CHAPTER 29

WYATT'S POV

"Good morning, love," bati ni Effie sa akin at umupo sa mesa habang ako ay nag luluto. Mugto parin ang kaniyang mata dahil sa pag iyak nya kagabi.

Nilapitan ko siya. "Good morning my Queen." I said and bent down to kiss her. "How's sleep? May masakit ba sa 'yo?" tanong ko.

"Hmm... nothing, I'm totally fine," sagot niya even its obviously not.

"Alright! Just sit here and I'll cook you a breakfast," saad ko at muling bumalik sa niluluto.

"What are you cooking?" tanong niya.

"Your favorite sausage and pancakes." I answered.

Naramdaman kong may pumulupot sa bewang ko. "No, it's not my favorite," ani nito.

"Ah? Akala ko ba paborito mo 'to?"

"No, wala na akong ibang paborito kundi ikaw." Automatic naman akong napangiti sa narinig. This woman really knows how to please me.

Nilagay ko muna sa plato ang mga niluto ko bago hinarap siya.

"Really huh?" I smirked.

"Yea.." Hindi ko pinatapos ang sasabihin niya nang bigla kong angkinin ang mga labi niya. I deepen the kiss so i can purely taste her sweet lips. Nauuhaw ako sa mga halik niya.

"Hmmm.." A sweet moan comes out from her mouth.
Bumaba ang halik ko sa leeg niya.

"Love!" Napasigaw siya ng kagatin ko ito. Tinulak niya ako ng nakakunot ang noo.

"You put a hickey!?" Ngumisi lang ako at kinagat ang pang ibabang labi ko.

"Ahhh! Bakit mo nilagyan!?" Pinalo niya ako sa dibdib, kaya tumawa ako.
" You jerk! Paano pag may makakita nito?" inis na saad niya habang nakakunot ang noo at naka nguso.

" So? Wala namang masama kung may makakakita niyan. Natural lang na mag kakaroon ka ng ganyian dahil my fiancée kang gwapo."

Umarko ang kilay niya at pinag krus ang braso nito sa kanyang dibdib.

"Oh really?" sarcastic niyang tanong habang nakangiwi.

"Ofcourse! didn't I?" She rolled her eyes.

"Handsome my ass!" aniya at lumabas ng kitchen.

Natawa na lang ako sa inasta niya at napailing. Tinotoyo na naman. Ang hirap pala pag buntis pa iba-iba ng mood.

Lumabas na rin ako ng kitchen at dinala ang pagkain sa dining. nadatnan kong naka upo na rin si Effie at mukhang malalim ang iniisip.
Nilapag ko ang pag kain sa mesa ngunit hindi niya naramdaman ang presensya ko.

"Love?" I called her but she didn't seem to hear me.

"Love!" Tinapik ko siya kaya napalingon siya saakin.

"Ah?" Napatanga ito. Malalim nga ang iniisip nya.

"What are you thinking? You didn't even feel my presence." I said at umupo sa tabi nya.

"Uhm.. nothing,"sagot  niya at kumuha ng pagkain.

"It's about your dad, right?" Napatigil siya saglit sa pag kuha.

"Let's not talk about him." Malamig niyang saad at nag salin ng orange juice sa baso.

"Love, what if you give him the opportunity to explain himself?" Biglang nawala ang emosyon nito sa kaniyang mukha.

"Anong ipapaliwanag niya? Na iniwan niya ako para mag hanap ng bagong pamilya?" Mapait itong tumawa.

"No, love. Give him a chance to explain himself. Just pay attention to his reasoning. Don't be that way, sweetheart. Your father owes you an explanation."

" C'mon love! Can we stop talking about him? I'm so sick of it," inis na saad nya.

"Alright, I'm sorry,"ani  ko. Alam kong inis parin siya pero kailangan niya din malaman ang totoo.

Natapos kaming kumain na walang umiimik sa amin.

