Ostoja

Moje serce jak lód

rozpuszcza się pod wpływem twojego
uśmiechu

Który niczym słońce

ogrzewa mą duszę

Jak pod kocykiem z herbatą

dajesz mi poczucie
bezpieczeństwa

Przy tobie jak od ognia dzikie zwierzęta

uciekają wszelkie katusze

lecz gdy
znikniesz

mrok pochłonie mą duszę

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top