-Cześć Julia! Stęskniłem się za tobą.

Patrzyłam cały czas zszokowana na chłopaka. Miał czarne włosy, które opadały na jego czekoladowe oczy. Nic się nie zmienił przez te 3 lata, przez które go nie widziałam.

-Cześć Zack. -odpowiedziałam, mimo że w ogóle nie cieszyłam się widokiem tego kretyna.

3 lata temu chodziliśmy ze sobą, z początku było cudownie: zabierał mnie w różne miejsca i był bardzo romantyczny. Niestety później przekonałam się, że życie to nie bajka, a chłopak założył się z kumplami o to, że z nim będę. Tak więc Zack traktował mnie jak zabawkę przez pół roku, a teraz jeszcze ma czelność mi przeszkadzać.

-Co tu robisz? -spytałam.

-Lecę samolotem, nie widać?

-Czy Ty zawsze musisz być takim idiotą?

-Przykro mi, ale taki się urodziłem i niestety nie jestem w stanie tego zmienić.-odparł sarkastycznie

-Wiesz co lepiej stąd idź.

- Czemu? -spytał. Jeny jak ja z nim wytrzymywałam?!

-Jak przyjdzie Nicolas to nie będzie już tak miło.-ostrzegłam, mimo że blondyn nie ma obowiązku mnie bronić przed tym debilem.

-Nicolas? Ten blondynek? Nie wiem co Ty w nim widzisz. Przecież nie jest nawet w połowie tak przystojny jak ja.

-Zostaw mnie w spokoju.-warknęłam

-Kiedyś chciałaś żebym był jak najbliżej Ciebie.- powiedział i pochylił się w moją stronę -Czyżbym Ci się znudził, kochanie?

-Idź! Stąd!

-Julia, skarbie...

-Czy Ty jesteś głuchy?!- przerwał Zackowi głos blondyna -Powiedziała, że masz ją zostawić w spokoju!

-Spokojnie Nick, nie denerwuj się. -powiedział brązowooki podnosząc ręce w obronnym geście i uśmiechając się chytrze. -Do zobaczenia skarbie. -powiedział do mnie i pocałował mnie w policzek.

Byłam w takim szoku, że nawet nie zauważyłam, że już poszedł, a Nicolas patrzy się na mnie z troską w oczach.

-Powiesz mi kto to był?- spytał

Opowiedziałam mu o tym co ten kretyn mi zrobił. Ci prawda nie wspomniałam o paru szczegółach, ale wydaje mi się, że blondyn mnie rozumie.

-Tak mi przykro.-powiedział i to był jego błąd, bo nienawidzę gdy ludzie mi współczują. Czuję się wtedy taka bezbronna, a ja nie lubię się tak czuć.

Po tym co powiedział postanowiłam powrócić do zajęcia, w którym mi przeszkodzono, czyli do robienia zdjęcia widokowi na zewnątrz samolotu. Gdy skończyłam założyłam słuchawki i włączyłam muzykę, aby odciąć sie od zła tego świata i od ludzkiego współczucia.