Niligpit ko na ang mga pinagkainan habang siya ay nanatitiling nakaupo at nakatungo lang.

"Huhugasan ko lang 'to," ani ko at aalis na sana papuntang kusina.

"Wait, love." Napalingon ako sa kaniya.

"Hmm?"

Lumapit siya saakin at niyakap ako.

"I'm sorry kong napagtaasan kita ng boses,"anito.

Muli kong nilapag ang mga pinagkainan sa mesa at niyakap siya pabalik.
"It's okay, I understand. Doon ka na muna sa sala manood ka ng tv huhugasan ko lang 'tong mga plato," I said and kiss her forehead.

"Maliligo na lang muna ako," sagot niya at bumitaw sa pagkakayakap sa akin.

"Alright, then."

Umakyat na siya sa taas at ako naman ay nag tungo sa kusina para maghugas.

Kailangan ko na rin siguro kumuha ng maid lalo na ngayon na lumalaki nang lumalaki na ang tiyan ni Effie at palagi pa akong nasa trabaho.

Matapos kong mag hugas ay aakyat na sana ako ng biglang tumong ang doorbell. I guess, sila na 'yon.

Tinignan ko muna ang monitor, 'di nga ako nag kakamali, sila tita Mira na nga.

Lumabas ako at pinagbuksan ko sila ng gate. "Tita, tito I'm glad you came,"  ani ko at pinapasok sila.

"Ewan ko nga diyan kay dad. Pinagtabuyan na nga siya ng anak niya kuno, tapos ipipilit pa ang sarili, Trish said and rolled her eyes.

"Trish, you don't understand. So, please stop talking nonsense!" suway ni tita Mira sa kaniya

"Understand what? Mom! Nakita ko ko kung paano pagtabuyan ng babaeng 'yon si daddy!"

"Shut up, Trish! Kung hindi mo kayang respetohin ang ate Effie mo, kahit ang kuya Wyatt mo na lang! She's still your kuya's fiancée!" galit na turan nito sa anak.

Bata pa nga si Trish at 'di pa masiyadong hinog ang kanyiang pag iisip sa ganitong mga bagay-bagay.

"Guys, enough. We're here para makipag usap kay Effie ng maayos. Kaya maari ay h'wag kayong mag away na dalawa?" saad ni Tito Marco sa mag-ina.

"Mas mabuti po siguro kung pumasok po muna tayo," suhesyon ko.
"Thank you, Wyatt," Tito Marco said and tapped my shoulder.

Pumasok kami at pinaupo ko muna sila sa sala.

"Dito nalang po muna kayo ipaghahanda ko lang kayo ng maiinom. Naliligo pa naman si Effie sa taas."

"Yes, sure," sagot ni tito bago ako tumungo ulit ng kusina.

EFFIE'S POV

Katatapos ko lang maligo nang marinig kong may nag doorbell sa baba. Sino naman kaya ang bisitang inaasahan ni Wyatt? Baka naman sila Alcina, na isipan na naman akong dalawin.

Tinuyo ko muna ang buhok ko bago nag bihis saka bumaba.

Nasa hagdan pa lang ako ng may natatanaw na akong mga tao. Hindi ko kasi masyadong makilala kung sino dahil nakatalikod sila sa direksyon ko.

"Love! Tapos kana palang maligo," ani Wyatt na kalalabas ng kusina at may dala-dalang orange juice.

Lumingon ang lalaking na nakaupo, nang marining ang pag tawag saa kin ni Wyatt.

Napatigil ako sa pag hakbang pababa ng hagdan ng makilala ang taong 'yon.

"Bakit nandito yan?" Malamig na tanong ko kay Wyatt.

"Love, gusto ka lang niya makausap--"

"Paalisin mo siya!!" Nabuhay nanaman ang sakit na nararamdaman ko.

"Love, please!" Tinignan ko si Wyatt. "Nag usap na tayo Wyatt na ayokong makita ang lalaking 'yan at lalong ayoko siyang makausap!" Nag tatangka nanamang mahulog ang ang mga luha ko.

