Epilouge
Epilouge [EDITED]
{play the video on the multimedia}
{n/p: Let Go english cover by Ysabelle Cuevas // originally by BTS}
*3 days after the debut*
Napa balikwas ako ng biglag mag vibrate yung cellphone ko. Binuksan ko yun at nagulat ako sa nakita ko.
Tyler: Let's meet. Park. 4pm.
Napa tayo agad ako sa kama ko nung mabasa ko yun. M-Magkikita kami ni Tyler..
Kaya ko ba? Kaya ko bang makipag kita sa kanya? Siguro.. para din maayos na namin ang kaguluhang ito. Ayoko na munang mag tago. I need to face this problem and solve it.
Hindi na ako nag reply at tiningnan ang wall clock. 1pm palang. Natulog nalang muna ako.
Sana.. sana maayos na namin 'to.
***
Nagising ako ng makaramdam ako ng gutom. Pag mulat ko agad akong napa tingin sa wall clock ko at nakitang mag fo-4pm na. Hala! Mag kikita pa kami ni Tyler!
Dali dali akong tumayo at nag ayos ng sarili. Nag half bath lang ako dahil naligo naman na ako kanina. Habang nag ha-half bath napa tingin ako sa uniform ko na nasa tubalan. Naalala ko nung ibinigay 'to sakin nung tatlo. Hays.
Ng matapos ako nag bihis na agad ako at pumunta sa Park.
Pag ka dating ko doon saktong 4pm na. Agad kong nakita si Tyler na naka upo sa isa sa mga bench. Bigla akong kinabahan. Ngayon nalang ulit kami nag kita after ng debut ko. Napatingin sya sa gawi ko at bakas sa mukha nya ang gulat.
Siguro dahil hindi nya ineexpect na papayag ako at makikipag kita sa kanya.
"A-Azi.."
I take a deep breath. "Let's make this fast Tyler. It's getting dark."sagot ko at umupo medyo malapit sa kanya.
"I'm sorry.."
Napakagat ako sa labi ko ng marinig ko ang hikbi nya.
He's crying, Azi.
"No. I should be the one saying sorry."sagot ko.
Ngumiti sya ng mapait. "N-No. Masyado akong naging selfish. Siguro dahil na trauma ako noon kay Scarlette? Minahal ko din kasi sya noon ng sobra eh. I even gave her my first pero kay Calix din sya bumagsak."
T-Teka.. s-si Scarlette ang una nya?
Kaya naman pala eh.
Tumayo sya at pumunta sa harap ko kaya tumayo din ako. "Alam kong hindi na ako ang nag mamay-ari ng puso mo ngayon." At ngumiti sya. "Let's break up."
Napa tingin ako sa kanya nung sabihin nya yun. N-Nakikipag break na sya sakin. B-Bakit ang sakit?
"T-Tyler.."
"Wake up Azi. *smiles* Alam kong awa nalang ang nararamdaman mo ngayon. Alam kong si Calix na din ang mag mamay-ari ng puso mo ngayon. Kaya para saan pa't itutuloy natin 'to diba?"sabi nya at niyakap ako. "Basta wag mong kalilimutan na mahal kita. Mahal na mahal kita."
Napakagat ako sa labi. My eyes betrayed me and started crying. "Mahal din kita Tyler.. mahal na mahal." Sagot ko. "Pero si Calix na kasi eh.. hindi ko naman inakalang mahuhulog ako sa kanya. I'm sorry."
Humigpit ang yakap nya. "A-Alam ko. Edi pano ba yan? Wala ng tayo haha."at tumawa sya ng mahina. "Can we stay like this.. kahit ngayon lang."he said referring to the hug.
Niyakap ko sya pabalik.
I'm sorry Tyler. Sana maka hanap ka ng babaeng hindi ka sasaktan katulad ng ginawa ko.
*3 months later*
"Aalis ka na talaga?"tanong ni Rianne na paiyak na.
Nginitian ko sya habang nag iimpake. Nasa labas na sina mommy at hinihintay ako. It's been already 3 months since nangyari yung party at yung break up.
Sinusundo na ako ngayon nila Mommy kasi I don't know. Tumino na ata ako hahahaha. Nagulat ako ng may yumakap sakin
"kainis naman eh! Mang iiwan ka!" sambit ni gella at umiyak
"lah parang tanga 'to. mag kikita pa naman tayo.. siguro"sabi ko
Hinampas nya ako. Natawa nalang ako sa inasal nila. Sa loob ng 3 months iniwasan ko sila dahil ayoko ng kausap noon. Inakala ko na peke din sila katulad ni Allison at Melody.
