'Ethan, rot op!' Gil ik door de deur heen. 'Es, ik ben het, doe open!' Gilt Abby terug.
Ik dacht dat Abby allang sliep.
Ik spring op van mijn bed en ren naar mijn deur.
Ik heb haar nu echt nodig.
Ik draai de deur van het slot en zwaai de deur open. Ik zie Abby staan. Ze heeft haar onesie aan en staat met haar kussen, deken en het matras waar James altijd op ligt voor de deur. 'Misschien is het dan nu tijd voor een slaapfeestje?' Zegt Abby glimlachend. Ik gebaar met een sip gezicht dat ze binnen mag komen. Ik ga op mijn bed zitten met mijn knieën opgetrokken. 'Gaat het wel? Ik hoorde gepraat op de gang en toen sloeg je deur ineens keihard dicht. Ik ging op de gang kijken en zag James en die ene enge tweedejaars staan.' Zegt Abby terwijl ze haar matras slaap klaar maakt. Ik voel de tranen over mijn wangen rollen. 'Nee het gaat niet.' Snik ik. Ze komt naast me zitten op het bed en omhelst me. 'Wat is er gebeurt Es? Heeft James aan je gezeten? Of is er iets met Joost?' Abby kijkt me met grote ogen aan.
Ik denk dat ik nu alles aan Abby moet opbiechten. Dit is het moment.
'Ethan is, Ethan is..' ik kom niet uit mijn woorden door mijn gesnik. 'Wat, heeft die Ethan aan je gezeten? Ik ga nu naar hem toe en sla hem op zijn bek.' Abby staat op maar ik trek aan haar arm zodat ze weer naast me op het bed beland. 'Ethan is J-Joost.' Zeg ik snikkend en barst dan weer in huilen uit. Abby's ogen worden groot. 'Wat bedoel je? Bedoel je dat jij en die tweedejaars..' Begint Abby en ik knik heftig. 'Mijn god Es, je hebt gewoon tegen me gelogen.' Abby kijkt teleurgesteld. 'Sorry het spijt me ik wilde het je wel vertellen maar ik was bang dat je over me zou oordelen en ik..'
'Es, ik snap het wel, maar waarom ben je dan zo overstuur? Hebben jullie ruzie?' Zegt Abby en ze gaat recht op zitten. 'Ethan is dus Julia's vriendje, en niet die Jorik. Daar ben ik net pas achter gekomen en hij heeft het al die tijd verzwegen, ik dacht dat hij echt alleen met mij was.' Zeg ik snikkend. Ik vouw mijn handen voor mijn gezicht. Abby kijkt me verbaasd aan. 'Huh, ik zou toch zweren dat Jorik haar vriendje is. Hoe heb ik nou niet kunnen weten dat het die Ethan was? Rustig maar Esmee, ik zal er morgen wel achter komen hoe het tussen hun zit. Maar vertel me nu eerst het hele verhaal.'
Ik begin te vertellen over onze eerste ontmoeting in de metro en dat ik hem diezelfde avond in de douche tegen kwam. Ik vertel over de marketing lessen en over het steegje, wat ze natuurlijk al wist.
'Ik had hem gevraagd om naar het feest te komen, maar hij zei dat hij moest helpen met de bruiloft en niet kon komen, toen liep ik hem net letterlijk tegen het lijf, hij heeft gewoon gelogen hij was gewoon al die tijd bij Julia.'
'Welke bruiloft?'
'Zondag trouwen zijn ouders en hij heeft gevraagd of ik met hem mee ga.' Bij die gedachten voel ik weer een kots nijging opkomen. 'What the fuck, waarom vraagt hij jou mee naar de bruiloft van zijn ouders als Julia zijn vriendin is? Ik snap er echt helemaal niks meer van hoor Es,' zegt Abby. 'Nee ik snap er ook niks meer van.'
Ondertussen ga ik onder mijn dekens liggen en graaf mijn hoofd diep in mijn kussen. 'Wil je anders, bij mij in bed slapen? Dan voel ik me minder eenzaam.' Fluister ik. Abby knikt en kruipt over het bed naar de andere kant. Ze komt dicht tegen me aanliggen. Ze slaat haar armen om mij heen en ik ben ondertussen bijna uitgehuild. 'Het komt allemaal goed Es, hij is jou niet waard. Jij bent veel te leuk en te lief voor hem.' Zegt Abby geruststellend. Ik glimlach lafjes maar ik weet niet of ze het ziet.
Als ik me na lang piekeren omdraai ligt Abby in katzwijm. Ze ligt met haar mond open en het is een grappig gezicht. Dan hoor ik ineens mijn telefoon. Ik heb een bericht. Ik open het bericht en zie tot mijn ergernis dat het van Ethan is. Ik wil het berichtje eigenlijk gelijk wissen maar besluit dan toch om het te lezen.

Ethan [4:00] : Esmee het spijt me, ik wilde het je al veel eerder vertellen maar ik was bang dat je me dan zou verlaten. Geef me alsjeblieft één kans om het uit te leggen, ik wil echt alleen jou! Morgen bij de bioscoop buiten Cambridge om 20:00? Ik wacht op je tot 21:00, als je er dan niet bent weet ik genoeg, dan laat ik je voor altijd met rust.

De tranen springen weer in mijn ogen en rollen over mijn wangen. Ik heb nog nooit in mijn leven zoveel gehuild, door één persoon.