleiding nodig. Laten we een online datingprofiel voor je aanmaken!'

'Ik weet niet hoor...' stribbelt ze tegen, maar vastbesloten trek ik haar overeind. 'Jawel. Kom op, dit wordt leuk. Ik beloof het je.'

~

Nog geen half uur later scrollen we op mijn moeders laptop door de accounts van onbekende mannen uit de omstreek. Enthousiast wijs ik een George Clooney achtig type aan en ze schiet in de lach. 'Alsof die man mij überhaupt ziet staan.'

'Je kan het toch altijd proberen?' moedig ik haar aan. 'Je bent leuker dan je denkt, hoor. Nee heb je, ja kan je krijgen.'

'Wie klinkt hier nu als een moeder?' plaagt ze me en ik laat mijn ogen lachend rollen. 'Dat is nou de invloed die je op me hebt.'

'Hé, je scherm licht op,' knikt mijn moeder in de richting van mijn telefoon. Zonder er veel bij na te denken open ik het bericht, maar ik bevries zodra ik zie dat het van Jennifer is. Ze heeft me een screenshot gestuurd van Kevins nieuwste post op Instagram. Het is een selfie van hem en Anisa, waarop ze naast elkaar staan achter één of andere werkbank, zo te zien in een chocolaterie. Natuurlijk. Natuurlijk moet Kevin haar naar zoiets overdreven meenemen op hun eerste date.

Ik verstijf als ik zijn arm om haar middel opmerk. What de fuck? Hij moet van haar afblijven met zijn walgelijke handen.

Een misselijk gevoel verspreidt zich door mijn buik wanneer ik Jennifers bericht eronder zie.

______________________________________

Jennifer {16:02}
Je dacht echt dat je een kans had, hè?
Wel Kevin en niet jou... dat moet vast kut voelen
Blijkbaar ben je zo afstotelijk dat ze toch maar gekozen heeft om hetero te zijn

Ik {16:04}
Zoiets is geen keuze.
Maar je kan er wel voor kiezen om niet zo'n bitch te zijn.
Jammer dat je dat niet inziet.

Jennifer {16:05}
Bullshit niet
Je bent gewoon fucking kwaad op Kevin maar je wil het niet toegeven uit trots
Anyways, kom niet huilend naar mij toe als ze een relatie krijgen

Ik {16:05}
Heb je nog steeds niet door dat ik liever van je wegblijf?
Ik hoef geen toxic mensen zoals jij
in mijn leven.

Jennifer {16:06}
Whatever

______________________________________

'Wie was dat? Anisa?' bemoeit mijn moeder zich met me. Geïrriteerd gooi ik mijn telefoon van me af. 'Nee, Jennifer. Dat ene meisje van de praatgroep.'

'O, die laatst gemeen tegen je deed?' vraagt ze, waarop ik knik. 'Ja, die.'

'Ach, gelukkig weet je jezelf goed te verdedigen,' zegt ze onbezorgd terwijl ze even liefdevol met haar hand over mijn hoofd wrijft. Ik glimlach. 'Dat is wel waar. Dank je, mam.'

'Ik ga nog even de was doen. Begin jij alvast met het eten?' vraagt ze. Ik knik en kom overeind van de bank. In gedachten grijp ik twee pannen uit de bovenste la en plaats ze op het fornuis. Ik werp een blik op het openliggende receptenboekje op de tafel en verzamel de juiste ingrediënten. Ik weeg de rijst af en vul de pan met water. Ik zet het fornuis op de juiste stand en plof dan neer op een stoel. Er gaat een schokje door me heen als ik zie dat Anisa me wat gestuurd heeft.

______________________________________

Anies♡ {16:13}
hey Han
Kevin en ik waren net bij de Mac
hij is zo highclass, though
dat is wel wennen
maar voor de rest echt een leuke jongen

Ik {16:15}
Haha tja zo is Kevin
mooi dat je het naar je zin hebt :)

____________________________________

Met een zucht vergrendel ik mijn telefoon weer en leg mijn hoofd tussen mijn ellebogen. Deze hele situatie is zo lastig. Ik wil dat Anisa gelukkig is, dat is het allerbelangrijkste. Maar haar geluk betekent mijn depressie. Ik kan er niet tegen om haar te zien met iemand anders dan ik. Ze heeft geen idee, en ik heb geen idee wat te doen. Moet ik mijn gevoelens opbiechten voor ze iets serieus met Kevin krijgt? Voordat Kevin mijn gevoelens aan haar vertelt? Dat zou waarschijnlijk het einde van onze vriendschap betekenen. Anisa kennende zou ze het proberen te laten werken, maar ik ben er vrij zeker van dat dingen te ingewikkeld zouden worden. Dat zijn ze eigenlijk allang, ze weet het alleen nog niet.

Als ik mijn hoofd ophef, zie ik dat het water al zo hard aan het borrelen is dat het langs de pan loopt. Ik schiet van mijn stoel en zet gauw het fornuis uit, waarna ik de rijst bij het kokende water gooi. Alles gaat mis vandaag. En het ergste is nog wel dat dit alles mijn eigen schuld is. Als ik Anisa niet had meegenomen naar de groep, had ze Kevin nooit ontmoet. Ik ben zo'n fucking idioot.

_____

_____

_____

- Important! -

Ik heb recentelijk mijn nieuwe boek Astatine op Wattpad gezet. Dit gaat over Ben, de broer van Anisa. De reden hiervoor is eigenlijk gewoon dat ik hem een heel leuk karakter vind en veel ideeën voor zijn POV had, te veel om in dit boek te stoppen. Ik zou het daarom ook superleuk vinden als jullie Astatine een kans zouden geven! Dit is natuurlijk niet nodig om Ocean Blue te begrijpen, dus voel je zeker niet gedwongen :)

xx Me