Plan 27

Dedicated to @asdfghjkl :) Thank you for reading NTP! Please enjoyyy!!! Godbless and Fighting!!! ^^ MUA~



Not the Plan would be quite a long book.



* * * * *



Title: Sa Loob ng Memory ni Byun-soon-to-be-Park Baekhyun



~Byun Baekhyun~



Matapos bumalik ni Kyungsoo sa kwarto nila, naiwan na akong mag-isa sa dorm room namin ni Yeollie. Oh well, hindi ko na ineexpect ang mabilis na pagbabalik ni Chanyeol dito dahil alam kong matagal mag-aral yun saka hindi din siya makakapag-aral ng maayos dito. Wawa naman ang bebe ko~ =3=



Pumunta ako sa kama ni Chanyeol saka humiga nalang muna doon. Sa taas kaya yung kama ko! Aaakyat pa ba ako? Saka, gurabe. Sumakit yung ulo ko sa pag-aaral. Buti nalang maganda ako. Buti nalang din at... maganda ulit ako. :)



"Ang tagal naman nung higanteng yun." bulong ko sa sarili ko at napa-pout. Cute ko talaga, kaasaaaaarrrrr! =3=



"Chanyeol... Mahal kita. Noon pa. At kahit ilang beses mo akong saktan, wala akong pakialam. Mahal nga kita, bobong to!"



"WAAAAAAHHHH!!!" sigaw ko at napabangon sa kama. Bakit ko naaalala yun?! Waaaah!!! Hinde hinde!!! Nakakahiya kayaaaaaaa~



Tinakpan ko yung mukha ko gamit yung hawak kong unan saka umiling-iling. Para akong tangang pagulong-gulong sa kama ni Chanyeol dahil sa kahihiyan. Nakakahiya talaga yung araw na yun! Oo! Alam kong medyo matagal na yun pero nakakahiya parin!!!



Minulat ko yung mga mata ko saka napansin yung t-shirt ni Chanyeol na nakapatong sa unan niya. Kinuha ko ito at inamoy. ^___^ Emerghed. Ang bangoooo~ Kahit hindi maligo yun, mabango parin eh.



"Kyungsoo, Jongin, can you please leave?" seryosong sabi ni Chanyeol noong araw na yun. Nanlaki ang mga mata ko at tumingin kay Kyungsoo. Ayaw ko silang umalis. Ayokong maiwan lang kami dito. Baka... ma-rape ko si Yeol.



Matapos nilang lumabas, napatingin ako kay Chanyeol at seryoso siyang nakatingin sakin. Naka-frown siya na para bang may kasalanan ako sakanya. Eh kung tutuusin, siya nga yung may kasalanan sakin. HUHUHU.



"Baek..." mahina niyang sabi saka napabuntong hininga. "What happened? Hindi ka iiyak kung walang dahilan."



Inirapan ko siya saka nagpunas ng luha. "Nagpa-practice ako." sagot ko. "Sasali kasi ako sa isang play dito sa school at--"



"You could try lying to everyone but not to me, Baekhyun." sabi niya habang umiiling-iling. "We've been friends for years, okay? I know you already."



I gritted my teeth in annoyance. Maiiyak nanaman ako, walanghiya. "Pwede ba Chanyeol..." i hissed. "Hindi mo ako kilala."



Sheeeeeet! Ang tapang ko noong araw na yun ah! Sobrang banas na din kasi ako sa kamanhidad ng taong yun eh! Para siyang kinulang ng nerves sa katawan. Hindi ako maramdaman.



Tinanggal ko yung suot kong t-shirt saka sinuot yung t-shirt ni Chanyeol. Natawa ako ng mahina at humiga ulit.



"Baek, ano bang sinasabi mo?" tanong ni Yeol saka nag-aalalang tumingin sakin. "Of course i know you. We're bestfriends!"



"BESTFRIENDS?!" sigaw ko at galit na tumingin sakanya. "Chanyeol ano ba?! Can you stop rubbing that word on my face kasi alam ko yun, walang hiya to!"



Chanyeol rubbed his forehead and looked at me with confusion. "Then what's your problem?!" frustrated na din na sigaw niya. "You went here to lock yourself and cry. And you won't even tell me what's up! Baekhyun! You're making me worried to death!"



I glared and pointed a finger at his face. "You did this, Park Chanyeol." i hissed under my breath. "You f*cking made me cry and you f*cking made me lock myself in this room."



"What the.." nagtatakang sabi niya. "Anong ginawa ko sayo?!"



"Sa dinami-rami ng lugar dito sa school, talagang sa tapat pa kayo ng cafeteria nagyakapan?!" sigaw ko sakanya. Namumuo na din yung luha sa mga mata ko kasi... AYOKO NA. SASABOG NA AKO. PUNYETA. WALA NA AKONG PAKIALAM. KAILANGAN NA NIYANG MALAMAN!



"Baekhyun! Nagkataon lang na nasa tapat kami ng cafeteria!" sigaw din niya pabalik. "Saka malay ko bang andun ka!"



"Eh andun nga ako!" sigaw ko habang naiiyak na. Kinuha ko yung panyo ko saka pinunasan yung mga luha sa mukha ko. "Andun kami nina Kyungsoo at Jongin. Nakita namin kayo ni Dara. Defensive ka masyado, gago!"



