Marcella's
POV

Isn't it funny how some songs in our playlist can change our everyday mood? Like listening to "Pare Ko" by Eraserheads and feeling like you're the one in the place of the singer?

I've always felt that everytime I hear ZJ's voice, I felt everything he wants his listeners to feel whether it's a sad or happy feels. Sometimes I imagine myself in front of him while his playing his guitar and singing, that would feel so ethereal!

I really don't understand why I really like him, he doesn't do his own music, coz' he likes to sing covers especially those songs that are sung by boybands. Well, it should be horrible since it should be sung by two or more persons but when he sings it, it feels like he was the one who wrote it. He gives vibes that the listeners want to feel.

I must be crazy! I'm falling for someone who can't love me back! I mean, I know it's impossible but I can't help it!

"I told you to focus on your studies Marcella! Not to play that stupid Sport! And this?! This stupid albums?!"

I was taken aback. The next thing I knew is that ZJ's albums are all broken!

"Mom! What did you do!"

Humahangos na ako, mga luha ko'y tila bang ayaw nang magpa-awat at nag-uunahan na silang mahulog habang pilit kong inaayos ang nagibang mga CD.

"Tama na po! Bitiwan niyo po yan! Mommy!" iyak kong sigaw, umaasang hihinto na ito.

"You need to pass the College Admission Test in IDC! But look what you're doing! Kung hindi ka naglalaro ng lintek na Volleyball na yan, ay nandito ka naman sa kwarto mo at nakikinig sa punyetang musika ng ZJ na yan!" naghihisterya niyang pahayag.

I stared at her, my tears continued to pooled down. Bakit naging Doktor ka pa Mommy?! Kung ganito rin naman ka panget ang mga lumalabas sa bibig mo? Pwede mo naman akong pagsabihan ng hindi ka nagsasalita ng ganyan! Gusto kong sabihin yan ngunit hindi ko nagawa.

"Bakit ba ayaw niyo akong intindihin Mom?! Ayoko ngang magdoktor! Gusto kong maging atleta at makapasok sa National Team! I don't want to operate on sick people! I don't want-"

She slapped me. Hard.

This isn't the first time. Kung tutuusin nga ay sanay na ako. Ganito naman lagi ang nangyayari, tuwing namamatayan siya ng pasyente ay ako ang pinagbubuntunan niya. I rolled my eyes, kung sana ay nandito lang si Dad.

"You're unreasonable Marcella!"

Now I'm the unreasonable one? Unreasonable ba ang paghindi ko sa gusto niya?

She stomped out of my room. Maingat kong kinuha ang mga sirang CD at inilagay ko sa isang box. Marami-rami na rin pala ang nasira niya. I wiped my tears away saka kinuha ang picture ni Dad sa bed side table.

"If you were here Dad, what would you do?" natanong ko sa litratong hawak-hawak ko. As if naman sasagot ito.

"Sana ay nandito ka kasama ko."

A tear fell down. I wiped it again.

Narinig ko ang pagbukas ng sasakyan at ang pagsara nito, pati na rin ang pag-andar. She left again.

I hurriedly walked down the stairs to see if there's something to eat. But there's none. Nawalan na ako ng gana.
I brushed my teeth and do my things. These things are just normal Marcella kaya hindi mo na kailangang umiyak pa uli. Sayang lang ang mga luhang nahuhulog.

"You should get here now, ASAP!" basa ko sa isang text na pinadala ni Maxine.

Ano na naman ba ito?

Mabilis ang naging kilos ko upang makapasok sa Gym, nandoon na silang lahat ngunit hindi ko nakita si Vergara. Mukhang hindi na talaga ito maglalaro.

Ngunit nangunot ang noo ko nang makita ng isang hindi pamilyar na babae. Mataas at makinis ito, hindi ganoon gahaba ang buhok pero napakaganda ng katawan nito, perpektong-perpekto sa paglalaro. Napakaamo rin ng mukha at talagang mapapanganga ka sa ganda ng ngiti nito.

"Hi, everyone! I'm Xiania Clementine Medina, I was from the 2nd District and I'm a former trainee from NVTA." nakangiti nitong pagpapakilala.

Anong ginagawa ng isang player ng 2nd District dito? I mean, Ex player. At ano raw?! A former trainer ng NVTA?!

Gulat ang lahat kaya walang nakapagsalita.

