Hoofdstuk 69
Het is een kwartier later en Ethan is nóg niet terug gekomen van de wc. Ik sta op van mijn stoel en loop naar de dansvloer. Ik kijk de dansvloer rond maar daar is hij niet. Ik heb spijt van wat ik net gezegd heb en ik wil het goed maken. Het was ook belachelijk om dat aan hem te vragen.
Ik wil naar de wc lopen om Ethan mijn excuses aan te bieden, maar dan besef ik dat ik geen idee heb waar in dit grote landhuis de wc is. Dan kom ik Ella tegen en besluit het aan haar te vragen.
'Lief kind, gaat het wel? Waar is Ethan?' Vraagt Ella.
'Ik weet het niet, hij is een kwartier geleden naar het toilet gegaan maar hij is niet meer terug gekomen.'
'Ik denk dat hij naar zijn oude slaapkamer is gegaan, als je de trap op gaat is het de derde deur aan je rechterhand.' Zegt Ella vriendelijk en ze wrijft zachtjes over mijn rug. Ik glimlach naar haar. 'Ik zal wel even netjes op hem wachten, hij zal zo vast wel terug komen.'
'Nee kind ga nou maar, hij heeft je nodig nu. Hij vind het denk ik nog al moeilijk dat ik opnieuw getrouwd ben sinds zijn vader is overleden. Ga hem maar opzoeken.' Zegt Ella en ze wijst naar de trap. Ik omhels haar en loop dan richting de trap.
Als ik de trap op loop kijk ik mijn ogen uit. Dit huis is groter dan het studentenhuis, en daar wonen we met negen personen.
Als ik op de gang kom van de eerste verdieping, zie ik veel deuren. Ik kijk een beetje rond.
Ik had echt niet over Valerie moeten beginnen. Hij was al van slag omdat zijn moeder met een nieuwe man is getrouwd. Wel een vreselijk chagrijnige. En zijn vader is overleden! Dat heeft hij me nooit verteld. En dan heb ik hem ook nog beschuldigd van seks met zijn stiefzus. Ik voel me erg schuldig, ook al heeft Ethan me voorgelogen over dat hele Julia gebeuren, dit verdient hij niet.
Als ik bij de derde deur aan de linkerkant ben zie ik op die deur een bordje met -Ethans room-
Ik klop zachtjes op de deur. 'Ethan? Ben je daar? Het spijt me ik...'
Voordat ik mijn zin af kan maken hoor ik gegiechel uit de kamer achter me. Ik draai me om en zie op de deur een bordje met -Bathroom-
De giechel klinkt nog een keer uit de badkamer. Ik herken die lach, dat is Valerie! Misschien weet zij waar Ethan is.
Ik klop op de deur en die valt langzaam krakend open. 'Valerie weet jij misschien waar Ethan is?'
Op dat moment kijk ik de badkamer in. Ik slaak een kreet en word ineens kotsmisselijk. Ik krijg een brok in mijn keel en klamp me vast aan de deur om niet om te vallen van verbazing. Valerie's jurkje ligt op de grond, met daarnaast een klein slipje en bh'tje. Mijn blik schiet omhoog langs benen, knieën en een gespierde rug. Valerie staat poedeltje naakt tegen de grote badkuip aangeleund en Ethan staat over haar heen gebogen. Wonderbaarlijk heeft hij wel nog zijn nette pak aan. Wel lijkt de stropdas losgetrokken. Zijn hoofd rust in Valerie's nek maar als hij mij hoort gillen duwt hij Valerie snel van zich af. Ze beland met een harde klap in de badkuip met haar benen in de lucht. Als ik niet nét Ethan had betrapt met zijn eigen fucking stiefzus, was het een komisch gezicht geweest. Maar ik kan niet lachen, ik kan alleen maar huilen. Ethan staat me glazig aan te staren maar Valerie daar in tegen heeft een verlekkerde grijns op haar knappe gezichtje.
Ik wil schreeuwen, ik wil Valerie met haar kop tegen de badrand aan slaan tot dat ze me niet meer zo schijnheilig aan kijkt zoals ze nu doet.
Ik loop naar de badkuip toe, langs Ethan en voordat ik het weet grijp ik die slet bij haar haar. 'Au bitch laat m'n haar los.' Gilt Valerie. Ethan grijpt me bij mijn arm en weet mijn vingers los te peuteren uit Valerie's vieze vette stro haar. 'Blijf met je poten van me af Ethan.' Gil ik nog harder. Ethan tilt me op en zet me terug op de plaats waar ik stond toen ik net getuigen werd van dit vreselijke schandaal. Ik wil Ethan in zijn gezicht slaan, hem een knietje in zijn ballen geven maar in plaats daar van schud ik rustig mijn hoofd. 'Ik had het kunnen weten vieze vuile leugenaar, jij zal niet veranderen. Ik hoef je nooit meer te zien, het zal nooit meer wat worden tussen ons. Je hebt je kans verpest. Het is over, voor altijd. Veel succes met je verdere miserabele leventje, Ethan.' Zeg ik zo kalm mogelijk. Ethan wilt me weer bij mijn arm pakken maar hij grijpt mis. ik ren snel de badkamer uit, de gang door op zoek naar de trap. 'Jammer dat je net binnen kwam, anders had ik me keihard laten neuken door mijn kleine stiefbroertje, net zoals vroeger.' Hoor ik Valerie me nog na gillen. Als ik de trap af ren rollen de tranen ondertussen over mijn wangen en ik zie wazig. Ik struikel bijna over de lange zwarte jurk maar weet nog net op tijd de leuning van de trap te grijpen. Het kan me allemaal niks meer schelen. Ik wil hier weg, zo snel mogelijk.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top