O
Her gece, bekledim Güneş'i
Bekledim, ve geldi.
Ama sonra hep gitti.
''Gitme'' dedim , gitti.
Benim içimi ısıtan da oydu,
Tenimi donduran da...
İliklerime kadar işledi.
İşledi, ve gitti.
O'na alıştırdı beni.
O'nsuzluğu öğretmedi.
Öyle bir geldi ki,
Karanlıktan korktum ben,
O'nsuzluktu karanlık.
Gece, O'nsuzluktu.
Geceler zehirdi bana,
Geceler, karaydı.
Karanlıktan korktuğumu bilirdi,
Bilirdi, ama gitti.
Karanlıkta bıraktı beni.
Varlığı da, yokluğu da yetmedi...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top