"I talked to your Coach and he approved to let me play with ya'll." simpleng dugtong niya.

Tumingin ako kay Maxine, ngisi lang ang tugon niya sa akin. Ano ba ang nangyayari?

"Are you a spy? And what? A former player ng NVTA? Niloloko mo ba kami?" naiinis na tanong ni Ada.

Kung ako man ay maghihinala talaga.

"I'm neither. Can you pass me the ball? Number 7?" utos pa nito kay Yssa.

Halatang naiinis rin itong si Yssa, ikaw ba naman utusan ng hindi mo kilala at posibleng ispy pa, anong mararamdaman mo? Ngunit wala akong magawa, lutang pa rin ako sa nalaman. NVTA. Hindi ko naimagine na makakakita ako ng taong nagmula doon!

In just a swift move ay nakaispike nito ng bola! That wasn't even a good set! Yssa just threw the ball to her!

Her moves, the way her body curved, it was unimaginable. I can't even utter a single word. Nanatiling nakanganga kaming lahat at walang ni isang gustong magsalita. That was an impossible spike!

Isang nakakabinging palakpak ang namutawi sa buong Gym. We look at the direction from where the clapped sound came from.

"Bravo! What an outstanding performance Miss Medina!" sabay halakhak pa nito.

Hindi na ako nagulat ng makita ang mukha ng Principal. Palaging nandito ito kapag nagprapraktis kami kaya ay wala kaming takas, wala ni minsang nakaispike sa amin ng ganoon ka lakas at ganoon katantsyado kaya ang makitang naisagawa ito ng maayos ng walang maayos ng pagset ng bola ay kahanga-hanga talaga.

"Ano pa ang ginagawa niyo! Welcome her!" utos pa nito sa amin.

"Pero Madame, galing po-"

Napatingin ako kay Ada. Napipigil na ito sa inis. Ngunit wala siyang magagawa sadyang humahanga talaga ang Principal namin.

"Wala akong pakialam kung saan siya galing basta hayaan niyo siyang maglaro sa kuponan natin!" galit nitong sigaw kaya ay napaigtad ako.

"Opo!" sigaw namin lahat.

"Do you need anything else Xiania?" tanong ni Maxine.

Alam na ba niya lahat ng ito kanina pa? Kaya niya ako pinapunta dito ng maaga para masaksihan ang napakaimposibling ispike na nakita ko? Na hindi na kailangan ang setter na kagaya ko dahil kayang-kaya na ng babaeng kaharap ang paispike ng walang kwentang set? Nakakabwisit! This is just so annoying!!!

"Nothing. Gusto ko lang magpraktis kasama kayo." pormal na sagot naman nito.

Hindi naman pupwedeng wala akong gawin. Paano kung spy talaga siya? At magpraktis kasama kami? Sa taglay niyang kakayahan ay kailangan niya pang magpraktis?

"If you need anything just come and see me. I'm Marcella Tomasa pala." pagpapakilala ko.

Naiinis man sa sarili ay sinabi ko pa rin. There's no point in arguing.

"Honestly I have something in mind." nakangiti nitong saad.

Bakit ganoon nalang ang ganda ng kanyang ngiti? Kaya ay hindi ko magawang mainis! Sadyang kay lamyos ng kanyang mukha!

"Ano ba yon?"

"I've heard na dito naglalaro si Zandria?"

Nabulunan ako sa sariling laway. Pati ang mga kasama ko ay napatigil.

"Bakit? Hindi naman siya marunong maglaro! Ni hindi nga niya alam ang salitang Volleyball." sagot ni Ada.

Nangunot ang noo ni Xiania. Nagugulat ang mga mata nito at kitang-kita sa mga mata nito ang pagtawa na parang bang isang malaking biro ang sinabi ng kasama ko.

"Are you sure?" natatawang tanong nito.

Naguguluhan na ako at wari ko ay pati si Maxine ay ganoon din.

"There is one thing that I would like you to help me."

Kung meron man akong kinakatakutan na isang utos ay isa na siguro ito. What does she really want?!

"What is it?" tanong ko.

"Help me find Zandria."

Kinuha niya ang bola at iminwestra na iset ko, ginawa ko naman.

Wala akong masabi! Paano niya nagagawa ang down the line na atakeng iyon? Habang nasa zone 1?!

"Kung gusto niyo akong maglaro dito ay tulungan niyo akong hanapin si Zandria."

