︎☞︎ Swipe voor het liedje wat bij dit hoofdstuk past

✌︎︎ 𝙹 𝙰 𝙼 𝙸 𝙴 ✌︎︎

Met een diepe zucht gooi ik mijn sleutels in het bakje in de hal. De stilte is om te snijden in mijn appartement, ik baal nog steeds dat Quinn een andere studie is gaan doen dichter bij haar ouders.

Quinn en ik zijn sinds ik me al kan herinneren beste vriendinnen. En toen we allebei een studie wilde gaan volgen op dezelfde universiteit, moesten we natuurlijk samen op kamers. Het jaar dat Quinn hier heeft gewoond, was misschien wel één van de leukste jaren in mijn leven. Maar het ging niet goed met haar, de studie vond ze niets, haar moeder werd ziek en ze was ontslagen als barmedewerker, bij de bar hier om de hoek, omdat ze vaak te laat was, en als ze er dan was, was ze er vaak niet bij met haar gedachten. Ze kon niet meer rondkomen en werd haast gedwongen om weer thuis te gaan wonen.

Ineens alleen wonen was even wennen, ook financieel gezien, want nu moet ik ineens de volle pond betalen inplaats van de helft. Maar gelukkig hebben mijn ouders me aardig kunnen opvangen, en nu draai ik extra diensten bij het koffietentje om mijn ouders terug te kunnen betalen. Het hoeft niet van mijn ouders, maar ik vind het wel zo eerlijk tegenover ze.

Ik loop naar de badkamer, waar ik mijn werkkleding uittrek en in de wasmand gooi. Ik zet de douche aan en haal mijn haren uit de staart die ik de hele dag in heb gehad. Gelukkig vind ik werken helemaal niet stom of vervelend, ik heb leuke collega's en ik kan het ook bijna wel met elke klant vinden.

Ik stap onder de warme stralen en sluit genietend mijn ogen, hier had ik al bijna de hele dag zin in. Het is zo bizar warm ineens, en als je dan de hele dag binnen staat achter het koffiezetapparaat, gaan je zweetklieren wel werken.

Ik pak de shampoo fles en spuit wat shampoo op mijn handen, die ik daarna in mijn haren masseer. Sinds ik me kan herinneren heb ik al van douchen gehouden, ik hield er nooit van om vies te zijn. Als ik dan bijvoorbeeld, toen ik klein was, was gevallen, en ik had vieze handen. Dan begon ik te huilen en te schreeuwen om mijn moeder, want vieze handen is natuurlijk wel een groot probleem.

Waar het vandaan komt? Geen idee, ik ben namelijk opgegroeid op een melkveehouderij. Dus echt schoon blijven was haast onmogelijk, ook al ging ik alleen even met mijn vader bij de kalfjes kijken. Mijn broers daarin tegen konden niet vies genoeg worden, ik heb mijn moeder vaak horen schelden als nadat ze gedweild had, Milan en Sven vrolijk met hun modderige schoenen naar binnen kwamen lopen.

Als ik weer onder de douche stap en de shampoo uit mijn haren was, open ik verschrikt mijn ogen als ik denk te horen dat mijn voordeur in het slot valt.

"Fack," mompel ik als er shampoo in mijn oog komt. Snel spoel ik het overige shampoo uit mijn haren en daarna laat ik wat water in mijn oog komen, in de hoop dat het brandende gevoel snel verdwijnt.

Ik zet de douche uit en wikkel mijn haren in een handdoek, waarna ik met een andere handdoek mijn lichaam afdroog.

Snel loop ik door naar mijn kamer, waar ik uit mijn kast een joggingbroek en een hemdje pak. Snel trek ik het aan en haal ik de handdoek uit mijn haren. Ik heb zoveel zin in de pasta die ik nog van gister over heb, onder het genot van een wijntje uitkijkend naar de zonsondergang vanaf mijn balkon.

Als ik de woonkamer inloop, springt mijn hart zowat uit mijn borstkas. Ik merk dat mijn ademhaling hoog zit, en met alles wat ik in me heb hoop ik niet dat ik in een hyperventilatie terecht kom.

"What the fack doe je hier Dave?" Sis ik naar mijn ex, die op mijn bank voor zichzelf uit zit te staren. "Het spijt me zo erg Jam," mompelt hij en ik moet even grinniken.

"Denk je echt dat ik in die krokodillentranen van je trap?" Ik sla mijn armen over elkaar heen en bekijk hem goed, hij heeft wallen onder zijn ogen alsof hij al weken niet heeft geslapen.

"Je begrijpt het niet he?" Zegt hij en ik haal mijn schouders op. "Wat valt er te begrijpen Dave?" Vraag ik aan hem, als hij me aan kijkt zie ik dat er een geïrriteerde blik in zijn ogen is ontstaan.

"Als je me wilt excuseren, ik wil de sleutels terug van mijn huis en of je daarna wil vertrekken. Ik hoef niets meer met je te maken hebben, ik ben niet een van je hoertjes die achter je reet aan blijft lopen. We hebben het leuk gehad samen Dave, en ik ga je zeker missen. Maar het hoeft van mij niet meer, ik ben er klaar mee," zucht ik terwijl ik mijn hand naar hem uitsteek.

