Dwaj mężczyźni stali na piaszczystej plaży i zażarcie o czymś rozmawiali. Co chwila jeden krzyczał na drugiego, ale nie dało się wyczuć w ich głosach i ruchach złości, czy gniewu. Nawet nie wiadomo było czy to na pewno kłótnia, bo nikt nie był na tyle odważny, aby podejść do gości : jednego z trzema katanami i drugiego z kręconymi brwiami.

 - Jesteś pewny, że na pewno jesteśmy w dobrym miejscu? - zapytał blondyn swojego kompana, który tylko skiną głową - No bo wiesz, że twoja orientacja w terenie jest trochę, nie nie przepraszam... jest na BARDZO niskim poziomie...

 - Tak, jestem pewny.. - odpowiedział poważnym głosem Roronoa - Chyba... - to już dodał w myślach .

 Oczekiwali na kogoś bardzo ważnego, a raczej na spotkanie z nim.  Wraz z coraz dłuższym czekaniem ich stres rósł. W ogóle kto by pomyślał, że sławny Roronoa Zoro i Sanji Czarna Noga będą się bać spotkania ze starym przyjacielem.. Na szczęście, lub nieszczęście na horyzoncie ukazał się kontur statku płynącego w ich stronę.
- Już płynie... - powiedział zielono-włosy, po czy oparł ręce o biodra i głęboko wzdychając myślał jak rozpocząć rozmowę.

 ~~ Kilkanaście minut później ~~

    - Roronoa! Sanji! - pogawędkę mężczyzna przerwał znany im głos. Nie czekając ni chwili odwrócili spojrzeli na Ace i z lekkim uśmiechem, ale też obawą ruszyli ku niemu.

    - Dobrze cię widzieć Acu. - przywitał się Sanji podając czarnowłosemu dłoń.

    - Trochę czasu minęło, nie? - zaśmiał się cicho odwzajemniając uścisk - Zoro... - zawołał radośnie, ale gdy zauważył smutne spojrzenie Przyjaciela zamilkł.

    - Oi.. Ace... cześć... - plątał się Zoro - Bo wiesz, ja....

    - Człowieku... tylko mi nie mów, że się obwiniasz... - cisza - Eh... posłuchaj mnie. Rozumiem, że traktowałeś go jak młodszego brata, ale nie zapominaj, że on jest także moim bratem i przyjacielem. Wiem, że robiłeś wszystko by mu pomóc... walczyłeś z Shichibukai, z Kumą i odniosłeś przy tym poważne rany... - rzekł pokazując palcem na bandaż wystający spod bluzki szermierza. - Dla tego nie masz się o co obwiniać, ja też cię nie winię i Luffy na pewno też. Na pewno teraz siedzi i myśli czy nic wam nie jest, jest silny... da sobie radę. 

     - Arigatou... - szepnął cicho i uśmiechając się lekko pokazał ręką drogę na Sunny'ego.

     - Czekaj chwilę... - zaśmiał się - Jeszcze nie ma mojego kapitana

      Zoro i Sanji na słowa ,,mojego kapitana" zrobili oczy jak denka od słoików, wiedzieli że nie przypłynie sam, że weźmie ze sobą Marco, albo kogoś innego z załogi... ale że od razu Białobrodego?! Jednego z Imperatorów?                                                                                                                                                                     

   - Że kogo? - zapytał się Sanji, nie wierząc własnym uszom

   - No, mojego kapitana. - powtórzył, po czym dodał - Kapitanie chodź już! 

    - Idę! - usłyszeli gruby, basowy głos pochodzący ze statku chłopaka. Nie minęła chwila, a obok Ace pojawił się Białobrody, tak po prostu... PUF! i jest. Zdziwienia mężczyzn nie było końca, ale Zoro musiał szybko oprzytomnieć, bo po chwili powtórzył gest ręką zapraszając na swój statek.                                                                                                                                                                                                                                               - Ace! Cześć! - krzyczeli wszyscy, oprócz Robin, Franky'ego i Brook'a, którzy jeszcze nie mieli zaszczytu poznać brata ich kapitana.

     - Miło mi poznać - podał rękę Franky

     - Wzajemnie - uśmiechnął się odwzajemniając uśmiech.

     - Yohohohoho... czyż to nie jest brat Luffy'ego?! - zaśmiał się Brook 

     - We własnej osobie... - odparł - Miło mi cię poznać... yyyy....

     - Brook. - odpowiedział za niego kościotrup.

 Nagle śmiechy ustały na widok wielkiego, białowąsego mężczyzny, który jako ostatni wbił na pokład Sunny'ego. 

      - Spokojnie Białobrody jest tu razem z Ace... - uspokoił załogę Zoro

      - Dobra Zoro, zaczynajcie beze mnie... - oświadczył kucharz - Idę przygotować poczęstunek.

       Roronoa tylko kiwnął głową na potwierdzenie jego słów i zasiadając, jak z resztą wszyscy przy dużym stole, zaczął rozmyślać jak tu zacząć rozmowę. Wyczuwał napiętą atmosferę na statku, przez którą dostał gęsiej skórki. Domyślał się także, po co przybył tu sam Białobrody: ,,Pewnie chce znać szczegóły... Wdech, wydech, wdech wydech... dajesz chłopie! "

     - Umm..., więc pewnie wszyscy wiecie, że... -  przerwał wyczuwając coś dziwnego, ale zignorował to.  - ... że ja...

     - Yhm.. yhm... - wszyscy zebrani, jak jeden mąż odwrócili się w stronę dźwięku. - Jak mogliście zacząć odbijać Luffy'ego beze mnie, co?

     - Ty... ty jesteś... - szepnął zdziwiony i lekko przerażony jego obecnością tutaj.

CDN.

==========================================================================================================================================================================

     No w końcu, żyję i mam się dobrze. Mam też nadzieję, że wy też żyjecie i nie gniewacie się za to, że dopiero teraz rozdział wyszedł. Maliny zawalają mi cały wolny czas jaki mam, dlatego rozdział tak krótki bo aż 779 słów... Wiem poszalałam :D. No ale nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem, w rozdziale nic ciekawego się nie wydarzyło, ale spokojnie zabawa dopiero się zaczyna!

  Wasza GuSia '3'