Hoofdstuk 52
'W-wat zeg je?'
Ik geloof dit niet, ik geloof mijn oren niet. Dit zal vast wel weer een van zijn vieze spelletjes zijn.
'Ik zei, dat het me speet hoe ik me gedragen heb tegen over jou.' Zegt James nu iets harder.
'Ja ik hoorde je de eerste keer ook al. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen James, ik..'
'Dat je mijn excuses aanvaard?' Zegt James bijna smekend. 'Waar komt dit ineens vandaan James? Eerst ben je mega irritant en haal je het bloed onder mijn nagels vandaan, en nu kom je je excuses ineens aanbieden?' Ik sta echt perplex en snap er niks van. Ik neem een grote slok water en heb er ergens spijt van dat het geen sterke drank is wat ik ingeschonken heb.
'Ja ik weet het, eerst gaf ik je gewoon normale vriendelijke aandacht, maar toen ik hoorde dat je een relatie had ben ik op een negatieve manier aandacht gaan zoeken, in de hoop dat je me alsnog een vorm van aandacht gaf. Uiteindelijk heb ik ingezien dat het geen zin heeft en wil ik gewoon vrienden met je zijn.' Zegt James. Zijn gezicht staat op droevig. 'Relatie? Ik heb geen relatie, denk ik..' zeg ik. James gezicht betrekt en er verschijnt een kleine glimlach op zijn gezicht.
Ik weet zelf niet eens wat ik en Ethan hebben, maar een relatie is het zeker niet.
'Vrienden?' Zegt James en hij steekt zijn hand uit richting mij. Ik twijfel heel erg maar het is beter als we gewoon normaal tegen elkaar doen.
'Als je me één ding belooft.' Zeg ik en James knikt gelijk. 'Dat je me nooit meer zo zal plagen of treiteren.'
'Deal.' Zegt James en ik schud zijn hand. Dan trekt hij ineens mijn arm naar zich toe en voor dat ik het weet sta ik weer in zijn armen. Hij slaat zijn armen om me heen. Mijn armen blijven stijf langs mijn lichaam hangen, maar dan besluit ik mijn armen ook om hem heen te slaan. Dan duw ik hem plagend weg. 'Niet te hard van stapel lopen hé Es.' Zegt James. Ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Moet jij nodig zeggen James.' Zeg ik lachend en ik trek hem mee richting de dansvloer, waar Abby nog steeds heftig staat te dansen.
Als we ons door de zwetende, dansende lijven hebben gewurmd richting Abby, gilt Abby van enthousiasme als ze me ziet. Haar blik veranderd gelijk in verbazing als ze James achter me aan ziet komen lopen. 'Hebben jullie het uitgepraat?' Gilt Abby over de muziek heen. 'Ja mega random kwam hij ineens naar me toe en bood hij zijn excuses aan, we zijn nu gewoon vrienden.' Gil ik tegen Abby en ik zie een grote grijns op haar gezicht te voorschijn komen. Dit komt natuurlijk door Abby! 'Heb jij gezegd dat hij sorry moest zeggen?' Gil ik terug. 'Ja, goed hé, ik heb gezegd dat hij normaal tegen je moet doen anders hoef ik ook geen vrienden meer met hem te zijn.' Gilt Abby. 'Dus hij meent zijn sorry helemaal niet? Hij zei het alleen omdat het van jou moest.' Gil ik licht geïrriteerd en kijk naar James. James staat met zijn red cup in zijn hand op de maat van de muziek te bouncen. Als hij ziet dat ik hem aan kijk lacht hij, ik lach scheef terug en wend me dan weer tot Abby. 'Nee Es, hij wilde het zelf al doen voordat ik het überhaupt had voorgesteld.' Gilt Abby. Ze gaat tussen ons gesprek door nog steeds helemaal op in de muziek. Het ziet er heerlijk relaxt uit en ik heb zin om met haar mee te dansen. Ik begin op de maat van de muziek mijn heupen heen en weer te bewegen en ik voel me helemaal in mijn element. Ik swing heen en weer en de omringde jongens merken nu ook mij op. 'Oeeeeh, twerk it girl!' Gilt Abby als ze ziet dat ik heftig met mijn billen sta te draaien. Ze komt achter me staan en slaat twee keer op mijn kont. We schateren het uit van het lachen en ik heb het echt naar mijn zin. Als ik met mijn ogen de mensen menigte rond kijk zie ik veel jongens verlekkerd kijken, waaronder ook James, Bas, Ruben en Lorenzo. Mijn huisgenoten. Ik voel me er een klein beetje ongemakkelijk door maar blijf wel doorgaan. Laat James maar zien dat je geen saaie muts bent, zegt het stemmetje in mijn hoofd. Ik zak door mijn knieën, zet mijn handen erop en hol mijn rug. Mijn billen trillen op en neer en de hele dansvloer gilt van opwinding. James' ogen worden groot en ik zie dat hij het warm krijgt.
Als ik op een gegeven moment moe begin te worden van het dansen, doe ik het rustiger aan maar blijf wel met mijn heupen wiegen. Dan voel ik ineens dat er iemand achter me komt staan, tegen me aan. Eerst denk ik dat het Abby is, en blijft vrolijk door dansen en met mijn heupen draaien. Maar dan voel ik een bobbel ter hoogte van mijn billen groeien en schrik. Diegene begint tegen mijn kleffe haar aan te fluisteren. 'Esmee, gun me alsjeblieft één dans, alsjeblieft.'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top