1 ΜΕΡΑ ΑΚΟΜΑ

Στέκεται εκεί απέναντι μου. Το φως από το φωτιστικό κοντά του χαϊδεύει τις γωνίες του προσώπου του. Απομακρύνει απαλά μια τούφα από το πρόσωπο μου. Δε μπορώ να συγκρατήσω το χαμόγελο μου όταν βλέπω τα μάτια του να με γδύνουν με τέτοιο γοητευτικό τρόπο. Παρόλο που παρέμενε σιωπηλός, αισθανόμουν ότι μπορούσα να ακούσω εκατομμύρια τρυφερές εξομολογήσεις στο σκοτάδι.

«Τι βλέπεις σε εμένα;» απορώ.
Κόβει το χαμόγελο του στη μέση προσπαθώντας σκεφτεί σοβαρά τη ερώτηση. «Εύχομαι να μπορούσα μόνο να περιγράψω.» μουρμουρίζει. Τα χέρια του ταξιδεύουν στο μήκος τον μαλλιών μου οπού τα δάχτυλα του μπλέκονται σε αυτά απαλά.

«Θέλω να κάνω έρωτα μαζί σου» μου εξομολογείται. Η καρδιά μου ανασκιρτάει.

Παίρνω μια έκπληκτη έκφραση «Νόμιζα…ότι εσύ δεν κάνεις για αυτά» αισθάνομαι τα χέρια του να τυλίγονται γύρω από τη μέση μου για να την τραβήξει κοντά του. Θάβει το πρόσωπο του στο λαιμό μου. Τα χείλια του τρεμοπαίζουν πάνω στο δέρμα μου.

«Και εγώ αυτό νόμιζα. Αλλά για κάποιο παράξενο λόγο θέλω να…σε φιλήσω.» ψιθυρίζει. «Παντού.» ο τόνος του ακούγεται απεγνωσμένος αυτή τη φορά. Τα χείλια του υψώνονται αργά στο λαιμό μου και από εκεί αρχίζουν και περιπλανιούνται παντού. Αναστενάζω σιγανά πάνω από το κεφάλι του.

Το σώμα μου όλο έλιωνε στην θερμή των φίλιων του, το μυαλό μου κατακερματίζονταν, αποξενωνόμουνα από τα υπόλοιπα κομμάτια του κορμιού μου τα οποία δεν ασχολούνταν. «Μωρό μου» βαριανασαίνει προσκολλημένος πάνω μου.

«Θέλω να νιώσω αυτά τα χεριά πάνω μου.» λέει, η φωνή του ακούγεται λες και μου εκμυστηρευθεί κάποιο κρυφό του πάθος. Οι παλάμες του τυλίγονται  γύρω από τους καρπούς μου.

«Θέλω να με χρειάζεσαι πραγματικά όταν αγγίζω το σώμα σου» τότε τα χέρια του τρυπώνουν  μέσα στο σουτιέν μου και πιέζει δυνατά το στήθος μου. Τραβάει αέρα μέσα από τα δόντια του. Μου άρεσε να τον βλέπω τόσο ερεθισμένο.

«Θα σε κάνω να νιώσεις τόσο όμορφα, και θα είμαι εκεί να παρακολουθώ κάθε δευτερόλεπτο.» Το χέρι του περνά μέσα από το εσώρουχο μου. Το άγγιγμα του μου κόβει  τη ανάσα, νιώθω λες και συσπειρώνονται οι πνεύμονες  μου. Τα σκληρά ακροδάχτυλα του γλιστράνε αργά και κυκλικά πάνω στη κλειτορίδα μου επανειλημμένα. Οι κινήσεις του είναι τόσο αργές που τα ποδιά μου ξεκινούν να τρέμουν ανάμεσα στα χεριά του. Με φιλάει λαίμαργα  στη κλείδα του λαιμού μου.

Παίζει το κορμί μου στα δάχτυλα, με υποτάσσει, με καθηλώνει με τη κάθε του κίνηση. Μισοκλείνω τα ματιά μου, αναστενάζω δυνατά, γαντζώνω τα χέρια μου στη πλάτη του.

