Pov. Nel

Tym razem obudziłam się pierwsza, ale i tak taty nie było w domu był za to na podwórku i wypuszczał Straszliwca, który miał do nogi przyczepioną karteczkę.

-co to było, tato?-zapytałam kiedy wszedł do domu
-zaproszenie, przyjęcie za tydzień u mojego starego kuzyna
-idziesz?
-nie, my idziemy
-ja też?-zapytałam ździwiona
-chyba nie myślisz, że zostawię cię samego w domu po ostatnim
-ale przeprosiłam
-to nie znaczy, że znowu coś ci nie strzeli to głowy, na przykład pójście do lasu, albo zniszczenie mi domu, co nie?
-za wszystko przeprosiłam-zrobiłam maślane oczy, może zadziałają
-nie rób maślanych oczu, wiesz że nie działają na mnie
-ehhh, to co na ciebie działa tato?
-to, że jesteś grzeczna
-przecież zawsze jestem grzeczna-uśmiechnęłam się do taty
-pomijając wszystkie momenty, w których jesteś urwisem?
-nooooooooo, tak
-dobra jedz śniadanie urwisie-powiedział dając mi talerz ze śniadaniem
-a ty tato?
-ja jadłem jak ty spałaś
-zjadłam-powiedziałam, kiedy skończyłam jeść i odłożyłam talerz na blat
-to chodźmy do mojego warsztatu
-po co?
-grzeczniej się nie da? Po to by zebrać wymiary na kombinezon dla ciebie na urodziny
-okej, i przepraszam tato
-dobra, chodźmy już
-mhm-powiedziałam zakładając buty

I poszliśmy do warsztatu, kilka godzin nudy po to by zebrać wymiary na kombinezon, który mam dostać na urodziny, wybrałam takie same kolory jakie ma tata na swoim kombinezonie