Ik legde voorzichtig mijn hand op Niemands schouder.

Niemand begon over Ver en Dichtbij.

Niemand zei tussen twee snikken door tegen mij dat Ver toch Dichtbij kon voelen.

Ik sprak dit keer niet tegen hem dat Dichtbij ook Ver kon voelen.

Het enige wat ik deed was hem troosten.