Μόλις με ακούσει σηκώνει το βλέμμα του με για  να με κοιτάξει με ένα βλέμμα μεθυσμένο από πόθο. «Έτσι μωρό μου.» η φωνή του βραχνή, αισθησιακή, φτάνει ψίθυρος στα αυτιά μου.

«Λατρεύω τον τρόπο που το σώμα σου μου ανταποκρίνεται» λέει και σπρώχνει επίτηδες δυο δάχτυλα μέσα μου με δύναμη. Μου ξεφεύγει μια φωνή, που βλέπω πως γεμίζει τα μάτια  του ικανοποίηση όσο τα δικά μου.

«Έχεις κάνει τα χεριά μου μούσκεμα» μουρμουρίζει, γλύφει τα δάχτυλα του, και τα ξανά βάζει με περισσότερη δύναμη. Ανοίγω το σώμα μου συγκρατώντας όμως τη φωνή μου αυτή τη φορά.

Τα δάχτυλα του ξανά ανεβαίνουν στη κλειτορίδα μου όπου αρχίζει και τη στριφογυρνάει γρηγορότερα. «Πιο γρήγορα» λέω ξέπνοη.

Μου δίνει ένα φιλί στο μέτωπο. «Μην είσαι ανυπόμονη»

Οι κινήσεις του γίνονται ξανά αργές, βασανιστικές, σχεδόν δυσκίνητες. Το σώμα μου ήταν έτοιμο να εκραγεί, η ηδονή που έντυνε ο αργαλειός του χεριού του πάνω μου ήταν κάτι παράφορο, υπερβολικό, ανεξέλεγκτο.

Με σηκώνει απότομα πάνω του για να με ξαπλώσει στο καναπέ δίπλα μας. Η πλάτη μου βουλιάζει στα μαξιλάρια. Η επίθεση που κάνουν τα φιλιά του στα χείλια μου θυμίζουν απαίτηση, εμμονή, ανάγκη. «Δε έχεις ιδέα πόσο πολύ σε χρειάζομαι. Δεν έχεις ιδέα πως σε θέλω τόσο καιρό!» πιάνει το χέρι μου και το οδηγεί πάνω στο όργανο του κάνοντας με να τυλίξω τη χούφτα μου γύρω του.

Δεν τον έχω ξανά νιώσει ποτέ τόσο σκληρό. Κατεβάζω το χέρι μου μέσα από το μποξεράκι του και ανεβοκατεβάζω το χέρι μου πάνω του. Μουγκρίζει  στο αυτί μου κάνοντας τη ραχοκοκαλιά μου να ανατριχιάσει έντονα. Γίνεται όλο και πιο πέτρα.

Μου βγάζει τη μπλούζα, μου ξεκουμπώνει το σουτιέν, και όλα με ταχύτητα και ορμή που μόνο ένα πεινασμένο θηρίο θα είχε ενώ η αποπλανητική του αφοσίωση έκανε τη σάρκα μου να του συστήνεται ως λεία του.

Λάτρευα να με φιλάει. Το λάτρευα και του το ψιθύρισα. Η ένταση στα μάτια του για μια στιγμή έσβησε και το πρασινωπό χρώμα τους ανακατεύτηκε με πραότητα και αταραξία, που θα φθονούσαν και τα πιο λειασμένα κύματα. Συνέχισε έτσι να με φιλάει, παντού, ακριβώς όπως μου υποσχέθηκε. Του βγάζω τη μπλούζα και η εικόνα του μυώδες σώματος του γεμίζει τα ματιά μου.

«Άλεξ; Έχεις ξανά πάει με παρθένα;» ρωτάω στα ξαφνικά.

«Δεν-ε- δε θυμάμαι..» ο τόνος που ακούγεται απολογητικός. «Μην ανησυχείς, εμπιστεύσου με» προσθέτει μαλακά.

Συνεχίζουμε να φιλιόμαστε, τα δάχτυλα μου συνεχίζουν να τραβάγανε απαλά τα μαλλιά του. Ήξερα ότι το λάτρευε.

