Pokazałam mu całe miasteczko, a później spacerem wracaliśmy do domu. Wiał lekki wiatr, a słońce już zachodziło. Cicho westchnęłam. Każdy ukradkiem patrzył na mojego towarzysza. Kiedy byliśmy już w domu, Moon zadał mi pytanie:

-Luno, mogłabyś mi powiedzieć czym jest ta szkoła?

-Sam zobaczysz. Już jutro. Tylko nie mów czym się zajmujesz. Ludzie nie są do tego przyzwyczajeni.

-Spoko.

Poszłam spać. W nocy usłyszałam skomlenie, gdzieś w okolicach mojego domu. Wstałam, i chociaż trochę bałam się ciemności...wyszłam na dwór. W krzakach zauważyłam średniej wielkości włochatą kulkę. Uklęknęłam przy niej, pies (jak się okazało) spojrzał na mnie swoimi wielkimi oczami.

-Nie bój się.-Mówiłam szeptem.-Chodź tutaj nie zrobię ci krzywdy, no dalej.-Dodałam równie cicho.

Szczenię powoli przysunęło się w moim kierunku, wzięłam je na ręce i nagle stało się coś dziwnego...szczeniak zamienił się w dorosłego psa. O mało co nie dostałam zawału. Nagle zobaczyłam Moon'a. Stał jak wryty, ale szybko się otrząsnął.

-Co to za pies?-Spytał lekko zdziwiony.

-To...nie wiem, ale od dziś będzie moim psem. Tylko nie wiem jak go nazwać...em...niech będzie Księżyc.

-Okej... Ale...-Nie dokończył.

Nagle nasze bransoletki zaczęły błyszczeć i stworzyła się obroża z kamienie Noc Kairu. Magicznym sposobem włożyła się na szyję mego czworonożnego przyjaciela.

-Dziwne...nie wiedziałem że mój kamień umie zrobić coś takiego...-Powiedział Moon.

Nagle sierść Księżyca zabłyszczała. Stał się on prawie cały biały i jedyne co miał czarnego to uszy, ogon i nos. Wyglądał zabawnie. Wracając do rzeczy...Wzięliśmy go do domu, daliśmy coś do jedzenia i na koniec...poszłam spać, do swojego pokoju, a Moon nocował w pokoju gościnnym...

________________________________________________________________________________

Po tej części postanowiłam porzucić tę opowieść. Mimo to wolę jednak zostawić tę serię jako wstrzymane, więc jeśli wróci mi wena co do tego, to wstawię kolejne części.