Przedstawiam wam kolejną już książkę, którą mam przyjemność recenzować. Tym razem będzie to „PERMISJA: Pasja Pisania", autorstwa Skaparen_PL.

Zacznijmy od początku. Okładka przykuwa wzrok. Znajduje się na niej otwarta książka, zapewne główny motyw opowieści, na co wskazuje już jej tytuł. Z opisu dowiadujemy się, że mamy do czynienia z czymś w rodzaju horroru, natomiast w części wstępnej autor wyjaśnia sprawy dotyczące treści lektury.

Tytuły kolejnych rozdziałów zapisano w formie miejsca i daty, co sugeruje, że jest to prawdopodobnie czyjś pamiętnik. Jak się okazało, moje przypuszczenia były słuszne, ponieważ mamy możliwość poznania perspektywy szanowanego pisarza. W książce ukazane zostały momenty utrapień; zmartwień, jakich może doświadczać człowiek, który całe życie poświęca zmienianie sposobu postrzegania świata przez ludzi.

Kilka rozdziałów, właściwie urywków z pamiętnika, pozwala spojrzeć z innej strony na to, czego nie widzimy, co lekceważymy podczas kontaktów z ludźmi. Pokazane jest, jak pochopnie umiemy oceniać innych, choć do końca ich nie znamy, nie przypatrujemy się ich życiorysowi.

Główny bohater opowieści, starzec, autor wielu książek, zmaga się z trudnościami, próbuje usilnie napisać kolejne dzieło, które będzie jego źródłem utrzymania. Sprawa komplikuje się, gdy uświadamia sobie, że nie ma żadnych pomysłów na to, jak zachęcić czytelnika do sięgnięcia po lekturę. Wtedy zdaje sobie sprawę, że nie może kreować czegoś, czego tak naprawdę nigdy nie doświadczył na własnej skórze. Skłania to mężczyznę do sięgania po drastyczne metody.

Dom starca jest wielki, posiada bibliotekę, gabinet i inne pomieszczenia codziennego użytku. Bohater nie wie, co stało się z jego rodzicami, jednak samotny pobyt w domostwie widocznie ani trochę go nie krępuje.

Książka ma charakter powieści grozy, odgrywają się tam sceny, które mogłyby mieć również miejsce w prawdziwym życiu. Twórca opowieści pragnie odtworzyć wydarzenia z perspektywy osoby, która spotyka na swojej drodze liczne przeszkody oraz zauważa u ludzi negatywne cechy.

Kilka rozdziałów jest chwilowym odejściem od realiów świata przedstawionego i pokazaniem problemów, z jakimi może spotkać się każdy, zarówno tych fizycznych, jak i psychicznych. Wiele z nich drastycznie zmienia życie bohatera.

Nie ma w książce błędów, zarówno ortograficznych, jak i interpunkcyjnych, do których mogłabym się przyczepić. Widać, z jakim profesjonalizmem autor podchodzi do pracy i jak bardzo chce nią wpłynąć na ludzkie życie.

W opowieści duży nacisk położony jest na szczegóły, dokładne opisy sytuacji, w jakich znajduje w danej chwili się postać. Dzięki temu łatwiej można wyobrazić sobie scenerię, klimat oraz przeżywać wszystko z bohaterem, nie wiedząc, co stanie się dalej i w jakim kierunku potoczy się fabuła.

Akcja rozgrywa się w Polsce, na co wskazują głównie nazwy miejsc, nazwiska bohaterów i kilka innych fragmentów, między innymi wzmianki o Drugiej Wojnie Światowej.

Klimat opowieści jest mroczny, tajemniczy, czasami wątpliwe jest zachowanie głównego bohatera, co czyni wątek jeszcze bardziej niejasnym.

Wobec osób ze swojego otoczenia bohater był chłodny, czuł do nich odrazę, wszelkie kontakty międzyludzkie budziły w nim nienawistne odczucia, nie umiał zrozumieć drugiego człowieka, wręcz nie chciał tego robić. Stopniowo, wraz z postępem fabuły, mężczyzna staje się bardziej otwarty, próbuje dowiedzieć się, dlaczego jest tak, a nie inaczej, zaczyna interesować się ludźmi.

Styl opowieści jest prosty, całkowicie zrozumiały, tekst czyta się płynnie i niczego mu nie brakuje. Zawiera środki stylistyczne, brak w nim zbędnych powtórzeń, posiada jasny przekaz.

Moim zdaniem ta książka jest doskonałą lekturą, odskocznią od realiów codziennego życia, która sprawia, że dotychczasowe poglądy czytelnika na otaczający go świat mogą zostać wystawione na próbę. Jest również dobrym przykładem na to, jak posiadana wiedza może zostać poddana w wątpliwość i jak nienawiść może zawładnąć człowiekiem do tego stopnia, by całkowicie zakryć jego prawdziwe usposobienie. Książka przedstawia prawdziwe problemy, z jakimi ma styczność osoba chora, osamotniona, zmęczona przez życie.

W mojej opinii ważne jest, by ujawniać, co tak naprawdę się czuje, dzielić się posiadaną wiedzą z innymi oraz podążać własną ścieżką, nie zważając na przeszkody. Główny bohater trafił na swojej drodze życia na wiele problemów, z którymi musiał się mierzyć, jednak niestrudzona walka, determinacja i nieustępliwość sprawiły, że ją wygrał.

Książka zawiera morał, poucza, a także nadaje nowy sens rzeczywistości, którą, jak nam się wydaje, dobrze znamy. Osobiście uważam, że autor poświęcił się pisaniu na tyle, że dzieło, które stworzył, da się nazwać wzorem, przykładem dobrej, prawdziwej literatury.