Σταματάω το φιλί μας για να τον ρωτήσω: «Θα πονέσει πολύ λες;»

«Θα κάνω τα πάντα για να μην πονέσει καθόλου» αποκρίνεται και σκίζει ένα πακέτο προφυλακτικά μπροστά μου.

Φοράει βιαστικά ένα στην στύση του. Το ήθελα πάρα πολύ καιρό αυτό,  επομένως οι ενδοιασμοί είχαν μηδενιστεί.

Μου αφήνει διάσκορπα φιλιά στο μονοπάτι που διασχίζουν τα χείλια του προς το στόμα μου. Με φιλάει δυνατά όταν φτάνει. Ξεκινάει και μπαίνει αργά και προσεκτικά. Αισθάνομαι ένα  τσούξιμο αναμεσά στα ποδιά μου όμως ο Άλεξ με φιλάει τόσο αγνά και ερωτευμένα που τον ξεχνάω. Οι κινήσεις συνεχίζουν να είναι ομαλές και προσεγμένες. Το τσούξιμο αν και δεν εξαφανίζεται τελείως, μειώνεται αρκετά.

Αλλά δεν έχει σημασία, ήμουν υπνωτισμένη από τον τρόπο που οι μηροί μου τρίβονταν πάνω στη σάρκα του. Το καυτό δέρμα του την ώρα που τριβόταν στο δικό μου. Εκείνον να ξεψυχάει πάνω μου, και να ξανά γεννιέται από την αρχή. Τα ζεστά, φιλιά του, έλιωναν πάνω στη επιδερμίδα μου.

Αρχίζει και επιταχύνει λίγο περισσότερο κάθε φορά. «Σ'αγαπώ, μην το ξεχάσεις ποτέ» καταφέρνει να πει. «Σ'αγαπώ Εύα» ξανά λέει με ιδιόρρυθμη πνοή. Η καρδιά μου αισθάνεται τόσο γεμάτη αφουγκράζονται τις εξομολογήσεις του.

Μπορώ να αισθανθώ το σοκ που βίωνε το σώμα του καθώς έσταζε ιδρώτα. Τα χείλια του τρέμουν πάνω μου σαν σταγόνες νερού αλλά δεν σταματά να με φιλάει. «Είσαι τόσο στενή γαμώτο» βαριανασαίνει, αναστενάζει, και συνεχίζει άπνοος. «Το λατρεύω» η φωνή του μοιάζει να δυσκολεύεται να ακουστεί.

Του τραβάω τα μαλλιά και μοιάζει να απογειώνεται, η ανάσα του βαραίνει ακόμα πιο πολύ. Αρπάζει το στήθος μου και η τρομερή πίεση που του ασκεί κάνει τις φλέβες και τους μυς του χεριού του να πρήζονται.

«Το ορκίζομαι, σε αγαπώ» συνεχίζει απεγνωσμένος.  Του το λέω πίσω με ψαλμούς.

Το σώμα μου όλο συνωμοτούσε εναντίον του πόνου. Επιταχύνοντας ακόμα πιο πολύ με κάνει να συνειδητοποιώ ότι το τσούξιμο έχει μηδενιστεί, και τον νιώσω πολύ καλυτέρα μέσα μου.

Μόλις το αντιλήφθηκε από την έκφραση μου χαμογέλασε αισθητά. «Έτσι μωρό μου, αφήσου σε εμένα» Λάτρευα όταν μου μιλούσε έτσι με όλο μου το γαμημένο είναι.

Πηγαίνει ακόμα πιο γρήγορα και αίσθηση μεγαλώνει. Αρχίζει και βαριανασαίνει τρομερά βαθιά. Ερεθίζομαι σε πυρετώδης βαθμό ακούγοντας τον. Μουγκρίζει, τραβά αέρα μέσα από τα δόντια του, αναστενάζει γρήγορα. Ψάχνει τα χείλια μου και μουρμουρίζει το όνομα μου και ποσό με αγαπάει. Αρχίζω και τρέμω ολόκληρη ενώ η ηδονή με κυριεύει ολόκληρη.

