Snel zoek ik naar de toiletrol houder en trek er een grote hoeveelheid wc-papier af. ik probeer het bijna opgedroogde sperma van de muur te krijgen maar het wilt niet echt lukken. Ik begin in paniek te raken maar door Ethans zachte aanraking kom ik gelijk tot rust. 'Rustig Esmee, ik neem de schuld op me. Wees niet bang, jou zal niks gebeuren, vertrouw me.' Fluistert Ethan geruststellend. Ethan geeft me een kus. Hij geeft me zoveel rust en zelfvertrouwen, dat is echt zo fijn.
'Hallo wie is daar?' Stotter ik aan de andere kant van de deur.
'Es, ik ben het, Abby, kom naar buiten.' Zegt Abby en ze klopt wild op de deur. Het zenuwachtige gevoel verdwijnt gelijk uit mijn lichaam en ik haal opgelucht adem. Ik kijk snel naar Ethan maar die lijkt nu juist niet meer op zijn gemak. 'Es, kom er nou uit, met wie ben je daar?' Roep Abby door de deur heen. Ethan begint heftig met zijn hoofd te schudden en houd zijn wijsvinger voor zijn mond als een soort van stilte gebaar. Ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. Het lijkt er op alsof hij me nog steeds verborgen wilt houden zodat niemand erachter komt. Ik dacht omdat het uit is met Julia hij me eindelijk niet meer geheim wilde houden, maar dat is nog steeds zo.
'Ik kom eraan Ab, ga maar vast terug naar het lokaal ik kom zo.' Zeg ik met tranen in mijn ogen. 'Is goed.' Hoor ik Abby zeggen en ik hoor haar voetstappen wegebben. Dan draai ik me om en wrijf de tranen snel uit mijn ogen. 'Ik ben zo teleurgesteld in je Ethan, je bent geen steek veranderd, ik dacht dat je me eindelijk niet meer verborgen wilde houden, ik dacht dat je nu wel met me ging lopen en me niet meer ging verstoppen, maar je bent niks veranderd. Je schaamt je nog steeds voor me.' Schreeuw ik. Ik ben ondertussen woedend. 'Esmee luister, ik heb me nooit voor je geschaamd, en ja ik heb je verborgen gehouden voor je eigen bestwil, zodat Julia er niet achter zou komen. Ik wilde je beschermen omdat ik van je hou!'
'Daar lijkt het anders niet op.' Snauw ik Ethan toe en been dan met grote passen het toilet hokje uit.
Als ik de damestoilet uitgelopen kom staat Abby verderop tegen de muur aangeleund.
'Hèhè daar ben je, ik dacht minstens dat je door die pot heen gezakt was gek.' Zegt ze lachend. Ik lach scheef met haar mee en dan lopen we terug richting het lokaal.
Als we weer in het lokaal zijn bied ik mijn excuses aan tegenover de lerares -die verrassend meelevend is- en ga dan snel weer op mijn plek zitten.
'Je gaat me toch niet vertellen dat Ethan net bij je in dat wc hokje stond hé? Ik zag vier paar schoenen onder het hokje uitkomen in plaats van twee.' Fluistert Abby in mijn oor. Ik voel het bloed richting mijn wangen gaan en sla snel nonchalant mijn studieboek open alsof ik niet gehoord heeft wat ze net zei.
'Oh my god Esmee, ik zie het gewoon aan je, wat hebben jullie gedaan? Gezoend?'
'Ssst, we hebben niet gezoend in het wc hokje.'
Abby kijkt me vol ongeloof aan.
'Maar ik heb hem wel afgetrokken en hem laten klaarkomen.' Fluister ik giechelend.
Er klinkt een harde opwindende gil door de klas vanuit Abby's longen en de hele klas draait zich naar ons om. Ik geef Abby boos een duw en ze valt door mij bijna van haar stoel af. Ik ben al boos op Ethan, en nu gaat Abby ook nog zo achterlijk lopen gillen.
'Abby zou je misschien met ons willen delen waarom je zo onwijs hard gilde?' Vraag de lerares vriendelijk. 'Ikke, ik... ik zag een spin mevrouw. Sorry ik ben echt heel erg bang voor spinnen en hij liep zo over mijn boek heen.'
'Oh, was ie groot?' Vraag de lerares een beetje angstig.
'Ja net zo groot als een vogelspin.' Grapt Abby, maar de lerares ziet de grap er niet van in. Haar ogen worden groter en dan begint de lerares ineens te gillen. Iedereen kijkt verbaasd naar wat er zich voorin de klas afspeelt. De lerares rent met haar armen boven haar hoofd gillend het lokaal uit. De hele klas ligt dubbel van het lachen en ook ik kan nu gelukkig weer lachen.
Abby draait zich weer naar me om en wilt verder vragen over wat er zo net in de wc gebeurt is tussen mij en Ethan, maar ik ben haar voor.
'Toen hij hoorde dat jij het was die me kwam halen in de wc, werd hij lijkbleek en heel nerveus. Ik ben boos op hem geworden omdat hij me nog steeds verbergt en zich voor me schaamt en ik wil het er verder niet over hebben. Ik ga kijken hoe het met mevrouw Kingsley is.' Zeg ik. Ik sta op, pak mijn spullen en loop voor de tweede keer vandaag het lokaal uit.