Now I'm really curious, ano ang meron kay Zandria? Bakit parang kilalang kilala niya na ito? Anong meron sa kanilang dalawa?

Alam kong ayaw niya nang maglaro ni Zandria ngunit namumutawi ang gusto kong makapasok sa National Team at ang manalo sa Grandfinals ay ang susi upang maabot ko iyon.

I'm sorry Vergara. I might force you to play with us.

"Great! Halika na!"

I looked at my team mates. Pareho ang kanilang mga ekspresyon. Ngunit nakangisi lang si Maxine.

"Kilala mo ba si Maxine?" hindi ko napigilang tanong sa kanya habang naglalakad.

Nahinto ako nang huminto siya sa paglalakad.

"He's my brother's girlfriend." nakangiti niyang sagot.

"Kapatid mo si Lexian?" nagugulat kong tanong.

Ang gwapong basketball player namin? Ang Kapitan?! I looked at her at nakatingin din siya sa akin. Hindi sila magkamukha.

"We don't look the same." sabay tawa nito.

Peke ang naging tawa ko. Dahil kanina pa kami libot ng libot sa lower sections ay wala kaming nakitang Zandria Vergara.

"She might be in the higher sections."

At yun nga ang gunawa namin, naglakad kami papunta sa higher sections at kitang-kita naming dalawa ang hindi nakaunipormeng babae papuntang cafeteria.

Tama nga ako. Kilala nila ang isa't-isa. Ang tanong ay kung ano ba ang nangyayari ngayon? Nanalo kami sa Championship at ang buong akala ko ay ang paghahanap lang ng libero ang aming kailangang bigyan ng pansin! But the next thing I knew is this!

Hindi ko maintindihan kung bakit ganoon lang kadali kay Zandria ang pag-oo nang si Xiania na ang humingi ng pabor, bakit kapag kami ay ang hirap niyang paoohin?

Ngunit ang buong akala ko ay mag-uusap na ang dalawa pero iba ang nakita ko. Nang pumunta ako sa iba pa anming team mates at nang lumingon ako sa kanila ay tila ba hindi na nila kilala ang isat-isa. Walang bahid ng pag-uusap ang makikita sa dalawa.

"Hindi pa ba tayo babalik sa ating silid aralan?" tanong ni Zandria na ikinatingin naming lahat sa kanya.

"May meeting tayo Vergara." sagot naman ni Xiania sa kanya.

"Hindi ikaw ang tinatanong ko, kaya manahimik ka." walang emosyong saad ni Zandria na ikinagulat ko, nasaan na ang babaeng mabait at puno ng respeto na nakilala ko?

Tila ba lahat ng kasama namin ay nagulat din. Napatingin ako kay Maxine, hindi ito nagsasalita. Gusto ko tuloy magtanong sa kanya.

"Ipinatawag tayo ng Principal Zandria." nasabi nalang ni Ada, siguro'y sa inis kay Xiania kanina ay pumanig na kay Zandria.

"Kailangan pa ba ako doon?" tanong ni Zandria na naman. Bakit ba ang daming tanong niya ngayong araw?

"Maglalaro ka kasama namin kaya ay dapat na nandoon ka." ako na lang ang sumagot mamaya ay hahaba pa ang usapan.

Hindi naging madali ang pag-uusap sa meeting. Kung noon ay madaldal ako sa usapan ngayon ay naging mapagmasid ako sa nangyayari. Sa buong pag-uusap ay hindi man lang nagsalita si Zandria, she just looked at us and didn't even utter a single word ang buong atensyon niya nasa kawalan, habang si Xiania ay hindi ko mabilang ang mga salitang nasabi niya.

Naguguluhan na ako.

"Uh. Excuse me."

Napatingin silang lahat sa akin.

"How can she play if her right hand is not in its good shape?" sabay turo ko kay Zandria.

Lahat naman sila ay naguluhan. Aki lang ba ang nakakahalata sa nanginginig niyang kamay? Mabilis niya itong itinago na ikinahalakhak ni Xiania.

"Oh, don't worry about that Marcella, she can manage." I heard a bitchy tone. Did I?

"Pero napakasama naman natin kung pipilitin natin siya." ani Ada.

"Are you sure Xiania?" makahulugang tanong ni Sheyn na kanina pa rin pala nakikinig, bakit hindi ko man lang siya nabati kanina?!

