~Owen

POV: OWEN:

Claire was het vierde meisje dat ik ook leuk gevonden had en waar mee ik zou kussen. We waren vijftien en ik kende haar al langer van school.

Helaas zat ik een klas hoger dan haar, waardoor ik haar amper zag.

Gelukkig trof ik haar op een schoolfeest. We hebben een tijdje gedanst en ik heb haar mijn nummer gegeven. Alles verliep vlekkeloos, zoals altijd.

Twee dagen later stuurde ik haar berichtje of ze wat kon afspreken.

We ontmoetten elkaar in het dichtstbijzijnde park. Omdat onze huizen dicht bij elkaar stonden was dat geen probleem.

Ik had al via via gehoord dat Claire wat in me zag en schatte mijn kansen goed in. Ik bleek het bij het juiste einde te hebben.

We hadden rond tien uur afgesproken en toen ik rond half elf in het park aankwam zat Claire al op de afgesproken plek.
Ze vroeg niet waarom ik te laat was. Zo'n type was ze niet.

We namen plaats op een bankje en praatten wat. Het was een leuke avond en ik mocht haar oprecht. Ze was aardig, lief, leuk en grappig. Meer niet. Ze was niet leuk-leuk. Helemaal niet zelfs.

Voor Claire was het duidelijk veel meer dan dat. Het betekende veel voor haar, dat was duidelijk. Het enige waar ik voor was gekomen was een zoen van het meest beruchte meisje van de school. Claire Massan.

Onze gesprekken werden steeds interessanter, steeds intiemer. Claire, het meisje dat altijd gesloten was was opeens bereid haar hele levensverhaal aan mij te vertellen en daar maakte ik dankbaar gebruik van.

Zo vertelde ze me onder andere dat ene Sawyer, een jongen van onze school die ik niet kende, haar betast had. Ze was blij dat ze mij had zij ze en ik verzekerde dat ik er altijd voor haar zou zijn. Een klein leugentje, maar ach wat maakte dat uit?

Het was dom van haar om alles aan mij toe te vertrouwen. Ik dacht dat ze wel wijzer was, maar ik had het mis.

Natuurlijk zei ik dat haar niet. Ik bleef haar maar geruststellen en zeggen dat het goed kwam.

Toen heb ik haar gezoend.

Het was een slordige zoen en duidelijk haar eerste. Mijn hand gleed over haar been. Ze had een rok aan en ik voelde de kippenvel op haar huid.

Na onze zoen, die niks voorstelde, heb ik haar mijn jasje aangeboden.

Dat aanbod sloeg ze af, ook al was ze aan het rillen van de kou. Zo was Claire nou eenmaal. Ze dacht altijd aan anderen. Dat kon ik wel in haar waarderen.

Ze zei dat het maar weer eens tijd werd om naar huis te gaan. Ik bracht haar thuis en zette haar voor haar deur af.

Het was een romantische wandeling geweest, maar toch had ik niet echt iets voor haar gevoeld. Ze was gewoon een tijdelijke vervanging van Jessica.

'Bedankt voor deze bijzondere avond' zei ze, toen we afscheid namen.

En een bijzondere avond was het zeker.
Want na deze avond zou Claire nooit meer dezelfde zijn.

De volgende dag op school vertelde ik alles aan mijn vrienden. Van het verhaal over Sawyer tot onze zoen.

Alles ging als en lopende vuurtje door de school. Ineens veranderen Claire van het oh zo geliefde meisje in een slet en het pluspunt was, dat mijn reputatie flink omhoog schoot. Ik had immers gezoend met Claire.

Natuurlijk heeft ze nog een paar keer geprobeerd contact met me te zoeken, maar dat heb ik iedere keer weer afgekapt.

Ik had gedaan wat ik moest doen, ik had haar niet nodig. Niet meer in ieder geval.

Claire kon het moeilijk accepteren. Ze meldde zich dagen lang ziek van school en spijbelde veel. Volgend de geruchten zakte haar cijfers flink omlaag.

Ook verspreide er steeds meer roddels door de school die vertelden dat ze vast met meer jongens had gerotzooid in de tijd dat ze niet op school was.

Het was allemaal haar eigen schuld geweest. Ze had me nooit moeten vertrouwen. De slet.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top