Pero sinuyo nila ako at ramdam ko na tunay sila. Kaya ang lungkot lang kasi iiwan ko na sila at walang kasiguraduhan kung mag kikita kita pa kami.
"Are you done?"biglang pasok ni dad sa loob.
Ngumiti ako at tumango. Lumabas kami ng bahay at nagulat ako ng makita ko ang Bangtan dun. Andon din si Krystal, Juliane at Kamilah.
Nginitian ko sila at nagulat ako ng lapitan nila ako at niyakap saka umiyak.
"Kainis naman e!"- Kamilah
"Wag nga kayong ganyan!"sabi ko at natawa para mapigilan ang luha ko
Paalis na kami ng bahay ng patigilin ako ni Dad sa pag lalakad. Tiningnan ko sa ng nag tataka. Nginitian nya ako at tumingin sa harap. Tumingin din ako sa harap at nakita ko dun si Tyler at Calix.
Naka ngiti sila. Ngiting hindi ko nakita sa loob ng Tatlong Buwan.
"Maiwan muna namin kayo"sabi ni dad at umalis
Lumapit sakin si Tyler at niyakap ako
"Goodbye Azi. Take care. I'm sorry for all the pain I gave you"sabi nya at niyakap ako ng mahigpit
"Goodbye Tyler. Thank you. Thank you for being part of my life"
Kumalas sya sa yakap at tinapik ang likod ko at saka umalis. Naiwan kami ni Calix. Walang nag sasalita.
"Uhm.."
Nagulat ako ng bigla nya akong yakapin. Ng mahigpit. "D-don't leave.. p-please.." nanginginig nyang saad.
Naramdaman kong basa ang balikat ko. T-teka.. umiiyak ba sya? Narinig ko syang humagulhol. Napa kagat ako sa labi ko.
Mahal kita Calix.
I finally admitted it. But Calix, I need to let you go.
Napa tingala ako ng naramdaman ko ang luha ko na tumutulo. Naramdaman yon ni Calix. Hinarap nya ako at pinunasan ang pisnge ko. "Don't cry.."sabi nya at kinagat ang labi nya
"i- i'm sorry Calix"tanging nasabi ko at binitawan ang kapit nya sa kamay ko
"Stay please.. p-please.."sabi nya at nag simula ng umiyak
"I'm sorry Calix, but I need to let you go"sabi ko at tumakbo na paalis don
Palayo sa kanya
Naka abot ako sa kotse at doon umiyak. Bakit ganon? Ang sama sama ng mundo sakin. Malas ba ako sa pag ibig?
Nakakainis.
Tiningnan ko si Calix mula sa bintana ng kotse at nakita ko syang umiiyak
Lalo akong naiyak. It hurts seeing my love one cry. I'm sorry Calix. I'm really really sorry.
Pinunasan ko ang luha ko ng dumating sina daddy at mommy sa kotse. Pumasok sila at nag paalam sa guards. Muli akong lumingon at nakita ko ang mga kaibigan ko na kumakaway.. kumaway din ako
See you.. again.. outside.
Malayo layo na ang narating namin. Malayo na sa Bangtan Village. Ng mag salita si dad.
"Ma, pano nga ulit tayo nag kita?"tanong ni daddy kay mommy
"Hal naman, nakalimutan mo na yon? Yung kakulitan mo?"sabi ni mom at tumawa
Tiningnan ko lang sila. Sana all masaya. Sana all swerte sa pag ibig.
"Nak"napatingin ako kay mom ng tawagin nya ako "wag ka na malungkot. kung kayo talaga ang mag kakatuluyan, mag kikita pa kayo"sabi nya
Nginitian ko lang si mommy.
Sana nga mom. Sana.
Lumingon akong muli sa daan patungong Bangtan Village. Ang Village kung san ako naka hanap ng totoong mga kaibigan. Ng nag mamahan sakin. Ng taong mamahalin ko.
Kaso sa kasamaang palad,
Kinakaylangan ko silang iwan..
This life is so cruel.
Ang malas ko naman sa pag ibig haha.
Una, tinu-time ako. Second, ang complicated.
Siguro tama na din na umalis ako. Kahit papaano makakalimutan ko ang masasamang alala ko sa BV. At makakalimutan din nila ako.
The End.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top