Tytuł: Senin Icin Tesekkurler | Dziękuję za ciebie

Autor: Natali_Dominguez

Nie spodziewałam się pisania poniższej recenzji; przyjęłam zgłoszenie dość spontanicznie, ale jestem zadowolona, że je otrzymałam.

W momencie tworzenia tej oceny opowiadanie ma tylko cztery rozdziały, więc moja wypowiedź również nie będzie długa.

Tytuł pozostaje dla mnie enigmą, ponieważ, jak już mówiłam, niewiele mogę powiedzieć o fabule i tym samym ocenić, czy został do niej dopasowany. Żywię nadzieję, że wraz z rozwojem akcji tytuł zgra się z klimatem oraz samą fabułą i będziemy mogli spokojnie połączyć go z całym opowiadaniem.

Okładka bardzo mnie zaciekawiła, w szczególności jej prostota. Przedstawia ona dwie postaci na jasnofioletowym tle, poniżej których zamieszczono tytuł. Minimalizm jest bardzo dobry w wielu przypadkach, jednak tutaj można byłoby dodać jakieś elementy, które urozmaicą całość. Oczywiście, to należy pozostawić grafikom, w końcu to ich zadanie.

W dość długim opisie poznajemy dzieciństwo głównej bohaterki. Opisano, co przeżyła, jakie uczucia towarzyszyły jej w latach młodości, kiedy powinna być szczęśliwa i beztroska. Pod koniec tego fragmentu dostajemy kilkuzdaniową informację na temat tego, kim stała się dziewczyna wskutek wydarzeń sprzed lat oraz kim naprawdę chce być. Chce nadrobić dzieciństwo i odrobinę się wyszaleć? Być dorosła i poważna? Chce pozostać rozdarta i niekochana czy może poczuć w końcu ciepło miłości? Takie pytania zostały postawione w tym krótkim kawałku.

W pierwszym rozdziale pokazano głównych bohaterów — Azize i Yusufa — którzy, moim zdaniem, swoim zachowaniem bardzo dobrze wpasowali się w odgrywane role. Azize była niepoprawną marzycielką, która żyła we własnym świecie pełnym wspomnień oraz osobistych przemyśleń, jej beztroska to cecha bardzo zaraźliwa. Yusuf natomiast był osobą przyziemną, nie rozumiał głównej bohaterki i traktował ją jak przedmiot. Mężczyzna był arogancki i bezuczuciowy. Nawet jego wygląd wiele sugerował w kwestii charakteru — był on przystojnym, dobrze zbudowanym i opalonym facetem o wręcz idealnej cerze i topiącym ludzkie serca spojrzeniem. Powierzchowny wizerunek ideału pozwolił mi uznać, iż ma on liczne wady dotyczące osobowości, którymi okazały się nietolerancja oraz przyziemność. Łatwo możemy zauważyć, że postaci te bardzo się od siebie różnią, co budzi u mnie ogromne zaciekawienie. Intryguje mnie, co może wyniknąć z zetknięcia tych dwóch kompletnie odmiennych person.

Następne rozdziały to wprowadzenie do fabuły. Bohaterka jedzie ze swoją szefową wykonać poważne zlecenie, jednak warunki pracy niezbyt jej się spodobały. Po ukończeniu zlecenia spotyka Yusufa. Tutaj skończyłam czytać, ponieważ autorka nie opublikowała jeszcze kolejnych części.

Całe opowiadanie oparte jest na wątku miłosnym dwójki kompletnie różnych osób — uwielbianego przez tłumy Yusufa oraz rozdartej emocjonalnie charakteryzatorki Azize. Uważam, że historia ma potencjał i może okazać się czymś wielkim, mimo że wydaje się prosta i schematyczna.

Akcja nie została osadzona w Polsce ani w Ameryce, co było dla mnie kolejnym zaskoczeniem, bo rzadko widuje się utwory z fabułą toczącą się, jak w tym przypadku, w krajach arabskich. Jest to dla mnie ogromny plus, który pokazuje, że pomysł autorki był oryginalny i nie działała ona schematycznie.

Miejsca akcji zostały opisane bardzo dokładnie, autorka musiała przeprowadzić porządny research, poszukując odpowiednich dla danych scen lokalizacji. Natali pozwoliła również Azize być zestresowaną, smutną, nieco nieudolną, co definitywnie wykreśliło ją z grona tzw. Mary Sue, czyli perfekcyjnych dziewcząt w opowiadaniach.

Nie zauważyłam błędów fabularnych, niedomówień czy nonsensu, jednak w tekst wkradło się nieco literówek, źle zapisanych słów, których źródłem jest zapewne autokorekta w telefonie. Zalecam znaleźć betę.

Autorka używa dywizów, co niezbyt mi przeszkadza, jednak odbiera opowiadaniu uroku wizualnego, ponieważ półpauzy lub pauzy dodają całości lekkości oraz porządku.

Jak na krótki — na razie — tekst, jestem zadowolona i pewna, że autorka ma bardzo dobry plan na całe opowiadanie. Mam nadzieję, że zobaczymy następne rozdziały już niedługo, bo czekam z niecierpliwością. Praca jest estetyczna i uważam, iż może ona zachwycić dużą ilość czytelników Wattpada, czego życzę autorce z całego serca.