Ώσπου φτάνει στην κορύφωση, οι μύες της πλάτης του αναστέλλονται, τα χεριά του σχεδόν τρέμουν, το πρόσωπο του πέφτει στο βάθος του λαιμού μου οπού τον ακούω να αναστέναζε δυνατά.

Με φιλάει εκεί οπού είναι, ενώ όταν σηκώνει το αναψοκοκκινισμένο και λαχανιασμένο πρόσωπο του με φιλάει παθιασμένος. «Δεν έχω ξανά τελειώσει έτσι» παραδέχεται.

Ύστερα σηκώνεται από πάνω μου και πετάει το προφυλακτικό από πάνω του, όμως δεν φοράει τα ρούχα του.

«Πως νιώθεις;» ρωτάει όταν ξαπλώνει διπλά μου.

«Η αίσθηση ήταν περίεργη στην αρχή, όμως όλη η διαδικασία…τη λάτρεψα» γυρνάω και του λέω.

Γελάει καθώς τραβάει το σώμα μου στην αγκαλιά του. «Θα γίνεται όλο και καλύτερο»

Γυρίζω το κεφάλι μου μου για να τον κοιτάζω από κάτω. «Καταλάβαινα ότι ήθελες να πας πιο γρήγορα. Νιώθω κάπως που στο στέρησα, δεν ξέρω»

Τα ματιά του κατεβαίνουν σε εμένα.

«Καμία σχέση μωρό μου, δηλαδή ναι, θα πέθανα να πάω πιο γρηγορά αν δεν ήσουν εσύ. Αλλά μην νιώθεις έτσι, ήθελα και πήγαινα αργά, δεν μου το στέρησες. Προσπάθησα να σε κάνω να αισθανθείς όμορφα» χαϊδεύει τα μαλλιά μου με στοργή.

Σχηματίζω ένα μεγάλο χαμόγελο. «Εντάξει!» λέω ικανοποιημένη από τη απάντηση.

Το βλέμμα του παγώνει σε εμένα. Το πρόσωπο του είναι απερίγραπτα ήρεμο, έχοντας χάση όλη την ένταση της στιγμής. Τα μελιστάλαχτα μάτια του με επεξεργάζονται πολύ καλά. «Είσαι τόσο όμορφη, θεέ μου» η φωνή του είναι τόσο ταιριαστή με την σιγή τριγύρω μας.

Οι χτύποι της καρδίας μου αρχίζουν να είναι τρομαχτικά δυνατοί. Θυμάμαι πως είμαι ακόμα γυμνή πάνω του και αισθάνομαι μια μικρή ντροπή να ερεθίζει τα μάγουλά μου.

Αυτός με διαβάζει αμέσως και χαϊδεύει τα ζυγωματικά μου σαν να είναι ότι πιο εύθραυστο έχει αγγίξει. Ανασαίνει κοιτάζοντας το πρόσωπο μου. «Δεν θέλω να ντρέπεσαι σε εμένα, ακόμη και αν αυτό το κοκκίνισμα στα μαγουλά σου είναι λόγος για να αναπνέει κάνεις»

«Δεν υπάρχει τίποτα πάνω σου, τίποτα που μην μοιάζει έργο τέχνης για εμένα. Οι ραγάδες στο στήθος σου, οι ραγάδες στα μπούτια σου, τα κοκάλα στο στερνό σου, όλα» η φωνή του ακούγεται βαθιά, βραχνοί, και τα χεριά του απαλοχαϊδεύουν όλο μου το κορμί καθώς μιλάει.

«Είσαι εντάξει μάτια μου. Είναι όλα εντάξει.» μου λέει τότε και κρατάω τα λόγια του αυτά σαν τη τελευταία προσευχή, λίγο πριν κοιμηθώ.

«Κοιμήσου στην αγκαλιά μου» μουρμουρίζει.

》~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~《
Λοιποοοον..
Αμα σας αρεσει κατι στον Αλεξ, τι ειναι αυτο;💞

Ηθελα να το ρωτησω:(