"Why are you asking me?" nakangut-noong tanong ni Xiania.

"Hah! I can't believe this! Ho!" histerya ni Sheyn.

Lahat kami ay napatingin sa kanya, nawiwierduhan.

"After five fucking years, you came back just to make her suffer again?"

Five years? Her? Sinong her? Si Zandria? Makakilala silang tatlo?

Napahilot ako sa aking sentido.

"So kilala niyo ang isa't-isa?" tanong ko.

Walang pumansin sa akin ang atensyon ng lahat ay nanatili sa tatlo.

"Tama na Sheyn. Wag kayong mag-alala, pagbubutihin ko ang paglalaro." nakangiting sabi ni Zandria saka tumingin sa kay Xiania.

"Nanahimik ako, pero kung ito ang gusto mo ay pagbibigyan kita. Regalo ko nalang."

Regalo?

Natapos ang pag-uusap ay hindi nagsalita ang Principal at hinayaan lamang kami sa pagsasalita saka kami pinabalik sa kanya-kanyang naming rooms.

Nawalan na ako ng gana sa pagpasok ngayong hapon, my mind is still struggling to comprehend what just happened. Well, since I was little, I've been loving this sport that my goal in life is to get in the National Team, syempre ikalawa yung pagiging asawa ni ZJ. Haha!

Let's go back to where I was thinking about my goal, being able to play was very hard for me. I have to hide it from my Mom. So everytime the NVTA releases its magazine, Yes! Magazine!

Hinanap ko ang kantang magasin sa aking playlist saka ipinatugtog habang naglalakad pauwi. Yes, I did put on some headphone, kung papaano ako nakaalis sa school ng walang nakakahalata kahit na ang guard ay dahil sa likod ako dumaan. I really hate studying kaya naman ay palagi akong nagcucuting kapag merong praktis ay palagi akong naroon kaya kung iisipin ay pumupunta lang ako sa school para maglaro.

Ohhhhhhh Ohhhhh Ohhhhhhh Ohhhhh

Nakarating ako sa bahay, tinadtad ako ng tanong ng aming guard pero ang nasa isip ko lang ay ang makita ang lahat ng Magasin ng NVTA habang sinasabayang kumanta si ZJ. Ganito ako kapag kinakabahan, kumakanta. I'm a terrible singer kaya napapatakip ng tenga ang mga kasambahay na nadadaanan ko.

Nakita kita sa isang magasin
Dilaw ang 'yong suot

Dilaw ang kaniyang suot nakanumero Dos, siya nga. Ang kinakatakutan ng lahat sa kanyang henerasyon. Baon na baon kapag siya ay pumapalo. Walang nakakakuha ng kanyang serbisyo.

Xiania Clementine Medina. Bakit mo gustong pumasok sa aming team? Bakit hindi mo itinuloy ang pagpasok sa last round?

Natulala ako. Ano ba talaga ang nangyayari?!

Sa isang tindahan sa may Baclaran, Napatingin, natulala Sa iyong kagandahan
Naaalala mo pa ba noong Tayo pang dalawa?
'Di ko inakalang sisikat ka
Tinawanan pa kita Tinawag mo akong walanghiya
Medyo pangit ka pa noon Ngunit ngayon

Wala na akong maintindihan sa kantang pinapakinggan, it's like the world stopped in motion. Dahil hindi lamang isa sa mga taong kilala ko ang nasa magasin na ito.

"SHEYN MENDOZA?!"

Hey
Iba na ang 'yong ngiti Iba na ang 'yong tingin
Nagbago nang lahat sa'yo oh ohhh Sana'y hindi nakita
Sana'y walang problema
Pagkat kulang ang dala kong pera

Kung kanina ay tumigil ang mundo para sa akin, ngayon naman ay tila nayanig naman ang buo kung katawan. Ang puso ko'y tila hindi na nagawang tumibok.

_____
Magasin by Eraserheads

FOR ADDITIONAL INFO:

The volleyball serve is one of the six basic volleyball techniques. A serve is used to put the ball into play to start the volley. The serve is the only skill controlled solely by one player. Advanced players take advantage of this fact by developing their serving skills. (https://www.strength-and-power-for-volleyball.com/volleyball-serve-terms.html)

The libero cannot serve, block or attempt to block.
(http://mshsl.org/mshsl/news/liberorules.htm)