"Aba't! Minura pa ako?!" gulat na sabi niya saka ginulo yung buhok niya. "Argh! Baekhyun! You're so difficult when you're like this!"



I rolled my eyes. "I know right?"



"We were just talking." sabi ni Chanyeol habang nakatingin ng seryoso sakin. "And i never thought it will end up to be that dramatic, okay?"



Tinignan ko siya ng masama saka napa-sniff. "Deny mo pa, gago to." bulong ko sabay irap. "May pa yakap-yakap pa siyang nalalaman! NAG-UUSAP BA TAWAG DOON?! Utot mo po kuya~"



Dahil medyo frustrated na siya, biglang hinila ni Chanyeol yung braso ko at tumingin sakin ng sobrang intense. Wala akong nagawa kundi ang tignan siya pabalik. Nakakatakot siya tumingin... seryoso po ako.



"Did you even see everything that happened?" mahina niyang sabi.



Napalunok ako saka dahan-dahang umiling.



"Then why are you being like this, Baek?" tanong niya ulit at punong-puno ng pagtataka yung mukha niya. "Bakit ba hindi kita maka-usap ng maayos? Bakit ka umiiyak? At bakit pakiramdam ko... you're being jealous?"



Tinulak ko siya saka umatras. Tinignan ko siya sa mata at hindi na pinansin ang tuluyang pag-agos ng luha mula sa mga mata ko. Huminga ako ng malalim saka napa-hikbi.



Napabangon ako sa kama. "Kyaaaaaaaaahhh!!!" i squealed. "Ayan na! Ayan na!!!" Niyakap ko ng mas mahigpit yung unan ko habang kinikilig parin. OMG. I so love that memory.



"Chanyeol, makinig ka sakin." bulong ko habang nakatingin sa mga mata niya. "Hindi mo alam kung gaano ako nasasaktan basta sinasabi mong may mahal ka na namang iba. Iba't ibang babae ang pinapakilala mo sakin at walang araw na hindi ko wini-wish na sana tomboy nalang silang lahat!"



Napa-hikbi ako ulit at pinunasan ko ito gamit ang kamay ko. "Eh ang sakit-sakit kasi Chanyeol eh." iyak ko. "Ang sakit kaya! Try mo ha, walang hiya ka. Parati mo nalang akong sinasaktan! Ang mahirap pa, hindi mo alam na nasasaktan ako. Kaya ano? Parati nalang ako yung talo."



"Baek... you're crying again." mahina niyang sabi.



"Chanyeol... Mahal kita. Noon pa. At kahit ilang beses mo akong saktan, wala akong pakialam. Mahal nga kita, bobong to!" sigaw ko habang umiiyak ng malakas. "Mahal na mahal kita! Sobra... at sobra-sobra din akong nagseselos at nasasaktan sa lahat ng taong nasa paligid mo!"



Lumapit ako sakanya saka hinila yung sleeve ng damit niya. "Eh ang gusto ko kasi sakin ka lang eh." mahina kong sabi habang nakatingin sa mga mata niya. "Pero sinong niloko ko diba? Hindi ka magiging sakin kahit anong gawin ko."



Dahan-dahan na kinuha ni Chanyeol yung kamay ko. Tinanggal niya ang pagkaka-hawak ko sa damit niya at nang akala ko itutulak niya ako palayo, bigla niya itong nilapit sa labi niya at hinalikan.



"Sabi ko kay Dara... may mahal akong iba." bulong niya saka ngumiti ng maliit sakin. "I left her. Iniwan ko siya para sayo. Hindi ba sapat yun, Baek, para hindi ka na umiyak?"



Hinigpitan ko yung yakap ko sa unan saka napa-sigaw ulit. "Kyaaaaaaahhh!!! Nakakakilig!!!!" gumulong-gulong ako ulit sa kama habang sumisigaw parin sa kilig. Sobraaaaa~



So ayun nga. Tapos... tapos--



*knock knock knock*



Napa-irap ako sa pintuan. Ang laking panira naman neto sa pagre reminisce ko ng memory noong naging kami ni Chanyeol! Walang hiya naman~



Padabog akong pumunta sa pintuan saka binuksan ito. At bago ko pa sigawan yung taong kumakatok, isang lalake ang biglang pumasok at hinalikan ko sa labi. Sisigaw na sana ako at hihingi ng tulong nang ma-recognize ko yung buhok niya saka yung suot niyang bag.



Natatawa si Chanyeol habang hinahalikan lang ako saka niya sinipa yung pinto at ni-lock. Hinila ko siya ng mas malapit saka hinalikan siya pabalik. Tinanggal niya yung suot niyang bag habang hindi inaalis ang labi niya sa akin. At habang naghahalikan ay dinala niya ako sa kama niya saka inihiga.



"Damn. I miss you." mahina niyang sabi saka binaba ang halik sa leeg ko.



Natawa ako ng mahina saka inabot yung suot niyang t-shirt. "I was just thinking about you." bulong ko saka siya hinubaran.



Tatanggalin na din sana niya yung suot kong shirt nang mapatigil siya. "Hey. This is mine." naka-ngising sabi niya saka hinalikan ako ng mabilis sa labi. "Leave it. I like it on you."



Tumango ako saka hinila siya ulit.



Oh guys. You all know what happened next.




* * * * *



Good day everyone! Godbless and Thank you for reading!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top