Lumapit si Tita Mira at ang lalaking 'yon sa kinatatayuan  ni Wyatt.

"Effie, bigyan mo naman ng pagkakataon na makapag paliwanag ang papa mo," ani tita Mira na parang nakikiusap.

"No, tita! Hindi niyo kasi alam ang nararamdaman ko. Hindi niyo ako naiitindihan." Sa pagkakataon na 'to ay di ko napigilan ang umiyak.

"Mom! Dad! Ano ba!? Ayaw na ng tao ipipilit niyo pa! Hindi ba p'wedeng ako na lang ang anak ni daddy!?" Sigaw ni Trish na nakaupo sa couch.

Tatayo sana siya para lumapit sa amin nang sumigaw ang mommy niya.
"Shut up Trish! Hindi ka nakakatulong kaya maupo ka nalang diyan, pwede ba!?"

"Anak, please kausapin mo naman ako, oh, " pag mamakaawang ani ni papa.

Umatras ako paakyat ng hagdan. "No, umalis na kayo!" sigaw ko at tumakbo pa akyat.

"Love!" tawag ni Wyatt pero diretso lang ako at pumasok ng kuwarto.

Umupo ako sa kama at umiyak. Ang sakit lang kasi, hindi ko lang matanggap na iniwan niya ako at pinabayaan ng 17 years, tapos malalaman ko may bago na siyang pamilya at may anak pa.

Biglang bumukas ang pinto, I know it's Wyatt.

"Love.." Himinto siya sa harap ko at yumoko para maka level ako.

"Love , please... kausapin mo 'yong papa mo. Kahit ngayon lang, Pakinggan mo ang mga sasabihin niya." Hinawakan niya ang mukha ko.

"Love, ikaw mismo ang nag sabi kahit ano pa ang galit at sama ng loob mo makakaya mo pa ring patawarin ang papa mo, kasi kahit anong mangyari tatay mo parin siya." Lalo akong napahagulgol.

Inangat ko ang tingin sa kaniya.

"You dont understand—"
"No,I understand you. I understand it all, at alam ko rin ang sakit na nararamdaman mo," saad niya at pinahid ang mga luha kong nahuhulog.

"Alam mo naman pala, pero bakit ipinipilit mo pa?"

"love.. " Nilapit niya ang mukha niya sa akin.

"I'm doing this for you. Ginagawa ko 'to dahil ayokong makita kang nag kakaganiyan, ayokong makita kang miserable. Love, I'm doing this for your own good. Ginagawa ko 'to dahil mahal kita. So, please trust me." Niyakap niya ako kaya mas lalo akong napaiyak.

"Pleas talk to him, give him a chance to explain everything, kagaya ng pag bigay mo ng chance sa akin noon," he said while hugging me.

Maybe, Wyatt is right. Gusto ko rin naman talaga malaman ang totoo pero pinangungunahan lang ako ng pride ko.

Kumalas ako sa pag kakayakap niya at pinahid ang mga luha ko, saka inangat ang tingin sa kaniya.

"Just this time," ani ko na ikinangiti niya.

"Thank you. Trust me, it will be okay." He kiss my forehead and hug me again.

WYATT'S POV

Nang kumalma si Effie ay bumaba na kami. Tumayo agad si Tita Mira at Tito Marco ng makita kami.

Senenyasan ko lang sila na maupo kaya umupo naman agad sila.

Umupo rin kami ni Effie sa katabi nilang upuan.

"Anak.." tawag ni tito Marco sa kaniya.

Inangat niya ang tingin sa kaniyang ama. "I'll give you a chance to explain everything. Sabihin mo na ang lahat ng gusto mong sabihin."

Nakita kong nanginginig ang mga kamay nya kaya hinawakan nya ako.

"It's okay," bulong  ko sa kaniya.

The tears fell from Tito Marco's eyes. "Thank you Effie, thank you."

