"Seul."

Serentak dengan itu Seul mengangkat kepala apabila satu suara garau yang kedengaran baru saja memanggil namanya itu menyapa gegendang telinga.

"Kejap lagi awak lunch dengan siapa?"

"Lunch seorang sebab hari ni Karina tak datang kerja. Demam katanya."

"Samalah. Saya pun kena lunch seorang hari ni sebab Jaemin tak datang kerja."

"Tak perlu nak berdalih sangat. Cakap sajalah awak sebenarnya nak ajak saya lunch kejap lagi." ujar Seul sambil menyembunyikan senyum apabila melihat riak muka Jeno yang tampak polos itu.

"Pandai awak baca fikiran saya."

Seul sekadar menggelengkan kepala dengan perlahan. Manakala Jeno pula tidak lepas dari memandang muka Seul. Muka yang sudah buat Jeno jatuh cinta.

"Kenapa pandang saya macam tu?"

"Sebab awak cantik."

Sejenak Seul dibuat malu apabila mendengarkan pujian yang baru saja terlepas dari mulut Jeno itu tadi. Bahkan muka sendiri turut mula memerah.

"Awak malu ke bila saya puji?" soal Jeno lebih kepada ingin mengusik Seul.

"Mana ada." Seul menafikan.

"Ya ke? Tapi kenapa muka awak merah?"

"Ish diamlah!" marah Seul sekalian ingin mengusir perasaan aneh yang mula datang dan singgah di ruang hati.

"Okay, saya diam."