Powiedzmy sobie szczerze on nigdy nie robił zwykłych wejść do sali. Zawsze wbiegał na sale spóźniony, nikt nie wiedział dlaczego się tak działo. Po tylu latach w tej szkole wszyscy się przyzwyczaili do tego zachowania.

Wszyscy jak jeden mąż wstaliśmy z miejsca jak tylko się pojawił, witając się z nauczycielem.

No to teraz się zacznie, mój ulubiony przedmiot. Nauczyciel kazał nam zrobić rozgrzewkę. Najpierw kilka kółek dookoła sali, później trochę rozciągania. Dobra jak na razie jeszcze żyje- pomyślałem- to dobry znak.

-Dobrze a teraz dobierzcie się w pary! – krzyknął pan Collins.

-Maks będziesz ze mną w parze?- odezwał się osobnik, na którego jestem trochę zły.

-Żebyś znów mnie wnerwiał?- o nie, nie ma mowy, abym z nim ćwiczył.

-No nie złość się już, nie będę już nazywał cię małym. – poczochrał mi włosy. Strzepnąłem jego dłoń, po czym pokazałem mu język i podszedłem do pierwszej lepszej wolne osoby. Matt tylko posłał mi wzrok pełen smutku, ale nic więcej nie powiedział.

-Hej widzę, że też nie masz pary. – bardziej stwierdziłem niż zapytałem. Blondyn odwrócił się w moim kierunku i delikatnie się uśmiechnął. Również się uśmiechnąłem na ten gest, po czym dodałem – No to jak będzie?

-Właściwie to czemu nie.- odpowiedział mi zielonooki.

-Skoro już wszyscy mają swoje pary to poćwiczymy blokowanie ciosów na początek. Jeden uderza drugi próbuje się obronić. – jakich to ciekawych zajęć to nasz nauczyciel nie wymyśli.

-Postaraj się nie uderzać za mocno. – powiedział z ironią Ron.

-No wiesz, spróbuje zapanować nad mają siłą, ale nie wiem czy dam rade.– odgryzłem się.

-Mam zamiar przeżyć dzisiejszy dzień bez uszczerbku na zdrowi. Nie rób mi siniaków, postaraj się omijać moją twarz, dobra?

-Spoko, ale powiedz mi od kiedy ty się tak tym przejmujesz? – jako wilkołaki szybciej się regenerujemy. No wiecie, alfy szybciej niż bety, omegi z nich wszystkich najwolniej, no mówi się trudno.

-No, bo widzisz Maks... -chwile się zawahał jakby nie chciał mi tego mówić, ale po chwili dodał z takim bananem na twarzy – Idę na randkę, ale pamiętaj, to tajemnica.- wyszczerzył się- Długo zajęło mi wyciągnięcie jej na wspólny wypad.

-No to musi być wyjątkowa.- serio musiała mu się spodobać. Nigdy nie starał się tak dla dziewczyny, która mu się podobała. Zazwyczaj jak już był z jakąś to nie byli ze sobą jakoś bardzo długo. Jego najdłuższy związek z tego co słyszałem, trwał jakieś dwa miesiące.

-Nawet nie wiesz jak bardzo.- rozmarzył się trochę.

Po naszej krótkiej wymianie zdań trzeba było zacząć ćwiczyć. Najpierw to ja atakowałem, nie szło mi najgorzej. Ron dał mi małe fory i dał się uderzyć kilka razy. Gdy przyszła kolej na mnie wiedziałem, że to nie skończy się dobrze i po chwili leżałem na podłodze z rozciętą wargą.

-Bardzo cię przepraszam Maks, to samo tak jakoś wyszło- zaczął się tłumaczyć.- Ja naprawdę nie chciałem zrobić ci krzywdy.

-Spokojnie to tylko warga, nie umrę od tego.- dobrze, że nie oberwałem gorzej, jak wyglądałbym na kolacji. Powinienem się dobrze prezentować.

-Ale ja naprawdę przepraszam.

-Daj już spokój, było minęło- miałem nadzieje, że odczepi się w końcu. Wróciliśmy do ćwiczeń, na całe szczęście obyło się bez większych problemów.

Lekcja się powoli kończyła, dlatego pan Collins pozwolił nam się już przebrać w szatni. Reszta lekcji nie była jakoś wyjątkowo interesująca, ale za to szybko minęło. Całe szczęście, że obyło się bez większych problemów, oczywiście te miały nastąpić dopiero później.