Hoofdstuk 24
Ethan komt de hele les niet meer opdagen. Wel heb ik daardoor mijn huiswerk al af in de les.
Als de les afgelopen is loop ik met een vreemd gevoel het lokaal uit. Had ik bijna een soort van semi afspraakje met Ethan, word hij op het matje geroepen door de rector. En als het al door zál gaan, moet ik ook nog een manier verzinnen om Abby af te schudden. Ik vertel het haar vast wel, maar nu nog even niet. We gaan elke dag samen naar huis maar ik weet niet of Abby daar nog op zit te wachten na vanochtend.
Als ik de gang in loop kijk ik vluchtig om me heen of ik Ethan ergens zie. Natuurlijk niet. Hij lijkt wel weer van de aardbodem verdwenen net als twee weken geleden. Dan zie ik Abby aan komen lopen. Ik wil geen ruzie, maar ik ben wel benieuwd waarom ze vanochtend niet gewoon op me heeft gewacht. 'Hey Abby, hoezo heb je vanochtend niet op me gewacht? Lag ik zo vast te slapen dat je me niet wakker kreeg?' Zeg ik lacherig, maar ik meen het wel. 'Ik niet op jou gewacht? Je bedoelt waarom heb jij niet op mij gewacht? Toen ik wakker werd en op je deur wilde kloppen zei James dat je allang naar school vertrokken was zonder mij iets te laten weten.' Zegt Abby. Mijn ogen worden groot. Dit meent ze niet. 'James zei tegen mij dat jij al naar school was en een uur bij me hebt lopen aankloppen.' Schreeuw ik bijna. Wat een misselijke gast, hij probeert ons gewoon tegen elkaar op te stoken. 'Abby, James loopt tussen ons te stoken. Ik pik dit niet hoor.' Zeg ik boos, niet op Abby maar op James. 'Rustig Es, ik ga wel met hem praten. Ik mag hem graag maar dit is echt een rotstreek.' Zegt Abby en ze geeft me een knuffel. 'Is het weer goed tussen ons?' Vraag ik onzeker. 'Es, doe niet zo gek, het is nooit niet goed geweest.' En ze knuffelt me harder. Ik zucht opgelucht. 'Hey heb je zin om mee naar de McDonald's te gaan? Ik trakteer!' Zegt ze vrolijk. Ik heb zo'n zin in de McDonald's! 'Nee sorry, ik blijf nog even op school om wat huiswerk te maken. Andere keer?' Zeg ik tot verbazing van ons allebei. 'Is goed nerd, ik zie je vanavond.' Ze geeft me nog een knuffel en loopt dan richting de uitgang. Heb ik nu serieus de McDonald's afgezegd voor bijles met Ethan, terwijl ik niet eens weet of het door gaat?
Dan rent Julia ineens langs me. 'Abby wacht op mij!' Gilt ze zo hard dat mijn oren er bijna van suizen. Ik zie in de verte dat Abby blijft staan en als Julia haar bereikt heeft, een arm door haar arm rijgt. Zo lopen ze bijna huppelt de school uit. 'Fuck.' Vloek ik hardop. Nu gaat die Julia in mijn plaats mee. Ik baal ervan. Ik pak snel wat boeken uit mijn kluisje en loop dan ook de school uit. Als ik op het schoolplein ben zie ik Julia en Abby net weglopen in de verte. Ik wil erachteraan rennen om toch mee te gaan, maar mijn voeten stoppen met lopen en ik blijf instinctief staan. Wachtend op Ethan, die waarschijnlijk allang naar huis is.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top