Chapter 22: Kidnapped
"Found you."
Medyo napalundag ako at agad napalayo sa kanya.
Fucking shit!
"Anong ginagawa mo dito?A-anong ibig mong sasabihin? Kailan? Teka, ano?" Natataranta kong sabi.
Napahalakhak naman siya.
"Damn! I knew no girl could resist my charm. Ganyan na ba kalala ang pagkagusto mo saakin at ganyan nalang ang epekto ko sayo? You can't even form your words right."
"Asshole." usal ko nalang.
"Stupid nerd. You left your glasses." Sabi nito habang inilahad ang salamin ko.
Agad ko naman itong kinuha sa kanya at agad sinuot.
Itinulak ko naman siya mula sa pagkakaakbay saakin.
"Don't get any ideas. I just did it for my sake. Isinauli ko lang ang salamin mo dahil may exam tayo mamaya. Kokopyahan pa kita kaya ayusin mo ang pagsagot." I sighed in relief, akala ko alam niya na, it turns out he was just being a jerk.
Ang kaninang kaba ay napalitan ng pagkairita. Ang dali-dali talagang kumulo ng dugo ko sa gagong toh. Kaya pala ang bait-bait ngayon dahil may plano palang mangopya sa akin.
"Gago! Sino naman nagsabi sayong pakokopyahin kita?"
Nilapitan niya ako at hinawakan ang baba ko.
"You remind me of someone. May kamukha ka eh..."
Hindi ko maiwasang kabahan. Sinubukan kong lumayo sa kanya pero lumapit parin siya.
"Yeah. Kamukha mo iyong palakang di-ni-sect natin noon sa biology." Napatawa naman siya muli.
Agad ko naman siyang itinulak palayo.
"Piss off asshole."
"You know, every time you cuss really surprises me. Ikaw lang ang bukod tanging nerd na palaging nagmumura."
"Get over it, ilang beses mo na iyang sinabi sa akin. At pano mo masasabing ako lang ang nerd na nagmumura? Marami diyan sa kung saan. Sila iyong guluhin mo wag ako."
"Well you're the one I like to annoy."
"Don't get too friendly with me King, hindi parin kita pakokopyahin."
"What, I returned to you your glasses didn't I? Didn't know you were heartless."
"Binangga mo ako dahilan para malaglag ang salamin ko. Apology accepted. Now were even." mabilis kong saad. Tumalikod naman ako sa kanya para pumunta na sa room at sumunod naman siya.
"You bumped into me. Ikaw ang bigla bigla nalang sumulpot." habol niya.
"Well I was the one knocked off the floor, wasn't I?" sarkastiko kong sabi.
"So was I the one to apologize for your stupidity?"
Irita akong napatingin sa kanya. I can't believe this guy.
"You're an asshole. Wag mo akong sundan."
He chuckled lightly habang naglalakad sa likod ko.
"Stupid girl" rinig kong bulong niya.
"Heard that."
"Good, hindi ka bingi otherwise you would end up being a spinster. Luging lugi na nga ang magiging asawa mo sa iyo tapos bingi pa pala."
Tumigil ako sa paglalakad at humarap sa kanya. Sinamaan ko siya ng tingin.
"Just shut up, stop bothering me and don't follow me."
Sumeryoso naman ang mukha niya at lumapit sakin.
"Unang una nerd, you don't get to order me around asa ka namang susundin kita. Second, we have the same class, stupid girl. Asa ka namang susundan kita."
He smirked at me at nilampasan na ako.
Damn you Nicholas King.
.......
Natapos na ang exam at todo takip talaga ako sa papel ko. Mamamatay muna ako bago siya makakopya saakin. Bahala siyang mabagsak diyan.
Minadali kong tapusin ang exam at saka lumabas. I was the first one to finish kaya naglakad lakad muna ako.
I made it just in time for the next subject at nakahinga ng maluwag ng makitang wala si Cole.
Good.
Sa kalagitnaan ng lecture ay tumunog iyong telepono ko kaya tinignan ko.
From: King of Jerks.
Hey, wanna go with me to a party.
Mabilis naman akong nagtipa.
To: King of Jerks
Tempting but I'm busy.
Mabilis naman itong tumunog ulit.
From: King of Jerks.
It's tonight. It's a formal party.
To:King of Jerks
Pass. Ayoko. I don't like formal gatherings.
From: King of Jerks
Me too pero kailangan. Will you go with me?
Napangisi naman ako.
To: King of Jerks
Only if you say please.
Mahina naman akong napatawa ng hindi na siya muling nagreply. Men and their oversized egos. Tsk
"Ano namang nakakatawa Ms. Cruz." Di ko namalayang nakatayo nanpala sa harap ko.amg prof.
"Wala po."
Inilahad niya naman ang kamay niya.
" Phone. I saw you using it. You should know very well that I don't tolerate using gadgets in my class. Give it to me. Isasauli ko matapos ng klase ko." Masungit niyang sabi at wala akong magawa kundi ibigay iyon.
Natapos ang araw at ni hindi nagparamdam si Cole. I haven't seen him at school at kahit noong nakuha ko na uli ang telepono ko ay wala ni isang mensahe ang natanggal ko mula sa kanya.
So far so good.
Mag-isa akong naglalakad palabas sa Ironhead. May practice si Hyron sa basketball niya and Jethro had his journalism stuff. Nagpapasalamat naman ako doon.
I was finally at peace. Nakarating naman ako sa bahay at nagbihis.
I was scrolling through twitter ng may muling nagtext sa akin na nakapagpakaba sa akin.
From: King of Jerks
"Game over. I won. *** park, 6:30 pm or the secret's out."
Agad akong nataranta. Did he knew already?
Shit! It was almost 6:30.
