Telefon obudził mnie po przez wydawanie dźwięków, przychodzących wiadomości. Przetarłam oczy dłońmi i spojrzałam na zegarek, który był po mojej prawej stronie. Wskazywał godzinę 6:30. Jęknęłam cicho i sięgnęłam po telefon. Usiadłam na łóżku, oparłam plecy o koniec łóżka i odblokowałam go.

ALas: Wstawaj.

ALas: Hej śpiochu.

ALas: Nie zdążysz do szkoły.

ALas: Spóźnisz się jeśli za chwilę nie zaczniesz się szykować.

Ja: Nie spóźnie się.

Ja: Mam jeszcze całą godzinę na przygotowanie się, a to dużo.

Ja: Pół godziny by mi wystarczyło.

ALas: Dasz rade umalować się i ubrać w pół godziny?

Ja: Nie maluje się uważam, że nie mam po co.

Ja: Chłopak, który się we mnie zakocha. Nie ma przecież kochać mnie za twarz.

Ja: Nie mam problemu przy wyborze ubrania. A nie maluje się ponieważ uważam, że moja cera jest ładna.

ALas: Ty nie jesteś ładna. Ty jesteś piękna.

Ja: Nie mogę powiedzieć, że jesteś przystojny bo nie wiem kim jesteś. Ale wygląd to nie wszystko.

ALas: Liczy się wnętrz.

Ja: Tak.

ALas: Wiem skarbie.

Ja: Nie nazywaj mnie skarbem.

ALas: Dlaczego?

Ja: Bo tak może mnie nazywać osoba, z którą będzie mnie łączyć coś więcej niż sms.

Ja: To tytuł, którym może zwracać się do mnie osoba, której na mnie zależy.

ALas: Ale mi na tobie zależy.

Ja: Skąd mam wiedzieć, że mówisz prawdę.

ALas: Nie ufasz mi?

Ja: Nikomu nie ufam.

Ja: Nie potrafię ufać ludziom, po tym jak wiele razy mnie zawiedli.

ALas: Przykro mi, że cię zawiedli.

ALas: Ale ja cię nie zawiódę.

Ja: Nie obiecuj mi czegoś, czego nie jesteś pewien.

ALas: Ja nie obiecuje.

ALas: Ja przysięgam.

Ja: ALas, proszę nie przysięgaj i nie obiecuj mi czegoś czego nie jesteś pewien.

ALas: Dlaczego?

Ja: Nie chcę się na tobie zawieść.

ALas: I nie zawiedziesz.

Ja: Mówiłam; nie obiecuj.

ALas: Nie obiecuje, mówię :).

Ja: Dobrze.

Spojrzałam na godzinę w telefonie ze zdziwieniem stwierdziłam, że już siódma. Czas na pisaniu z tym chłopakiem mija mi szybko, za szybko.

Westchnęłam cicho, wstałam z łóżka i wykonałam poranną toaletę, a następnie ubrałam na siebie cichy, które na dzisiaj wybrałam.

****

Weszłam do autobusu i jak zwykle włożyłam słuchawki do uszu, żeby nie słyszeć śmiechów i rozmów innych osób.

ALas: Dobrze cię widzieć.

Ja: Wiesz.

Ja: Dziwne się czuje gdy wiem, że mnie obserwujesz.

Ja: A ja nie wiem kim jesteś.

ALas: Dowiesz się kim jestem w swoim czasie.

Ja: Mogę cię o coś zapytać?

ALas: Śmiało.

Ja: Obiecaj, że odpowiesz szczerze.

ALas: Jeśli to będzie coś co będę mógł ci powiedzieć to odpowiem szczerze.

ALas: Jeśli nie będę mógł ci odpowiedzieć, to napiszę, że nie mogę ci powiedzieć.

Ja: Jaki masz kolor włosów?

ALas: Jestem brunetem.

Mimowolnie rozglądnełam się po autobusie w poszukiwaniu chłopaka z brązowymi włosami, co było głupotą, bo prawie każdy chłopak w tym autobusie miał brązowe włosy, nawet kierowca.

Ja: Powiedz, że nie jesteś kierowcą autobus.

Ktoś za mną zaśmiał się cicho ale nie odważyłam się odwrócić i sprawdzić kto.

ALas:Nie jestem :)

ALas: Chcesz zapytać o coś więcej?

Ja: Na razie nie.

ALas: Ok. Ale jak będziesz miała jakieś pytania to śmiało pisz.

ALas: Jeśli będę mógł to ci opowiem.

Ja: Dziękuję.

Ja: Ale na razie muszę się pożegnać, bo jak za pewne wiesz zaczynam za chwilę lekcje.

ALas: Wiem. Napisze po tem.

Z uśmiechem na twarzy wyszłam z autobusu, przez co niektórzy uczniowie patrzyli na mnie jak na idiotkę ale nie zwracałam na to większej uwagi. Nie obchodziło mnie to, byłam zadowolona bo ALas, poprawił mi chumor.