Nominacja #9
Okej ostatnią nominację otrzymałam w 2018 roku, więc trochę od tego czasu minęło i naprawdę miło mi, że ktoś pamiętał o mnie w odmętach tylu autorów na wattpadzie.
Dziękuję ci za to DamageDevil!
1. Odpisuje na to praktycznie o północy, więc jestem w swoim wygodnym T-shirtcie. Mam go po tacie. Kolor błękitny. Typowe letnie niebo.
2. Tylko stopki. Jestem ich miłośniczką. Te powyżej kostki, zdzierżę tylko w formie zakolanówek. W innym wypadku strasznie puchną mi od nich nogi.
3. Najchętniej przebywam w mojej ostoi — czyli własnym pokoju. Jako, że moim ulubionym kolorem jest niebieski, tak też musiałam mieć ściany o takim zabarwieniu. Także w większej ilości jest on pomalowany na pastelowy odcień niebieskiego. Przez to, że pokój znajduje się na poddaszu i jest niewielki, musiałam dodać też do tego trochę bieli. Dlatego jedna ze ścian jest śnieżna, co dodaje obszerności. Mam nadzieję, że nie zanudzam was tym wywodem xd
4. Nie powiedziałabym, że talent bo jest przecież wiele osób bardziej ode mnie utalentowanych. Muzyka jest jednak dla mnie czymś w rodzaju hobby. Uspokaja, daje poczucie bezpieczeństwa i koi serce. Czasami coś sobie tam pośpiewam. Pogram na gitarze czy to akustycznej, czy elektrycznej, ukulele. Ostatnio podjęłam się nauki gry na keyboardzie co jest już dużo bardziej wymagające i już wiem, że nigdy nie doścignę kogoś z talentem. Jednak tak jak powiedziałam wcześniej, lubię to robić. :)
5. Ludzie których znam sądzą, że jestem mądra. Niestety wyniki mojej matury mają to do siebie, że są dość słabe przez co nie mam szans dostać się na wymarzoną uczelnię. W każdej klasie liceum miałam czerwone paski, jednak nie wiem czy można to też uznać za dobrą wiedzę. System oceniania nie jest dość adekwatny by cokolwiek zweryfikować. Tak w zasadzie można tylko spytać, czy podczas tych wszystkich lat w szkole, nauczyłam się dobrze odpowiadać na z góry ustalony klucz. Nic więcej.
6. Jestem ambiwertykiem, czyli kimś pomiędzy. Chociaż w sumie bardziej skłaniam się ku introwertycznej naturze. Lubię przebywać sama. Zamknąć się w pokoju z muzyką, z wattpadem i z weną pisarską, gdy nikt mi nie przeszkadza. Po prostu zataiam się w moich własnych myślach. Nie wytrzymam jednak długo w takim odosobnieniu. Nawet jeżeli miał być to mój najgorszy wróg, to potrzebowałabym by chociaż przez kilka godzin trajkotał mi nad głową. Kontakt to coś czego jednocześnie się boję i jednocześnie tak pragnę ( wiem dziwna jestem). Lubię wypady ze znajomymi na miasto albo jak ktoś z nich przyjeżdża do mnie, nawet wtedy gdy nie mamy co robić. Zawsze się coś znajdzie.
7. W czwartej klasie na krótko nosiłam, gdyż miałam lekką wadę. Aktualnie jednak nie noszę żadnych okularów poza tymi przeciwsłonecznymi.
8. Taaak. Ja i wysokość się nie znosimy. Chociaż nie jest on tak wielki jak strach przed owadami i mogę go przezwyciężyć jeżeli trzeba.
9. O wattpadzie dowiedziałam się w 2015 roku od mojej najlepszej przyjaciółki. Byłam jeszcze takim typowym dzieckiem, gimnazjalistką poszukującą czegoś czym może w wolnym czasie się zająć. Polecono mi więc tą platformę, a ja ostatecznie pozostałam na niej na dłużej odkrywając jej mroczne zakątki oraz sama zabierając się do stworzenia jakiegoś opowiadania. Jak widać, mocno się to rozwinęło.
10. Trochę sporo tych osób, ale postaram się nominowac;
11. Teraz całkiem przyjemnie, gdyż mogę się zrelaksować pisząc kolejne rozdziały do jednego z moich fanfików. Wiem jednak, że gdy się obudzę to będzie gorzej, gdyż będę musiała poskromić moje lęki społeczne i zadzwonić na uczelnie. Ten koronawirus nie jest po mojej stronie i wszędzie trzeba się umawiać telefonicznie. A ja nienawidzę dzwonić do ludzi, których wcześniej, chociaż raz nie spotkałam. To takie niezręczne!
12. Jestem dorosła już od kilkunastu miesięcy. Aktualnie znowu czekam na listopad by zacząć 19 lat. Stara już ze mnie osoba, lecz dalej na szczęście mogę zaliczyć się do ludzi z końcówką "-naście". Dalej bowiem zachowuję się jak taka typowa nastolatka, która jest całkowicie zagubiona w świecie dorosłych. Mam nadzieję, że z czasem się to zmieni i odnajdę się w tym labiryncie życia.
Jeszcze raz dziękuję za nominację! Nie wiem czy kogokolwiek zainteresuje to co napisałam, jednak tak jak mam w zwyczaju dotrzymywać słowa, zamieszczam to. Samo pisanie tego było dla mnie przyjemnością, bo tak jak już wspominałam, dawno tego nie robiłam.
Cieszę się, że mogłam nareszcie dodać coś w tej stworzonej do tego celu książce! Także dla tych co tutaj zawitali i zainteresowali się moją osobą, bardzo miło jest mi powitać i pozdrowić. Trzymajcie się w tych trudnych czasach miśki!
~Ninka~
PS: W mediach piosenka, którą słucham pisząc tą nominację. Niech umili wam ona czas równie dobrze co mi <3
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top