"Ik kan niet zonder je Jamie," jammert hij en ik rol met mijn ogen. "Volgens mij kon je ook prima zonder mij je lul in die slet steken, sleutels," zeg ik tegen hem terwijl ik haar hem toe loop.

Met een diepe zucht pakt hij de sleutels uit zijn broekzak en geeft hij ze aan me, met zijn bruine ogen kijkt hij me doordringend aan. Ik ben al vaker in zijn spelletjes getrapt, maar dit keer is het klaar.

"Je hoeft niet meer bij me aan te kloppen Dave, je hebt dit echt alles aan jezelf te danken," zeg ik zodra hij opstaat. "Volgens mij was jij toch echt de gene die naar mij toe kwam afgelopen keer," hij zet een stap naar mij toe en ik voel me niet helemaal op mijn gemak. Ik voel zijn lichaamswarmte en mijn nekharen gaan van afschuw rechtop staan.

"Ik was dronken, en jij hebt daar ongelofelijk veel misbruik van gemaakt," vertel ik hem terwijl ik omhoog kijk, zodat ik zijn ogen kan zien. "Volgens mij vond je het toen helemaal niet erg, je smeekte me zowat om je daar midden in de club te nemen," sist hij en ik rol met mijn ogen. Erg charmant was ik die avond inderdaad niet, maar dat neemt niet weg dat hij misbruik van de situatie heeft gemaakt.

"Ik wil dat je gaat Dave," zeg ik en hij knikt langzaam. Waarna hij bij me vandaan stapt en richting de deur loopt. Als hij de deur open heeft gedaan draait hij zich nog voor een laatste keer om.

"Je bent gewoon niets meer dan een vieze en goedkope slet," en met die woorden trekt hij de deur achter zich dicht. Ik sta even versteld van zijn woorden en blijf naar de deur kijken, alsof hij elk moment weer terug naar binnen kan stormen.

Die maanden dat ik een relatie met hem heb gehad, heeft het nooit gevoeld alsof ik goed genoeg voor hem was. Hij stelde mij niet voor aan zijn vrienden, met veel pijn en moeite heeft hij mij uiteindelijk aan zijn familie voorgesteld. Maar erg van harte ging het niet. Ik voelde me gevangen in zijn web, want ik wist dat zodra ik bij hem wegging, mijn leven nog een grotere puinhoop zou worden. En we hadden ook hele leuke momenten, waarvan ik blij ben dat ik die heb meegemaakt. Maar toch voel ik me opgelucht dat het over is, het is goed geweest zo.

Ik haal diep adem en krijg weer controle over mijn benen, die vastgenageld stonden aan de vloer. Ik loop naar de keuken en pak de pasta uit de koelkast. Met trillende handen pak ik een pan en gooi ik daar de pasta in.

Ik heb me zo vergist in die jongen, wat bezielde me toen ik verliefd op hem werd? Maar dan bedenk ik me ook dat dit niet dé jongen was waar ik verliefd op ben geworden, dit is blijkbaar de echte Dave. De afgelopen maanden is een grote act van hem geweest, maar het is klaar. Het doek van het toneel is naar beneden en de show is over, voorlopig geen jongens meer neem ik mezelf voor.

Met een glas witte wijn en een bord met pasta loop ik mijn balkon op, die uitzicht geeft over een park. De zon hangt laag en geeft een oranje gloed aan de bomen.

Ik ga op de bank zitten die mijn broer Sven heeft gemaakt van pallets. Het balkon is klein en onpraktisch gebouwd, maar met behulp van de juiste spullen en accessoires hebben Quinn en ik er toch een onwijs knusse plek van gemaakt. De bank is bezaaid met kussens en we hebben hier al vele nachten gezeten, ik mis Quinn onwijs. Zij was de gene waar ik mee kon praten, over alles en nooit voelde ik me ergens te oncomfortabel bij. Het kan natuurlijk nog steeds, maar via de telefoon is het toch anders dan op ons knusse balkonnetje onder het genot van een wijntje.

Ik ga in de kleermakerszit zitten en neem mijn bord op schoot, langzaam eet ik de pasta op terwijl ik geconcentreerd naar het parkje kijk. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes om beter te kunnen kijken.

Zijn bruine haar deinst mee op het ritme van zijn benen en hij lacht zijn perfecte gebit bloot, waardoor er kuiltjes in zijn wangen ontstaan. Lachend rent hij naast zijn vriend, die ook een grote grijns op zijn gezicht heeft en ineens krijg ik nog meer heimwee naar mijn vriendschap met Quinn. Doet het universum dit expres?

Het is bizar, hiervoor heb ik hem nog nooit gezien. Maar op dat feestje van Chloe trok hij vanaf het moment dat hij binnen kwam al mijn aandacht. Ik was ook eigenlijk best blij toen hij even later tegen mij in de voortuin begon te praten. Ik hoop niet dat dit de laatste keer is dat we elkaar hebben gesproken, ik ben benieuwd naar zijn ware karakter en zijn verhaal.

Ik zucht diep als ik mezelf betrap op mijn eigen gedachten. "Voorlopig geen jongens Jam," mompel ik mezelf toe en daarna concentreer ik mezelf weer op mijn avond eten.