Yumuko si Effie para pahirin ang luha niyang tumulo bago ingat ulit ang tingin sa ama.

"You may start," ikling ani nito.

Nag simula nang mag kwento ang papa niya mula nong umalis at nag trabaho kay tita Mira bilang driver at hangang sa lumala ang sakit niya. Nagulat si Effie sa 'di inaasahang dapat marinig.

Napahigpit ang hawak ni Effie sa kamay ko at nag simula na naman ulit itong umiyak.

"Nak, I'm sorry. Hindi ko sinasadyang iwan ka. Ginawa ko lang 'yon dahil ayoko nang pahirapan kayo, pahirapan ikaw."

Humagulgol si Effie habang nakayuko. Maging si tita Mira ay napapaiyak na rin.

"Matapos ang operasyon ko, nawala ang iba kong mga alala lalo na ang alala ko sayo, kaya natagalan akong bumalik para h-hanapin ka." Tito Marco's voice cracked.

"Patawarin mo ako, anak. Effie ,I'm so sorry. " Biglang napabitaw sa akin si Effie at niyakap ang ama.

Napangiti naman ako. Finally!

"P-Pa hindi k-ko po alam na ganoon ang pinag daanan nyio. I am really s-sorry," aniya habang humagugol sa bisig ng ama niya.

Nagyakapan silang mag ama at nag iyakan. Nakita kong tumayo si Trish at lumabas.

Senenyasan ko muna si Tita Mira nasusundan ko ito.

Lumabas din ako at nakita ko si Trish na naka upo sa Swing sa Garden. I saw her teary Eyes.

"Hey.." tawag ko sa kaniya at umupo sa swing na nasa tabi niya.

"Why are you crying?" Yumuko lang ito.

"Ngayon na maayos na sila ng nauna niyang anak, siguradong mawawala na ang atensyon ni Daddy sa 'kin," she said at tumulo ang mga luha nito.

" Shhh... stop thinking like that." Hinimas ko ang ulo niya.

"Trish, hindi ibig sabihin na nag bati na sila ng ate Effie mo, e, hindi kana mahal ng daddy mo. Iyon ba ang dahilan kung bakit nagagalit ka kay Effie?" tanong ko sa kaniya ngunit nanatili lang siyang naka yuko.

"I am that bad kuya?" Inangat niya ang tingin sa akin.
Pinunasan ko ang mga luha niya.

"No, just stop thinking that. Mahal na mahal ka ng daddy mo. Kahit nag bati pa sila ng ate mo, hindi mawawala ang pag mamahal niya sayo. Ayaw mo ba 'yon may kapatid kana? May makakasama ka nang mag shopping at gumala."

Nakikining naman siya sa mga sinasabi ko.

"But, I think ate Effie didn't like me, dahil inaway ko siya, " she stated in disappoinment.

"Nope, that is not true. Hindi ganiyan mag isip ang ate mo. I am really sure na gusto ka niya. So, cheer up! Malapit ka na rin mag karoon ng pamangkin kaya dapat masaya ka, masaya tayo."

Pinahid niya ang mga luha nya at nginitian ako.

"Thank you, kuya." Ginulo ko ang buhok niya. "It's alright. Tara na sa loob?"  Tumango naman siya at sumabay sa akin papasok ng bahay.

Nadatnan namin silang tatlo na masayang nag uusap sa sala.

"A-Ate." Napalingon si Effie sa kaniya.
"I'm sorry, cam I hug you?"aniya na parang nahihiya pa.

Aww. She's so cute.

Trish is 17 years old, mukhang matured na pero may pagkabata pa rin. Ngumiti si Effie sakaniya at niyakap ito.

"Finally, I have a baby sister na," saad ni Effie habang yakap-yakap si Trish.

"They look cute together," ani tita Mira na nasa tabi ko habang pinagmamasdan ang mag kapatid.

"Yeah, so much," sagot ko at naka ngiting nakatingin sa kanila.