Kinuha ko nalang iyong hoodie ko at umalis. As usual sa bintana ako dumaan. I climbed over the wall at nagjog papunta sa parke. It's the same park na pinag-agawan nila ng teritoryo the last time I was here.
Eksaktong alas sais y media ng nakarating ako doon at ni isa wala akong mahagilap na tao
Limang minutong kakaintay ay nainip na ako. That jerk.
Tatawagan ko na sana siya ng may humintong itim na van sa harap ko at may lumabas na tatlong nakaitim na lalaki. Nakatakip rin ang mukha nila.
Naging alerto naman ako at napaatras.
"Anong kailangan niyo?" Hindi sila nagsalita at sa halip ay sumugod sa akin.
I tried punching my way through pero naiwasan nila ang mga ito.
Paatras ako ng paatras ng maramdaman kong may nabangga ako sa likod ko.
The three men rushing towards me was the last thing I saw before my head was covered by a cloth.
Hindi ko na nagawang manlaban ba ng may humawak sa dalawa kong kamay at iginapos sa likod.
Kinarga ay ng isa na parang isang sako ng bigas. Inilapag naman nito ako hanggang sa naramdaman ko nalang ang tunog ng pag- andar ng sasakyan.
I tried wiggling my head para sakaling maalis ang tela sa pagkakatakip sa akin pero wala parin. Hindi ko makita ang paligid. All I could see through the cloth was their silhouette.
Sinubukan ko rin makawala sa pagkakatali. Lumuwag iyon but it was still not enough. Inikot ikot ko ang pulsuhan para lalong lumuwang.
"Ano bang kailangan niyo sa akin? Wala akong pera kaya wala kayong makukuha sa akin." sabi ko.
Biglang huminto iyong sasakyan. At narinig kong bumukas iyong pinto.
"Saan niyo ako dadalhin?" tanong ko nang muli na naman nila akong kargahin na para paring isamg sakong bigas.
Wala akong kaalam-alam kung saan nila ako idinala hanggang sa pinaupo nila ako sa isang upuan. I was still working on my tied wrist at naramdaman kong lumuwang ito at nakawala na ang isa kong kamay.
I could see from the silhouette na nakaharap silang apat sa akin. Lumapit naman iyong isa sa akin kaya agad kong itinaas ang kamao ko at sinuntok siya sa pisngi.
"Aray! Shit. Masakit ang masuntok idol, alam mo ba yun?"
Napantig ang tenga ko ng marinig ang pamilyar na boses.
Agad ko namang inalis ang tela sa pagkakatakip sa mukha ko.
"Ulol! Diba ang usapan walang magsasalita. Ulol mo, tanga mo lang!"
"Mas tanga ka palabas ka palang ng pwerta ng nanay mo baliktad ka na. Kung suntukin kaya kita ng malaman mo kung gaano kasakit."
They were no longer wearing mask at nakita ko sina Yohann, William, Maxim at Ichabod sa harap ko. Napakurap naman ako. I thought I was seeing things but it was really them.
"Weak shit ka lang!"
"Tangna! Suntukan nalang oh!"
Ramdam kong nakipagbuno na sila hanggang sa may narinig akong dalawang lagapak at tumahimik ang paligid.
"Aaah!" Rinig kong daing ng dalawa.
"Puta naman pre masaket iyon."
"Tumahimik nga kayong dalawa." sali naman ni Maxim.
"What's going on?" Naguguluhan kong tanong.
Hindi sila nagsalita sa halip ay lumabas si Cole.
"I should've known. You tricked me." Tinignan ko siya ng masama.
Nagkibit lang siya ng balikat.
"And you were stupid enough to fall for it. But I'm really curious, what's really your secret, mystery girl?"
Napaikot naman ako ng mata.
Medyo nakahinga ako ng maluwag. That means he doesn't know yet and I was stupid enough to fall for his bluff.
" Yan ba ang dahilan para kidnappin niyo ako?"
Ngumisi naman siya.
"You know very well I don't say please babe. I never beg."
Naguluhan ako saglit hanggang sa maalala ko iyong kaninang umaga na texts niya.
Inirapan ko lang siya.
"I told you, I need you to go with me to a party."
"At bakit naman ako papayag sa gusto mo. You just freaking kidnapped me."
"Well, I asked you nicely the first time didn't I? And you declined."
"Yown si bossing! Pag di madaan sa santong dasalan dinadaan sa santong paspasan!"
Nagkatuwaan na sa likod at dalawa sa nangingibabaw ang boses ay ang dalawang ugok na si Yohann at William.
Masama naman silang tinignan ni Cole kaya napatigil sila.
"Ehem* ...Sabi ko naman tumahimik kayo eh, ayaw niyo makinig." Sabi ni William.
"Poncio Pilato." Rinig kong bulong ni Yohann.
Magsisimula na naman sana sila ng muli silang titigan ni Cole. They pretended to zip their mouths.
"Bakit ako?"
"Because I don't like anybody else." Walang kaapog alog niyang tugon.
"IDO---mmmh" sasabat pa sana si Yohann ng tinakpan ni Ichabod iyong bibig niya.
"You with me or not?"
Matiim ko siyang tinignan. I knew something's up.
"What do you need me for?" tanong ko.
He seems desperate enough to kidnap me. Ano bang dadaluhan niya?
"I need you to pretend as my girlfriend."
Napataas naman ako ng kilay.
"Give me a reason why I should agree." Umupo muli ako sa upuan at itiniklop ang braso ko habang nakadekwatro pa.
Lumapit naman siya saakin.
"One, I already prepared you a dress and two, you don't have a choice."
Magsasalita na sana ako ng muli siyang mgsalita.
"and... it's my birthday."
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top