Hoofdstuk 66

Wat een ironie. Ik ga naar de bruiloft van de ouders van de jongen waar ik verliefd op ben, maar de jongen waarmee ik wraak heb genomen op hem, wilt me brengen. Ik barst in lachen uit. Abby en James kijken me vragend aan.
'Is goed James, ik moet er om half drie zijn dus zullen we om half twee vertrekken?' Vraag ik zo vriendelijk mogelijk. 'Oké fijn Esmee, ik sta om vijf voor half twee voor je deur. Tot straks.' Hij omhelst me en loopt dan de gang uit. 'Es het spijt me dat ik zo fel reageerde, ik wil je alleen maar beschermen maar ik moet accepteren dat het jou leven is. Jou keuzes. Welke keuze je ook maakt, ik sta erachter.' Zegt Abby dan ineens uit het niets. Ik geef haar een knuffel en vraag haar of ze me wilt helpen met mijn make-up en haar.
Als Abby met me bezig is, stuur ik eindelijk een berichtje terug naar Ethan.

Me [12:05] : Je hoeft me niet op te halen, ik word al gebracht door iemand. Tot vanmiddag.

Ik zeg expres niet dat James me brengt, want dat zal Ethan natuurlijk echt niet leuk vinden. Ik heb James al een keer gebruikt om Ethan jaloers te maken, en ik ben niet van plan dat nog een keer te doen.

'Klaaar.' Gilt Abby even later. Ik trek voorzichtig de mooie lange jurk aan en kijk dan in de spiegel.
'Wow, dankjewel Abby!' Zeg ik bijna in tranen en omhels haar.
Er word op de deur geklopt. 'Daar is James,' fluistert Abby.
Ik loop naar de deur en zwaai hem open. Als James me ziet vallen zijn ogen zowat uit zijn kassen.
'Wow Es, je bent prachtig.' Zegt hij blozend. Ik voel dat ik ook moet blozen en kijk onverschillig snel weg. James steekt zijn arm uit en ik rijg mijn arm door zijn arm. 'Succes en veel plezier bij je tante hé!' Roept Abby me na en ik geef haar een lucht kus en een knipoog.
Als we buiten aan komen, lopen we richting de parkeerplaats tegenover het studentenhuis.
Ik zie een Mercedes CLA staan. Mijn mond valt open. 'Is dit jou auto?' Vraag ik vol verbazing.
'Ja, van mijn pa gekregen toen ik ging studeren. Nice dingetje hé!' Zegt James lachend. Hij rent naar de bijrijderskant en doet de autodeur voor me open.
'Zo James, wat heb je ineens manieren.' Zeg ik lachend en ik stap in. Ik hoor James ook lachen.
In de auto ruikt het heerlijk naar een licht mannen parfum. Ik snuif de geur lichtjes op en het geeft me een warm gevoel. Als James in stapt, word de geur versterkt.
'Wat is het adres?' Vraagt James. Ik geef James het adres wat ik gister alvast had opgezocht op Google Maps. Ik heb de hele weg gevolgd die ik samen met Ethan vanaf de bioscoop gelopen heb en ben zo achter het adres gekomen.
James start de auto, en scheurt van het parkeer terrein af.
'Wie had dat gedacht, dat we na al die pesterijen samen in één auto zouden zitten.' Zeg ik grappend en ik geef James een por. 'Ik heb je al die tijd gewoon een super leuk meisje gevonden hoor Esmee,' Zegt James. 'Dus zo gek is dat niet.'
'Nou ik kreeg niet echt de indruk dat je me leuk vond, je deed altijd zo achterlijk tegen me.'
'Meisjes plagen kusjes vragen.' Zegt James en hij proest het ineens uit van het lachen. Ik kijk hem verbaasd aan, maar daardoor moet hij nog harder lachen.
'Heb je Abby eigenlijk verteld dat we, nou ja, gezoend hebben?' Vraag ik ineens uit het niets. James stopt gelijk met lachen. Ik pulk aan mijn nagels, wachtend op zijn antwoord. 'Nee, ik heb het haar niet verteld, en jij?'
'Nee ik ook niet.'
'Nou dat is dan ons geheimpje.' Fluistert James en hij kijkt me van op zij aan. Ik kijk hem ook aan en giechel bij de gedachten dat James en ik nu een geheimpje hebben. Dan geeft James ineens een harde ruk aan zijn stuur. Er toetert een auto en ik schrik. 'Let jij nou maar op de weg gekkie.'
'Oké juffrouw.' Zegt James gehoorzamend. Ik moet gelijk weer denken aan de bijles met Ethan. Ethan noemde me toen ook de hele dag juffrouw. Ik glimlach bij die herinnering.
'Hallo Esmee, ik vroeg je wat.' Roept James door mijn herinnering heen. Ik schrik op en kijk hem aan. 'Oh sorry wat zei je?'
'Ik vroeg of je al nagedacht had of je met me uit wilde gaan?' James kijkt me weer van opzij aan, maar ik blijf nu met mijn ogen op de weg gericht.
Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik heb eerlijk gezegd door al dat gedoe tussen mij en Ethan, nog helemaal niet nagedacht over mij en James. Ik wil hem op zich wel een eerlijke kans geven. En ik kan wel wat afleiding gebruiken na al die bullshit van de afgelopen dagen.
'Ja, ik wil wel een date met je.' Zeg ik zacht.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top