żabi rechot umilkł dawno

już pierwsza nie napiszę

żabi rechot umilkł dawno

może powitam wtedy ciszę

żabi rechot umilkł dawno

nie zostanę wieszczem

żabi rechot umilkł dawno

chowasz się jak przed deszczem

żabi rechot umilkł dawno

muszę porozmawiać z sercem

żabi rechot umilkł dawno

nie mogę być wzorcem

żabi rechot umilkł dawno

przechodzą mnie już dreszcze

żabi rechot umilkł dawno

i niech milczą tak jak świerszcze

żabi rechot umilkł dawno

nie ma żab nad Sekwaną

żabi rechot umilkł dawno

bo Francuzi tu mieszkają

żabi rechot umilkł dawno

pamiętam wszystko w tej piosence

żabi rechot umilkł dawno

ciebie w tej sukience

żabi rechot umilkł dawno

widzę siebie w każdej scence

żabi rechot umilkł dawno

zawsze kończę w łazience

żabi rechot umilkł dawno

niech przestanie cisza dręczyć

żabi rechot umilkł dawno

przestałam cię już męczyć

żabi rechot umilkł dawno

księżyc coraz jaśniej świeci

żabi rechot umilkł dawno

nie żyją wszyscy poeci

żabi rechot umilkł dawno

ponury uśmiech mnie zeszpeci

żabi rechot umilkł dawno

gdy umysł w krainę snu odleci

żabi rechot umilkł dawno

chcę nazywać cię swoją damą

żabi rechot umilkł dawno

lecz nie jestem zodiakalną panną

______________________________________

Wiersze konkursowe, które przegrały 3/?