'Ja Esmee, ik vind je leuk, als dat nu nog steeds niet duidelijk is dan...' hij kan zijn zin niet afmaken omdat zijn mond gesnoerd word door mijn lippen. Ik druk mijn lippen met volle overtuiging op de zijne. Hij neemt mijn lippen gulzig in hem op. Ik laat me helemaal gaan. Ik sla mijn armen om hem heen en trek hem dicht tegen mij aan. Zijn ene hand streelt mijn haar en de andere hand gaat langzaam naar beneden over mijn ruggengraat. Ik laat mijn tong zachtjes over zijn lippen gaan en dan opent hij zijn mond en onze tongen ontmoeten elkaar. Ik krijg zo'n opwindend gevoel door mijn lijf. Iets wat ik nog niet eerder heb meegemaakt. Ik heb wel eens gezoend, maar niet zo heftig en met zoveel gevoel. Zijn tong smaakt in de verte nog naar wiet en pepermunt. Voor het eerst in mijn leven vind ik de eerste smaak bijna lekker. Puur en alleen omdat het de smaak van Ethan is die ik proef. Ik krijg hem nog wel zo ver dat hij stopt met blowen.
Ineens trekt hij zijn tong terug en verlaten zijn lippen de mijne. Ik kreun zachtjes door het gemist van zijn heerlijke lippen en tong, maar huiver als hij richting mijn oor gaat. 'Je bent zo lekker Es.' Fluistert hij in mijn oor en likt dan aan mijn oorlelletje. Ik hol mijn rug door deze heerlijke aanraking en kreun nog een keer. Als hij zo doorgaat kom ik straks nog klaar in deze enge steeg. Ik duw mijn benen tegen elkaar om het kloppende gevoel ertussen te verminderen, maar het versterkt daardoor alleen maar. Ik woel met mijn vingers door zijn zwarte haar en trek er zachtjes aan. Nu kreunt hij in mijn oor en dit zijn de beste geluidsgolven die ik ooit heb gehoord. Ik wil meer, ik wil hem, nu!
Ineens word ons heerlijke moment verstoord door een deur die hard word dicht geslagen. Ethan laat mijn oorlelletje gelijk met rust en ik laat zijn haar van schrik los. We kijken de steeg in. Ik zie wazig, zo opgewonden ben ik. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes en zie dan een dikke man staan. 'Hey viespeuken, ga alsjeblieft even lekker ergens anders neuken en niet achter in mijn steeg!' Buldert de man en hij zwaait wild met zijn armen. Hij komt op ons af gelopen. Mijn adem stokt in mijn keel maar dan pakt Ethan mijn hand en voel ik een veilig gevoel door mijn lijf gieren. Hij trekt me mee en we rennen snel de steeg uit en het enigste wat we kunnen doen is lachen, hard lachen. Van schaamte en van genot.