Anlatamıyorum.

Yine tuttu yazarlığım,

Yine hissetmeye çalışıyorum,

Hissedemiyorum...

Çekecek acılar da bitti sevecek insanlar gittiğinde,

Gitti ve bitti.

En başa döndük yine.

Yazamayan yazar, söyleyemeyen şarkıcıyım ben,

En iyi yaptığım şeyleri, yapamıyorum.

Kalemim oynuyor, kağıdım tükeniyor,

Anlayamıyorum, ilerleyemiyorum.

Sadece yazıyorum.

Düşündüm de, ya bir gün kalemim de biterse ?

Tek yoldaşım, giderse ?

O zaman dayanır mıyım ?

Bilmiyorum...

Anlatamadım, yine anlatamıyorum.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top